styczeń - Parafia w Bierzgłowie

Głos
Parafii
NR 1 (109 )  ROK X  STYCZEŃ 2012 BIERZGŁOWO
PARAFIA PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Panie,
minął kolejny dzień mojego życia. Tylko Ty znasz jego wartość.
Ja nie potrafię właściwie go ocenić. Dlatego zwracam się do Ciebie.
Pragnę zrozumieć Twoje plany względem
mnie. Chcę sobie przypomnieć, czego ode
mnie oczekiwałeś i odnaleźć moją wolność.
Zbieram się na odwagę, aby powiedzieć Tobie
i mnie: „Dziś wezwałeś mnie po imieniu.
Pragnąłeś,
abym
wypełnił
Twoją
wolę.
Czy
wsłuchałem
się
w
nią
uważnie?
Czy odpowiedziałem na Twoją miłość?”
Panie,
wybacz mi. Przeżyłem ten dzień zbyt
mechanicznie
i
nie
pamiętam
niczego.
Daj mi tę zdolność, bym potrafił sobie
przypomnieć, aby moje dni nie uciekały jak woda,
nie rozwiewały się jak dym. Daj mi łaskę życia
w pełni, Panie, ponieważ to Ty dałeś mi życie. Spraw, abym żył
w miłości do Ciebie, aby moje uczucia nie były tak zmienne, jak obłoki,
czy ciągnące się za wozem tumany kurzu, które są igraszką wiatru.
Spraw, aby moje życie nie było połowiczne, zużyte na próżno,
lecz aby dzień po dniu zapisywało się w wiecznej Twojej miłości.
/Kard. Jean-Marie Lustiger/
– STYCZNIOWE KALENDARIUM –
01 stycznia
Druga Niedziela po Narodzeniu Pańskim – Nowy Rok – Uroczystość
Najświętszej Maryi Panny Rodzicielki – Światowy Dzień Pokoju
02 stycznia
Wspomnienie świętych Bazylego i Grzegorza, biskupów i doktorów
Kościoła
03 stycznia
Wspomnienie Najświętszego Imienia Jezusa
06 stycznia
Uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) – Misyjny Dzień
Dziecka
07 stycznia
Wspomnienie św. Rajmunda z Penyafort, prezbitera
08 stycznia
I Niedziela Zwykła – Święto Chrztu Pańskiego
13 stycznia
Wspomnienie św. Hilarego
15 stycznia
II Niedziela Zwykła
17 stycznia
Wspomnienie św. Antoniego, opata
18 stycznia
Początek Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan
19 stycznia
Wspomnienie św. Józefa Sebastiana Pelczara, biskupa
20 stycznia
Wspomnienie św. Fabiana, papieża i męczennika
21 stycznia
Dzień Babci – Wspomnienie św. Agnieszki
22 stycznia
III Niedziela Zwykła – Dzień Dziadka – Wspomnienie św. Wincentego
24 stycznia
Wspomnienie św. Franciszka Salezego – Dzień Patrona Dziennikarzy
25 stycznia
Święto nawrócenia św. Pawła – Zakończenie Tygodnia Modlitw
o Jedność Chrześcijan
26 stycznia
Wspomnienie świętych Tymoteusza i Tytusa
27 stycznia
Wspomnienie bł. Jerzego Matulewicza, biskupa
28 stycznia
Wspomnienie św. Tomasza z Akwinu
29 stycznia
IV Niedziela Zwykła
31 stycznia
Wspomnienie św. Jana Bosko
Elżbieta Giersz
-2-
– Z ŻYCIA PARAFII –
PLANY DUSZPASTERSKIE NA ROK 2012
24 grudnia (2011 roku) – Pasterka – otwarcie żywego żłóbka w ogrodzie plebani
i ruchomego żłóbka w kościele
28 grudnia godz. 17.00 (2011 roku) – spotkanie opłatkowe i wieczór śpiewu kolęd
dla Rad Parafialnych – Rady Ekonomicznej i Rady Duszpasterskiej,
Akcji Katolickiej, Caritas, Koła Misyjnego oraz Matek Żywego Różańca
26 – 29 lutego – rekolekcje wielkopostne – prowadzi ks. dr Grzegorz Lewandowski
1 kwietnia (Niedziela Palmowa) – droga krzyżowa z lampionami aleją Jana Pawła II
w Łubiance w VII rocznicę śmierci bł. Jana Pawła w II
13 maja – I Komunia św.
