WYROK UZASADNIENIE - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w

Sygn. akt VI GC 781/15 upr3
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 19 kwietnia 2016 r.
Sąd Rejonowy w Tychach Wydział VI Gospodarczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSR Jolanta Brzęk
Protokolant: st. sekr. sądowy Aleksandra Nyga
po rozpoznaniu w dniu 5 kwietnia 2016 r. w Tychach
na rozprawie
sprawy z powództwa: (...) S.A. w W.
przeciwko: R. T.
o zapłatę
1) oddala powództwo w całości;
2) zasądza od powoda (...) S.A. w W. na rzecz pozwanego R. T. kwotę 617 zł (sześćset siedemnaście złotych) tytułem
zwrotu kosztów procesu.
SSR Jolanta Brzęk
Sygn. akt VI GC 781/15/3
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 12 maja 2015 roku powódka (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła do Sądu Rejonowego Lublin Zachód
w Lublinie VI Wydział Cywilny o zasądzenie w elektronicznym postępowaniu upominawczym od pozwanego R. T.
prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą (...).P.H.U. w B., kwoty 4 065,00 zł z ustawowymi odsetkami
liczonymi od dnia 28 lutego 2015 r. Powódka nadto wniosła o zasądzenie kosztów procesu wraz z kosztami zastępstwa
procesowego według norm przepisanych.
W uzasadnieniu wskazała, iż pozwany zawarł z powódką umowę ubezpieczenia na okres od dnia 15 lutego 2015 roku
do dnia 14 lutego 2016 roku, o numerze (...) za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu marki S. (...) 4X2 – Nr
VIN: (...). Powódka wyjaśniła, że pozwany zobowiązał się do zapłaty składki ubezpieczeniowej w 1 racie płatnej do dnia
27 lutego 2015 r. Pozwany składki nie zapłacił. Pomimo wezwania pozwany nie uregulował dochodzonej należności.
W dniu 19 maja 2015 roku Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny w trybie elektronicznego
postępowania upominawczego wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, sygn. akt: VI Nc‑e (...).
W sprzeciwie od wydanego w sprawie nakazu zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym pozwany
podniósł brak stosunku zobowiązaniowego pomiędzy stronami. Zakwestionował fakt zawarcia umowy z powódką.
Postanowieniem z dnia 3 lutego 2014 roku, nakaz zapłaty został uchylony i utracił moc w całości, w wyniku
stwierdzenia przez Sąd prowadzący postępowanie, skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwanego.
Przedmiotowa sprawa została przekazana do tut. Sądu celem jej rozpoznania i rozstrzygnięcia.
Sąd ustalił, co następuje:
Powódka jako dowód w sprawie przedłożyła kserokopie dokumentów (polisa, załącznika do polisy, potwierdzenie
pokrycia ubezpieczeniowego - nie potwierdzonych za zgodność – mających na celu wykazanie, iż pozwany był związany
z powódką umową ubezpieczenia o numerze (...) na okres od dnia 15 lutego 2015 roku do dnia 14 lutego 2016 roku,
za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu marki S. (...) 4X2 – Nr VIN: (...) oraz że pozwany zobowiązał się do
zapłaty składki ubezpieczeniowej w jednej racie płatnej do dnia 27 lutego 2015 r. Dołączona kopia polisy nie została
podpisana przez pozwanego.
Dowód: kopia polisy (k.51-52), załącznik do polisy (k.53), potwierdzenie pokrycia (k.32-33)
Powódka jako dowód w sprawie przedłożyła kserokopie dokumentu w postaci wezwania przedsądowego do zapłaty
skierowanego do R. T.. Powódka nie przedstawiła zarówno dokumentu potwierdzenia jego nadania oraz potwierdzenia
odbioru przez pozwanego.
Dowód: wezwanie z dnia 27 kwietnia 2015 r. (k.34)
Pozwany nie zawarł z powódką umowy ubezpieczenia o numerze (...) na okres od dnia 15 lutego 2015 roku do dnia
14 lutego 2016 roku, za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu marki S. (...) 4X2 – Nr VIN: (...). Pozwany był
klientem agencji zajmującej się zawieraniem umów OC w imieniu powódki.
