Logistyczno-magazynowe kontrowersje

Logistyczno-magazynowe kontrowersje
Emilia Sroka, Dziennik Gazeta Prawna
Usługi złożone, np. logistyczno-magazynowe, obejmują udostępnianie pewnej powierzchni (nieruchomości) oraz
inne świadczenia, jak zarządzanie towarami, rozładunek i przyjęcie towarów, kontrolę jakościową i ilościową
towarów, ochronę stanów magazynowych, inwentaryzację, pakowanie itp. (obsługa towarów).
Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE w przypadku transakcji złożonej jedno ze świadczeń
uznaje się za pomocnicze względem świadczenia głównego, jeżeli stanowi środek służący jak najlepszemu
skorzystaniu ze świadczenia głównego. Świadczenie pomocnicze, co do zasady, dzieli los prawny świadczenia
głównego, w szczególności w zakresie konsekwencji podatkowych ustalenia miejsca świadczenia.
Zatem gdyby przyjąć, że istotą konkretnej usługi logistyczno-magazynowej jest przede wszystkim wykorzystanie
powierzchni magazynu w celu przechowania towarów, to należy ją uznać za związaną z konkretną
nieruchomością. Wówczas na podstawie art. 28e ustawy z 11 marca 2004 r. o VAT (t.j. Dz. U. z 2011 r. nr 177,
poz. 1054 z późn. zm.) miejscem świadczenia takiej usługi byłoby miejsce położenia magazynu (nieruchomości).
Takie stanowisko prezentują m.in. organy podatkowe (np. w interpretacji dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
z 13 października 2011 r., nr IPPP3/443-984/11-2/MPe) oraz NSA w orzeczeniu z 16 grudnia 2011 r., sygn. akt I
FSK 221/11).
Jednak w przypadku uznania, że udostępnienie powierzchni magazynu wspiera jedynie wykonanie świadczenia
głównego, jakim jest obsługa składowanych tam towarów, nie można przyjąć, że dana usługa logistycznomagazynowa jest związana z nieruchomością. W takiej sytuacji miejsce świadczenia usługi ustalałoby się na
zasadach ogólnych.
Taki pogląd wyraził WSA w Łodzi w orzeczeniu z 25 listopada 2010 r. (sygn. akt I SA/Łd 1090/10). Sąd podzielił
stanowisko skarżącej spółki, że dominującym elementem usługi kompleksowego magazynowania jest zarządzanie
towarem i skoncentrowanie przede wszystkim na umożliwieniu klientowi wykonywania obrotu towarem w sposób
możliwie efektywny. Okoliczność, że spółka dysponowała magazynami, w których towar był przejściowo
składowany, nie mogło, zdaniem WSA, przesądzać o uznaniu usług logistyczno-magazynowych za usługi związane
z nieruchomościami.
Podobne stanowisko zajął sędzia H. Sęk w zdaniu odrębnym do wyroku NSA (sygn. akt I FSK 221/11), uznając, że
chociaż w przypadku usług logistyczno-magazynowych istnieje pewien związek z nieruchomością, to ma on jednak
wyłącznie wtórny charakter.
Należy mieć nadzieję, że wątpliwości w tej kontrowersyjnej kwestii rozwieje rozstrzygnięcie TSUE.
NSA postanowieniem z 8 lutego 2012 r. (sygn. akt I FSK 611/11) skierował do trybunału pytania prejudycjalne
dotyczące ustalenia miejsca świadczenia kompleksowych usług w zakresie magazynowania towarów,
obejmujących przyjmowanie towarów do magazynu, umieszczanie towarów na odpowiednich półkach
magazynowych, przechowywanie tych towarów dla klienta, wydawanie towarów, rozładunek i załadunek, oraz w
stosunku do niektórych klientów przepakowywanie materiałów dostarczonych w opakowaniach zbiorczych do
indywidualnych zestawów. TSUE rozstrzygnie kwestię, czy usługa ta jest usługą związaną z nieruchomościami,
która opodatkowana jest w miejscu położenia nieruchomości, czy też usługą opodatkowaną na zasadach ogólnych
(w miejscu, gdzie usługobiorca, na rzecz którego świadczone są usługi, posiada stałą siedzibę, stałe miejsce
prowadzenia działalności gospodarczej lub w przypadku ich braku, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce
pobytu).