Aktualności - Infotransport.pl

Aktualności
Ze świata
Koleje JR-East i JR-West chcą wprowadzić luksusowe pociągi wycieczkowe w 2017 r.
Kolej JR-East, Japonia chce wprowadzić do eksploatacji od wiosny 2017 r. pociąg „SHIKI-SHIMA” (Cztery Pory Roku), który będzie woził luksusowe wycieczki po północnych regionach Japonii.
Czasami będzie też przejeżdżał tunelem Seikan dalej na północ,
na Wyspę Hokkaido. Natomiast kolej JR-West, Japonia chce
wprowadzić – również od wiosny 2017 r. – pociąg „MIZUKAZE”
(Zmierzch), który będzie także obsługiwał luksusowe wycieczki,
głównie w rejonie Sanyo–San’in, czyli na południu Japonii. Oba
pociągi zostały już zbudowane w firmach japońskich: Kinki Sharyo Co Ltd., Osaka i Kawasaki Heavy Industries Ltd., Kobe.
Pociąg „SHIKI–SHIMA” jest elektrycznym zespołem trakcyjnym,
oznaczony serią E001, posiadającym do pomocy w wagonach
skrajnych silniki spalinowe, natomiast pociąg „MIZUKAZE” jest to
spalinowy zespół trakcyjny, oznaczony serią 87. Oba pociągi będą
mogły kursować zarówno po liniach zelektryfikowanych, jak i niezelektryfikowanych. Są to pociągi o prześwicie toru 1 067 mm.
W każdym z pociągów będzie możliwość obserwacji toru z przodu pociągu. W pociągu „SHIKI–SHIMA” pasażerowie będą mieli
w wagonie czołowym do obserwacji 4 szerokie okna, natomiast
w pociągu „MIZUKAZE” na czole pociągu będzie otwarty pomost,
ogrodzony jedynie barierkami. Umożliwi to dobrą obserwację toru
z przodu pociągu. Ponadto pasażerowie pociągu „MIZUKAZE”
będą mogli poczuć podmuch wiatru w czasie jazdy. Siła tego wiatru została wcześniej zbadana w tunelu aerodynamicznym. Kabina maszynisty w pociągu „MIZUKAZE” będzie umieszczona powyżej pomostu dla pasażerów.
Pociąg „SHIKI–SHIMA” składa się z 10 wagonów. W 5 wagonach pociąg ma 15 przedziałów, z których 1 nie ma barierek.
Znajduje się on w wagonie 5 i nazywa się Luksusowy Słodki. W pociągu są 2 rodzaje przedziałów. Trzydniowa podróż, w tym 2 noce,
w przedziale maisonette kosztuje 950 tys. jenów. Pociąg „SHIKI–
SHIMA” może zabrać ogółem 34 osoby. Pociąg „SHIKI–SHIMA”
ma pantografy na wagonach: 2, 3, 8 i 9 i porusza się przy pomocy
trakcji elektrycznej, natomiast na liniach niezelektryfikowanych
jest zasilany z silników spalinowych.
Na stacji Obasute w prefekturze Nagano (200 km na zachód
od Tokio) ma być zbudowany nowy bar, z którego okien pasażerowie będą mogli podziwiać świątynię Zenkouji.
Pociąg „MIZUKAZE” również składa się z 10 wagonów. Będzie
to „Ruchomy hotel przez piękną Japonię” i „Nowoczesna tęsknota
za domem”. Wózki zespołu mają masę 5,4 t i usprężynowanie
aktywne. Są pomalowane na kolor jaskrawo zielony. Pociąg będzie mógł zabrać 30 pasażerów, w 3 klasach: „Słodki”, „Dwoje”
i „Samotny”. Przedział „Słodki” zajmuje cały wagon. Ten przedział
ma własny balkon i łazienkę z wanną.
Pociąg „SHIKI–SHIMA”. Fot. JR-East
2 11 /2016
Pociąg „MIZUKAZE”. Fot. JR-West
Oba pociągi będą jeździły po całej Japonii, od Kioto/Osaka do
wybrzeża Morza Japońskiego. Będą odwiedzały też Park Narodowy Setonaikai i inne miejsca światowego dziedzictwa. (A. Nakamura. Tłum. M. Rabsztyn)
Pierwsze próby urządzeń ETCS firmy Alstom, wykonanych według
specyfikacji Baseline 3 w Danii
23.09.2016 r. firma Alstom, Francja podała, że przeprowadziła wspólnie z zarządem duńskiej infrastruktury kolejowej Banedanmark pierwsze udane próby sygnalizacji ETCS poziom 2
według nowych wymagań budowy urządzeń w wersji Baseline 3,
przyjętej w lipcu 2016 r. przez Europejską Agencję Kolejnictwa
ERA (European Union Agency for Railways). Urządzenia według wersji Baseline 3 mogą współpracować z dotychczasowymi urządzeniami wykonanymi według wersji Baseline 2. Próby
przeprowadzono na linii Roskilde–Køge, na odcinku Roskilde–
Gadstrup, długości 10 km, który to odcinek infrastruktura Banedanmark wyznaczyła do prób ETCS poziom 2 w Danii. Tory
na wyznaczonym odcinku zostały podłączone do radiowego
centrum blokowego i wyposażone w system zamknięć nastawczych produkcji Alstom. Pociąg próbny był wyposażony w urządzenia ETCS poziom 2 według wersji Baseline 3 oraz urządzenia
transmisyjne. Ruch pociągu na odcinku próbnym był sterowany zdalnie z Kopenhagi (odległość 35 km), gdzie znajduje się
centrum sterowania produkcji Alstom. Jak powiedział pierwszy
wiceprezes ds. zabezpieczenia ruchu kolejowego firmy Alstom
Pascal Cléré: “… były to pierwsze udane próby wersji Baseline 3.
