BIULETYN PARAFIALNY - Parafia Niepokalanego Serca NMP w

Transkrypt

BIULETYN PARAFIALNY - Parafia Niepokalanego Serca NMP w
900 – Za śp. Tadeusza Czecholińskiego
1030 – Za parafian
1200 – Za śp. Marię Łupkowską w drugą rocznicę śmierci
1315 – Za śp. Lubomira Biłyk z racji urodzin
1830 – Za śp. Piotra Wiśniewskiego
Poniedziałek 30.06.2014
700 – Za śp. Rozalię Andrys gr. 30/30
830 – Dziękczynna za dar życia Krystyny z racji 90 urodzin od siostry Zofii i córki z rodziną
1830 – Za śp. Erwina Betchera w pierwszą rocznicę śmierci
Wtorek 01.07.2014
700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 01/30
830 – O błogosławieństwo Boże i dary Ducha Świętego dla Księdza Proboszcza z okazji
jubileuszu 25-lecia kapłaństwa
1830 – Za zmarłych rodziców Janinę w 34 rocznicę śmierci i Stanisława w 50 rocznicę
śmierci
BIULETYN
PARAFIALNY
Parafia Niepokalanego Serca NMP
Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43, 86-300 Grudziądz, tel. 462 54 56
www.grudziadz.marianie.pl
29 czerwca 2014 r. – Ur. Świętych Apostołów Piotra i Pawła
Dz 12,1-11; Ps 34,2-9; 2Tm 4,6-9.17-18; Mt 16,13-19
TU ES PETRUS
Środa 02.07.2014
700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 02/30
830 –
1830 – Za śp. Jana i Arkadiusza Witkowskich
”Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego”
Czwartek 03.07.2014
700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 03/30
830 – O nowe powołania kapłańskie, misyjne i zakonne
1830 – O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Hanny
Piątek 04.07.2014
700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 04/30
830 – Za śp. Huberta Gumińskiego w pierwszą rocznicę śmierci
1830 – Za śp. Władysława Jabłońskiego w dniu urodzin
Sobota 05.07.2014
700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 05/30
830 – Dziękczynna za dar życia i śmierci Martynki
1830 – Za zmarłych rodziców Teresę i Henryka
Niedziela 06.07.2014 – XIV Niedziela Zwykła
730 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 06/30
900 – Za zmarłych rodziców Jana i Franciszkę Gwiazdów w rocznicę śmierci oraz
Władysława Chojnowskiego
1030 – Za śp. Romana, Teresę, Jana, Erwina i rodziców z obojga stron
1200 – Dziękczynna do Ducha Świetego za otrzymane łaski w rodzinie
1315 – Za śp. Zdzisława Osińskiego
1830 – Za parafian
REMONT DACHU
Nr konta bankowego
91 1240 3998 1111 0010 5093 0549
Bóg zapłać za wszelkie ofiary
Perykopa dzisiejsza była przedmiotem niezliczonych studiów i sporów. Nie
ulega w świetle współczesnych badań wątpliwości, że słowa Zbawiciela o zmianie
imienia, o fundamencie i kluczach odnoszą się do osoby Piotra. Ponieważ zaś
władza nadana Piotrowi nie mogła wygasnąć w chwili śmierci, gdyż równałoby się to
zniszczeniu fundamentu Kościoła, przeto słowa Zbawiciela muszą się odnosić w
równej mierze do samego Piotra, jak i do wszystkich jego następców. Warto
zauważyć, że takie rozumienie prymatu Piotra zaczyna sobie coraz bardziej torować
drogę i u teologów innych wyznań.
Położona u stóp Sermonu Cezarea rozbudowana została na cześć Cezara
Augusta przez tetrarchę Iturei i Trachonicji - Heroda Filipa, syna Heroda Wielkiego, w
2 r. przed Chr. Na potężnej skale nad miastem wznosiła się wspaniała świątynia
Augusta wzniesiona jeszcze przez Heroda Wielkiego, tzw. Augusteum. W literaturze
pozanowotestamentalnej Cezarea Filipea (w odróżnieniu od Cezarei Nadmorskiej)
zwana jest częściej Cezarea Paneas. Przed założeniem Cezarei było tu bowiem
hellenistyczne miasteczko Paneas poświęcone bożkowi pól - Panowi, który obok
miasta miał wielką - 329 m - grotę kultyczną, tradycyjnie uważaną za wejście - bramy
do Hadesu.
