Odpowiedź na interpelację w sprawie dodatkowych, niezależnych
Transkrypt
Odpowiedź na interpelację w sprawie dodatkowych, niezależnych
Odpowiedź na interpelację w sprawie dodatkowych, niezależnych ... http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/main/32666484 VI kadencja opis sprawy Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Infrastruktury - z upoważnienia ministra na interpelację nr 6641 w sprawie dodatkowych, niezależnych od wskazań wodomierza, opłat pobieranych za wodę od lokatorów bloków wielorodzinnych Szanowny Panie Marszałku! Odpowiadając na interpelację pana posła Jarosława Stawiarskiego, znak SPS-023-6641/08, w sprawie dodatkowych, niezależnych od wskazań wodomierza opłat pobieranych od lokatorów bloków wielorodzinnych, uprzejmie informuję, co następuje. Zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2006 r. Nr 123, poz. 858 ze zm.) ilość wody dostarczanej do nieruchomości ustala się na podstawie wskazania wodomierza głównego, a w przypadku jego braku - w oparciu o przeciętne normy zużycia wody określone w rozporządzeniu ministra infrastruktury z dnia 14 stycznia 2002 r. w sprawie określenia przeciętnych norm zużycia wody (Dz. U. Nr 8, poz. 70), a zatem miejscem wykonania umowy o dostawę wody jest zawór za wodomierzem głównym w budynku i tylko do tego miejsca przedsiębiorstwo wodociągowe może odpowiadać za dostawę wody w wymaganej ilości, pod odpowiednim ciśnieniem oraz należytej jakości. Pomiar ilości dostarczonej zimnej wody zawsze odbywał się za pomocą wodomierza głównego, instalowanego na każdym połączeniu (przyłączu) instalacji z siecią wodociągową. Naturalną konsekwencją takiego praktykowanego od lat sposobu opomiarowania instalacji jest rozliczanie należności za wodę według wskazań z tych wodomierzy. Przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne nie ponosi bowiem odpowiedzialności za stan techniczny instalacji, wybór wodomierzy lokalowych, ich legalizację i wybór sposobu rozliczania za wodę. Przy rozliczaniu zużycia wody wykazanego przez wodomierz główny na odbiorców posiadających opomiarowane zużycie w lokalach okazuje się prawie zawsze, że wskazania wodomierza głównego są wyższe niż suma wskazań wodomierzy indywidualnych. Przyczyną powstawania tej różnicy są dopuszczalne przepisami błędy przyrządów pomiarowych, wybór ich rodzaju, nierejestrowane przecieki, brak jednoczesności dokonywania odczytów, zły stan techniczny instalacji w budynku. Z powyższego wynika, że straty wody w instalacji to tylko jeden z elementów ww. różnicy wskazań wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy indywidualnych. Mieszkańcy budynków wielolokalowych zawsze, również przed wejściem w życie przedmiotowej ustawy, płacili za wodę dostarczaną do budynku wg wskazań wodomierza głównego, a więc ponosili koszty związane ze stratami wody z powodu nieszczelności instalacji. To skorzystanie z uprawnień właściciela/zarządcy do opomiarowania lokali zwróciło powszechną uwagę na występowanie różnicy pomiędzy wskazaniami wodomierza głównego a sumą wskazań wodomierzy indywidualnych. Z tych powodów w 2005 r. znowelizowano ustawę o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków, wprowadzając ustawowy obowiązek rozliczania ww. różnicy. W myśl art. 26 ust. 2 ustawy jeżeli odbiorcą usług jest wyłącznie właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego lub budynków wielolokalowych, jest on obowiązany do rozliczenia kosztów tych usług. Suma obciążeń za wodę lub ścieki nie może być wyższa od kosztów ponoszonych przez właściciela lub zarządcę na rzecz przedsiębiorstwa wod.-kan. Zgodnie z art. 26 ust. 3 właściciel lub zarządca budynku wielolokalowego dokonuje wyboru metody rozliczania różnicy wskazań wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy zainstalowanych w lokalach. Niemniej różnice sięgające czasem kilkadziesiąt procent całkowitego zużycia wody w budynku słusznie budzą zastrzeżenia mieszkańców, bowiem tak znaczne wielkości mogą wynikać z niewłaściwego utrzymania instalacji wewnętrznej w budynku, za co odpowiada jego właściciel/zarządca, nie zaś przedsiębiorstwo dostarczające wodę. W sytuacji niepełnego opomiarowania lokali w wodomierze lokalowe trudno oszacować rzeczywistą wielkość różnicy wskazań wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy lokalowych, gdyż zamiast faktycznego zużycia wody do rozliczeń bierze się najczęściej normę z rozporządzenia w sprawie 1z2 2012-09-21 09:05 Odpowiedź na interpelację w sprawie dodatkowych, niezależnych ... http://orka2.sejm.gov.pl/IZ6.nsf/main/32666484 określenia przeciętnych norm zużycia wody. Przeciętne normy nie odzwierciedlają jednak rzeczywistego zużycia wody w lokalach, a częste przypadki niewykazywania faktycznej ilości osób korzystających z wody, ponadnormatywne korzystanie z wody w lokalach nieopomiarowanych powiększają tzw. straty. Z powyższego wynika, że należy dążyć do całkowitego opomiarowania lokali, gdyż niepełne opomiarowanie utrudnia oszacowanie rzeczywistej różnicy wskazań wodomierza głównego i sumy wskazań wodomierzy lokalowych. Jednocześnie należy podkreślić, że obciążanie stratami wyłącznie lokali nieopomiarowanych jest działaniem nieprawidłowym, z uwagi na to, że ww. różnica generowana jest we wszystkich lokalach. Z poważaniem Podsekretarz stanu Piotr Styczeń Warszawa, dnia 18 grudnia 2008 r. 2z2 2012-09-21 09:05