Pokazały one możliwości nowej wersji sygnalizacji, która zapewnia większe bezpieczeństwo i umożliwia większą przelotowość
linii. Zrobiliśmy w ten sposób wielki krok naprzód.” Infrastruktura Banedanmark podpisała w 2012 r. umowę z firmą Alstom
w sprawie wymiany dotychczasowej sygnalizacji na sygnalizację
ERTMS (European Rail Traffic Management System) produkcji
Alstom, która nosi nazwę Atlas. Wymiana ma objąć całą wschodnią część duńskiej sieci kolejowej wraz z Kopenhagą. Ma ona
Aktualności
być zastosowana na 12 liniach, po których kursują pociągi intercity, a także na liniach regionalnych w regionach Sealand i Fyn.
Oznacza to, że Alstom wyposaży w swoją wersję sygnalizacji
ERTMS 734 km linii 2-torowych Danii i 90 stacji. Będzie również
następnie utrzymywał tę sieć przez 25 lat. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Linia podmiejska wąskotorowa otwarta w Brisbane, Australia
03.10.2016 r. została otwarta w Brisbane, stolicy stanu Queensland podmiejska, zelektryfikowana linia kolejowa długości
12,6 km, zwana linią Półwyspu Redcliffe (Redcliffe Peninsula
Line). W uroczystości wziął udział premier Australii Malcolm
Turnbull, premier rządu stanu Queensland Anastazja Palaszczuk oraz burmistrz regionu Zatoki Moreton Allan Sutherland.
Regularne jazdy pociągów rozpoczęły się 04.10.2016 r. Linia
ma prześwit 1 067 mm i biegnie na kierunku wschód–zachód,
od stacji Petrie na linii Brisbane–Townsville do przedmieścia
Kippa-Ring, które jest centrum handlowym Półwyspu Redcliffe.
Linia obsługuje po drodze 6 stacji. Pociągi obsługuje kolej Queensland Rail, Brisbane, Australia. W godzinach szczytu pociągi
kursują co 6–12 min, natomiast poza szczytem co 30 min. Budowę linii rozpoczęto w sierpniu 2013 r., a budowniczym było
przedsiębiorstwo Thiess Contractors Indonesia, Dżakarta, Indonezja, które jest filią firmy budowlanej CIMIC Group Limited, St.
Leonards, New South Wales, Australia. Firma Thiess Constructors Indonesia podpisała umowę z Departamentem Transportu
i Dróg stanu Queenland, Australia. Budowa linii została ukończona już w marcu 2016 r. Linia została zelektryfikowana napięciem
25 kV 50 Hz. W marcu 2016 r. rozpoczęto też jazdy próbne. Jednak wystąpiły problemy z sygnalizacją, zwłaszcza wokół stacji
Petrie. Usuwanie usterek trwało ponad rok. Budowa linii kosztowała 650 mln dolarów australijskich (A$). Projekt budowy linii
został sfinansowany przez rząd federalny Australii (595 mln A$),
przez rząd stanu Queensland (323 mln A$) i region Zatoki Moreton (108 mln A$). Oczekuje się, że nowa linia przyczyni się do
rozwoju północnej części miasta Brisbane, w której przewiduje
się wzrost ludności w ciągu najbliższych 15 lat o ½ mln osób.
Obecnie Brisbane liczy 2 mln mieszkańców. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Próby Podniebnego Pociągu w mieście Chengdu, Chiny
30.09.2016 r. rozpoczęto w mieście Chengdu próby Podniebnego Pociągu, produkcji korporacji CRRC (China Railway Rolling
Stock Corporation), Nanjing Puzhen, Chiny. Miasto Chengdu leży
w zachodnich Chinach, liczy 10 mln mieszkańców i jest stolicą
prowincji Syczuan. Pociąg składa się z 2 wagonów i porusza się
podwieszony do szyny, której długość wynosi 300 m. Pociąg zbudowano we współpracy z Południowo-Wschodnim Uniwersytetem Jiaotong w Chengdu, a szyna jezdna została zaprojektowana dla obciążenia ruchem, jaki panuje w mniejszych miastach
i parkach rozrywki. Jak powiedział główny projektant Podniebnego Pociągu inżynier Zhai Wanming, koszt przejazdu 1 km linii Podniebnym Pociągiem będzie wynosił zaledwie 12,5–20%
kosztów przejazdu podziemnym metrem. Prototyp Podniebnego Pociągu pokazano w dniu 10.09.2016 r. w mieście Nanjing.
