ŻYCIORYS NAUKOWY I ORGANIZACYJNY

Prof. dr hab. inż. Krzysztof Zaremba, prof. zw. PW
kandydat w wyborach dziekana
Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych PW
w kadencji 2016-2020
Warszawa, 5-04-2016 r.
ŻYCIORYS NAUKOWY I ORGANIZACYJNY
Krzysztof Zaremba urodził się 7 stycznia 1958 r. w Radomiu. Tam ukończył szkołę podstawową
(1972), zajmując I miejsca w wojewódzkich olimpiadach: matematycznej i fizycznej oraz II miejsce
w zawodach matematycznych w Magdeburgu, a następnie – VI Liceum Ogólnokształcące im.
J. Kochanowskiego (1976). W 1976 r. został przyjęty bez egzaminu, jako laureat Olimpiady Fizycznej,
na Wydział Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Studia ukończył w 1981 r., z wyróżnieniem oraz
Nagrodą Specjalną Sekretarza PAN, i został zatrudniony jako asystent w Instytucie Radioelektroniki,
w Zakładzie Elektroniki Jądrowej (obecnie: Jądrowej i Medycznej). Stopień doktora nauk
technicznych w dziedzinie elektroniki uzyskał w 1990 r. na macierzystym wydziale za rozprawę pt.
„Detektor elektronów konwersji z podwójnym obszarem wyładowań do spektrometrii efektu
Mössbauera”, a stopień naukowy doktora habilitowanego – na tymże wydziale, w 2003 r., za
monografię „Wybrane radiacyjne metody badania składu tkanek i płynów ustrojowych”. Tytuł
profesora nauk technicznych uzyskał w 2012 r. Obecnie jest zatrudniony w Instytucie
Radioelektroniki i Technik Multimedialnych Politechniki Warszawskiej, od 2014 r. – na
stanowisku profesora zwyczajnego.
W latach 1989-90 przebywał na rocznym stypendium Instytutu Maxa Plancka w Heidelbergu
w CERN (Genewa). Efektem współpracy z CERN było kilka kilkumiesięcznych i kilkanaście krótszych
pobytów w tym ośrodku – ich łączny czas przekracza 3 lata.
Zainteresowania badawcze K. Zaremby dotyczyły początkowo elektroniki jądrowej, głównie konstrukcji detektorów promieniowania i systemów pomiarowych stosowanych w badaniach
radiacyjnych. Jednym z osiągnięć tego okresu jest wdrożenie w ZZUJ POLON (wraz z J. Marcem)
wielokanałowego analizatora amplitudy TRISTAN, oferowanego także na rynku zagranicznym. Brał
też udział w wielu innych pracach o charakterze konstrukcyjno-wdrożeniowym, m.in.
w opracowaniu komputerowego systemu pomiarowego do badania właściwości detektorów dla
Instytutu Badań Jądrowych, detektorów dla spektrometrii mössbauerowskiej, czy systemu akwizycji
danych do spektrometru elektronów Augera.
W 1989 r. został członkiem CERN, od 1996 - ze statusem Team Leader. Roczne stypendium
zaowocowało trwałą współpracą, w którą włączył się jego zespół. Brał udział w budowie i realizacji
eksperymentów NMC, SMC i COMPASS, zajmując się zarówno konstrukcją detektorów (komory
słomkowe, detektory pozycyjne oparte na światłowodach scyntylacyjnych) i układów
elektronicznych, jak i tworzeniem narzędzi analizy danych eksperymentalnych. Współpraca ta
zaowocowała wieloma publikacjami, w tym ponad 70 artykułami w czasopismach z „listy
filadelfijskiej”. W latach 2004-08 współpracował też, wraz z zespołem, z eksperymentem CBM
(Compressed Baryonic Matter) w GSI Darmstadt, w 2007 r. włączył się w realizację nowego
eksperymentu fizyki neutrin T2K (KEK – Tokai, Japonia), a w 2011 r. w eksperyment ICARUS (Gran
Sasso, Włochy). Udział w tych eksperymentach realizowany był, i jest, w ramach 13 kierowanych
przez niego projektów międzynarodowych.
Drugim polem działalności badawczej Krzysztofa Zaremby jest inżynieria biomedyczna.