20 maja – rocznica I Komunii św. rocznika 2011
17 czerwca – XV Festyn Parafialny
lipiec – kolonijne wyjazdy na wycieczki
15 sierpnia – doroczny Odpust Parafialny
26 września godz. 17.00 do 27 września godz. 16.00 – nawiedzenie obrazu Matki
Bożej Częstochowskiej w naszej parafii – nawiedzenie poprzedzi
duchowe przygotowanie poprzez rekolekcje
14 października – wystawa artystyczna z okazji XII Dnia Papieskiego
PRACE REMONTOWE – PLANY
W roku 2012 planujemy konserwację kolejnego, trzeciego feretronu
procesyjnego. Prace powierzymy wypróbowanemu zespołowi konserwatorskiemu
B. i M. Warszyckim z Torunia.
Od wiosny ruszamy z wymianą chodnika wokół kościoła z betonowego
na kamienny. Umówiliśmy się wstępnie z panem, który potrafi łupać kamienie
i je układać. Połupane kamienie układane będą na sposób rzymski, jak to określił
-3-
wykonawca, równą, większą powierzchnią do góry. Tak ułożony kamień stanowi
równiejszy chodnik niż ułożona kostka granitowa. Kamień, w przypadku naszego
kościoła, zbudowanego przecież w znakomitej większości z kamienia polnego,
będzie najodpowiedniejszym materiałem. Pięknie będzie harmonizował: ściany,
chodnik wokół kościoła, plac przed kościołem. Obecny, betonowy chodnik
jest już bardzo zużyty, w wielu miejscach popękany i dziurawy, został ułożony prawie
trzydzieści lat temu, wymaga wymiany.
Aktualna jest prośba do rolników posiadających kamienie polne
o ofiarowanie ich na ten cel. Kto może prosimy o przywiezienie, kto nie może
sam przywieźć, uzgodnimy transport i pomoc w załadunku i rozładunku. W wielu
miejscach naszej parafii mówi się, że ziemia rodzi kamienie. Każdego roku trzeba
je zbierać, aby nie poniszczyły maszyn w czasie uprawy ziemi i zbiorów.
Jest to naturalny materiał dla naszej okolicy od setek lat. Pewnie z tego względu
kamienia użyto do budowy naszej świątyni.
To kolejna ważna praca wokół świątyni. Sądzę, że położony
kamienny chodnik wystarczy na długie lata, może będzie służył dziesiątki lat.
Nawet jeżeli korzenie drzew go podniosą, łatwo będzie przełożyć kamienie
i przywrócić równość.
STATYSTYKA 2009 – 2010 – 2011
 w roku 2009 – udzielono 30 chrztów, w roku 2010 – 28, w roku 2011 – 30;
 w roku 2009 – 16 dzieci przystąpiło do I Komunii św., w roku 2010 – 26,
w roku 2011 – 26;
 w roku 2008 – odbyło się 18 ślubów, w roku 2010 – 11, w roku 2011 – 11;
 we wrześniu 2011 roku – ks. biskup udzielił sakramentu bierzmowania
60 osobom;
 w roku 2011 – rozdano 30 tys. Komunii św.;
 w roku 2011 – odwiedzałem w każdy I-szy Piątek miesiąca 28 chorych;
 w roku 2009 – odbyło się 17 pogrzebów, w roku 2010 – 15, w roku 2011 – 14;
 6 stycznia 2010 roku – uruchomiliśmy parafialną stronę internetową:
www.parafiawbierzglowie.pl; do końca grudnia zanotowaliśmy ok. 5 200 wejść
-4-
na stronę; przez jakiś czas były pewne trudności z wchodzeniem na nią; strony
katolickie zawsze wystawione są na mocniejszy atak różnych przeciwników;
sądzę, że Firma prowadząca serwer, upora się z nimi i będziemy mogli korzystać
ze strony parafii bez przeszkód.