Kształt pociągu jest podobny do wielkiego niedźwiedzia panda,
gdyż niedźwiedzie te występują w prowincji Syczuan, gdzie leży
miasto Chengdu. Dwuwagonowy Podniebny Pociąg jest napędzany przez zespół baterii litowych, które są ładowane na postojach. Prędkość maksymalna pociągu wynosi 60 km/h. Każdy
wagon ma dwoje podwójnych drzwi wejściowych na stronę po-
jazdu i może pomieścić 120 pasażerów. Przed dopuszczeniem
do eksploatacji próby mają być rozszerzone, a obecny tor próbny
w Chengdu ma być wydłużony do 1,2 km. Rozpoczęcie normalnej eksploatacji przewidywane jest w 2017 r. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Firma Bombardier planuje zwolnienie 7,5 tys. pracowników
21.10.2016 r. firma Bombardier Inc., Montreal, Kanada ogłosiła
plan zwolnienia około 7,5 tys. pracowników w swoich fabrykach
na całym świecie. Program ten ma być zrealizowany do końca
2018 r. Około 2/3 zwalnianych pracowników ma być z sektora
kolejowego Bombardier Transportation, a 1/3 zwolnień z sektora lotniczego Bombardier Aerospace. Jak powiedział prezes
i dyrektor generalny Bombardier Inc. Alain Bellemare: „… zwolnienia będą częściowo zrekompensowane naborem nowych pracowników, gdyż chcemy zrealizować główne programy rozwojowe
Bombardier. Należą do nich: samolot Serii C (2-silnikowy, wąsko-kadłubowy odrzutowiec średniego zasięgu) i samolot Global
7000 (o zasięgu 7 400 mil morskich = 13 700 km, na trasy takie jak Nowy Jork–Dubai czy Waszyngton–Pekin bez lądowania
dla prywatnych przedsiębiorców), a także większe umowy kolejowe.” Poprzez program zwolnień firma przewiduje osiągnięcie do
końca 2018 r. oszczędności rzędu 300 mln USD. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Pociągi Talgo w końcu uruchomione w Bośni i Hercegowinie
26.09.2016 r., po pięciu latach od dostarczenia z Hiszpanii, koleje Federacji Bośni i Hercegowiny ŽFBH (Željeznice Federacije
Bosne i Hercegovine) uruchomiły pierwsze pociągi Talgo na trasie Sarajewo–Doboj, odległość 160 km. Koleje ŽFBH podpisały
umowę z firmą Talgo, Hiszpania na dostawę dziewięciu 9-wagonowych składów Talgo w lipcu 2005 r. Zakup został pokryty z kredytu rządu hiszpańskiego w wysokości 67,7 mln euro. Wszystkie
9 składów zostało dostarczonych kolejom ŽFBH w 2011 r. Od
tego czasu stacjonowały one w zakładzie taboru Rajlovac w Sarajewie. 5 z zakupionych zespołów było przystosowanych do jazd
dziennych. Miały one po 201 miejsc do siedzenia w klasie 2 i po
26 miejsc w klasie 1. Pozostałe 4 składy zostały wyposażone do
jazd nocnych. Obecnie pierwszy pociąg Talgo przy lokomotywie
elektrycznej odjeżdża z Sarajewa o godz. 16:28 i przyjeżdża do
Doboj o 19:35. W powrotnej drodze pociąg ten odjeżdża z Doboj o godz. 03:49 i przyjeżdża do Sarajewa o 6:53. Pociąg ten
zatrzymuje się na stacjach: Maglaj, Zavidovići, Žepče, Zenica,
Kakanj i Visoko. Przewiduje się, że trasa pociągu zostanie na po-
11 /2016 3
Aktualności
szego terminu prac. Jednocześnie zapowiedziała oddanie sprawy
do sądu z żądaniem 1,2 mld K odszkodowania za straty i dotychczas włożone prace, w tym koszty projektów. Firma GS, która
dzierżawi w Czechach jeszcze dworce w Mariánskich Łaźniach
i Karlowych Varach, wyremontowała pomyślnie w latach 2008–
2011 dworzec w Mariánskich Łaźniach, za cenę 93 mln K. Jednak remont dworca w Karlowych Varach nie doszedł do skutku
z powodu złego stanu budynków. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Elektryfikacja tunelu Severn na granicy Anglii i Walii, Wielka Brytania
czątku 2017 r. wydłużona na południe od Sarajewa, do Mostaru
(130 km) i Čapljina (30 km dalej), natomiast w okresie letnim
pociąg będzie dojeżdżał do chorwackiego portu Ploče (jeszcze
40 km dalej) leżącym nad Morzem Adriatyckim. Planowane jest
także wydłużenie relacji pociągu Talgo na zachód od Doboj, do
miasta Banja Luka (odległość 100 km) i dalej do Bihać na granicy Bośni i Hercegowiny z Chorwacją. Wcześniej jednak potrzebny
jest na tym odcinku remont torów, którego koszt szacuje się na
1,1 mln euro. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Przedsiębiorstwo Grandi Stazioni, Włochy traci koncesję na utrzymanie dworca Praha Hlavni
16.10.2016 r. upłynął termin zakończenia prac przy remoncie
zabytkowego budynku dworca głównego Praha Hlavni w Pradze, Republika Czeska i koleje czeskie ČD (České dráhy) wypowiedziały koncesję włoskiej firmie Grandi Stazioni SpA, Rzym,
Włochy. Spółka Grandi Stazioni jest w 60% własnością włoskich
kolei państwowych FS Group i w 40% konsorcjum Eurostazioni SpA, Rzym. W ten sposób firma Grandi Stazioni (GS) straciła
koncesję na utrzymanie dworca Praha Hlavní na 30 lat, którą
uzyskała w grudniu 2003 r. W zamian za koncesję i udostępnienie powierzchni handlowych na terenie dworca Praha Hlavni
firma GS miała dokonać generalnego remontu budynku dworca.
