PROTOKÓŁ z posiedzenia Komitetu Monitorującego dla

PROTOKÓŁ
z posiedzenia Komitetu Monitorującego dla Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy
w dniu 15 marca 2010 r.
1. Otwarcie posiedzenia
Posiedzenie Komitetu Monitorującego (KM) poprowadziła Pani Małgorzata Wierzbicka, Dyrektor
Departamentu Programów Pomocowych i Pomocy Technicznej (DPT) w zastępstwie Pana Adama
Zdziebło, Przewodniczącego KM, Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rozwoju Regionalnego.
2. Przyjęcie porządku obrad
W posiedzeniu wzięło udział 19 gości, w tym 10 uprawnionych do głosowania członków Komitetu.
Po oficjalnym powitaniu zarówno członków Komitetu jak i przybyłych gości, Pani Dyrektor
przedstawiła plan porządku obrad, który został przyjęty bez zastrzeżeń ze strony przybyłych gości.
3. Prezentacja sprawozdania rocznego
Pani Dyrektor przeszła do kolejnego punktu programu, który odnosił się do prezentacji
sprawozdania rocznego z wdrażania Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy za okres
styczeń – grudzień 2009 r. i na wstępie poinformowała, iż do ww. sprawozdania została zgłoszona
autokorekta ze strony Krajowej Instytucji Koordynującej (KIK) polegająca na aktualizacji danych
statystycznych i skorygowaniu dwóch tabel dotyczących Funduszu na Przygotowanie Projektu
(s.14) oraz zarysów projektów wg priorytetów (s.16). Przypomniała, że zaktualizowane dane zostały
przekazane członkom Komitetu w formie elektronicznej przed posiedzeniem. Następnie Pani
Dyrektor
rozpoczęła
omawianie
zagadnień
dotyczących
wdrażania
SPPW
pod
kątem
przedsięwziętych działań, etapów ich realizacji oraz spraw odnoszących się do kwestii finansowych
i promocji. Wyjaśniła, iż w 2009 r. działania skupiały się na programowaniu i budowie systemu
instytucjonalnego, w tym wyborze poszczególnych instytucji wdrażających jak w przypadku grantu
blokowego dla organizacji pozarządowych. Następnie aktualizowano system zarządzania i
wdrażania poprzez wprowadzenie zmian usprawniających system wdrażania, głównie w zakresie
uelastycznienia procedury dokonywania uzupełnień w ramach oceny formalnej do zarysów
projektów. Przygotowywany był również system monitorowania SPPW, nad którym prace są
kontynuowane, szczególnie w zakresie zdefiniowania wskaźników dla poszczególnych priorytetów.
Opracowano wzorce poszczególnych raportów w ramach systemu przepływów finansowych, który
został
dopasowany
do
nowego
systemu
przepływu
środków
finansowych
przez
Bank
Gospodarstwa Krajowego. W toku podjętych rozmów ze stroną Szwajcarską nt. udzielenia zaliczek
dla poszczególnych Beneficjentów wypracowano dokument definiujący podmioty uprawnione do
otrzymywania zaliczek oraz regulujący zasady ubiegania się o ww. zaliczki. Ponadto dokonane
zostały drobne zmiany w umowie ramowej dotyczące nazwy banku oraz zwiększenia (ze 100 do
250 tys. CHF) maksymalnej kwoty dofinansowania w ramach grantu blokowego dla organizacji
pozarządowych. Pani Dyrektor zasygnalizowała, iż również w roku 2009 trwały intensywne prace
wdrożeniowe, które przy uwzględnieniu złożonego systemu wyboru projektów były bardzo
pracochłonne. Następnie Pani Dyrektor dokonała omówienia poszczególnych priorytetów SPPW
-1-
zaczynając od informacji nt. postępów w realizacji priorytetu 1. Bezpieczeństwo, stabilność
i wsparcie reform, w ramach którego zostały omówione obszary: Inicjatywy na rzecz Rozwoju
Regionalnego, nabór rozpoczęty już w 2008 r., zaś zakończony pod koniec 2009 r., a następnie
Środki ochrony granic, którego realizacja przeprowadzana była w drodze pozakonkursowej,
z ramienia Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.
Powyższe dwa obszary są
najbardziej zaawansowane pod względem ich oceny i realizacji.