W roku 2011 do domu Ojca odeszli:
 26.01. + Tadeusz Tchorzewski, l. 83 z Łubianki (ostatnio mieszkał w Toruniu);
 22.02. + Brygida Bartosińska, l. 81 z Łubianki;
 23.05. + Teresa Gajewska, l. 69 z Zamku Bierzgłowskiego;
 29.05. + Genowefa Zielińska, l. 72 z Bierzgłowa;
 22.06. + Maria Kalota, l. 75 z Łubianki;
 10.07. + Aniela Latawiec, l. 87 z Łubianki (odwiedzałem w I Piątki miesiąca
od 2002 roku – przez 9 lat);
 05.08. + Bonifacy Bartosiński, l. 83 z Łubianki (sześć miesięcy po śmierci żony);
 07.08. + Joanna Walter, l. 88 z Bierzgłowa (odwiedzałem w I Piątki miesiąca);
 07.08. + Janina Ziółkowska, l. 84 z Łubianki (odwiedzałem w I Piątki miesiąca
przez 2 i pół roku);
 14.08. + Jerzy Głowacki, l. 81 z Zamku Bierzgłowskiego;
 08.09. + Pelagia Głowacka, l. 82 z Zamku Bierzgłowskiego;
 13.09. + Leon Damrath, l. 79 z Czarnego Błota;
 19.10. + Marianna Skrobiszewska, l. 92 z Zamku Bierzgłowskiego;
 10.12. + Teresa Ziółkowska, l. 79 z Bierzgłowa (odwiedzałem w I Piątki
miesiąca przez 2 lata).
Wieczny odpoczynek racz im dać, Panie. A światłość wiekuista niechaj im świeci
na wieki wieków. Amen.
Ks. Rajmund Ponczek
Proboszcz
-5-
– SZOPKA BIERZGŁOWSKA –
Jest środek nocy. Zaraz po pasterce, która w pełni wprowadziła
nas w świąteczny nastrój, podążamy za księdzem na otwarcie żywej szopki.
Jest ciemno i dosyć zimno. Zakładamy rękawiczki i czapki, aby później zdjąć
je przed nowo narodzonym Dzieciątkiem Jezus. Wchodzimy do ciepłej i jasnej
stajenki, która jest jedyna w swoim rodzaju. Z każdej strony naszą uwagę przyciągają
różne gatunki zwierząt.
Odgrodzone. Mogą się skupić na wydarzeniu tej nocy – Bożym Narodzeniu.
Mogą się skupić, zarazem się ciesząc. Każde z nich przypomina inny typ człowieka.
Kuc, owca – skupieni na swoich sprawach. Niestety często spoglądają
na innych, którzy przyciągają ich uwagę. Rzadko zwracają się ku naszemu
Zbawicielowi. Przypominają człowieka spychającego wiarę na drugi plan.
Gołębie – czyste, siedzące na górze. Mają inne patrzenie na to wydarzenie.
Przyglądają się, ale nie rozumieją sensu ukrytego w tym wszystkim. Przypominają
człowieka, który udaje, że chce zrozumieć ten sens.
Kury, koguty, perliczki – zajęte sobą, nie zwracają uwagi na Bohaterów
tej nocy, tak ważnej i znaczącej nocy. Obserwują i komentują. Patrzą na wszystko
z góry. Są podobne do gołębi. Ciekawe rzeczy nieważnych, które i tak nie mają
znaczenia w ich życiu.