Remont rozpoczął się w 2006 r. Nowa hala dworcowa, która została zbudowana w latach 70. XX w., została wyremontowana
wraz ze sklepami i kawiarniami i w dniu 14.04.2011 r. uroczyście otwarta przez prezydentów Czech i Włoch. Jednak prace
przy remoncie starszej części budynku, która jest utrzymana
w stylu secesyjnym i została zaprojektowana przez słynnego czeskiego architekta Józefa Fantę w latach 1901–1909, nie mogły
być łatwo wykonane.
Data zakończenia prac, która była wyznaczona na 2013 r., została przesunięta o 3 lata, na październik 2016 r. Jednak i ten
termin nie został dotrzymany. Ostatnio GS prosiły o dalsze przedłużenie terminu, do jesieni 2018 r., jednak infrastruktura kolei
czeskich SŽDC (Správa železniční dopravní cesty) nie zgodziła
się na to, argumentując, że jest to niezgodne z czeskim prawem
o zamówieniach publicznych. W dniu 06.10.2016 r. infrastruktura SŽDC dała odpowiedź GS, że umowa zostaje rozwiązana.
SŽDC przejęła formalnie pomieszczenia dworca i planuje znaleźć
nowego dzierżawcę i wynająć mu pomieszczenia sklepowe. Firma GS twierdzi, że zabytkowa część dworca jest w znacznie gorszym stanie niż przypuszczano i wymaga więcej środków i dłuż-
4 11 /2016
22.10.2016 r. został otwarty po elektryfikacji tunel Severn, długości 7 km na granicy Anglii i Walii, w pobliżu miasta Bristol,
na linii Londyn Paddington–Swindon–Cardif–Swansea, długości
240 km. Przebiegająca w tunelu 2-torowa linia kolejowa została
zelektryfikowana napięciem 25 kV 50 Hz. Tunel przechodzi między miejscowościami South Gloucestershire w Anglii i Monmouthshire w Walii. Połowa długości tunelu (3,62 km) znajduje się
pod wodą, pod ujściem rzeki Severn do Morza Celtyckiego. Tunel
został zbudowany przez kolej GWR (Great Western Railway) w latach 1873–1886. Zamknięcie tunelu dla elektryfikacji trwało
6 tygodni. Na stropie tunelu zainstalowano szynoprzewody, o łącznej długości około 14 km. Były one produkcji firmy Furrer+Frey,
Bern, Szwajcaria. Umocowane one zostały do 1 648 wysięgników
opuszczonych ze stropu tunelu. Aby zamontować sieć trakcyjną,
a jednocześnie utrzymać się w skrajni taboru, musiano obniżyć
torowisko w tunelu. Głównymi wykonawcami prac były firmy: ABC
Electrification Ltd, Newport, Wielka Brytania i Babcock International Group PLC, Londyn, Wielka Brytania. Ponadto udział brało
wielu podwykonawców, a wśród nich firmy brytyjskie: Keltbray
Group, Amco (Amalgamated Construction) i Arup. Jak powiedział
inżynier Dan Tipper z kolejowej infrastruktury brytyjskiej Network
Rail, który był dyrektorem projektu: „… przy elektryfikacji tunelu Severn pracowało ponad 250 inżynierów i techników. Tempo
prac było niezwykle wysokie. Infrastruktura Network Rail przewiduje zakończenie elektryfikacji linii Londyn Paddington–Cardiff
do 2019 r. Natomiast odcinek Cardiff–Swansea, długości 70 km
ma być zelektryfikowany do 2024 r. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Wagon inspekcyjny zasilany przez baterie słoneczne na Kolejach
Indyjskich
16.10.2016 r. Koleje Indyjskie (IR) zaprezentowały wagon inspekcyjny do przeglądu torów, który został wyposażony w baterie
słoneczne służące do zasilania wagonu w energię elektryczną.
Poza oświetleniem wewnętrznym i zewnętrznym wagonu, bateria słoneczna zasila znajdującą się w wagonie toaletę w obiegu
zamkniętym. Energia elektryczna z baterii słonecznej przerabia
biologicznie ścieki z toalety. Ponadto bateria zasila wentylatory
pokładowe, a także przyłącze do ładowania przenośnych urządzeń naprawczych. Wagon typu Z został przebudowany i wyposażony w baterie słoneczne przez należący do kolei IR Oddział Nowoczesnych Paliw. W przebudowie wagonu brały również udział
kolejowe zakłady naprawcze w Amritsar. Prąd wytwarzany przez
4 baterie słoneczne zamontowane na dachu wagonu zasila akumulator o pojemności 100 Ah, który następnie zasila całodobowo wagon, również w nocy. Ostatnio odwiedził wagon na dworcu
Delhi Safdarjung minister Kolei Indii Suresh Prabhu. Powiedział
on, że wagon przyczyni się do poprawy warunków pracy załogi,
a także zmniejszy zależność kolei IR od spalania węgla. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Aktualności
Kolej LEO Express zamawia zespoły trakcyjne w Chinach
26.09.2016 r. prywatna kolej pasażerska LEO Express, Praga,
Republika Czeska podpisała umowę z państwową firmą CRRC
(China Railway Rolling Stock Corporation) Zhuzhou Electric Locomotive Works, Chiny na dostawę trzech elektrycznych zespołów trakcyjnych, z opcją na 30 dalszych. Wartości umowy nie
podano. Dostawa 3 zespołów ma nastąpić w połowie 2018 r.
Dostawa ewentualnych dalszych zespołów ma nastąpić w latach
2019–2021. Jak powiedział czasopismu „Railway Gazette International” naczelny dyrektor kolei LEO Express Peter Köhler, specyfikacja techniczna zamówionych zespołów dopiero powstaje.