Następnie Pani Dyrektor omówiła priorytet 2. Środowisko i Infrastruktura, którego implementacja
odbywała się w drodze konkursowej. Priorytet ten obejmuje trzy cele: cel 1 - Poprawa usług
z zakresu infrastruktury miejskiej; cel 2- Zwiększenie efektywności energetycznej i redukcja emisji
oraz cel 3 – Poprawa zarządzania, bezpieczeństwa, wydajności i niezawodności lokalnych/
regionalnych publicznych systemów transportowych. Prace nad projektami w ramach ww. celów
realizowane sprawnie i można założyć, iż na jesieni br. KIK będzie mogła przekazać kompletne
propozycje projektów do oceny stronie szwajcarskiej. W odniesieniu do powyższego priorytetu
przedstawiony został również obszar Bioróżnorodność, w ramach którego zweryfikowane przez KIK
zarysy projektów zostały przekazane stronie szwajcarskiej w drugiej połowie ubiegłego roku.
W dalszej kolejności Pani Dyrektor przedstawiła najważniejsze informacje nt. projektów z priorytetu
3 – sektor prywatny, złożonych w ramach dwóch obszarów tematycznych SPPW. W ramach
pierwszego obszaru - Poprawa środowiska biznesowego i dostępu do kapitału dla małych i średnich
przedsiębiorstw realizowane są dwa projekty. Pierwszy duży projekt Krajowego Funduszu
Kapitałowego to Wspieranie funduszy kapitału podwyższonego ryzyka
(venture capital).
W przypadku tego projektu zastosowana została uproszczona procedura, gdyż Beneficjent złożył
od razu kompletną propozycję projektu w lutym 2009 r., a w grudniu 2009 r. została podpisana
umowa na realizację tego projektu. Obecnie Krajowy Fundusz Kapitałowy przygotowuje się do
uruchomienia konkursu dla funduszy kapitałowych, które są zainteresowane udzieleniem wsparcia
w postaci instrumentów ‘venture capital’. Następny duży projekt indywidualny z tego priorytetu Wspieranie zdolności instytucjonalnych i prawnych na poziomie krajowym, w
zakresie
sprawozdawczości finansowej i audytu w sektorze prywatnym - dotyczy dostosowania naszego
prawodawstwa do dyrektyw UE w zakresie rachunkowości. Projekt ten został zatwierdzony przez
stronę szwajcarską w 2009 roku i jest wdrażany przez Ministerstwo Finansów oraz Bank Światowy.
W ramach priorytetu sektor prywatny, kolejnym obszarem wsparcia jest Rozwój sektora prywatnego
i promocja eksportu MSP. W tym obszarze kontynuowane są prace przygotowawcze dotyczące
opracowywania zarysów projektów. W ramach tego obszaru realizowane są dwa projekty.
Pierwszym z nich jest Budowa potencjału merytorycznego sieci regionalnych Centrów Obsługi
Inwestorów i eksporterów (CDIE). W przypadku tego projektu, Instytucją Realizującą pierwotnie
miał być Międzynarodowy Ośrodek Handlu, jednakże z przyczyn statutowych (tj. wspieranie krajów
Trzeciego Świata) instytucja ta niestety wycofała się z realizacji tego projektu. Drugim projektem
jest - Zwiększenie konkurencyjności regionów poprzez społeczną odpowiedzialność biznesu (CSR).
Instytucją Realizującą dla tego projektu jest Polska Agencja Przedsiębiorczości (PARP), która już
przekazała zarys projektu do Instytucji Pośredniczącej (IP) i w chwili obecnej jest on oceniany przez
tę instytucję.
-2-
W priorytecie czwartym, Rozwój społeczny i zasobów ludzkich, znajdują się dwa obszary: Ochrona
Zdrowia oraz Badania i rozwój. W ramach obszaru Ochrona Zdrowia projekty były wskazane
bezpośrednio przez Ministerstwo Zdrowia. W celu 1 Promocja zdrowia w II kwartale 2009 r. złożono
4 zarysy projektów, 3 zarysy zostały przekazane stronie szwajcarskiej i do końca 2009 r. 2 spośród
nich zostały przez stronę szwajcarską zatwierdzone z uwzględnieniem przez Instytucje Realizujące
odpowiednich wymagań określonych w przekazanych decyzjach. W chwili obecnej Beneficjenci
przygotowują kompletne propozycje projektów. W ramach celu II Polityka Społeczna prace są nieco
opóźnione, gdyż w uzgodnieniu ze stroną szwajcarską, 4 projekty zostały poddane prescreeningowi
(nieformalne konsultacje). W IV kwartale ubiegłego roku proces ten się zakończył i IR otrzymały
uwagi strony polskiej i szwajcarskiej.
