BIULETYN PARAFIALNY - Parafia Niepokalanego Serca NMP w
Transkrypt
BIULETYN PARAFIALNY - Parafia Niepokalanego Serca NMP w
900 – Za śp. Tadeusza Czecholińskiego 1030 – Za parafian 1200 – Za śp. Marię Łupkowską w drugą rocznicę śmierci 1315 – Za śp. Lubomira Biłyk z racji urodzin 1830 – Za śp. Piotra Wiśniewskiego Poniedziałek 30.06.2014 700 – Za śp. Rozalię Andrys gr. 30/30 830 – Dziękczynna za dar życia Krystyny z racji 90 urodzin od siostry Zofii i córki z rodziną 1830 – Za śp. Erwina Betchera w pierwszą rocznicę śmierci Wtorek 01.07.2014 700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 01/30 830 – O błogosławieństwo Boże i dary Ducha Świętego dla Księdza Proboszcza z okazji jubileuszu 25-lecia kapłaństwa 1830 – Za zmarłych rodziców Janinę w 34 rocznicę śmierci i Stanisława w 50 rocznicę śmierci BIULETYN PARAFIALNY Parafia Niepokalanego Serca NMP Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43, 86-300 Grudziądz, tel. 462 54 56 www.grudziadz.marianie.pl 29 czerwca 2014 r. – Ur. Świętych Apostołów Piotra i Pawła Dz 12,1-11; Ps 34,2-9; 2Tm 4,6-9.17-18; Mt 16,13-19 TU ES PETRUS Środa 02.07.2014 700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 02/30 830 – 1830 – Za śp. Jana i Arkadiusza Witkowskich ”Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego” Czwartek 03.07.2014 700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 03/30 830 – O nowe powołania kapłańskie, misyjne i zakonne 1830 – O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Hanny Piątek 04.07.2014 700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 04/30 830 – Za śp. Huberta Gumińskiego w pierwszą rocznicę śmierci 1830 – Za śp. Władysława Jabłońskiego w dniu urodzin Sobota 05.07.2014 700 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 05/30 830 – Dziękczynna za dar życia i śmierci Martynki 1830 – Za zmarłych rodziców Teresę i Henryka Niedziela 06.07.2014 – XIV Niedziela Zwykła 730 – Za śp. Kazimierza Stankiewicza gr. 06/30 900 – Za zmarłych rodziców Jana i Franciszkę Gwiazdów w rocznicę śmierci oraz Władysława Chojnowskiego 1030 – Za śp. Romana, Teresę, Jana, Erwina i rodziców z obojga stron 1200 – Dziękczynna do Ducha Świetego za otrzymane łaski w rodzinie 1315 – Za śp. Zdzisława Osińskiego 1830 – Za parafian REMONT DACHU Nr konta bankowego 91 1240 3998 1111 0010 5093 0549 Bóg zapłać za wszelkie ofiary Perykopa dzisiejsza była przedmiotem niezliczonych studiów i sporów. Nie ulega w świetle współczesnych badań wątpliwości, że słowa Zbawiciela o zmianie imienia, o fundamencie i kluczach odnoszą się do osoby Piotra. Ponieważ zaś władza nadana Piotrowi nie mogła wygasnąć w chwili śmierci, gdyż równałoby się to zniszczeniu fundamentu Kościoła, przeto słowa Zbawiciela muszą się odnosić w równej mierze do samego Piotra, jak i do wszystkich jego następców. Warto zauważyć, że takie rozumienie prymatu Piotra zaczyna sobie coraz bardziej torować drogę i u teologów innych wyznań. Położona u stóp Sermonu Cezarea rozbudowana została na cześć Cezara Augusta przez tetrarchę Iturei i Trachonicji - Heroda Filipa, syna Heroda Wielkiego, w 2 r. przed Chr. Na potężnej skale nad miastem wznosiła się wspaniała świątynia Augusta wzniesiona jeszcze przez Heroda