konkluzje ceyf - Projekt Tarnów

Central Europe Youth Forum
Tarnów, 19 – 22 września 2013
KONKLUZJE
1. W dniach 19 – 22 września 2013 r. w Tarnowie odbyło się Central Europe
Youth Forum, które zostało zorganizowane przez Stowarzyszenie „Projekt
Tarnów” we współpracy z Radą Uczelnianą Samorządu Studentów PWSZ
w Tarnowie. Celem forum było stworzenie platformy dialogu, wymiany
poglądów i dobrych praktyk pomiędzy jego uczestnikami, wypracowanie
postulatów w ważnych sprawach będących przedmiotem obrad, a także
międzynarodowa integracja środowiska młodzieży.
2. W
forum
wzięła
udział
młodzież
z
krajów
Europy
Środkowej,
która
reprezentowała organizacje pozarządowe (stowarzyszenia i fundacje), krajowe
rady
młodzieży,
samorządy
studenckie
i
uczniowskie,
uniwersyteckie
organizacje i koła naukowe, młodzieżowe samorządy lokalne oraz nieformalne
grupy młodzieży. Do udziału w panelach dyskusyjnych zostali zaproszeni
decydenci
polityczni,
dyplomaci
oraz
eksperci,
których
kompetencje
i doświadczenie zawodowe korespondowały z podejmowaną problematyką.
Uczestnikami forum były także osoby pracujące z młodzieżą i tarnowska
młodzież.
3. Honorowy patronat nad Central Europe Youth Forum objął Parlament
Europejski, a także Ambasador Republiki Czeskiej w Polsce, Ambasador
Republiki Litewskiej w Polsce, Ambasador Republiki Słowackiej w Polsce,
Ambasador
Węgier
w
Polsce,
Marszałek
Województwa
Małopolskiego,
Prezydent Miasta Tarnowa, Starosta Tarnowski, Rektor Państwowej Wyższej
Szkoły Zawodowej w Tarnowie, Europejska Akademia Dyplomacji oraz Polska
Rada
Organizacji
Młodzieżowych.
Do
uczestników
forum
zwrócił
się
ze specjalnym przesłaniem Czesław Siekierski Poseł do PE, Paweł Kowal Poseł
do PE, Jan Sechter Ambasador Nadzwyczajny i Pełnomocny Republiki Czeskiej
w Polsce, Krzysztof Szczerski Poseł na Sejm RP oraz Andrzej Seremet
Prokurator
Generalny
RP
i
Prezydent
Sieci
Prokuratorów
Generalnych
lub ekwiwalentnych instytucji UE.
4. Tematyka forum koncentrowała się na następujących zagadnieniach: rola
i znaczenie krajów Europy Środkowej w procesie integracji europejskiej;
obywatelstwo UE; polityka młodzieżowa UE; działalność w organizacjach
pozarządowych; przyszłość UE.
5. Uczestnicy forum:
-
podkreślili
z
satysfakcją,
że
forum
stworzyło
znakomitą
przestrzeń
do wymiany poglądów, postulatów i poznania swoich rówieśników z innych
państw Europy Środkowej;
- w zdecydowanej większości uznali, że obywatelstwo UE jest czynnikiem
integrującym Europejczyków i budującym ich wspólną tożsamość twierdząc,
iż sami czują się Obywatelami UE. Docenili praktyczny wymiar tej instytucji
wskazując
na
liczne
przywileje
z
niej
płynące,
chociażby
na
prawo
do swobodnego przemieszczania się i przebywania na terytorium państw
członkowskich UE. Stwierdzili, że relacja subsydiarności obywatelstwa UE
w stosunku do krajowego jest właściwą konstrukcją prawną. Część osób
zgodziła się z poglądem, iż ustanowienie obywatelstwa UE prowadzi docelowo
do utworzenia Stanów Zjednoczonych Europy. To zaś sprowokowało pytanie,
czy jest to właściwy kierunek i czy tego rodzaju projekt byłby dla Europy
korzystny. Okazało się, że młodzież nie jest zgodna w tej kwestii, aczkolwiek
przeważył nieznacznie pogląd, iż UE nie powinna dążyć do federalizacji, gdyż
to spowodowałoby marginalizację polityczną mniejszych krajów w UE, takich
jak właśnie kraje Europy Środkowej. Co więcej, taki projekt polityczny wydaje
się być nie możliwy do zrealizowania z uwagi na różnice kulturowe i tradycję
poszczególnych państw;
-
w
perspektywie
zbliżających
się
wyborów
do
PE,
postulowali
zintensyfikowanie działań promujących udział Europejczyków we wspomnianej
elekcji.