Natomiast w ramach obszaru Badania i Rozwój realizowany jest Polsko-Szwajcarski Program
Badawczy. W ubiegłym roku została wskazana IR dla tego projektu, którą został Ośrodek
Przetwarzania Informacji. Ponadto trwały prace nad przygotowaniem programu operacyjnego, który
regulował obszary wsparcia, dziedziny nauki oraz warunki, na jakich można się ubiegać o te środki.
Program ma na celu dofinansowanie wspólnych grantów dla badaczy z Polski i Szwajcarii. Program
zarówno w postaci zarysu jak i kompletnej propozycji projektu został przygotowany przez Ośrodek
Przetwarzania Informacji. W grudniu ubiegłego roku została podpisana umowa ze stroną
szwajcarską na uruchomienie ww. programu. Drugim programem w tym priorytecie jest Fundusz
Stypendialny. Jest to program wskazany przez stronę szwajcarską i zarządzany przez instytucję
szwajcarską, Konferencję Rektorów. Umowa na realizację tego programu została podpisana
w marcu ubiegłego roku i jesienią tego samego roku uruchomiony został pierwszy konkurs.
Program obejmuje wnioski indywidualne na uzyskanie stypendiów doktoranckich lub prace
badawcze młodych doktorantów. W ramach tego Funduszu objęte programem osoby będą mogły
wziąć udział w stypendiach, w placówkach badawczych na terenie Szwajcarii. W Polsce zaś został
ustanowiony dla tego programu Punkt Kontaktowy, którym jest Fundacja Rozwoju Systemów
Edukacji.
W ramach alokacji specjalnych SPPW
są realizowane: grant blokowy dla organizacji
pozarządowych i Polsko-Szwajcarskich regionalnych projektów partnerskich, Fundusz na
Przygotowanie
Projektów
oraz
Fundusz
Pomocy
Technicznej,
którego
sprawozdawcza
dokumentacja za drugie półrocze 2009 r. jest w trakcie opracowywania przez KIK.
Po przedstawieniu stanu zaawansowania prac nad powyższymi projektami, Pani Dyrektor poruszyła
kwestie
finansowe
związane
z
realizacją
omawianych
powyżej
przedsięwzięć
SPPW
i poinformowała, iż w chwili obecnej zakontraktowanych jest już ponad 100 mln CHF. Na
zakończenie prezentacji Pani Dyrektor dodała kilka słów nt. działań promocyjno informacyjnych,
jakie były realizowane razem z IP. Działania te odnosiły się głównie do kampanii informacyjnej nt
programu (SPPW), ogłoszonych naborów oraz zakresu możliwości uzyskania dofinansowania.
Po zakończeniu prezentacji Pani Dyrektor zapytała czy ktoś z obecnych gości chciałby zabrać głos
lub ma uwagi w zakresie przedstawionych informacji dotyczących raportu rocznego.