Króliki – lekko podenerwowane ilością osób odwiedzających szopkę.
Prezentują różne charaktery: od zabieganych perfekcjonistów po tych zamyślonych,
siedzących w kącie.
Koza – poważna, skupiona, zwrócona ku maleńkiemu Jezusowi. Nie zwraca
uwagi na otaczające go problemy, z którymi boryka się na co dzień. Ten czas pragnie
oddać Chrystusowi.
W centrum, cel naszej wyprawy – Maryja, Józef i Jezus. To właśnie
Oni powinni być na pierwszym planie, grać pierwsze skrzypce. To właśnie
my powinniśmy zatrzymać się, klęknąć i przemyśleć parę spraw, nie spoglądając
na innych. Wszyscy zebraliśmy się z jednego powodu, lecz każdy z nas reaguje
na to inaczej. Każdy z osobna inaczej odbiera narodziny Zbawiciela. Każdy
z nas przypomina jakieś zwierzę, które zagościło w parafialnej szopce.
Czy przypominamy leniwą owcę, ciekawską kurę, zabieganego królika czy może
skupioną kozę? Do którego z nich jesteśmy podobni? Odpowiedzmy sobie sami.
Angelika Zakrzewska
-6-
– ŚWIĘTO CHRZTU PAŃSKIEGO –
Pierwsza niedziela przypadająca po uroczystości Objawienia Pańskiego
jest w liturgii Kościoła obchodzona jako święto Chrztu Pańskiego. Jezus
rozpoczyna swoje życie publiczne od przyjęcia chrztu w Jordanie z rąk Jana
Chrzciciela. „Wtedy Jezus przyszedł z Galilei do Jana nad Jordan, aby przyjąć
od niego chrzest. Lecz Jan wzbraniał się, mówiąc: «To ja powinienem przyjąć
chrzest od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?» Jezus mu odpowiedział:
«Zgódź się na to, gdyż teraz trzeba nam wypełnić całą te powinność».
Wtedy się zgodził. Zaraz po chrzcie Jezus wyszedł z wody. Wtedy otworzyło się
Mu niebo i zobaczył Ducha Bożego, który zstępował na Niego jakby gołębica.
Rozległ się też głos z nieba: «On jest moim Synem umiłowanym, którego sobie
upodobałem»” (Mt 3,13-17).
Na różny sposoby można interpretować fakt przyjęcia chrztu przez
Jezusa. Syn Boży nie potrzebował
pokuty ani odpuszczenia grzechów,
gdyż ich nie popełnił. Przez zanurzenie w Jordanie zapowiedział
jednak przyjęcie na siebie ciężaru
grzechów świata, które w pełni
wziął na siebie na Krzyżu. Uroczyście rozpoczął także swoją
działalność publiczną – głoszenia
Królestwa Bożego i wzywanie
do nawrócenia. Prawdziwy chrzest
łączy przecież w sobie element
ludzkiego i materialnego gestu
obmycia wodą z przyjęciem
łaski Ducha Świętego. Święto
Chrztu Pańskiego przypomina
nam znaczenie sakramentu chrztu.
Dla chrześcijan chrzest jest pierwszym i najważniejszym sakramentem,
-7-
dlatego też jest nazywany „bramą sakramentów”. Stanowi początek
wtajemniczenia chrześcijańskiego, powtórne narodziny, narodziny z „wody
i Ducha Świętego”. Uwalnia on człowieka z grzechu pierworodnego
oraz wszystkich grzechów osobistych, choć nie uwalnia od skłonności do grzechu.
Nawiązując do stosowanego przeważnie w starożytności sposobu udzielania
chrztu przez zanurzenie w wodzie, sens tego sakramentu tłumaczy się
jako zanurzenie w śmierci Chrystusa i wynurzenie do nowego życia. Powoduje
tak silny związek z Bogiem, że nic, nawet utrata wiary, nie może go usunąć.
