Ignacy Jan Paderewski - (ur. 6 listopada lub jak podają inne źródła

Ignacy Jan Paderewski - (ur. 6 listopada lub jak podają inne źródła 18 listopada 1860
r. w Kuryłówce, zm. 29 czerwca 1941 r. w Nowym Jorku). polski pianista, kompozytor.
W latach 1872-1878 odbył studia muzyczne w konserwatorium warszawskim, od 1881 r.
kompozytorskie u F. Kiela i H. Urbana w Berlinie. Grę na fortepianie doskonalił
u T. Leszetyckiego. Debiutował jako pianista w 1887 w Wiedniu. Do jego uczniów należeli:
H. Sztompka, S. Szpinalski, Z. Stojowski. W 1910 fundator Pomnika Grunwaldzkiego
w Krakowie. W latach 1917-1919 jako członek Komitetu Narodowego Polskiego w Paryżu
podjął działalność polityczną na międzynarodowym forum dyplomatycznym na rzecz
odrodzenia państwa polskiego.
Dzięki jego zaangażowaniu prezydent W. Wilson umieścił sprawę polską w 13
punkcie
swego
orędzia
dotyczącego
pokoju
po
zakończeniu
I wojny światowej. Współorganizował ochotnicze oddziały polskie w USA. Współzałożyciel,
wraz z H. Sienkiewiczem Komitetu Pomocy Polakom Ofiarom Wojny w Vevey i Polish
Relief Fund w Londynie. W czasie świąt Bożego Narodzenia 1918 przybył do Poznania, co
stało się impulsem do wybuchu powstania wielkopolskiego. Od 16 stycznia 1919 r. do 9
grudnia 1919 r. pełnił funkcję premiera i ministra spraw zagranicznych. W czerwcu 1919 r.
podpisał w imieniu Polski traktat wersalski. W latach 1920-1921 stały przedstawiciel Polski
w Lidze Narodów. Następnie wycofał się z życia politycznego. W 1936 r., wraz
z W. Sikorskim, założył Front Morges. W czasie II wojny światowej, od 1940 r.,
przewodniczący Rady Narodowej w Londynie, pełniącej rolę emigracyjnego parlamentu.
Wielokrotnie odznaczany, m.in. Orderem Orła Białego ,Wielkim Orderem Oficerskim Legii
Honorowej i Order of British Empire.
We wrześniu 1940 r., mimo podupadającego zdrowia, udał się raz jeszcze do USA, by
działać na rzecz Polski. Spowodował między innymi uzyskanie przez rząd Sikorskiego
kredytów na uzbrojenie Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W czasie II wojny światowej
jego nazwisko naziści niemieccy umieścili na liście wrogów III Rzeszy tzw. Czarnej Księdze.
Paderewski zmarł na zapalenie płuc 29 czerwca 1941 o jedenastej rano, w pokoju hotelowym.
Pierwotnie pochowano go na Narodowym Cmentarzu w Arlington w pobliżu Waszyngtonu.
Jednak 29 czerwca 1992 trumnę z jego prochami sprowadzono do Polski, gdzie spoczęła
w krypcie archikatedry św. Jana w Warszawie. Pośmiertnie odznaczony orderem wojennym
Virtuti Militari.