Dowód: zeznania świadka K. M. (k.61-62),
Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie należy podkreślić, że w zakresie kserokopii dokumentów, tj.
kopia polisy (k.51-52), załącznik do polisy (k.53), potwierdzenie pokrycia (k.32-33) oraz kserokopii dokumentu w
postaci wezwania przedprocesowego do zapłaty (k.34) brak podstaw zdaniem sądu dla dokonywania na ich bazie
ustaleń faktycznych z uwagi na fakt, że nie zostały one prawidło uwierzytelnione w żaden przewidziany przez prawo
sposób. Z tych względów w/w dokumenty nie zostały uznane za wiarygodne i nie mogły stanowić podstawy dla
czynienia ustaleń faktycznych.
Sąd dokonał ustaleń faktycznych w oparciu o zeznania świadka K. M. (k.61-62). Z zeznań świadka wynika, że pozwany
był klientem agencji zajmującej zawieraniem umów OC w imieniu powódki, jednakże świadek nie potwierdziła jakoby
powódka zawarła z pozwanym polisę umowy ubezpieczenia o numerze (...) na okres od dnia 15 lutego 2015 roku do
dnia 14 lutego 2016 roku, za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu marki S. (...) 4X2 – Nr VIN: (...).
W ocenie Sądu zeznaniom ww. świadka należało dać wiarę, jako że generalnie w sposób spójny przedstawiają one
okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia przedmiotowej sprawy, które znalazły swój wyraz w wyżej ustalonym stanie
faktycznym.
Sąd zważył co następuje:
W niniejszej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia czy powódkę (...) Spółka Akcyjna w W. i pozwanego R. T. łączyła
umowa ubezpieczenia OC, z której powódka wywodzi swoje roszczenia. W konsekwencji sporne było czy po stronie
pozwanego powstało zobowiązanie do zapłaty składki ubezpieczeniowej z umowy ubezpieczenia OC numerze (...) na
okres od dnia 15 lutego 2015 roku do dnia 14 lutego 2016 roku, za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu marki
S. (...) 4X2 – Nr VIN: (...)
W ocenie Sądu powództwo nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 805 par. 1 k.c. przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności
swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a
ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę.
W myśl ogólnych zasad na powodzie spoczywa ciężar udowodnienia faktów uzasadniających jego roszczenie, zaś na
stronie pozwanej obowiązek udowodnienia okoliczności uzasadniających jej wniosek o oddalenie powództwa.
W niniejszej sprawie powódka dochodząc zapłaty kwoty 4 065,00 zł, jako składki z umowy ubezpieczenia OC z polisy
(...), winna przede wszystkim wykazać, że z pozwanym łączył ją stosunek zobowiązaniowy – umowa ubezpieczenia, na
podstawie którego pozwany miał być zobowiązany do zapłaty składki ubezpieczeniowej oraz istnienie tej zaległości po
stronie pozwanego; pozwanego zaś obciążał dowód wykazania okoliczności niweczących prawo powoda.
Powódka na potwierdzenie zasadności swojego żądania przedłożyła kserokopie nie podpisanych przez pozwanego
dokumentów (polisa, załącznika do polisy, potwierdzenie pokrycia ubezpieczeniowego - nie potwierdzonych za
zgodność – mających na celu wykazanie, iż pozwany był związany z powódką umową ubezpieczenia o numerze (...)
na okres od dnia 15 lutego 2015 roku do dnia 14 lutego 2016 roku, za szkody powstałe w związku z ruchem, pojazdu
marki S. (...) 4X2 – Nr VIN: (...).
Oczywistym jest, że dla skuteczności związania umową ubezpieczenia stron, podpisana polisa nie jest konieczna,
ale podpisanie polisy jest dla celów dowodowych. Zwłaszcza, że świadek powołany w sprawie na okoliczność
potwierdzenia zawarcia umowy ubezpieczenia przez pozwanego nie potwierdził tego faktu w sposób jednoznaczny
i pewny. Z samego faktu wygenerowania dokumentu polisy z systemu komputerowego nie jest rozstrzygającym
dowodem wobec zaprzeczenia przez pozwanego faktu zawarcia umowy.
Pozwany zaprzeczył, aby doszło do zawarcia z powódką powyższej umowy ubezpieczenia OC, a tym samym aby był
zobowiązany do zapłaty żądanej składki ubezpieczeniowej.
W niniejszej sprawie powódka winna zatem udowodnić swoją legitymację czynną do występowania w sprawie, a także
istnienie, wysokość i wymagalność roszczenia. W ocenie Sądu wymaganiom tym powódka nie sprostała.