Wiadomo, że będą to zespoły wielonapięciowe, gdyż będą wyjeżdżały poza granice Republiki Czeskiej i Słowacji, które to kraje
pociągi LEO Express obsługują obecnie. Przewiduje się uruchomienie nowych pociągów do Polski i Niemiec. Kolej LEO Express
uczestniczy także intensywnie w przetargach na obsługę pociągów krajowych. Zamówienie z kolei LEO Express jest drugim zamówieniem z Europy na zespoły trakcyjne w Chinach. Pierwszym
było zamówienie w czerwcu 2014 r., w zakładach CSR Zhuzhou
Electric Locomotive Works na dostawę 2 elektrycznych i 4 spalinowych zespołów trakcyjnych dla państwowej kolei MZ Transport
(Makedonski Żeleznici Transport, Skopje) w Macedonii. Kolej
LEO Express została założona przez Leona Novotný’ego w 2010 r.
i rozpoczęła pracę w listopadzie 2012 r. Kolej ta posiada obecnie
5 5-wagonowych elektrycznych zespołów trakcyjnych typu FLIRT,
produkcji Stadler, Szwajcaria, zamówionych we wrześniu 2010 r.
Posiada również wagony pasażerskie, które eksploatuje w pociągach do Polski i na Ukrainę. Kolej LEO Express twierdzi, że od połowy 2013 r. uzyskuje ze swojej działalności zysk eksploatacyjny.
Kolej LEO Express przewiozła w 2015 r. 1,1 mln pasażerów. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Używane w metrze w Tokio zespoły trakcyjne serii 6000 przybyły do
Dżakarty, Indonezja
09.10.2016 r. przybyły do portu Tanjung Priok nad Morzem Jawajskim na wyspie Jawa, Indonezja 2 10-wagonowe, elektryczne
zespoły trakcyjne serii 6000. Są one przeznaczone dla stolicy Indonezji, Dżakarty, gdzie będą obsługiwać ruch podmiejski. Zespoły
były poprzednio używane na linii Chiyoda metra w Tokio, Japonia.
Dalsze zespoły tej serii taboru mają być dostarczone w końcu października tego roku. Transakcja zakupu sześćdziesięciu używanych zespołów trakcyjnych odbyła się na początku 2016 r. Zespoły
serii 6000, produkcji Kawasaki Heavy Industries, Kobe, Japonia
zakupiła kolej podmiejska KA Commuter Jabodetabek (KCJ), która jest filią państwowych kolei PT Kereta Api Indonesia (PT KAI),
z siedzibą w Bandung, Zachodnia Jawa. Zakupione zespoły są na
tor o prześwicie 1 067 mm i taką właśnie szerokość torów posiada
kolej KCJ. Obecnie zakupione zespoły są przebudowywane według
wymagań KCJ. Okna będą wyposażone w zasłony przeciwsłoneczne, a także dobudowane zostaną zgarniacze przeszkód z szyn.
Zespoły zostaną również przemalowane na kolory KCJ. Pierwsze
dwa zespoły wejdą do ruchu w październiku tego roku. Będą kursowały na trasach z Dżakarty Kota do Bekasi (odległość 25 km) i do
Bogor (odległość 60 km). Zastąpią dotychczas kursujące na tych
trasach składy 8-wagonowe. Kolej KCJ zakupiła 13 podobnych,
10-wagonowych składów z Japonii w latach 2011–2013. Tak, jak
i obecnie zakupione składy serii 6000, były one wyposażone w rozruch tyrystorowy z rozwiązaniem VVVF (Variable Voltage, Variable
Frequency). Rozruch odbywał się przez zmianę napięcia i zmianę
częstotliwości napięcia doprowadzonego do silników. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Zakłady K+S Potash w Kanadzie otrzymały pierwszy wagon do przewozu węglanu potasu
15.09.2016 r. zakłady nawozów sztucznych K+S Potash Canada,
Saskatoon, Kanada otrzymały z fabryki National Steel Car Ltd.,
Hamilton, Ontario, Kanada pierwszy wagon towarowy do przewozu węglanu potasu (soli potasowej). Zakłady K+S Potash zamówiły łącznie ponad 500 wagonów nowego typu, o zmienionej
konstrukcji. Wagony będą eksploatowane w składach liczących
po 177 wagonów, a pociągi będą miały długość do 3 km. Będą
prowadzone przez 5 lokomotyw. Sól potasowa będzie transportowana na odległość 1 800 km, z fabryki, która jest obecnie budowana koło miejscowości Bethune w prowincji Saskatchewan,
Kanada do portu Port Moody nad Oceanem Spokojnym w prowincji Kolumbia Brytyjska, Kanada. Możliwy jest też eksport
do odbiorców w USA. Zamówione wagony mają ładowność po
105 t, czyli tyle samo co poprzednio eksploatowane przez firmę
K+S Potash wagony, jednak ich długość jest mniejsza. Wagony
mają otwierany dach, co umożliwia ładowanie w czasie powolnej
jazdy. Rozładunek może być robiony automatycznie do magazynu lub bezpośrednio na statki w Port Moody. Jak powiedział
wiceprezes ds. Sprzedaży firmy National Steel Car Ltd. Hugh Nicholson: „… dzisiaj mamy przyjemność dostarczyć pierwszy wagon i jest to dla naszego zespołu podniecający dzień, ponieważ
nad konstrukcją tego wagonu pracowaliśmy od 2012 r.” (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Kazań otrzymuje nowe tramwaje z fabryki UKWZ, Rosja
28.09.2016 r. Zarząd Transportu Metroelektrotrans w Kazaniu,
Rosja otrzymał partię 10 tramwajów typu KTM-23, produkcji
zakładów UKWZ (Ust’-Katavskij Wagonostroitelnyj Zawod im.