Uczestnicy
zatroskani
szczególnie
o
frekwencję
wśród
swoich
rówieśników stwierdzili, że najlepszym sposobem skutecznego motywowania
do uczestnictwa w wyborach europejskich jest przybliżanie instytucji PE opinii
publicznej i jej ogromnego wpływu na naszą codzienność. Powinno się
to odbywać już od najmłodszych lat w szkołach w ramach edukacji
obywatelskiej, gdzie nauczyciele propagowaliby wśród uczniów postawy
propaństwowe i prospołeczne. Do tego jednak potrzebna jest częściowa
zmiana systemu edukacji i odmiana mentalności nauczycieli. Dużą rolę w tym
zakresie mają także do odegrania Posłowie do PE, którzy powinni częściej
spotykać się z młodzieżą i poświęcać im więcej uwagi, jak również organizacje
pozarządowe, które na tego rodzaju działania mają szansę pozyskiwać granty
finansowe. Dodatkowym narzędziem, które byłoby efektywne z punktu
widzenia promocji wyborów do PE, jest niewątpliwie Internet i portale
społecznościowe. To właśnie za ich pośrednictwem można w bardzo łatwy
sposób dotrzeć do wielu młodych ludzi;
- wyrazili głębokie zaniepokojenie z powodu dużej liczby tworzonych przez UE
regulacji
prawnych
(często
także
drobiazgowych)
zbytnio
ingerujących
w sprawy wewnętrzne państw członkowskich UE;
- z zadowoleniem podkreślili, że coraz większa grupa młodzieży angażuje się
w działalność organizacji pozarządowych i staje się wolontariuszami. Jednak
odsetek osób obojętnych w tym
obszarze
jest ciągle
duży. Próbując
perswadować młodzież do zmiany postaw i nastawienia w tym zakresie, należy
przybliżać jej korzyści, które się z nią wiążą, przede wszystkim: rozwój
osobisty,
poznawanie
nowych
ludzi,
wzrost
kompetencji
językowych
i interpersonalnych, czy nawet możliwość zwiedzania nowych miejsc na całym
świecie;
- analizując codzienną rzeczywistość, w której funkcjonują organizacje
pozarządowe zgodnie stwierdzili, że problemami, z którymi muszą się one
borykać
są,
m.in.:
niski
poziom
umiejętności
pozyskiwania
środków
finansowych na bieżącą działalność, która miałaby charakter kompleksowy
i cykliczny, niż doraźny i jednostkowy; brak wymaganego wkładu własnego
do realizacji projektów unijnych i innych zewnętrznych; przygotowanie
i rozpropagowanie atrakcyjnej oferty dla młodzieży, która byłaby w stanie
skupić ich wokół środowiska organizacji pozarządowych; brak odpowiedniej
bazy infrastrukturalnej; niski poziom umiejętności zarządzania projektami
i
zasobami
ludzkimi,
rygorystycznie
czy
ustalonej
problemy
polityki
wynikające
z
prowadzenia
rachunkowości
oraz
bardzo
wiążące
się
z rozliczaniem otrzymanych pieniędzy z grantodawcą. Odpowiedzią na taki
stan rzeczy może być wzrost ilości organizowanych szkoleń dla członków
organizacji pozarządowych, których beneficjentami będzie większa liczba osób,
częściowe
odformalizowanie
procedur
związanych
z
pozyskiwaniem,
wydatkowaniem i rozliczaniem środków zewnętrznych, a także liberalizacja
zasad prowadzenia księgowości;
-
zgodnie
zauważyli,
że
największymi
wyzwaniami
stojącymi
przed
organizacjami pozarządowymi w poszczególnych krajach są: aktywizacja
obywatelska młodzieży; tworzenie strategii długofalowego rozwoju organizacji
uwzględniającego specjalistyczny podział kompetencji zespołu; umiejętność
skutecznego
pozyskiwania
środków
zewnętrznych,
w
tym
foundraising;
wykorzystywanie nowych technologii oraz współpraca z władzami i pozostałymi
organizacjami pozarządowymi, w szczególności na poziomie lokalnym, w celu
poszerzenia i uatrakcyjnienia własnej oferty działań;
-
podkreślili
znaczenie
współpracy
międzynarodowej
jako
sposobności
do osiągania konsensusu pomiędzy zróżnicowanymi podmiotami, którymi
w
zależności
od
międzynarodowe
rodzaju
lub
inne
takiej
kooperacji
podmioty
są
wewnętrzne.
państwa,
organizacje
Partycypanci
wyrazili
głębokie przekonanie, że modelowa współpraca międzynarodowa powinna być
oparta
na
partnerstwie
i
wzajemnym
zaufaniu.