Chrzest jest jednym z trzech sakramentów, które wyciskają tzw. charakter, inaczej
nazywany „pieczęcią” Ducha Świętego. Oznacza to, że tych sakramentów udziela
się tylko raz i nieodwołalnie. Oprócz chrztu są to bierzmowanie i sakrament
święceń. Chrzest jest podstawą wspólnoty między wszystkimi chrześcijanami,
także tymi, którzy nie są w pełnej jedności.
Nakaz udzielania chrztu był jednym z najważniejszych zadań
jakie Chrystus zlecił Apostołom, a przez nich Kościołowi: „Idźcie i nauczajcie
wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha
Świętego” (Mt 28,18-19). W Ewangelii chrzest jest nazwany warunkiem wejścia
do królestwa Bożego: „Jeśli się ktoś nie narodzi z wody i z Ducha, nie może
wejść do Królestwa Bożego” (J 3,5). Katechizm Kościoła Katolickiego wyjaśnia,
że „chrzest jest konieczny do zbawienia dla tych, którym była głoszona Ewangelia
i którzy mieli możliwość proszenia o ten sakrament” (KKK 1257).
W innym miejscu Katechizm dodaje za Soborem Watykańskim II: „Każdy
człowiek, który nie znając Ewangelii Chrystusa i Jego Kościoła, szuka
prawdy i pełni wolę Bożą, na tyle, na ile ją zna, może być zbawiony. Można
przypuszczać, że te osoby zapragnęłyby wyraźnie chrztu, gdyby wiedziały
o jego konieczności”.
Wraz ze świętem Chrztu Chrystusa kończy się liturgicznie okres
Bożego Narodzenia. W Polsce jednak jest dawny zwyczaj kończenia
tego czasu świętem Ofiarowania Pańskiego (Matki Bożej Gromnicznej)
2 lutego. Dlatego do tego czasu można zachować szopkę w kościele i śpiewać
kolędy.
Elżbieta Giersz
-8-
– KTO PYTA, NIE BŁĄDZI –
Już w wielu kościołach w naszej diecezji niektóre Msze Św. odprawione
są w języku łacińskim. Łacina jest pierwszym językiem liturgii i ma pierwszeństwo
przed wszystkimi innymi. Jednak nadinterpretacja zaleceń Soboru Watykańskiego II
doprowadziła właściwie do zniknięcia tego języka z Mszy Św. Tym bardziej cieszy
fakt, że coraz częściej powraca się do pierwotnego języka modlitwy. Dlatego
też powinniśmy zapoznać się i nauczyć, a niektórzy z nas przypomnieć, łacińską
wersję Mszy Św.
Od tego miesiąca poprzez kolejne zamieścimy cały łaciński tekst
wraz z tłumaczeniem i wskazówkami dotyczącymi wymowy. Gorąco zachęcam
do zbierania tych tekstów i skompletowania całej Mszy Świętej. Gloria, Sanctus
i Agnus Dei podamy oddzielnie.
V. – kapłan
P. – lud
wymowa: ae – [e], oe – [e], c przed a, o, u – [k]
OBRZĘDY WTĘPNE
RITUS INITIALES
„Introit”
„Pieśń na wejście”
V. In nomine Patris, et Filii, et Spiritus
Sancti.
K. W imię Ojca i Syna, i Ducha
Świętego.
P. Amen.
W. Amen.
V. Gratia Domini nostri Iesu Christi,
et caritas Dei, et communicatio Sancti
Spiritus sit cum omnibus vobis.
K. Miłość Boga Ojca, łaska Pana
naszego Jezusa Chrystusa i dar jedności
w Duchu Świętym niech będą z wami
wszystkimi.
Vel:
Albo:
V. Dominus vobiscum.
K. Pan z wami.
P. Et cum spiritu tuo.
W. I z duchem twoim.
-9-
V. Fratres, agnoscamus peccata nostra,
ut apti simus ad sacra mysteria
celebranda.