Początkowo główny nurt badań związany był z medycznymi zastosowaniami rentgenowskiej analizy
fluorescencyjnej, a także z tworzeniem aparatury i metodyki badań stopnia mineralizacji tkanki
kostnej. Ich wyniki zostały podsumowane w jego monografii habilitacyjnej. Z czasem tematyka
badań ewoluowała w kierunku tomografii optycznej. Odrębny, obiecujący nurt badań stanowi
analiza danych w genomice i proteomice.
Krzysztof Zaremba jest autorem lub współautorem ponad 200 publikacji naukowych, w tym 115
artykułów czasopismach międzynarodowych z tzw. „listy filadelfijskiej”, a także kilkunastu raportów
technicznych opublikowanych w ośrodkach zagranicznych. Jest też autorem wielu ekspertyz.
Kierował lub kieruje 20 projektami badawczymi i brał udział w 13 innych. Był promotorem
w 6 zakończonych przewodach doktorskich, kolejny jest w fazie recenzji. Za osiągnięcia badawcze
i techniczne był nagradzany przez Rektora PW (1982, 2004, 2007, 2013) i Ministra Edukacji
Narodowej (1988). Pełnił funkcję Prezesa Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Fizyki
Medycznej (2002-2011), oraz członka Zarządu i Skarbnika PTFM (2005-2011). Jest też członkiem
Komitetu Redakcyjnego czasopisma „Polish Journal of Medical Physics and Engineering” (2007-). Był
członkiem Komisji Inżynierii Biomedycznej Komitetu Fizyki Medycznej, Radiobiologii i Diagnostyki
Obrazowej PAN (2007-2011), jest Wiceprzewodniczącym Zarządu Naukowego Centrum
Obrazowania Czynnościowego (2006-). Od 2013 roku jest członkiem Rad Naukowych Instytutu
Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej oraz Narodowego Centrum Badań Jądrowych.
Reprezentuje też Uczelnię w Radzie Polskiego Wschodniego Klastra Medycznego (2008-).
W dniu przygotowywania tego dokumentu liczba cytowań publikacji, których autorem lub
współautorem był K. Zaremba wynosiła, wg. bazy Web Of Knowledge 6461 (bez autocytowań –
6051), Średnia liczba cytowań na artykuł – 35,7, a indeks Hirsha – 40. Baza Scopus podaje liczbę
5067 cytowań i h-index równy 33.
Krzysztof Zaremba bierze aktywny udział w działalności organizacyjnej. Od 2012 r. jest
dziekanem Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych PW. Od 2004 r. jest też kierownikiem
Zakładu Elektroniki Jądrowej i Medycznej. Spośród innych funkcji warto wymienić członkostwo
w Dziekańskiej Komisji ds. Rozwoju Wydziału (2003-05) i Komisji Rady Wydziału ds. Rozwoju
Wydziału (2005-08), funkcję Zastępcy Dyrektora ds. Nauki Instytutu Radioelektroniki, a także
kierownictwo Dziekańskiej Komisji ds. Finansowych (2002-) i członkostwo w Senackiej Komisji
Mienia i Finansów (2005-). W 2010 r. brał udział w pracach ministerialnej Komisji ds.
Kosztochłonności Kształcenia.
W ramach pracy dydaktycznej w początkowym okresie przygotowywał i prowadził zajęcia
w kilkunastu laboratoriach specjalistycznych. Opracował i prowadził wykłady: „Sztuczne Sieci
Neuronowe w Medycynie”, „Sieci Neuronowe w Zastosowaniach Biomedycznych”, „Radiologia
z Nukleoniką”, część wykładu „Aparatura Medyczna” dla WUM oraz „Wybrane Techniki
Obrazowania Medycznego” dla doktorantów PW. Do końca 2015 r. wypromował 45 magistrów
inżynierów i 30 inżynierów. Pełnił lub pełni m.in. funkcje: członka Komisji Kształcenia (1999-2002)
i Wydziałowej Komisji Akredytacji Przedmiotów (2006-), kierownika specjalności „Inżynieria
Biomedyczna” i „Elektronika i Informatyka w Medycynie” (2006-) oraz Pełnomocnika Dziekana ds.
Kierunku Studiów Inżynieria Biomedyczna (2008-2012). Dwukrotnie został wyróżniony przez
studentów „Złotą Kredą”.
Jest żonaty, ma dwoje dzieci i dwóch wnuków. Włada czynie językami angielskim i rosyjskim.
Uprawia czynnie siatkówkę, narciarstwo i turystykę rowerową. Interesuje się literaturą, muzyką
i filmem.