S. M. Kirowa), Ust-Kataw, Czeljabińska Obłast, Rosja. Dwa dalsze tramwaje KTM-23 mają być dostarczone do końca 2016 r.
Przedsiębiorstwo Metroelektrotrans zamówiło najpierw na przełomie kwietnia i maja 2016 r. 10 tramwajów KTM23, a następnie dalszych 12 tramwajów KTM-23, wartości 270 mln rubli.
Tramwaj KTM-23 to pojazd 1-członowy, 4-osiowy, jednokierunkowy i częściowo niskopodłogowy (40%), produkowany przez zakłady UKWZ od 2009 r. Posiada 33 miejsca do siedzenia, a ogólna
ilość miejsc wynosi 220. Tramwaje KTM-23 są przystosowane
do pracy w temperaturach -40°C do +40°C. Producent udzielił też gwarancji na bezawaryjną pracę przez 24 miesiące lub
150 000 km przebiegu. Od 2002 r. przedsiębiorstwo Metroelektrotrans zakupiło 92 tramwaje. Wymienia ono stare tramwaje
typu KTM-8, zbudowane w latach 1995–2000, a także niektóre
tramwaje typu KTM-19, zbudowane w latach 1999–2003. Po
wymianie tych tramwajów najstarsze tramwaje przedsiębiorstwa
Metroelektrotrans będą miały 13 lat, a 2/3 parku tramwajowego
będzie niskopodłogowa. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Zaprezentowano 2 prototypy nowych wagonów metra w Miami, USA
24.10.2016 r. burmistrz miasta Miami, Floryda, USA, Carlos A.
Gimenez zaprezentował w fabryce Hitachi Rail USA, Inc. w Miami
dwa pierwsze wagony dla sieci metra Miami-Dade Transit Metrorail. Fabryka Hitachi Rail USA znajduje się w dzielnicy Medley,
w północno-zachodniej części Miami. Fabryka ma zbudować
136 wagonów naziemnego metra, które zostały zamówione
przez przewoźnika Miami-Dade Transit w listopadzie 2012 r.
w firmie Ansaldo-Breda, Włochy za cenę 300 mln USD. Firma
Ansaldo-Breda została następnie zakupiona w 2015 r. przez firmę Hitachi Rail, Japonia, która przejęła te zobowiązania. Metro
11 /2016 5
Aktualności
stał wyremontowany po ostrzale ze strony separatystów w dniu
22.01.2015 r. Tego dnia ostrzał artyleryjski uszkodził zarówno
linię, jak i zajezdnię tramwajową i od tego dnia ruch na linii do
Awdiwka został kompletnie przerwany. (mr)
Railway Gazette International, 11/2016
Z Unii Europejskiej
Komisja Europejska rozpoczęła publiczne konsultacje w ramach
śródokresowej oceny instrumentu „Łącząc Europę” (CEF)
w Miami posiada dwie linie, o łącznej długości 40 km. Pociągi
zasilane są z trzeciej szyny o napięciu 700 V dc. Nowe wagony
zastąpią dotychczasowe wagony produkcji firmy Budd Company,
Filadelfia, Pensylwania, USA, z lat 80. XX w. Nowe wagony będą
wyposażone w klimatyzację, będą miały wieszaki na rowery, dostęp do Internetu, oświetlenie lampami LED, elektroniczną informację pasażerską, która będzie również wyświetlała reklamy
i nadzór wnętrza kamerami telewizji przemysłowej CCTV. Badanie dwóch prototypów wagonów ma rozpocząć się jeszcze w tym
roku, natomiast wejście do normalnej eksploatacji jest planowane w końcu 2017. Zakończenie dostaw nowych wagonów ma
nastąpić w pierwszym półroczu 2019 r. (mr)
Railway Gazette International, 10/2016
Jeden wagon tramwajowy obsługuje linię do koksowni Awdiwka,
Ukraina
01.10.2016 r. przywrócono ruch na części linii tramwajowej
w Awdiwka, 15 km na północ od Doniecka, Ukraina. Z powodu
działań wojennych we wschodniej Ukrainie ruch był zawieszony
przez prawie 2 lata. Obecnie na północnym odcinku linii tramwajowej, który liczy 12 km, przedsiębiorstwo tramwajowe ATTU
w Doniecku uruchomiło komunikację jednym wagonem tramwajowym typu KTM-5M3 (Kirowskij Tramwaj Motornyj), Ust’-Kataw,
Rosja. Tramwaj kursuje pomiędzy zajezdnią i koksownią Awdiwka. Bilet kosztuje 1 hrywnę. Wagon, który obsługuje linię zo-
CEF jest unikalnym programem finansowania stworzonym dla
wsparcia rozwoju wysokiej wydajności, stabilnych i wydajnych
połączonych sieci transeuropejskich w dziedzinie energetyki,
telekomunikacji i transportu. CEF udostępnia w formie dotacji
i instrumentów finansowych 30,4 mld euro i ma na celu przyczynienie się do realizacji zapisów strategii Europa 2020 poprzez pobudzanie inwestycji w celu stymulowania inteligentnego
i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu. Ma także wesprzeć Unię Europejską w osiągnięciu jej celów
w zakresie zrównoważonego rozwoju założonych do 2020 r.