Wielkiego, tzw. Augusteum. W literaturze pozanowotestamentalnej Cezarea Filipea (w odróżnieniu od Cezarei Nadmorskiej) zwana jest częściej Cezarea Paneas. Przed założeniem Cezarei było tu bowiem hellenistyczne miasteczko Paneas poświęcone bożkowi pól - Panowi, który obok miasta miał wielką - 329 m - grotę kultyczną, tradycyjnie uważaną za wejście - bramy do Hadesu. Św. Paweł Apostoł - bądźmy wdzięczni Warto dzisiaj zobaczyć drogę wiary św. Pawła. On całym swoim życiem pokazuje nam, że Bóg kieruje historią każdego z nas. Wszystko jest Jego łaską. Z największego zagubienia i zaślepienia Bóg wyprowadza nas ku Światłu Chrystusa. Trzeba było, by zbyt pewny siebie faryzeusz doświadczył swojej słabości. Otworzył swe serce na przebaczającą miłość Boga, który umiłował nas, gdy jeszcze byliśmy grzesznikami. Paweł wiedział, co znaczy mieć serce rozdarte, gdy człowiek pragnie czynić dobro, a później niestety - wybiera zło. Nieszczęsny to człowiek (por. Rz 7). Chrystus wyrwał go z tego duchowego paraliżu, a Paweł przyjął ofiarowane mu zbawienie i pozwolił, by Słowo Boże wydało w nim owoce nawrócenia. Zaczął żyć wsłuchany w Ducha Świętego, dlatego doświadczał w swoim sercu miłości, radości, pokoju, cierpliwości. Był dla innych uprzejmy i pełen dobroci, potrafił być wierny danemu słowu, umiał być uprzejmy dla innych, łagodny i opanowany każdego dnia (por. Ga 5, 22). Święty Paweł uczy nas, jak budować swoje życie na fundamencie zaufania do Boga, który nam się objawił w Jezusie Chrystusie. Apostoł wszystko w swoim życiu podporządkował Zbawicielowi. Przyjaźń z Nim była dla Pawła największą wartością: Ale to wszystko, co było dla mnie zyskiem, ze względu na Chrystusa uznałem za stratę. I owszem, nawet wszystko uznaję za stratę ze względu na najwyższą wartość poznania Chrystusa Jezusa, Pana mojego. Dla Niego wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci, bylebym pozyskał Chrystusa i znalazł się w Nim - nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze - przez poznanie Jego: zarówno mocy Jego zmartwychwstania, jak i udziału w Jego cierpieniach - w nadziei, że upodabniając się do Jego śmierci, dojdę jakoś do pełnego powstania z martwych. Nie [mówię], że już [to] osiągnąłem i już się stałem doskonałym, lecz pędzę, abym też [to] zdobył, bo i sam zostałem zdobyty przez Chrystusa Jezusa. Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie (Flp 3, 7-14). Święty Paweł głosił Ewangelię prawie w całym Cesarstwie Rzymskim. Jak sam pisze w Drugim Liście do Koryntian, był narażony na wiele niebezpieczeństw i opresji, z których za każdym razem wyrywał go Pan. Był prześladowany przez Żydów i pogan. Nie zniechęcał się jednak, bo jego mocą był Chrystus. Głosił Go niestrudzenie w Azji Mniejszej i w Grecji, aż w końcu dotarł do Rzymu, gdzie po wieloletnim więzieniu został ścięty mieczem w roku 67 przy Via Ostiensis. Zatrzymajmy się jeszcze nad fragmentem z Listu do Kolosan, w którym Apostoł zachęca do postawy wdzięczności. Warto z perspektywy św. Pawła popatrzeć w podobnym duchu na minione miesiące: Jako więc wybrańcy Boży - święci i umiłowani - obleczcie się w serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i wy! Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość, która jest więzią doskonałości. A sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w jednym Ciele. I bądźcie wdzięczni! (Kol 3, 12-15). Dziękujmy zatem Bogu za wszystko, czego doświadczaliśmy w ostatnim czasie. Bądźmy wdzięczni przede wszystkim za dar Eucharystii oraz za Słowo Boże, którym obficie byliśmy karmieni w Kościele podczas modlitwy i osobistej lektury. Podobnie jak święty Paweł nauczajmy i napominajmy samych siebie przez psalmy, hymny i pieśni pełne ducha, pod wpływem łaski śpiewając Bogu w naszych sercach. Prośmy Boga, żeby nas prowadził przez doświadczenia smutne i radosne, byśmy w końcu otworzyli się na Jego nieskończoną miłość. A programem naszego życia niech będzie zachęta św. Pawła: I wszystko, cokolwiek działacie słowem lub czynem, wszystko [czyńcie] w imię Pana Jezusa, dziękując Bogu Ojcu przez Niego (Kol 3, 17). Ja jestem Żydem z Tarsu W Dziejach Apostolskich trzykrotnie pojawia się informacja, że św. Paweł urodził się w mieście Tars. Pierwszy raz znajdujemy ją w tekście przedstawiającym okoliczności jego nawrócenia w drodze do Damaszku, a mianowicie w poleceniu, jakie usłyszał Ananiasz, by udać się na ulicę Prostą i zapytać o Szawła z Tarsu, bo właśnie się modli (Dz 9,11). Drugi raz miejsce swojego urodzenia podaje sam Paweł, zwracając się po aresztowaniu do trybuna, od którego zależały jego dalsze losy: Ja jestem Żydem z Tarsu, obywatelem znacznego miasta w Cylicji (21,39). Wkrótce potem tak samo przedstawia się rodakom zgromadzonym na terenie świątyni jerozolimskiej, którzy byli świadkami jego pojmania: Ja jestem Żydem urodzonym w Tarsie w Cylicji (22,3). Tars był jednym z głównych miast Cylicji, krainy na południu Azji Mniejszej, dzisiejszej Turcji. Położony na równinie, w pobliżu rzeki Cydnus (tureckie Tarsus Suyu), jest niejako wciśnięty między Morze Śródziemne i wysokie pasmo gór Taurus, około 20 km od wybrzeża i 50 km od gór. Dzieje miasta sięgają czasów przedhistorycznych, a w dokumentach hetyckich datowanych na połowę II tysiąclecia przed Chr. jest ono wzmiankowane pod nazwą Tarša. W następnych wiekach cały region przechodził z rąk do rąk: rządzili tutaj Asyryjczycy, Persowie i Macedończycy, a pod koniec ery przedchrześcijańskiej, na przełomie III i II w. przed Chr., zawładnęła nim rządząca w Antiochii nad Orontesem syryjska dynastia Seleucydów. W 67. r. przed Chr., podczas zwycięskiej wyprawy Pompejusza, terytorium zaanektowali Rzymianie. Niedługo potem cesarz Marek Antoniusz (82-30 przed Chr.) przyznał Tarsowi status miasta wolnego i niezależność. W latach 52-50 rządy w Cylicji sprawował słynny orator Cyceron, zostawiając po sobie trwałą i życzliwą pamięć. Na przełomie ery przechrześcijańskiej i chrześcijańskiej Tars przeżywał swój "złoty wiek". Chętnie osiedlali się w nim przybysze z różnych stron Azji Mniejszej, Mezopotamii i Bliskiego Wschodu. Okolica słynęła z żyznej gleby i rozległych upraw lnu, więc pewnie tu późniejszy apostoł nauczył się wyrabiania namiotów, co na pewnym etapie stało się ważnym źródłem jego utrzymania. W Tarsie krzyżowały się drogi łączące Mezopotamię z Efezem, położonym na zachodnim wybrzeżu Azji Mniejszej oraz Syrię i Palestynę, a nawet Egipt, ze środkową Anatolią oraz Europą, Morzem