Pan Heinz Kaufmann, przedstawiciel strony szwajcarskiej poprosił o zabranie głosu. Tytułem
wstępu Pan Heinz Kaufmann poinformował o znaczeniu roli Biura Szwajcarsko-Polskiego Programu
-3-
Współpracy przy Ambasadzie Szwajcarii (Biuro SPPW) i podkreślił, iż może być ona utożsamiana
z rolą, jaką pełni Szwajcarskie Ministerstwo Gospodarki oraz Szwajcarska Agencja ds. Rozwoju
i Współpracy (będąca częścią Szwajcarskiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych). Następnie Pan
Kaufmann podziękował za przekazanie raportu rocznego i ustną prezentację oraz dodał, iż rok
2009 był czasem wielu wspólnych osiągnięć w zakresie postępów z realizacji SPPW i mimo
dwustopniowej struktury oceniającej dynamika i tempo wdrażania programu nie zostały
spowolnione, za co chce bardzo podziękować wszystkim zaangażowanym instytucjom. Ponadto
przedstawiciel strony szwajcarskiej zwrócił uwagę, iż zarówno Szwajcarska Agencja ds. Rozwoju
i Współpracy jak i Szwajcarskie Ministerstwo Gospodarki bardzo uważnie przestudiowały raport
roczny, który wzbudził ich duże zainteresowanie oraz wywołał wiele komentarzy. W związku
z powyższym Pan Kaufmann poinformował, iż dokona omówienia uwag ww. instytucji
szwajcarskich, skupiając się na czterech głównych ogniskach tematycznych:
Pierwsza uwaga miała charakter proceduralny i dotyczyła formalnej strony przekazania raportu
rocznego na Komitet Monitorujący. Pan Kaufmann wyraził zdanie, iż, raport roczny powinien był
w pierwszej kolejności zostać przekazany do Biura SPPW w celu uwzględnienia i naniesienia w nim
ewentualnych uwag strony szwajcarskiej, a następnie być prezentowany na zwołanym posiedzeniu
Komitetu Monitorującego. Jednocześnie zastrzegł, iż w przyszłości, optymalnym rozwiązaniem
byłoby, gdyby Komitet Monitorujący otrzymał raport z już naniesionymi uwagami i uzupełnieniami
dokonanymi przez stronę szwajcarską.
Drugi komentarz odnosił się do kwestii kwalifikacji członków komitetów oceniających, jakości
przekazywanych informacji związanych z planowaniem, budżetowaniem, które winny być zawarte
w dokumencie.
Trzecia uwaga dotyczyła strategii informacyjno promocyjnej, która powinna być bardziej rozwinięta
w 2010 r. Strona szwajcarska wyraziła życzenie, aby strategia taka zakładała więcej aktywnych
działań uwzględniających dobrze zaplanowane komponenty informacyjno promocyjne.
Czwarta uwaga, najważniejsza w ocenie strony szwajcarskiej, odnosiła się do kwestii
bezpośredniego komunikowania się strony szwajcarskiej z Instytucjami Pośredniczącymi (IP) oraz
Instytucjami Realizującymi (IR). Pan Kaufmann podkreślił, iż bezpośrednie kontakty z IP oraz IR są
niezbędne dla prawidłowej współpracy w ramach SPPW oraz poinformował, iż przygotował
pisemną formę komentarza w celu formalnego uregulowania tego zagadnienia, a następnie poprosił
tłumacza o odczytanie ww. komentarza w następującym brzmieniu:
„Nie istnieje żadna reguła w aneksie 2 do Umowy ramowej, która by się sprzeciwiała nawiązywaniu
bezpośrednich kontaktów między Biurem SPPW, a jednostkami wdrażającymi. Biuro działa
w imieniu i na rzecz Szwajcarskiej Agencji Rozwoju (przy Szwajcarskim Ministerstwie ds.
Zagranicznych oraz Szwajcarskim Ministerstwie Gospodarki) i potrzebuje tego żeby, w celu
dokonywania oceny i procesu monitorowania, nawiązywać bezpośrednie kontakty z jednostkami
pośredniczącymi i jednostkami wdrażającymi. Aneks 2 do umowy ramowej bardzo jasno określa, że
Biuro SPPW, Szwajcarskie Ministerstwo ds. Zagranicznych oraz Szwajcarskie Ministerstwo
Gospodarki ma ułatwiać kontakty, zapewniać łączność oraz kontakty bezpośrednie pomiędzy
partnerami, informować oraz udzielać porad partnerom w sprawie procedur i warunków programu
-4-
pomocowego, przekazywać informacje oficjalne oraz propozycje do i od władz szwajcarskich, brać
udział i angażować się w regularny dialog z KIK oraz innymi partnerami zaangażowanymi
w identyfikację i wdrażanie projektów, itd..”
„Oczywiście KIK odpowiada za monitorowanie i nadzór nad SPPW i musi być zawsze
poinformowane
o
najważniejszych
kwestiach
omawianych
między
Biurem
SPPW,
a jednostkami wdrażającymi, jednak kontakty bezpośrednie są niezbędne w celu zapewnienia
przejrzystej i efektywnej oceny oraz procesu monitorowania. Ponadto kontakty bezpośrednio są
bardzo mile widziane przez instytucje wdrażające. To samo podejście zostało przyjęte
w pozostałych nowych krajach członkowskich UE, które są naszymi partnerami w ramach
programu.”
