ABAKUS nr 3

GAZETKA KOŁA MATEMATYCZNEGO
Ferie zimowe w szkole
W
pierwszym tygodniu
ferii w szkole odbywały
się zajęcia w ramach
półkolonii. Młodsze dzieci wzięły
udział w konkursie plastycznym
pt. „Bezpieczne ferie zimą”. Pod
hasłem „Cudze chwalicie , swego
nie znacie” dzieci zwiedziły kolegiatę, gdzie Ksiądz Proboszcz Ciupiński przybliżył im historię Sanktuarium Matki Bożej Łaskiej. Na
zaproszenie Pani Dyrektor odwiedziły również partnerski Bank
str. 1
Spółdzielczy w Łasku. W kolejnym
dniu uczniowie bawili się w Sali
Zabaw „Hipcio”. W Łaskim Domu
Kultury dzieci obejrzały spektakl
w wykonaniu Studia Małych Form
Teatralnych ART- RE z Krakowa.
W ostatnim dniu uczniowie mieli
okazję uczestniczyć w akcji dokarmiania zwierząt w towarzystwie członków Koła Łowieckiego
„Ponowa”. Na zakończenie odbyło
się ognisko. Okazało się, że ferie w
szkole wcale nie są nudne.
Nr 3/2011 (3) Marzec2011
Historia szachów
Nazwa szachów pochodzi od
„czaturanga”, gry, w której występowały różne figury, jak król,
koń, pieszy itp. Pewne jest, że
występowały już w Indiach w VII
w., a w Polsce rozpowszechniły
się prawdopodobnie od XIV w.
Legenda głosi, że wynalazca gry,
Sessa Ebn Daher (według innego
podania- Sissa Nasir) wprawił
władcę indyjskiego Sheshrama w
taki zachwyt nową grą, że o wysokości nagrody miał zadecydować sam wynalazca. Władca
zdziwił się, gdy ten powiedział,
by nagroda wynosiła sumę ziaren
pszenicy, obliczoną w bardzo
prosty sposób: pierwszemu kwadratowi przyporządkowuje się
jedno ziarno, a każdemu następnemu dwa razy więcej ziaren niż
poprzedniemu. Ponieważ szachownica liczy 64 pola, wysokość
nagrody wydała się władcy
śmiesznie mała. Czy tak jest rzeczywiście? Spróbuj oszacować
wynik sam, przeczytaj następny
numer naszej gazetki , albo zajrzyj do książki Jak liczono dawniej, jak liczymy dziś.
GAZETKA KOŁA MATEMATYCZNEGO
Nr 3/2011 (3) Marzec 2011
Wielcy matematycy
SPORT W NASZEJ SZKOLE
Listopad
Mistrzostwa Powiatu w Unihokeju
Dziewczęta I miejsce
Reprezentacja: Radziszewska Agnieszka, Wartalska Marta, Pluskwa Karolina, Sowała Noemi, Klimczak Karolina, Nowicka Marika, Supczyńska
Marta, Zakrzewska Patrycja, Skurzewska Dominika, Hryniewiecka
Justyna.
Chłopcy I miejsce
Reprezentacja: Molenda Bartosz, Nastarowicz Mateusz, Grzanka Seweryn,
Jagiełło Andrzej, Grzanka Rafał, Kalinowski Jan, Ciszewski Kacper,
Grzanka Maciej, Maciejewski Krystian, Pietrzykowski Krzysztof, Manios
Dawid, Olejnik Dawid, Taborowski Michał.
Mistrzostwa Rejonu Sieradzkiego w Unihokeju
Dziewczęta IV miejsce
Reprezentacja: Radziszewska Agnieszka, Wartalska Marta, Pluskwa
Karolina, Sowała Noemi, Klimczak Karolina, Nowicka Marika, Supczyńska
Marta, Zakrzewska Patrycja, Skurzewska Dominika, Hryniewiecka
Justyna.
Chłopcy IV miejsce
Reprezentacja: Molenda Bartosz, Grzanka Seweryn, Jagiełło Andrzej,
Grzanka Rafał,
Kalinowski Jan, Ciszewski Kacper, Grzanka Maciej,
Maciejewski Krystian, Pietrzykowski Krzysztof, Manios Dawid, Olejnik
Dawid, Taborowski Michał.
Turniej o Puchar Dyrektora Szkoły Podstawowej w Bałuczu w
Mini Piłce Siatkowej Chłopców
SP Bałucz IV miejsce
Reprezentacja: Grzanka Seweryn, Jagiełło Andrzej, Kalinowski Jan,
Ciszewski Kacper, Grzanka Maciej, Maciejewski Krystian, Manios Dawid,
Olejnik Dawid, Taborowski Michał.
To nie wszystko. Czytajcie później.
str. 2
Mikołaj Kopernik urodził się w
Toruniu w 1473 r. Po śmierci ojca
młodym Kopernikiem zaopiekował
się jego wuj Łukasz Waczenrode,
od 1489 r. biskup warmiński. Swą
edukację rozpoczął Kopernik w
Toruniu, kontynuował zaś w
Chełmnie. W 1491 r. zapisuje się
w poczet uczniów Akademii Krakowskiej. W 1494 r. wstępuje do
stanu duchownego i w dwa lata
później udaje się do Włoch, gdzie
studiuje i uzyskuje doktorat prawa
oraz kończy medycynę. W roku
1503 powraca do kraju i zostaje
kanonikiem we Fromborku. Działa
jako lekarz, ale na zlecenie króla
zajmuje się też reformą monetarną
w kraju. Jemu przypisuje się także
zaprojektowanie i założenie wodociągów w mieście. W 1542 r. w
Witemberdze ukazała się „Trygonometria” Kopernika, a w 1543 r.,
już u schyłku jego życia, wyszło
na świat główne dzieło, dające
początek nowej epoce: „O obrotach sfer niebieskich”. Kopernik
nie był matematykiem w dzisiejszym rozumieniu tego słowa.