Jednocześnie
apelują
do rządzących, aby dbali o jej rozwój, zaś do wszystkich organizacji
młodzieżowych, które jeszcze jej nie praktykują, namawiają do zainicjowania
wskazując na płynące z niej korzyści;
- wyrazili pogląd, iż wspierana przez władze współpraca międzynarodowa
młodzieży (merytorycznie i finansowo) miałaby szansę stać się remedium
na wiele problemów we wzajemnych relacjach pomiędzy poszczególnymi
państwami w Europie. Wynika to z nieuchronnego faktu, że w niedalekiej
przyszłości to właśnie Młodzi będą decydować o przyszłości danego kraju,
kontynentu i świata;
- wskazali na dorobek państw Europy Środkowej w ramach procesu integracji
europejskiej, który obejmuje wniesienie tradycji ruchów wolnościowych,
czy
doświadczeń
związanych
z
dokonaniem
transformacji
ustrojowych.
Partycypanci uznali w większości, że nasze kraje stanowią ważną siłę
w zjednoczonej Europie, jednak z uwagi na brak odpowiedniej współpracy
politycznej między sobą, nie wykorzystują swego potencjału. Doskonałym
przykładem
wspólnych
działań
mogłoby
być
zabieganie
na
forum
UE
o położenie większego nacisku na promocję Partnerstwa Wschodniego.
Z uwagi na to, że większa część krajów Europy Środkowej jest także
członkiem Rady Europy zastanawiano się wspólnie, czy w obliczu rozwoju
instytucjonalnego i terytorialnego UE, jest ona organizacją zbędną. Część
uczestników podzieliła ten pogląd, jednak pozostali zwracali uwagę, że RE
zrzesza większą liczbę krajów bardziej zróżnicowanych i mających ze sobą
sprzeczne interesy, jak np. Rosję, przez co staje się jedynym forum
współpracy pomiędzy tymi państwami. Co więcej, zakres spraw jakimi zajmuje
się RE jest w dużej mierze odmienny od tych, które leżą w kompetencjach UE.
Prowadzi to do generalnej konstatacji o konieczności utrzymania i popierania
funkcjonowania obydwóch organizacji międzynarodowych;
- rozważyli możliwe scenariusze przyszłości, która czeka nasz kontynent.
Stwierdzili, że UE ciągle znajduje się w kryzysie gospodarczym i politycznym.
Jednym ze sposób na pobudzenie wzrostu gospodarczego może być podjęcie
ściślejszej współpracy UE z takimi krajami, jak Chiny, Indie, czy Indonezja,
które są światowymi „tygrysami gospodarczymi”. Dlatego jednym z postulatów
uczestników
w
jest
europejskich
rozważenie
szkołach,
rozpoczęcia
którego
nauczania
znajomość
z
języka
pewnością
chińskiego
usprawni
podejmowanie skutecznej współpracy gospodarczej z krajami tamtej części
świata. Ponadto, większa część uczestników stoi na stanowisku, iż jednym
z narzędzi, które docelowo przyczyni się do rozwoju ekonomicznego UE, jest
kładzenie dużego nacisku na wspieranie mobilności młodych, którzy poznając
nowych
ludzi
gospodarczą
mają
i
szansę
tworzyć
próbować
nowe
miejsca
wspólnie
pracy.