Św. Paweł Apostoł - bądźmy wdzięczni
Warto dzisiaj zobaczyć drogę wiary św. Pawła. On całym swoim życiem pokazuje
nam, że Bóg kieruje historią każdego z nas. Wszystko jest Jego łaską. Z największego
zagubienia i zaślepienia Bóg wyprowadza nas ku Światłu Chrystusa. Trzeba było, by zbyt
pewny siebie faryzeusz doświadczył swojej słabości. Otworzył swe serce na
przebaczającą miłość Boga, który umiłował nas, gdy jeszcze byliśmy grzesznikami. Paweł
wiedział, co znaczy mieć serce rozdarte, gdy człowiek pragnie czynić dobro, a później niestety - wybiera zło. Nieszczęsny to człowiek (por. Rz 7). Chrystus wyrwał go z tego
duchowego paraliżu, a Paweł przyjął ofiarowane mu zbawienie i pozwolił, by Słowo Boże
wydało w nim owoce nawrócenia. Zaczął żyć wsłuchany w Ducha Świętego, dlatego
doświadczał w swoim sercu miłości, radości, pokoju, cierpliwości. Był dla innych uprzejmy
i pełen dobroci, potrafił być wierny danemu słowu, umiał być uprzejmy dla innych, łagodny
i opanowany każdego dnia (por. Ga 5, 22). Święty Paweł uczy nas, jak budować swoje
życie na fundamencie zaufania do Boga, który nam się objawił w Jezusie Chrystusie.
Apostoł wszystko w swoim życiu podporządkował Zbawicielowi. Przyjaźń z Nim była dla
Pawła największą wartością: Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na
Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na
najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze
wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie
mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną
przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez
poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach
- w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z
martwych. Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę,
abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie
sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za
mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku
nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie (Flp 3, 7-14). Święty Paweł
głosił Ewangelię prawie w całym Cesarstwie Rzymskim. Jak sam pisze w Drugim Liście
do Koryntian, był narażony na wiele niebezpieczeństw i opresji, z których za każdym
razem wyrywał go Pan. Był prześladowany przez Żydów i pogan. Nie zniechęcał się
jednak, bo jego mocą był Chrystus. Głosił Go niestrudzenie w Azji Mniejszej i w Grecji, aż
w końcu dotarł do Rzymu, gdzie po wieloletnim więzieniu został ścięty mieczem w roku 67
przy Via Ostiensis. Zatrzymajmy się jeszcze nad fragmentem z Listu do Kolosan, w
którym Apostoł zachęca do postawy wdzięczności. Warto z perspektywy św. Pawła
popatrzeć w podobnym duchu na minione miesiące: Jako więc wybrańcy Boży - święci i
umiłowani - obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość,
znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw
drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy! Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość,
która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do
którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni! (Kol 3, 12-15).
Dziękujmy zatem Bogu za wszystko, czego doświadczaliśmy w ostatnim czasie. Bądźmy
wdzięczni przede wszystkim za dar Eucharystii oraz za Słowo Boże, którym obficie
byliśmy karmieni w Kościele podczas modlitwy i osobistej lektury. Podobnie jak święty
Paweł nauczajmy i napominajmy samych siebie przez psalmy, hymny i pieśni pełne
ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w naszych sercach. Prośmy Boga, żeby nas
prowadził przez doświadczenia smutne i radosne, byśmy w końcu otworzyli się na Jego
nieskończoną miłość. A programem naszego życia niech będzie zachęta św. Pawła: I
wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko [czyńcie] w imię Pana
Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego (Kol 3, 17).
Ja jestem Żydem z Tarsu
W Dziejach Apostolskich trzykrotnie pojawia się informacja, że św. Paweł urodził
się w mieście Tars. Pierwszy raz znajdujemy ją w tekście przedstawiającym okoliczności
jego nawrócenia w drodze do Damaszku, a mianowicie w poleceniu, jakie usłyszał
Ananiasz, by udać się na ulicę Prostą i zapytać o Szawła z Tarsu, bo właśnie się modli
(Dz 9,11). Drugi raz miejsce swojego urodzenia podaje sam Paweł, zwracając się po
aresztowaniu do trybuna, od którego zależały jego dalsze losy: Ja jestem Żydem z Tarsu,
obywatelem znacznego miasta w Cylicji (21,39). Wkrótce potem tak samo przedstawia się
rodakom zgromadzonym na terenie świątyni jerozolimskiej, którzy byli świadkami jego
pojmania: Ja jestem Żydem urodzonym w Tarsie w Cylicji (22,3). Tars był jednym z
głównych miast Cylicji, krainy na południu Azji Mniejszej, dzisiejszej Turcji. Położony na
równinie, w pobliżu rzeki Cydnus (tureckie Tarsus Suyu), jest niejako wciśnięty między
Morze Śródziemne i wysokie pasmo gór Taurus, około 20 km od wybrzeża i 50 km od gór.