Czarnym i Kaukazem. Zręcznie wykorzystywano dogodne położenie nad rzeką, budując port, do którego przybywały statki płynące wzdłuż wybrzeży Morza Śródziemnego. W 41 r. przed Chr. w Tarsie odbyło się opisane przez Plutarcha, a potem przez Szekspira, legendarne spotkanie Antoniusza z Kleopatrą, która przybyła jako Wenus, płynąc od morza w górę rzeki. Tars był szeroko znany ze swoich szkół filozoficznych i retorycznych. Stąd wywodzili się słynni w świecie starożytnym stoicy, a także słynny rzeźbiarz Atenodoros oraz Nestor. Nie potrafimy dokładnie ustalić, kiedy w te strony dotarli pierwsi Żydzi. Najstarsze osadnictwo mogło sięgać nawet deportacji asyryjskich z Królestwa Izraela pod koniec VIII w, przed Chrystusem, natomiast niemal pewne jest osadnictwo podczas wygnania babilońskiego (586-539 przed. Chr.). Przemieszczaniu się ludności sprzyjał następnie okres perski (539-333), a potem hellenistyczny (333-63 przed Chr.). Gdy rządy we wschodnim basenie Morza Śródziemnego przejęli Rzymianie, wspólnota żydowska w Cylicji była już liczebnie znacząca, prężna i dobrze zorganizowana. Chłopiec otrzymał po narodzeniu imię Szaul, spolszczone jako Saul lub częściej jako Szaweł. Z najbardziej prawdopodobnych szacunków wynika, że urodził się między 7 a 10 r. po Chr. Mając na względzie błąd, który w VI w. popełnił Dionizy Mały, ustalając początek ery chrześcijańskiej na około 4-6 lat przed urodzeniem Jezusa Chrystusa, trzeba przyjąć, że Paweł był młodszy od Jezusa o kilkanaście lat. W 36 r., kilka lat po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa, ci, którzy kamienowali Szczepana, złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem (Dz 7,58). Wyznaczając Rok św. Pawła, upamiętniający 2000. rocznicę jego narodzin, na lata 2008-2009, Benedykt XVI przychylił się do poglądu, że Szaweł był młodszy od Jezusa o około 12-15 lat. W Tarsie zachowało się kilka starożytnych pamiątek. Najbardziej znane są pozostałości bramy rzymskiej, nazywanej Bramą Kleopatry albo Bramą św. Pawła, wzniesionej z materiałów pozyskanych ze starszych budowli. Pielgrzymi i turyści licznie odwiedzają tzw. studnię św. Pawła w dawnej żydowskiej dzielnicy miasta. Na uwagę zasługuje też ormiański kościół pod wezwaniem św. Piotra, datowany na drugą połowę I tysiąclecia, który w XV w. został zamieniony na meczet, a obecnie pełni rolę muzeum. 1. OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE Dzisiaj w niedzielę 29 czerwca przeżywamy Uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Msza św. w intencji solenizantów będzie o godz. 10.30. Jest to także Dzień Papieski. 2. Także dziś 29 czerwca na Mszy św. o godz. 18.30, jak w każdą ostatnią niedzielę miesiąca, w łączności z grupą Odrodzenie, naszą modlitwą pragniemy objąć wszystkich ludzi uzależnionych. 3. W czwartek 3 lipca święto św. Tomasza Apostoła. 4. W tym tygodniu przypadają Dni Eucharystyczne: pierwszy czwartek, piątek i sobota miesiąca. W piątek z racji wakacji nie będzie dodatkowej Mszy św. dla dzieci o godz. 16.30. Spowiedź podczas Mszy św. o godz. 7.00, 8.30 i 18.30. W sobotę różaniec o godz. 8.00. INTENCJE MSZALNE Niedziela 29.06.2014 – Uroczystość św. Apostołów Piotra i Pawła 730 – Za śp. Rozalię Andrys gr. 29/30