zawiązywać
współpracę
Przezwyciężenie
kryzysu
politycznego w UE uczestnicy upatrują w pojawieniu się prawdziwych mężów
stanów i autorytetów w życiu publicznym. Zwracają uwagę, że osoby, które
aktualnie pełnią najważniejsze funkcje w UE nie wydają się być obdarzone
cechami właściwymi dla wspomnianych osób. Dlatego partycypanci wyrażają
nadzieję,
że
przy
okazji
najbliższych
wyborów
pojawią
się zdecydowanie lepsi kandydaci, którzy będą potrafili poprowadzić UE przez
najtrudniejszy okres w jej historii i będą w stanie zbliżyć poszczególne
państwa członkowskie do siebie. Kolejnym wyartykułowanym wyzwaniem
przed jakim stoi UE jest fala imigrantów z Afryki i Azji. Częsta niemożność ich
asymilacji z miejscową ludnością oraz różnice kulturowe i religijne, prowadzą
do tragicznych w skutkach zdarzeń. W tym zakresie UE promując tolerancję
dla innych kultur powinna jednocześnie nie zapominać o swoich pierwotnych
wartościach
stosowanie
i
korzeniach
bardziej
chrześcijańskich,
restrykcyjnej
polityki,
przez
która
co
za
należy
cel
rozumieć
będzie
miała
zatrzymanie tego niepokojącego zjawiska. Wreszcie, wielkim problemem
z
jakim
zmaga
się
UE
jest
demografia.
Uczestnicy
twierdzą,
że najskuteczniejszym sposobem jej przezwyciężenia jest tworzenie nowych
miejsce pracy, które gwarantują bezpieczeństwo finansowe. To zaś pozwala
młodym
ludziom
swobodnie
myśleć
o
zakładaniu
własnych
rodzin.
W przeciwnym razie czeka nas katastrofa demograficzna;
- z uwagi na nieobowiązywanie euro jako waluty narodowej w większości
krajów Europy Środkowej w większości uznali, że nie należy dążyć do jego
przyjęcia. Twierdzą bowiem, że wprowadzenie euro przyczyni się do spadku
eksportu i importu, czy wzrostu cen oraz zmniejszenia liczby turystów, podając
za przykład Słowację;
- stwierdzili, że kategorycznie należy położyć większy nacisk na rozwój
szkolnictwa zawodowego i współpracę uczelni z biznesem, aby zahamować
proces produkcji bezużytecznych absolwentów, którzy następnie nie są
w stanie odnaleźć się na rynku pracy z uwagi na brak stosownych kwalifikacji;
- próbując odpowiedzieć na pytanie, czy są „straconym pokoleniem” uznali,
że ilość możliwości rozwoju i edukacji, które stanęły przed nimi jest
nieporównywalnie większa niż miały wcześniejsze generacje, szczególnie
po akcesji do UE. Konsekwencją tego jest wzrost oczekiwań Młodych
z podjęciem aktywności zawodowej i zwiększone poczucie własnej wartości.
Niestety szerzące się bezrobocie i trwający kryzys gospodarczy stoją w kolizji
z tymi aspiracjami i powodują swoiste marnotrawstwo kompetencji, w które
obecna młodzież została wyposażona. Okazuje się, że była ona typowana
do dokonania pchnięcia cywilizacyjnego, a w rzeczywistości stała się ofiarą
procesów społeczno – gospodarczych zachodzących we współczesnym świecie.
Nie zmienia to jednak faktu, jak uważa część uczestników, że bez względu
na trudną sytuację na rynku pracy, jeśli będzie się kreatywnym, fachowym
i znającym języki obce pracownikiem, to z pewnością osiągnie się sukces
zawodowy;
- wyrazili przekonanie, że tego typu spotkania młodych ludzi z relatywnie
dużej liczby krajów UE powinny cieszyć się sporym zainteresowaniem
decydentów, w szczególności zaś powinni oni zapoznawać się z efektami ich
prac i brać je pod rozwagę w procesie stanowienia prawa.
6. Forum udowodniło, że było ważnym i potrzebnym spotkaniem, albowiem
wytworzyło
poczucie
wzajemnego
zaufania
wśród
uczestników
i
gości,
pozwoliło na obalenie funkcjonujących stereotypów i ułatwiło zrozumienie,
które nigdy nie byłoby możliwe bez realnej rozmowy. Uczestnicy pokazali,
że otaczająca ich rzeczywistość nie jest im obojętna i chcą mieć na nią wpływ.
7. Organizatorzy i uczestnicy wyrazili pogląd, że takiego rodzaju inicjatywy
licznie skupiające młodzież z wielu różnych krajów są pożyteczne i należy
dokładać starań, aby je kontynuować w całej UE.
Central Europe Youth Forum był projektem współfinansowanym ze środków
Programu „Młodzież w działaniu”.
Tarnów, 31 października 2013