Abstrakt :

Abstrakty :
Zdrowie seksualne pary a niepłodność
Rozbieżność odsetków przyczyn niepłodności ( żeński, męski, mieszany,
idiopatyczny związany jest z tym, że różni autorzy podają odmienne dane
liczbowe. Diagnozując niepłodne pary, identyfikuje się 35% przyczyn po stronie
kobiety, tyle samo po stronie mężczyzny, w 25% problem ten dotyka obojga
partnerów. Niestety brak rzetelnych opracowań dotyczących udziału zaburzeń
seksualnych pary, będących przyczyną niepłodności. Różne klasyfikacje
niepłodności nawet uwzględniające zaburzenia seksualne w czynniku męskim,
nie do końca spójnie go określają i nie determinują postępowania
terapeutycznego. Współcześnie z punktu widzenia medycyny rozrodu
zaburzenia współżycia płciowego są stosunkowo rzadką przyczyną
bezdzietności, ale również prawie zupełnie nie poznaną i nie uwzględnianą.
Wyniki współczesnych badań z zakresu seksuologii klinicznej pokazują, że
złożona etiopatogeneza zaburzeń seksualnych kobiety i mężczyzny wskazuje
konieczność ich diagnozowania i leczenia w zespole skład, którego stanowią:
ginekolog, psycholog i fizjoterapeuta, być może przed rozpoczęciem korzystania
z metod rozrodu wspomaganego. Obecna wiedza pozwalająca na pełniejsze
zrozumienie przyczyn zaburzeń seksualnych jest skutkiem odkrycia ścisłego
powiązania czynności seksualnej ze sferą emocjonalną oraz funkcją układu
nerwowego, które przecież mają bezpośredni związek z płodnością.
Ginekolog w roli seksuologa niepłodnej pary.
Tak jak wypieramy istnienie seksualności w naszym życiu, tak również
seksualność człowieka została wyparta z systemu kształcenia lekarzy medycyny
oraz ginekologów. Lekarze niestety nie uwzględniają problemów sfery
seksualnej w diagnostyce problemów zdrowotnych. Na świecie to się zmienia.
Ginekolog powinien posiadać szczególną świadomość faktu, że za sprawą
wywiadu i badania ginekologicznego wchodzi w sferę psychoseksualną kobiety i
jej historię seksualną, która mogła być dla niej traumatyczna a jego zachowanie
w czasie badania może wywołać lub utrwalić istniejący już uraz. Jednocześnie
takt i wiedza lekarza w tym względzie pomagają kobiecie otworzyć się na osobę
badającego i ułatwić przebieg procesu diagnostyczno terapeutycznego.
Zespół polskich ginekologów opracował Polską Wersję Indeksu
Seksualnego Kobiety, która po opublikowaniu w Journal of Sexual Medicine,
będzie mogła być używana przez ginekologów w celu wstępnego
diagnozowania i kwalifikacji do leczenia w zakresie dolegliwości seksualnych.
Z powodu intymności relacji ginekolog-pacjentka, lekarz ma prawo i obowiązek
podejmując proces terapeutyczny do pytania o sferę seksualną.