Zasady audytu finansowego - Biuletyn Finanse Publiczne BDO

Zasady audytu finansowego
Wpisany przez Kazimierz Sawicki
Podstawowym zadaniem tego audytu jest dostarczenie kierownikowi jednostki sektora finansów
publicznych obiektywnej i niezależnej oceny wiarygodności sprawozdania finansowego oraz
sprawozdania z wykonania budżetu.
Jednym z ważnych rodzajów audytu wewnętrznego jest audyt finansowy. Podstawowym jego
zadaniem jest dostarczenie kierownikowi jednostki sektora finansów publicznych obiektywnej i
niezależnej oceny wiarygodności sprawozdania finansowego oraz sprawozdania z wykonania
budżetu. Zakres audytu finansowego nie może ograniczać się wyłącznie do sprawozdawczości
finansowej, stanowiącej końcowy produkt rachunkowości jednostki. Do zakresu audytu
finansowego powinny być włączone tematy, które mają istotny wpływ na jakość
sprawozdawczości budżetowej i finansowej.
Chociaż obowiązujące przepisy nie określają jednoznacznie, co jest przedmiotem audytu
finansowego, to zazwyczaj przyjmuje się, że powinien on być bardzo zbliżony do przedmiotu
ustalonego dla badania sprawozdania finansowego przez biegłych rewidentów. Oznacza to, że
zakresem audytu finansowego należy objąć co najmniej:
-
przyjęte przez jednostkę zasady (politykę) rachunkowości,
dowody księgowe,
dokumentację inwentaryzacyjną,
sprawozdawczość finansową.
Audyt finansowy musi uwzględniać aspekt czasu. Nie można zamykać się w granicach roku
budżetowego. Audyt finansowy powinien objąć:
1/2
Zasady audytu finansowego
Wpisany przez Kazimierz Sawicki
1. częściowo sprawozdanie finansowe i księgi rachunkowe za rok poprzedni, aby upewnić
się, czy jest przestrzegana zasada ciągłości, to jest czy nie uległy zmianie zasady kwalifikacji
zdarzeń, wyceny aktywów i pasywów, ustalania wyniku finansowego, sporządzania sprawozdań
finansowych, a więc czy zawarte w sprawozdaniu finansowym dane liczbowe za rok poprzedni i
bieżący (sprawozdawczy) są porównywalne, a także czy stany końcowe składników aktywów i
pasywów (ujęte w bilansie zamknięcia) oraz podział wyniku finansowego roku poprzedniego
zostały prawidłowo wprowadzone do ksiąg roku audytowego,
2. częściowo księgi rachunkowe roku następnego w celu sprawdzenia, czy dokonane w
nich zapisy nie dotyczą na przykład kosztów i przychodów roku audytowego (budżetowego),
3. częściowo dokumenty roku następnego zawierające dane, które powinny być ujęte w
księgach rachunkowych i sprawozdaniu finansowym roku audytowego, a zostały pominięte
wskutek wpływu dokumentów po dacie bilansu.
Zakres audytu finansowego w aspekcie przedmiotowym i czasowym ilustruje schemat.
Pełna treść artykułu, ze schematem i tabelami: plik pdf
Uwaga: niniejszy artykuł stanowi podrozdział 13.2 książki pod red. naukową prof. dr. hab.
Teresy Kiziukiewicz „Audyt wewnętrzny w jednostkach sektora finansów publicznych,
wydanie II rozszerzone i zaktualizowane"
, wydanej przez Difin, 2009 r. Więcej informacji o tej książce podaliśmy w dziale „Dobre książki"
w Biuletynie Finanse Publiczne nr 8 (22) 2009.
2/2