Przedstawione przez powódkę kserokopie dokumentów, tj. kopia polisy (k.51-52), załącznik do polisy (k.53),
potwierdzenie pokrycia (k.32-33) oraz kserokopii dokumentu w postaci wezwania przedprocesowego do zapłaty
(k.34) nie są w ocenie Sądu dowodem na istnienie wierzytelności względem pozwanego. Należy zauważyć, że w
świetle przepisów k.p.c. i orzecznictwa Sądu Najwyższego przez dokument rozumie się jego oryginał, a wyjątki kiedy
oryginał może być zastąpiony przez odpis (kserokopię), określa ustawa. Niepoświadczona podpisem strony kserokopie
nie są dokumentem. Mieszczą się one w stosowanym w k.p.c. pojęciu odpisu, (jako odwzorowanie oryginału),
jednak poświadczenie jej zgodności z takim oryginałem mieści w sobie jednocześnie oświadczenie strony o istnieniu
dokumentu o treści i formie odwzorowanej kserokopią. Zwykła odbitka ksero (to jest odbitka niepotwierdzona,
niestanowiąca dokumentu) nie może zastąpić dokumentu, na którego bazie powstała (T. Żyznowski, komentarz do
art. 129 Kodeksu postępowania cywilnego, opubl. LEX, stan na 15 marca 2011 r.) (tak Sąd Apelacyjny w Lublinie w
wyroku z dnia 19 czerwca 2013 r. I ACa 166/13).
Zatem przenosząc powyższe na grunt niniejszej sprawy dołączone do sprawy kserokopie dokumentów nie
poświadczone za zgodność z oryginałem w sposób wskazany w art. 129§2 k.p.c., nie mają zatem mocy dowodowej i nie
mogą stanowić podstawy do dokonywania ustaleń faktycznych. Zatem należało przyjąć, że powódka nie przedstawiła
treści umowy łączącej pozwanego z powódką pozwalającej na weryfikację podstaw domagania się zapłaty za rzekomo
wystawioną polisę oraz jej wysokości. Dołączone przez powoda kserokopie są w tym zakresie bezwartościowe i nie
dają podstaw do uznania, że taka wierzytelność powódce rzeczywiście przysługiwała i posiada ona legitymację czynną.
Tym bardziej, że okolicznościom tym pozwany zaprzeczył, a powołany na tę okoliczność świadek K. M. (k.61-62) nie
potwierdziła zawarcia polisy o nr (...) przez pozwanego z powódką.
W związku z powyższym należało przyjąć, iż powódka nie wykazała aby łączyła ją z pozwanym umowa ubezpieczenia
stwierdzona polisą o nr (...) , a tym samym aby pozwany był zobowiązany do zapłaty składki ubezpieczeniowej na
podstawie tej umowy.
Mając na uwadze jedną z podstawowych zasad postępowania cywilnego, a mianowicie obowiązku udowadniania
faktów i twierdzeń przez stronę wywodzącą z tychże faktów skutki prawne, określonego w dyspozycji art. 6 k.c.,
Sąd uznał, iż to rzeczą powódki było dążyć do zgromadzenia i przedstawienia Sądowi należytego rodzaju dowodów.
Wszelkie zatem zaniechania podejmowania takich działań przez powoda, jego ewentualne zaniedbania i przeoczenia,
stanowią zarazem wyraz woli strony powodowej i pociągać muszą za sobą niekorzystne dla niej skutki procesowe.
Zatem biorąc pod uwagę wyżej poczynione rozważania, Sąd uznał dochodzone na podstawie art. 805 k.c. w zw. z art.
813 par. 2 k.c. przez powódkę roszczenie za bezzasadne i w związku z tym w punkcie 1 wyroku oddalił powództwo
w całości.
O kosztach postępowania orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. zgodnie z którym strona przegrywająca sprawę
obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i
celowej obrony (koszty procesu). Na łączną kwotę kosztów postępowania złożyła się kwota 17,00 zł tyt. opłaty od
pełnomocnictwa oraz kwota 600,00 złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego ustalona zgodnie z §6 pkt.3
Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz
ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu (Dz.
Dz.U.2013.461 j.t.), co daje łączną kwotę 617,00 zł.
SSR Jolanta Brzęk