Prawie trzy lata po jego utworzeniu, w styczniu 2014 r., CEF
będzie oceniany pod kątem swojej adekwatności, skuteczności,
efektywności, spójności i wartości dodanej dla UE.
Kluczowym elementem tej oceny są otwarte konsultacje społeczne, które nie tylko mają pomóc w ocenie różnych aspektów
programu, ale także mieć wpływ na jego przyszłość. Badanie
obejmuje zarówno ogólne cele CEF, jak też cele szczegółowe
określone dla każdego z trzech sektorów.
W dziedzinie transportu, CEF udostępni 24,04 mld euro na
współfinansowanie projektów TEN-T. Transeuropejska sieć
transportowa (TEN-T) służy utworzeniu jednolitego europejskiego obszaru transportu, który jest efektywny i trwały, zwiększa
korzyści dla jego użytkowników i wspiera rozwój sprzyjający włączeniu społecznemu. Obejmuje ona sieci kompleksową i bazową. Wytyczne TEN-T (rozporządzenie 1315/2013) określają projekty będące przedmiotem wspólnego interesu kwalifikujące się
do finansowania CEF.
Cele CEF w zakresie transportu obejmują usunięcie wąskich
gardeł i zwiększenie interoperacyjności kolei, promowanie zrównoważonych systemów i efektywnego transportu, jak również
integrację i wzajemne połączenia środkami transportu.
Konsultacje społeczne zakończą się w dniu 27 lutego 2017 r.
Komisja Europejska przedstawia strategię inteligentnej mobilności
Komisja Europejska przyjęła 30.11.2016 r. europejską strategię na rzecz współpracujących inteligentnych systemów transportowych (Cooperative Intelligent Transport Systems – C-ITS),
będącą kamieniem milowym w kierunku zintegrowanej, połączonej i zautomatyzowanej mobilności. Strategia umożliwi wdrożenie do 2019 roku pojazdów, które mogą komunikować się wzajemnie ze sobą i z infrastrukturą drogową.
Łączność cyfrowa może znacznie poprawić bezpieczeństwo
ruchu drogowego, efektywność ruchu i komfort jazdy, a także wzmocnić rynek zautomatyzowanych i współpracujących
pojazdów i pomóc w tworzeniu nowych miejsc pracy. Strategia umożliwi więc realizację politycznych priorytetów Komisji,
w szczególności jego agendy na rzecz miejsc pracy, wzrostu gospodarczego i inwestycji, jednolitego rynku cyfrowego i strategii
energetycznej Unii.
6 11 /2016
Aktualności
Komisarz UE ds. Transportu Violeta Bulc powiedziała: „Moją
ambicją jest zobaczyć do 2019 roku interaktywne i współpracujące pojazdy na europejskich drogach, a strategia, którą dziś
przyjęliśmy jest decydującym krokiem w tym kierunku. Stworzymy warunki niezbędne do komunikacji między pojazdami
i z infrastrukturą. Sprawi to, że nasze drogi będą bezpieczniejsze
i zmniejszy się zużycie energii. W dłuższym okresie pomoże to także włączyć pojazdy automatyczne do systemu transportowego”.
Głównymi elementami strategii są:
¡¡ Unikanie rozdrobnienia rynku wewnętrznego.
¡¡ Określenie i wsparcie wspólnych priorytetów.
¡¡ Zastosowanie różnych technologii komunikacyjnych.
¡¡ Odniesienie do problemów bezpieczeństwa i ochrony danych.
¡¡ Rozwinięcie odpowiednich ram prawnych.
¡¡ Współpraca na szczeblu międzynarodowym.
Strategia przewiduje przyjęcie odpowiednich ram prawnych
na szczeblu unijnym do 2018 roku, tak aby pozyskać zaufanie prywatnych i publicznych inwestorów. Strategia przewiduje także dostępność funduszy UE dla projektów badawczych
i rozwojowych oraz współpracy międzynarodowej, takiej jak G7,
w zakresie wszystkich aspektów związanych z interaktywnymi
i zautomatyzowanymi pojazdami. Wiąże się to również z ciągłą
koordynacją w podejściu do uczenia się przez działanie, na platformie C-ROADS, która gromadzi projekty wdrożeniowe realizowane w państwach członkowskich. Z pomocą „Łącząc Europę”
(CEF) otrzymały dofinansowanie projekty w Austrii, Belgii, Czechach, Danii, Finlandii, Francji, Niemczech, Holandii, Norwegii,
Słowenii, Hiszpanii, Szwecji i Wielkiej Brytanii.
1,9 mld € na wsparcie kluczowych europejskich projektów
transportowych
Rozpoczęła się trzecia tura naboru wniosków o finansowanie
w ramach instrumentu „Łącząc Europę” (CEF) w transporcie,
dzięki czemu zostało udostępnione 1,9 mld euro środków na
finansowanie kluczowych projektów transportowych. 1,1 mld
euro przeznaczono na projekty w państwach członkowskich
kwalifikujące się do finansowania z Funduszu Spójności UE,
w celu lepszej integracji tych krajów z rynkiem wewnętrznym.
