DR RAFAŁ STYŁA

Dr Rafał Styła jest adiunktem w Katedrze Psychopatologii i Psychoterapii na Wydziale
Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego, kierownikiem specjalizacji „Psychotherapy” w
ramach Warsaw International Studies in Psychology oraz psychoterapeutą (certyfikat PTP
oraz Instytutu Analizy Grupowej „Rasztów”). Jego zainteresowania naukowe koncentrują się
na problematyce procesu i skuteczności psychoterapii, kwestiach dotyczących struktury Ja
oraz zagadnieniu schizofrenii.
W 2012 roku otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za wyróżnioną rozprawę doktorską
napisaną pod kierunkiem prof. dr hab. Lidii Grzesiuk pt. „Dynamika zmian integracji Ja i
nasilenia objawów nerwicowych w toku oddziaływań psychoterapeutycznych a skuteczność
psychoterapii”. W rozprawie tej sformułował oraz poddał empirycznej weryfikacji „Model
dwóch ścieżek zmian integracji Ja w toku psychoterapii”. Model ten opisuje zależności
między charakterystyką osobowości pacjenta przed rozpoczęciem leczenia, kształtem zmiany
integracji Ja w toku psychoterapii, a skutecznością oddziaływań psychoterapeutycznych.
Analiza wyników przeprowadzonego badania potwierdziła zasadnicze hipotezy płynące z
weryfikowanego modelu. Okazało się, że pacjenci, którzy przed rozpoczęciem leczenia byli
zintegrowani (tj. mieli klarowny obraz własnej osoby) a zarazem mieli wiele
dysfunkcjonalnych przekonań na temat siebie i własnego otoczenia, korzystali głównie z
terapii, w trakcie której przeszli proces dezintegracji a następnie reintegracji Ja. Dezintegracja
Ja oznaczała, że przez pewien czas pacjent przeżywał większe wątpliwości, co do tego jaki
jest, doświadczał więcej wewnętrznych konfliktów. Następnie dochodziło do reintegracji Ja,
czyli procesu, kiedy pacjent na nowo nabierał pewności, co do tego jaki jest. Ten proces
dezintegracji-reintegracji Ja nazwany został kształtem „V” zmian integracji Ja. Natomiast u
pacjentów zintegrowanych z funkcjonalnymi przekonaniami na temat siebie i świata, proces
stopniowego wzrostu integracji Ja (bez okresu kryzysu) okazał się drogą najbardziej
optymalną. Wyniki tego badania ukazały, że proces dezintegracji-reintegracji Ja w toku
psychoterapii jest zjawiskiem powszechnym (doświadczyło go 34% pacjentów) a w
przypadku niektórych pacjentów pożądanym. Gdy pacjent w trakcie psychoterapii ma
chwilowe poczucie, że nie bardzo wie, jaki jest, nie wie, czego naprawdę chce, miewa
sprzeczne uczucia i myśli na swój temat, to może to być sygnał tego, że jest on w trakcie
przyswajania nowych informacji na własny temat. Istotnym jest jednak, aby opisany stan
dezintegracji nie był trwały. Jeśli psychoterapia ma się zakończyć sukcesem, musi dojść do
ponownej reintegracji. Osoby, które doznały wyłącznie spadku integracji Ja, z terapii nie
korzystały.
Dr Rafał Styła jest inicjatorem i współzałożycielem istniejącego od 2007 roku Zespołu
Badania Integracji Psychoterapii (ZBIP) (więcej informacji na www.psychologia.pl/zbip). W
ramach tego zespołu zostało przeprowadzone ogólnopolskie badanie ankietowe wśród osób
prowadzących psychoterapię. Badanie w sumie objęło ponad 1800 osób. Inny projekt
dotyczący zawodu psychoterapeuty, w który jest zaangażowany, dotyczy opisu cech osób
prowadzących psychoterapię. Ponadto prowadzi i uczestniczy w wielu innych projektach
badawczych w tym m.in.: na temat skuteczności krótkoterminowych, intensywnych
oddziaływań psychoterapeutycznych wobec pacjentów z rozpoznaniem zaburzeń osobowości
i zaburzeń lękowych prowadzonych w nurcie psychodynamicznym i poznawczobehawioralnym, projektach poświęconych weryfikacji psychometrycznej baterii testów do
oceny nasilenia deficytów poznawczych u pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii (MATRICS
oraz B-CATS), badaniu poszukującego związków między procesami poznawczymi a
przetwarzaniem językowym u osób z rozpoznaniem schizofrenii. Prowadzi także badania nad
obrazem psychoterapii w mediach oraz postawami wobec leczenia psychiatrycznego i
psychoterapii. Planuje badania nad skutecznością psychodynamicznej indywidualnej
psychoterapii osób z rozpoznaniem schizofrenii.
Dr Rafał Styła jest autorem i współautorem 18 publikacji z zakresu psychopatologii i
psychoterapii. Publikował m.in. w czasopismach „Journal of Communication Disorders”,
„Psychological Reports”, „Psychoterapia”, „Psychiatria Polska”, „Psychologia społeczna”,
„Studia Psychologiczne” oraz „Archives of Psychiatry and Psychotherapy”. Wygłosił ponad
30 referatów. Brał udział w organizacji 6 konferencji. Należy do Instytutu Analizy Grupowej
„Rasztów”, Sekcji Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, Polskiego
Towarzystwa Integracji Psychoterapii oraz Society for Psychotherapy Research.