K. Uznajmy przed Bogiem, że jesteśmy
grzeszni, abyśmy mogli z czystym
sercem złożyć Najświętszą Ofiarę.
V.P. Confiteor Deo omnipotenti
et vobis, fratres, quia peccavi nimis
cogitatione, verbo, opere et omissione:
mea culpa, mea culpa, mea maxima
culpa. Ideo precor beatam Mariam
semper Virginem , omnes Angelos
et Sanctos, et vos, fratres, orare
pro me ad Dominum Deum nostrum.
K.W. Spowiadam się Bogu wszechmogącemu i wam bracia i siostry,
że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową,
uczynkiem i zaniedbaniem: moja wina,
moja wina, moja bardzo wielka wina.
Przeto błagam Najświętszą Maryją,
zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów
i Świętych i was bracia i siostry
o modlitwę za mnie do pana Boga
naszego.
V. Misereatur nostri omnipotens Deus et,
dimissis peccatis nostris, perducat nos
ad vitam aeternam.
K. Niech się zmiłuje nad nami Bóg
wszechmogący i odpuściwszy nam grzechy doprowadzi nas do życia wiecznego.
P. Amen
W. Amen
V. Kyrie, eleison (greka).
K. Panie, zmiłuj się nad nami.
P. Kyrie, eleison.
P. Panie, zmiłuj się nad nami.
V. Christe, eleison.
K. Chryste, zmiłuj się nad nami.
P. Christe, eleison.
P. Chryste, zmiłuj się nad nami.
V. Kyrie, eleison.
K. Panie, zmiłuj się nad nami.
P. Kyrie, eleison.
P. Panie, zmiłuj się nad nami.
Gloria…
Chwała na wysokości…
V. Oremus. Da, quaesumus, omnipotens
Deus…
…Per omnia saecula saecu lorum.
K. Módlmy się. Daj prosimy wszechmogący Boże…
…Przez wszystkie wieki wieków.
P. Amen.
W. Amen.
Michał Guziewicz
- 10 -
– POCZUCIE HUMORU JEST PASEM
BEZPIECZEŃSTWA NA AUTOSTRADZIE ŻYCIA”
–
– CARLO ALBERTO SALUSTRI –
Dzieci w przedszkolu prowadzonym przez siostry zakonne lepią bałwana. Akurat
tego dnia odwiedziła ich matka przełożona. Przygląda się pracy maluchów.
W pewnym momencie podchodzi do małej dziewczynki i pyta ją ile ma latek.
Ta strzepując śnieg z rękawiczek rezolutnie odpowiada:
- Nie mogę ci powiedzieć, bo mam rękawiczki z jednym palcem!
Lekcja religii w zerówce. Niestety pani katechetka nagle zachorowała i w zastępstwie
przyszedł ksiądz. Nie wiedział jakie tematy zostały już przerobione więc poprosił
dzieci o narysowanie czegoś, o czym mówiła już pani katechetka. Od czasu do czasu
zagląda, jak idzie praca. Podszedł do dziewczynki, która w skupieniu coś malowała.
Spytał więc ją co rysuje. Dziecko odpowiedziało:
- Pana Boga.
Zaskoczony ksiądz po chwili odparł:
- Ale przecież nikt nie wie, jak Pan Bóg wygląda?!
Nie przerywając rysowania dziewczynka odpowiedziała:
- No to za chwilę będą już wiedzieli wszyscy!
Do salki katechetycznej, zajmowanej przez uczniów pierwszej klasy, wchodzi
niespodziewanie ksiądz dziekan z wizytacją. Pyta:
- Dzieci, co wy najlepiej umiecie?
- Umiemy dobrze - odpowiadają - „Wierzę w Boga”. Każde z nas po kolei mówi
z pamięci jedno zdanie. Tak nauczyła nas siostra katechetka.
- Dobrze, zaczynajcie więc.