Ponadto w odniesieniu do kwestii komunikacji strona szwajcarska dodała, że od kiedy zostało
osiągnięte porozumienie w połowie 2009 r., Biuro SPPW działało cały czas w sposób bardzo
przejrzysty tj. prowadzone były rozmowy, dyskusje zarówno z jednostkami wdrażającymi jak i KIK.
Na
spotkaniach
omawiane
były
wspólnie
z polskimi
współpracownikami
różne
uwagi
i spostrzeżenia, które przekazywane były do osób podejmujących decyzje w Szwajcarii, a następnie
drogą powrotną przekazywane były komentarze odpowiednich instytucji szwajcarskich do KIK oraz
do jednostek wdrażających.
W podsumowaniu ww. wypowiedzi Pan Kaufmann przypomniał, że rok 2009 przyniósł duży postęp
w zakresie wspólnie podejmowanych prac nad SPPW, lecz uwagi strony szwajcarskiej powinny być
uwzględnione, szczególnie w odniesieniu do procesu komunikacji. Dla strony szwajcarskiej jest
niezwykle istotne, aby przy następnym spotkaniu rocznym zachowana była wskazana powyżej
procedura komunikacji.
W odpowiedzi na powyższe uwagi Pani Dyrektor Wierzbicka podziękowała za zabranie głosu
i spytała, czy są jeszcze jakieś pytania, bądź uwagi do tej części posiedzenia, zanim udzieli
odpowiedzi. O głos poprosił Pan Marek Rainer, przedstawiciel Urzędu Marszałkowskiego
Województwa Podkarpackiego i zadał pytanie, czy jest prowadzony monitoring alokacji środków na
obszar koncentracji i na jakim etapie jesteśmy w tej chwili. Ponadto zapytał, na jakim etapie są
prace w priorytecie Pomoc Społeczna. Ponadto Pan Rainer podkreślił, że wiele dobrych wniosków
zostało złożonych w priorytecie 2 Środowisko i Infrastruktura, cel 2 Zwiększenie wydajności energii
i redukcji emisji, podczas gdy wyczerpana jest już alokacja.
W związku z brakiem dalszych pytań Pani Dyrektor przeszła do udzielania odpowiedzi na kolejno
postawione pytania.
W odniesieniu do uwagi zgłoszonej przez Pana Kaufmanna dotyczącej kwestii proceduralnej tj.
propozycji, aby raport był najpierw opiniowany przez stronę szwajcarską Pani Wierzbicka
odpowiedziała, że KIK działa zgodnie z systemem monitorowania, który został zaakceptowany
przez stronę szwajcarską. W świetle ww. systemu raport roczny jest przygotowany przez KIK,
następnie przedstawiany do zaopiniowania przez Komitet Monitorujący i po jego zatwierdzeniu po
stronie polskiej jest oficjalnie przedstawiany do uwag i opinii strony szwajcarskiej przed spotkaniem
rocznym.
-5-
Odnosząc się do uwagi dotyczącej kwalifikacji osób oceniających projekty Pani Dyrektor
poinformowała, iż raport nie zawiera takich informacji, gdyż jest dokumentem, który przedstawia
postęp prac, jaki się odbywa w określonym czasie. Jednocześnie Pani Dyrektor dodała, że nie ma
problemów z przedstawieniem takiej informacji w inny sposób.
W kwestii informacji i promocji Pani Dyrektor podkreśliła chęć realizacji odpowiednich działań w tym
zakresie. W tym celu zwiększony został budżet przeznaczony na poszerzenie działań
promocyjnych.
W odniesieniu do ostatniego punktu zgłoszonego przez stronę szwajcarską dotyczącego
problemów w komunikacji pomiędzy polską a szwajcarską stroną, Pani Dyrektor oceniła, iż
nastąpiła poprawa w zakresie procesu komunikacji, jednakże uważa, że obecny zakres komunikacji
między Biurem SPPW a instytucjami wdrażającymi powinien być ograniczony. Komunikacja
z Beneficjentem przed zatwierdzeniem zarysu projektu w opinii KIK nie powinna mieć miejsca, taki
dialog może być prowadzony zaś po zatwierdzeniu dokumentu zarysu projektu.