Wraz z planem inwestycyjnym przedstawionym przez Komisję w listopadzie 2014 roku, a także szczególnie nowym Europejskim Funduszem na rzecz inwestycji strategicznych (EFSI),
CEF ma na celu wypełnienie luki inwestycyjnej w Europie w celu
zwiększenia wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych miejsc
pracy będących priorytetem prezydenta Jean-Claude Junckera.
Komisarz UE ds. Transportu Violeta Bulc stwierdziła: „Unia Europejska w państwach członkowskich wspiera ponad 460 projektów, które przyczyniają się do poprawy mobilności obywateli
europejskich i przedsiębiorstw. W nowym naborze większy nacisk kładziony jest na inteligentne systemy transportowe w Europie i na rozwój infrastruktury w krajach mniej rozwiniętych.
Komisja zobowiązała się do budowy sieci transportowej przyszłości, zapewniając jednocześnie utrzymanie jedności krajów
i regionów”.
Tegoroczny nabór nadal jest skoncentrowany na innowacyjnym transporcie, mającym poprawić bezpieczeństwo, zmniejszyć jego negatywny wpływ na środowisko, a także zwiększyć
efektywność i pozwolić na rozbudowę połączeń transgranicznych. Po raz pierwszy jeden z priorytetów (110 mln €) dotyczy
mniejszych projektów transgranicznych, położonych w sieci kompleksowej, które powinny pomóc w zbliżaniu do siebie regionów
i w zwiększeniu ich dostępności.
„Mimo, że inwestujemy dużo w poprawę infrastruktury transportowej, pozostaje jednak niedofinansowanie w zakresie wielu
odcinków transgranicznych, wąskich gardeł i brakujących połączeń. Dlatego z zadowoleniem przyjmuję nową inicjatywę Komisji dotyczącą zwiększenia wsparcia dla mniejszych projektów
transgranicznych, w szczególności połączeń kolejowych, aby
wesprzeć lokalną i regionalną infrastrukturę transportową stymulującą rozwój regionów przygranicznych” powiedział Michael
Cramer, przewodniczący Komisji Transportu i Turystyki Parlamentu Europejskiego.
„Finansowanie małych przedsięwzięć infrastruktury transgranicznej pokazuje, że Europa przejmuje się życiem codziennym
setek tysięcy obywateli i pracowników. Wymaga to niedużych
środków, ale będzie miało duży wpływ na spójność terytorialną
i pomoże funkcjonować we właściwy sposób wspólnemu rynkowi. Nabór jest interesujący także z punktu widzenia dyskusji
na temat inwestycji w ramach kolejnej perspektywy budżetowej
w brakujące połączenia” powiedział Raffaele Cattaneo, przewodniczący regionu Rady Lombardia i przewodniczący Komisji Polityki Spójności Terytorialnej Komitetu Europejskiego Regionów.
Uogólniając, nabór wniosków udostępnia 840 mln euro dla
wszystkich 28 państw członkowskich („koperta ogólna”) dla
transgranicznych projektów infrastrukturalnych oraz projektów
obejmujących innowacje, nowe technologie i systemy zarządzania ruchem, takie jak Europejski System Zarządzania Ruchem
Kolejowym (ERTMS), Inteligentne drogowe systemy transportowe (ITS) lub Single European Sky Air Traffic Zarząd programu
Badawczego (SESAR). Z tej kwoty 40 mln euro zostanie przeznaczone na projekty infrastrukturalne łączące kraje sąsiednie.
Koperta „spójności” (1,1 mld euro, dostępna dla 15 państw
członkowskich) do tych priorytetów dołączy kluczowe projekty
infrastrukturalne sieci bazowej TEN-T.
Pomoc będzie udzielana na zasadach konkurencyjnych w formie współfinansowania przez UE, po przeprowadzeniu dokładnej procedury oceny i wyboru. Kandydaci mają czas do 7 lutego
2017 na zgłaszanie swoich propozycji. Efekty tych rozmów zostaną opublikowane latem 2017 r.
Z kraju
Wznowienie dostaw tramwajów Fokstrot firmy PESA, Polska do Moskwy
Wznowiono dostawy tramwajów typu Fokstrot do Moskwy. W październiku br. dotarło z fabryki PESA w Bydgoszczy do Moskwy 10
tramwajów. Umowę z firmą PESA na dostawę 120 tramwajów
typu Fokstrot podpisało w 2013 r. Państwowe Przedsiębiorstwo
Transportowe Moskwy Mosgortrans, które eksploatuje tramwaje, autobusy i trolejbusy na terenie Moskwy i okręgu moskiewskiego. Dostawy miały być realizowane wspólnie z firmą Uraltransmash, Jekaterinburg, Rosja. Jednak w związku z dużym
spadkiem wartości rosyjskiej waluty rubla w 2014 r., umowa została w tymże roku przez stronę rosyjską zawieszona. Do czasu
zawieszenia umowy zakłady PESA zbudowały 82 tramwaje Fokstrot, a zdołały dostarczyć 60. Strona rosyjska powiedziała, że nie
stać jej na kupno 120 tramwajów i poprosiła o zmianę umowy.
Umowę ograniczono do 90 tramwajów. A zatem po zmianie umowy zakłady PESA mają dostarczyć jeszcze tylko 30 tramwajów.
Tramwaj Fokstrot to tramwaj 3-członowy, niskopodłogowy, na tor
o szerokości 1 520 mm. Ostatnia partia tramwajów Fokstrot będzie stacjonowała w zajezdni Krasnopresnenskoje i obsługiwała
północno-zachodni rejon Moskwy. (mr)
11 /2016 7