Traktował matematykę jako narzędzie w swych wysiłkach przebudowy wyobrażeń o wszechświecie.
GAZETKA KOŁA MATEMATYCZNEGO
Nr 3/2011 (3) Marzec 2011
PRÓBNY SPRAWDZIAN Z „OPERONEM”
Uczniowie klasy VI pisali próbny sprawdzian, w którym
wzięło udział około 70% szkół w Polsce. Oto wyniki. Oby w
kwietniu nie były gorsze.
30
25
Średnia
20
15
10
5
0
Korz
Rozu ystan
Czyta Pisan
mow ie z
nie
ie
anie infor
macji
Wyk
orzys
tanie
wied
zy w
prakt
yce
Cały
test
8,87
5,87
5,33
2,33
5,67
28,07
Województwo 8,64
5,54
4,99
2,55
5,24
26,97
Polska
5,48
5,01
2,5
5,21
26,79
Szkoła
8,59
Badane umiejętności
Zaczarowane sześciany
str. 3
Domino – gra, w której używa się płytek nazywanych
kamieniami. Każda płytka podzielona jest na dwa kwadratowe pola z zaznaczonymi oczkami. Najpopularniejsza wersja składa się z 28 kamieni: wszystkie kombinacje liczb od 0 (tzw. „mydło”) do 6. Znajduje się na nich
po osiem pól: pustych, z jednym oczkiem, z dwoma,
trzema, czterema, pięcioma i sześcioma — razem 168
oczek. Kamienie, na których obu polach liczba oczek
jest taka sama, to „dublety”. Przypuszcza się, że gra
znana była starożytnym Grekom, Hebrajczykom i Chińczykom. W Europie rozpowszechniła się w XVIII stuleciu. W grze biorą udział dwie, trzy lub cztery osoby.
Kamienie odwraca się oczkami do spodu i miesza. Następnie losuje się gracza rozpoczynającego - jest nim
zwykle gracz, który wyciągnie kamień o największej
sumie oczek. Wylosowane kamienie zwracane są do
puli po czym wszystkie są ponownie mieszane. Gracze
pobierają kamienie poczynając od rozpoczynającego,
zgodnie z ruchem wskazówek zegara, po jednym kamieniu lub od razu w odpowiedniej liczbie (zwykle nie
więcej niż siedem), nie pokazując ich pozostałym graczom. Kamienie pozostające na stole to "talon". Rozpoczynający wykłada dowolny kamień a pozostali, kolejno, dokładają swoje kamienie według ustalonych zasad.
Kamienie dokładane są tak, aby stykające się pola miały
taką samą liczbę oczek. Jeśli kolejny gracz nie posiada
kamienia, który mógłby dołożyć według podanej zasady, dobiera kamień z pozostałej na stole puli. Według
umowy, jeśli dobrany kamień również nie pasuje do
wyłożonych, gracz dobiera dalsze kamienie, aż do wybrania właściwego (lub wyczerpania talonu), lub ruch
wykonuje gracz następny. Wygrywa gracz, który pierwszy wyłoży wszystkie posiadane kamienie lub "zamknie" grę wykładając kamień jednym polem pasujące
do jednego końca utworzonego z wykładanych kamieni
"węża" a drugim - do drugiego końca. Grę można kontynuować przez kilka partii, sumę punktów na kamieniach nie wyłożonych zapisując na konto gracza kończącego partię, aż do osiągnięcia przez jednego z graczy
ustalonej liczby punktów. Zasady gry w domino stosuje
się w tzw. domino matematycznym, z którym spotykacie się na lekcjach.
GAZETKA KOŁA MATEMATYCZNEGO
Nr 3/2011 (3) Marzec 2011
Humor spod tablicy
***
U - Proszę pani! Barometr spadł!
N - O ile?
U - O jakieś dwa metry.
***
U - Proszę pani! Choinka się pali!
N - Choinka się nie pali, tylko świeci.
U - Proszę pani! Firanka się świeci!
***
Autor: Bożena Salamaga
N - Na ostatniej lekcji uczyliśmy się mierzyć objętość walca. Czy wszyscy zrobili
zadanie domowe? Czy wiecie, ile pasty do
zębów było w tubce?
U - Ja wiem. Od telewizora do kanapy.
***
U - Proszę pani! Czy pani wie, dlaczego
pociąg stuka kołami?
N - ???
U - A jaki jest wzór na obwód koła?
N - 2πr
U - A ile to jest pi?
N - 3 z hakiem.
U - No i właśnie ten hak tak stuka.
***
Na lekcji gramatyki.
N - Mamy zdanie "Jestem piękna". Dzieci,
jaki to czas?
U - Czas przeszły, proszę pani.
***
Źródło: Wrocławski Portal Matematyczny
Źródło: Matematyka wokół nas
str. 4