Jednocześnie
w opinii KIK uwagi dotyczące zarysu projektu nie powinny przechodzić bezpośrednio do
Beneficjenta, ale za pośrednictwem KIK. Taka przejrzystość sprzyjałaby jasno określonym zasadom
współpracy pod względem komunikacyjnym. W związku z zasygnalizowaniem przez stronę
szwajcarską tego punktu jako bardzo istotnego dla Biura SPPW, Pani Dyrektor poinformowała, iż
będą prowadzone osobne rozmowy i ustalenia w tej kwestii tak, aby możliwie dalece wyjść
naprzeciw stronie szwajcarskiej. W tym momencie Pani Dyrektor zaproponowała, aby uwzględnić
w posiedzeniu zapis przetłumaczonego na język polski fragmentu dotyczącego problemów
komunikacyjnych
w dokładnym brzmieniu zaproponowanym przez stronę szwajcarską przed posiedzeniem. Z tą
poprawką Komitet miałby przyjąć raport.
W odniesieniu do pytań Pana Rainera nt. koncentracji alokacji, Pani Dyrektor poinformowała, iż taki
monitoring jest prowadzony, ale trudno jest to w tej chwili jednoznacznie określić biorąc pod uwagę
wczesny etap kontraktacji środków. Naturalnie KIK dopełni wszelkich starań, aby wypełnić ten
warunek gdyż jest on częścią Umowy Ramowej.
W kwestii udzielenia odpowiedzi na pozostałe pytania zabrała głos Pani Małgorzata Zalewska,
Zastępca Dyrektora Departamentu Programów Pomocowych i Pomocy Technicznej. Pani Zalewska
poinformowała, że 26 lutego br. do Ambasady Szwajcarii przekazane zostały zarysy dotyczące
polityki społecznej, które zostały wzięte pod uwagę w procesie prescreeningu. W odniesieniu do
komentarza Pana Rainera nawiązującego do wniosków złożonych do priorytetu 2, cel 2 padła
informacja, że były dyskusje ze stroną szwajcarską nt alokacji rezerwowej i z ustaleń wynika, że
ponad 56 mln CHF będzie wykorzystanych na cały ten priorytet przy założeniu, że większość
środków będzie wykorzystana na cel 2 ze względu na dobrą jakość projektów złożonych w ramach
tego celu.
Następnie głos zabrał Pan Jakub Siwiński z Ministerstwa Infrastruktury i zapytał o możliwość
dofinansowania wniosków w celu 3.
Doprecyzowano, że dodatkowe środki w kwocie ponad 56 mln CHF będą przeznaczone na cały
obszar tematyczny.
-6-
Przed podjęciem głosowania jeszcze Pan Kaufmann zabrał głos i skomentował ponownie
poruszoną wcześniej kwestię odnoszącą się do zaproponowanej przez stronę polską zmiany
w raporcie odnośnie problemów komunikacyjnych. Powiedział, że trudno jest ustosunkować się do
polskiej wersji procedury w tak szybkim trybie bez angielskiego odpowiednika. Wyraził zaskoczenie,
że tak istotna kwestia została w ten sposób potraktowana. Ponadto podsumowując rok ubiegły
stwierdził, że kontakty po stronie szwajcarskiej z polskimi partnerami były jak najbardziej
transparentne. Pan Kaufmann podkreślił, że to strona szwajcarska jest fundatorem tego
przedsięwzięcia i nie musi pytać o zgodę w zakresie podejmowania działań przewidzianych Umową
ramową.
Dyrektor Wierzbicka ponownie wyjaśniła, że proponowana zmiana do raportu dotyczącego
problemów komunikacyjnych jest dokładnym tłumaczeniem propozycji strony szwajcarskiej do tego
rozdziału raportu.
4. Głosowanie nad przyjęciem uchwały w sprawie zatwierdzenia „Sprawozdania rocznego
z wdrażania Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy za okres 1 stycznia – 31 grudnia
2009 r.