Dzieje miasta sięgają czasów przedhistorycznych, a w dokumentach hetyckich
datowanych na połowę II tysiąclecia przed Chr. jest ono wzmiankowane pod nazwą
Tarša. W następnych wiekach cały region przechodził z rąk do rąk: rządzili tutaj
Asyryjczycy, Persowie i Macedończycy, a pod koniec ery przedchrześcijańskiej, na
przełomie III i II w. przed Chr., zawładnęła nim rządząca w Antiochii nad Orontesem
syryjska dynastia Seleucydów. W 67. r. przed Chr., podczas zwycięskiej wyprawy
Pompejusza, terytorium zaanektowali Rzymianie. Niedługo potem cesarz Marek
Antoniusz (82-30 przed Chr.) przyznał Tarsowi status miasta wolnego i niezależność. W
latach 52-50 rządy w Cylicji sprawował słynny orator Cyceron, zostawiając po sobie trwałą
i życzliwą pamięć. Na przełomie ery przechrześcijańskiej i chrześcijańskiej Tars przeżywał
swój "złoty wiek". Chętnie osiedlali się w nim przybysze z różnych stron Azji Mniejszej,
Mezopotamii i Bliskiego Wschodu. Okolica słynęła z żyznej gleby i rozległych upraw lnu,
więc pewnie tu późniejszy apostoł nauczył się wyrabiania namiotów, co na pewnym
etapie stało się ważnym źródłem jego utrzymania. W Tarsie krzyżowały się drogi łączące
Mezopotamię z Efezem, położonym na zachodnim wybrzeżu Azji Mniejszej oraz Syrię i
Palestynę, a nawet Egipt, ze środkową Anatolią oraz Europą, Morzem Czarnym i
Kaukazem. Zręcznie wykorzystywano dogodne położenie nad rzeką, budując port, do
którego przybywały statki płynące wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego. W 41 r. przed
Chr. w Tarsie odbyło się opisane przez Plutarcha, a potem przez Szekspira, legendarne
spotkanie Antoniusza z Kleopatrą, która przybyła jako Wenus, płynąc od morza w górę
rzeki. Tars był szeroko znany ze swoich szkół filozoficznych i retorycznych. Stąd
wywodzili się słynni w świecie starożytnym stoicy, a także słynny rzeźbiarz Atenodoros
oraz Nestor. Nie potrafimy dokładnie ustalić, kiedy w te strony dotarli pierwsi Żydzi.
Najstarsze osadnictwo mogło sięgać nawet deportacji asyryjskich z Królestwa Izraela pod
koniec VIII w, przed Chrystusem, natomiast niemal pewne jest osadnictwo podczas
wygnania babilońskiego (586-539 przed. Chr.). Przemieszczaniu się ludności sprzyjał
następnie okres perski (539-333), a potem hellenistyczny (333-63 przed Chr.). Gdy rządy
we wschodnim basenie Morza Śródziemnego przejęli Rzymianie, wspólnota żydowska w
Cylicji była już liczebnie znacząca, prężna i dobrze zorganizowana. Chłopiec otrzymał po
narodzeniu imię Szaul, spolszczone jako Saul lub częściej jako Szaweł. Z najbardziej
prawdopodobnych szacunków wynika, że urodził się między 7 a 10 r. po Chr. Mając na
względzie błąd, który w VI w. popełnił Dionizy Mały, ustalając początek ery
chrześcijańskiej na około 4-6 lat przed urodzeniem Jezusa Chrystusa, trzeba przyjąć, że
Paweł był młodszy od Jezusa o kilkanaście lat. W 36 r., kilka lat po śmierci i
zmartwychwstaniu Jezusa, ci, którzy kamienowali Szczepana, złożyli swe szaty u stóp
młodzieńca, zwanego Szawłem (Dz 7,58). Wyznaczając Rok św. Pawła, upamiętniający
2000. rocznicę jego narodzin, na lata 2008-2009, Benedykt XVI przychylił się do poglądu,
że Szaweł był młodszy od Jezusa o około 12-15 lat. W Tarsie zachowało się kilka
starożytnych pamiątek. Najbardziej znane są pozostałości bramy rzymskiej, nazywanej
Bramą Kleopatry albo Bramą św. Pawła, wzniesionej z materiałów pozyskanych ze
starszych budowli. Pielgrzymi i turyści licznie odwiedzają tzw. studnię św. Pawła w
dawnej żydowskiej dzielnicy miasta. Na uwagę zasługuje też ormiański kościół pod
wezwaniem św. Piotra, datowany na drugą połowę I tysiąclecia, który w XV w. został
zamieniony na meczet, a obecnie pełni rolę muzeum.
1.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
Dzisiaj w niedzielę 29 czerwca przeżywamy Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i
Pawła. Msza św. w intencji solenizantów będzie o godz. 10.30. Jest to także Dzień
Papieski.
2. Także dziś 29 czerwca na Mszy św. o godz. 18.30, jak w każdą ostatnią niedzielę
miesiąca, w łączności z grupą Odrodzenie, naszą modlitwą pragniemy objąć wszystkich
ludzi uzależnionych.
3. W czwartek 3 lipca święto św. Tomasza Apostoła.
4. W tym tygodniu przypadają Dni Eucharystyczne: pierwszy czwartek, piątek i sobota
miesiąca. W piątek z racji wakacji nie będzie dodatkowej Mszy św. dla dzieci o godz.
16.30. Spowiedź podczas Mszy św. o godz. 7.00, 8.30 i 18.30. W sobotę różaniec o godz.
8.00.
INTENCJE MSZALNE
Niedziela 29.06.2014 – Uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła
730 – Za śp. Rozalię Andrys gr. 29/30