biuletyn 12 lipca - Parafia Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu
Transkrypt
biuletyn 12 lipca - Parafia Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu
Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie Intencje Mszalne Poniedziałek 13.07.2015 700 – 830 – Za śp. ks. Jerzego Kowalskiego w dniu urodzin, za zmarłych rodziców: Helenę i Bernarda, braci, bratowe i szwagra 1830 – Za śp. rodziców: Helenę i Józefa Sombeckich, ciocię Annę i zmarłych z rodziny Wtorek 14.07.2015 700 – 830 – Za śp. Klemensa w 25 rocznicę śmierci oraz Annę Rąbczyk 1830 - Za śp. Stefanię Lewandowską w 30 dni po śmierci Środa 15.07.2015 700 – 830 – Za śp. Bolesławę z racji urodzin oraz za rodziców z obojga stron 1830 – Za śp. Henryka Grosik, Henryka Reinke oraz za rodziców z obojga stron Czwartek 16.07.2015 700 – 830 – Za śp. Jana Brałkowskiego oraz dziadków i rodzeństwo 1830 – Piątek 17. 07.2015 700 – O kanonizację błogosławionych marianów: Ojca Stanisława Papczyńskiego, Biskupa Jerzego Matulewicza oraz Męczenników z Rosicy: Antoniego i Jerzego. 830 – Za śp. męża: Jerzego Babilińskiego i za rodziców z obojga stron 1700 – Ślub: Damian Małkowski i Weronika Małkowska zd. Rachwalska 1830 – Sobota 18. 07.2015 700 – Za śp. Stefanię, Juliannę, Czesława i Tomasza 830 – 1830 - Za śp. Teresę w 5 rocznicę śmierci oraz Wojciecha Łaszewskiego i Kazimierza Osińskiego Niedziela 19.07.2015 730 – Za śp. Stanisława Iwańskiego z racji urodzin 900 – Za śp. Karolinę i Józefa Gardjan, Janinę i Edmunda Kwiatkowskich oraz zmarłych z rodzin Kwiatkowskich i Gardjan 1030 – ZA PARAFIAN (chrzty) 1200 - Za śp. Helenę i Jana Czapiewskich, dziadków z obojga stron oraz pozostałych krewnych REMONT DACHU 1830 - Za śp. Helenę i Stanisława Mikulskich Nr konta bankowego 91 1240 3998 1111 0010 5093 0549 BIULETYN PARAFIALNY Parafia Niepokalanego Serca NMP Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43, 86-300 Grudziądz, tel. 881 762 522 www.grudziadz.marianie.pl 12 lipca 2015 – XV Niedziela Zwykła Am 7,12-15; Ps 85,9-14; Ef 1,3-14; Ef 1,17-18; Mk 6,7-13 OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE 1) Trwają wakacje. Wszystkim życzymy dobrego i bezpiecznego wypoczynku. Jednocześnie przypominamy, by w okresie urlopowym nie zapominać o niedzielnej Mszy świętej. 2) Jutro o godzinie 18.00 na osiedlu Tuszewo nabożeństwo fatimskie. 3) W środę 15 lipca w kaplicy w Wielkich Lniskach o godzinie 19.15 zostanie odprawiona Msza święta w intencji pokoju. 4) W przyszłą niedzielę, na Mszę świętą o godzinie 10.30 zapraszamy członków Stowarzyszenia Rodzin Katolickich. Po Mszy świętej spotkanie w domu parafialnym. śp. Ks. Stanisława Krysztopa MIC Jak już informowaliśmy w dniu 1 lipca w tragicznym wypadku drogowym zginał ks. Stanisława Krysztopa MIC, który przez 8 lat pracował w naszej parafii. Pogrzeb odbył się w Lublinie w dniu 6 lipca. Mszę świętą pogrzebową koncelebrowało około 80 kapłanów. Z naszej wspólnoty w pogrzebie udział wzięli księża: Zbigniew Grygorcewicz MIC i Roman Grzona MIC. Curriculum vitae Śp. ks. Stanisław Krysztopa MIC urodził się w rodzinie rolników Wincentego i Teodory z d. Dziuba dnia 9 maja 1963 roku w Mocieszach; ochrzczony 26 maja 1963 r. w Jaświłach, diec. białostocka i tam bierzmowany 26 czerwca 1977 r. Szkołę podstawową ukończył w 1978 r. w Mocieszach. Następnie uczęszczał do Zespołu Szkół Metalowo - Drzewnych w Białymstoku, gdzie zdobył zawód Biuletyn Parafii Niepokalanego Serca NMP w Grudziądzu – Księża Marianie mechanika maszyn. W 1981 roku podjął naukę na podbudowie ZSZ w 3.letnim Technikum Mechanicznym w Łapach; ukończył ją zdając maturę w 1984 r. i uzyskał prawo używania tytułu technik mechanik o specjalności budowa maszyn. Następnie przez rok pracował jako referent ds. zaopatrzenia w Zakładach Metalowych w Białymstoku. Do Zgromadzenia został przyjęty 23 lipca 1985 r. jako kandydat do prezbiteratu. Najpierw odbył miesięczny postulat klerycki w Stoczku, a następnie nowicjat odbył w roku 1985-86. Pierwszą profesję złożył w Skórcu 8 września 1986 r. W latach 1986-92 ukończył studia filozoficznoteologiczne w naszym WSD w