Wobec braku dalszych pytań Pani Dyrektor przeszła do kwestii głosowania nad raportem
i zaproponowała głosowanie nad raportem wraz z zasygnalizowanymi wcześniej poprawkami do
ww. dokumentu tj. autokorektą KIK dotyczącą statystyk w dwóch tabelach (tabela dotycząca
Funduszu na Przygotowanie Projektu (s.14) oraz tabeli dotyczącej zarysów projektów wg
priorytetów (s.16), jak również z uwzględnieniem poprawki punktu dotyczącego problemów
komunikacyjnych, która zgłoszona została przez stronę szwajcarską.
Raport roczny został przyjęty jednogłośnie.
5. Przedstawienie informacji o stanie zaawansowania prac w ramach Szwajcarsko-Polskiego
Programu Współpracy –Krajowa Instytucja Koordynująca
Kolejna część posiedzenia dotyczyła prezentacji nt. stanu zaawansowania prac realizowanych
w ramach Szwajcarsko – Polskiego Programu Współpracy (SPPW). O przedstawienie ww.
prezentacji została poproszona Pani Małgorzata Zalewska, Zastępca Dyrektora Departamentu
Programów Pomocowych i Pomocy Technicznej.
Na początek Pani Dyrektor przedstawiła informacje dotyczące naborów zakończonych w ramach
konkursowych obszarów tematycznych, do których należą: Inicjatywy na rzecz rozwoju
regionalnego regionów peryferyjnych i słabo rozwiniętych; Środki ochrony granic; Odbudowa,
remont, przebudowa i rozbudowa podstawowej infrastruktury oraz poprawa stanu środowiska;
Bioróżnorodność
i
ochrona
ekosystemów
oraz
Wsparcia
Transgranicznych
inicjatyw
środowiskowych; Ochrona Zdrowia. Pani Dyrektor poinformowała, że w II kwartale 2010 r. strona
szwajcarska rozpocznie ocenę dodatkowych oraz rezerwowych zarysów projektów. Następnie kilka
słów poświęconych było rozmieszczeniu terytorialnemu zarysów projektów. W odniesieniu do
decyzji dot. zarysów projektów oraz Funduszu na przygotowanie projektów w 2010 r. Pani Dyrektor
omówiła, z jakich obszarów pochodzą projekty, które otrzymały pozytywną (11 zarysów) i niestety
także negatywną decyzję (1 zarys) strony szwajcarskiej. W ujęciu procentowym na dzień dzisiejszy
zatwierdzonych zarysów projektów jest 54%, odrzuconych 4%, zaś oczekujących na decyzję 42%.
-7-
Dodatkowo Pani Dyrektor omówiła kwestię podpisanych umów w ramach Funduszu na
Przygotowanie Projektów (FPP) w 2010 r., dodając, że wartość wszystkich umów w ramach FPP
wynosi 411 000 CHF. W związku z trwającym procesem oceny zarysów projektów po stronie
szwajcarskiej, strona Polska nadal oczekuje na decyzje dot. 8 wniosków w ramach FPP.
W dalszej kolejności zostały przedstawione zagadnienia dotyczące postępu wdrażania kolejnych
obszarów tematycznych oraz poszczególne ich omówienie. Na zakończenie, odnosząc się do
kwestii finansowych, Pani Dyrektor poinformowała, że dotychczas suma środków wydatkowanych
w ramach dofinansowania wyniosła 324 656 CHF z Funduszu Pomocy Technicznej, 180 200 CHF
tytułem zaliczki dla Polsko-Szwajcarskiego Programu Badawczego oraz 500 000 CHF w ramach
zaliczki dla Krajowego Funduszu Kapitałowego.
W odniesieniu do prezentacji pytanie zadał Pan Marcin Dadel z Rady Działalności Pożytku
Publicznego. Pytanie dotyczyło grantu blokowego. Pan Dadel zapytał, kiedy zakończy się proces
uzgadniania z operatorem i stroną szwajcarską grantu blokowego. Pani Dyrektor Wierzbicka
odpowiedziała, ze ta umowa powinna być wkrótce podpisana, jednak z uwagi na nieoczekiwanie
wynikłe problemowe zagadnienia prawne trudno jest określić dokładnie termin podpisania. Dodała,
że procedury dostępu do tych środków dla NGO były elementem oferty w konkursie, jaką złożył
Ecorys. Pani Dominika Wieczorek ze strony szwajcarskiej poprosiła o możliwość doprecyzowania
tej kwestii. Wyjaśniła, że zarys procedur był szeroko konsultowany, w tym z organizacjami
pozarządowymi, nawet do kilku miesięcy. Jednocześnie dodała, że konkretne procedury przy
wdrażaniu będą zatwierdzane przez Komitet Sterujący zatwierdzający wnioski. Istnieje wszakże
możliwość ich modyfikacji w trakcie wdrażania programu, ponieważ nie jest to decyzja wyłącznie
administracji polskiej i szwajcarskiej.