Zdanie pierwsze „Wierzę w Boga Ojca Wszechmogącego” pięknie wyrecytowała
dziewczynka. Dalsze też swobodnie wypowiadano, ale przy „Wierzę w Ducha
Świętego” zapadło milczenie.
- Czy nie wierzycie w Ducha Świętego ? - zdziwił się wizytator.
Po dłuższym milczeniu wstaje mały chłopiec i mówi:
- W Ducha Świętego my nie wierzymy, ale nasz kolega Janek. Tylko dziś
ma akurat grypę i nie przyszedł na lekcję!
- 11 -
– MAŁE CO NIECO DLA DZIECI –
Czy pomyślałeś kiedyś, że święty może być akrobatą, żonglerem,
sztukmistrzem? A Jan Bosko był i jednym, i drugim, i trzecim!
Przede wszystkim chciał pomagać ubogim chłopcom –
przyuczyć ich do jakiegoś zawodu, aby mogli zarobić na życie,
oraz nauczyć ich czegoś o Bogu, aby mogli wieść szczęśliwe
życie. Jan Bosko wiedział z własnego doświadczenia,
co znaczy być ubogim. Kiedy wstąpił do seminarium
duchownego, nie było go nawet stać na kupienie sutanny.
Musiał liczyć na dobroć innych. Płaszcz ofiarował
mu proboszcz, sutannę pewien parafianin, buty otrzymał od przyjaciela, a kapelusz
od burmistrza!
Kiedy Jan Bosko zaczął zajmować się chłopcami, wszyscy oni byli zgrają
małych łobuziaków. Jan udawał, że jest bardzo surowy, ale oni nic sobie z tego
nie robili. Powiedział zatem sobie, że będzie zabawny. W każdą niedzielę zbierał
ich wokół siebie, uczył i bawił. Naukę przeplatał zabawnymi akrobacjami
i magicznymi sztuczkami, a chłopcy dobrze się bawili, a nauka sama wchodziła
im do głów.
W końcu Jan Bosko zdołał zebrać dość pieniędzy, aby otworzyć dom
dla chłopców oraz warsztat, w którym mogli zdobywać zawody szewców i krawców.
Pomagała mu w tym jego matka, „Mama Małgorzata”, a niebawem i inni. Wkrótce
Jan Bosko znalazł wielu naśladowców. Pojawili się na całym świecie, otwierali domy
i pomagali ubogim chłopcom dobrze rozpoczynać życie. Ale prawdopodobnie żaden
z tych naśladowców nie był tak zręcznym akrobatą, żonglerem i sztukmistrzem,
jak ich święty przewodnik!
Czy myślisz, że aby być dobrym katolikiem, trzeba być osobą ponurą
i poważną, zawsze pogrążoną w modlitwie i nigdy nie pozwalającą sobie na uśmiech?
Otóż, pomyśl jeszcze raz! Chrześcijanina powinna przepełniać radość Boża.
A zatem idź za przykładem Jana Bosko i niech uśmiech zawsze gości na twojej
twarzy!
/z książki „115 zaskakujących wydarzeń z życia świętych” autorstwa Bernadett
McCarver Snyder/
GA Z ET K Ę PA RAFI A L NĄ R E D A G U J Ą A K C J A K A T O L I C K A I Z U Z A P O D K I E R U N K I E M K S . P R O B O S Z C Z A
PARAFIA PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY W BIERZGŁOWIE
U L . K S . Z Y G F R Y D A Z I Ę T A R S K I E G O 20 , 8 7- 15 2 Ł U B I A N K A , T E L . ( 0 5 6) 67 8 8 6 7 0
WWW.PARAFIAWBIERZGLOWIE.PL, KONTAKT@PARAFIAWBIERZGLOWIE .PL
N R K O N T A : BS TO RU Ń O /Ł UBI A N KA 67- 95 1 1- 0 00 0- 2 0 03- 0 0 2 1 -2 2 69 -0 0 0 1