Lublinie, afiliowanym do Wydziału Teologicznego KUL. Profesję wieczystą złożył w Lublinie dnia 26 sierpnia 1991 roku. Także w Lublinie otrzymał święcenia diakonatu dnia 24 listopada 1991 roku z rąk ks. bpa Ryszarda Karpińskiego, bpa pomocniczego diecezji lubelskiej. Święceń prezbiteratu oddzielił mu w Licheniu bp. Bronisław Dembowski, biskup włocławski dnia 7 czerwca 1992 r. Po święceniach w ramach zastępstwa wakacyjnego najpierw pełnił obowiązki kapelana w Szpitalu Miejskim w Grudziądzu, a następnie w latach 1992-2000 był tam katechetą i współpracownikiem w duszpasterstwie. W roku 1995 został I radnym domu i domowym duszpasterzem powołań, a w 1998 także wikariuszem tamtejszej parafii. W roku 2000 został przeniesiony do domu zakonnego w Zakopanem na Cyrhli również w charakterze katechety i współpracownika w duszpasterstwie, a w 2002 r. przeniesiony do Warszawy na Marymont, gdzie został wikariuszem, katechetą i II radnym domu. W roku 2004 został przeniesiony do Góry Kalwarii. Podobnie jak w poprzednich miejscach był tam współpracownikiem w duszpasterstwie i katechetą oraz IV radnym domu. W 2005 r. został przeniesiony do Elbląga, tam został proboszczem parafii oraz przełożonym i ekonomem domu. Równocześnie biskup diecezjalny mianował go diecezjalnym referentem ds. zakonów męskich w diecezji elbląskiej. Ostatnim miejscem pracy śp. ks. Stanisława od 2013 r. był dom zakonny i parafia pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Lublinie. Dnia 1 lipca 2015 r. prowadząc samochód, uległ śmiertelnemu wypadkowi drogowemu. Z ks. Stanisławem zawsze można było porozmawiać. Rozumiał problemy innych, przy ustalaniu spraw kancelaryjnych nie żądał pieniędzy - wylicza ks. Rafał Krauze. - Bardzo fajnie mi się z nim współpracowało – przyznaje. Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą zostaną po nich buty i telefon głuchy tylko to co nieważne jak krowa się wlecze najważniejsze tak prędkie ze nagle się staje potem cisza normalna więc całkiem nieznośna jak uroczystość urodzona najprościej z rozpaczy kiedy myślimy o kimś zostając bez niego Nie bądź pewny że czas masz bo pewność niepewna zabiera nam wrażliwość tak jak każde szczęście przychodzi jednocześnie jak patos i humor jak dwie namiętności wciąż słabsze od jednej tak szybko stad odchodzą jak drozd milkną w lipcu jak dźwięk trochę niezgrabny lub jak suchy ukłon żeby widzieć naprawdę zamykają oczy chociaż większym ryzykiem rodzić się nie umierać kochamy wciąż za mało i stale za późno Nie pisz o tym zbyt często lecz pisz raz na zawsze a będziesz tak jak delfin łagodny i mocny Spieszmy się kochać ludzi tak szybko odchodzą i ci co nie odchodzą nie zawsze powrócą i nigdy nie wiadomo mówiąc o miłości czy pierwsza jest ostatnia czy ostatnia pierwsza ks. Jan Twardowski Ewangelia wg św. Marka 6,7-13. Miał serce dla parafian – wspomina ks. Rafał Krauze MIC Był ciepłym, życzliwym człowiekiem - mówi ks. Rafał Krauze, który przez rok pracował z ks. Stanisławem w elbląskiej parafii Wszystkich Świętych. - Miał ogromne serce dla parafian - dodaje kapłan. Ks. Rafał Krauze wspomina ciekawą historię. Pewna gazeta tworzyła ranking najbardziej przyjaznych parafii. W ramach „badań” ankieter np. przychodził po godz. 22 na probostwo, by załatwić sprawę w kancelarii. Ks. Stanisław - nieświadomy tego badania - bez problemu przyjął "interesanta" i załatwił jego sprawę. Parafia Wszystkich Świętych otrzymała wtedy tytuł najbardziej przyjaznej spośród wszystkich elbląskich parafii. J ezus przywołał do siebie Dwunastu i zaczął rozsyłać ich po dwóch. Dał im też władzę nad duchami nieczystymi i przykazał im, żeby nic z sobą nie brali na drogę prócz laski: ani chleba, ani torby, ani pieniędzy w trzosie. «Ale idźcie obuci w sandały i nie wdziewajcie dwóch sukien». I mówił do nich: «Gdy do jakiego domu wejdziecie, zostańcie tam, aż stamtąd wyjdziecie. Jeśli w jakim miejscu was nie przyjmą i nie będą słuchać, wychodząc stamtąd strząśnijcie proch z nóg waszych na świadectwo dla nich!» Oni więc wyszli i wzywali do nawrócenia. Wyrzucali też wiele złych duchów oraz wielu chorych namaszczali olejem i uzdrawiali.