Pan Paweł Knapczyk
z Urzędu Marszałkowskiego Województwa Małopolskiego zapytał
o możliwość dołączenia pozwolenie na budowę przed podpisaniem umowy na realizację. Drugie
pytanie odnosiło się do zagadnienia rozpoczęcia prac przygotowawczych związanych z procedurą
przetargową i możliwości kwalifikowania tych kosztów. Trzecie pytanie odnosiło się do możliwości
zaproszenia podmiotów, które zostaną wyłonione w drodze przetargu na przygotowanie
specjalistycznej dokumentacji do kompletnej propozycji projektu, na szkolenia organizowane dla
beneficjentów przez IP. Pani Dyrektor Wierzbicka poprosiła przedstawiciela Władzy Wdrażającej
Programy Europejskie (WWPE) o odpowiedź na postawione pytania. Pan Mariusz Kasprzyk,
Zastępca Dyrektora WWPE w odniesieniu do pierwszego pytania odpowiedział, że z formalnego
punktu widzenia wymagane jest, aby pozwolenie na budowę było dołączone do kompletnej
propozycji projektu, aczkolwiek kwestia ta może być potraktowana trochę bardziej elastycznie
w toku indywidualnych ustaleń ze stroną darczyńców lub KIK. W odniesieniu do drugiego pytania
Pan Kasprzyk odpowiedział, że nie ma przeciwwskazań, aby postępowanie przetargowe było
rozpoczęte przed podpisaniem umowy. Jeśli nie występują po stronie IR formalno-prawne
przeszkody, np. zaciągnięcie zobowiązania finansowego przez samorząd, to jest to możliwe do
przeprowadzenia. W kwestii trzeciego pytania dotyczącego możliwości udziału firm wyłonionych
w drodze przetargu na realizację specjalistycznej dokumentacji do kompletnej propozycji projektu
w szkoleniach organizowanych przez WWPE dla Beneficjentów, to jest to rozsądny postulat
i będzie wzięty pod uwagę przy organizacji tego typu szkoleń.
-8-
Pani Dyrektor Wierzbicka zapytała czy ktoś jeszcze ma pytania. Pan Kaufmann poprosił
o możliwość zabrania głosu i odnosząc się do pytania pierwszego poinformował, że strona
szwajcarska miała już takie pytania od jednego z partnerów społecznych i będzie jeszcze
zastanawiać się nad tym zagadnieniem. Pan Kaufmann dodatkowo pozwolił sobie wyrazić zdanie,
ze na dzisiejszym posiedzeniu dużo było mowy o ilości projektów, zaś nie było omówienia
projektów pod kątem jakościowym. Pod tym względem podzielił zatwierdzone projekty na dwa
rodzaje: projekty o dużym zaangażowaniu beneficjentów, które były bardzo dobrze przygotowane
oraz projekty zaakceptowane przy jednoczesnym obwarowaniu wieloma warunkami ze strony
szwajcarskiej. Pan Kaufmann zaznaczył, iż te ostatnie projekty będą musiały wykazać dużo
zaangażowania, aby sprostać wszystkim wymaganiom, jakie zostały im postawione.
6. Sprawy różne
Pani Dyrektor Wierzbicka przeszła do ostatniego punktu tego posiedzenia: Sprawy różne i spytała
czy ktoś ma jakieś pytania lub uwagi.
7. Podsumowanie i zakończenie obrad
W
związku
z
brakiem
kolejnych
pytań,
Pani
Dyrektor
Wierzbicka
podziękowała
za uczestnictwo członkom Komitetu oraz gościom, zamykając tym samym posiedzenie Komitetu
Monitorującego w dniu 15 marca br.
-9-