Monoclonal Mouse Anti-Human CD45, Leucocyte Common

Monoclonal Mouse
Anti-Human
CD45, Leucocyte Common Antigen
Klony 2B11 + PD7/26
Nr kat. M0701
Przeznaczenie
Do stosowania w diagnostyce in vitro.
Przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human CD45, Leucocyte Common Antigen, Clones 2B11 + PD7/26, są przeznaczone do
stosowania w immunohistochemii. Przeciwciała te znakują białko CD45 w komórkach prawidłowych i nowotworowych (1–3) i są
uŜytecznym narzędziem do klasyfikacji komórek nowotworowych pochodzenia limfatycznego. Wyniki panelu przeciwciał są pomocne w
klasyfikacji róŜnicowej. Interpretacja kliniczna wystąpienia lub braku barwienia musi być uzupełniona przez badania morfologiczne z
wykorzystaniem odpowiednich prób kontrolnych i powinna być przeprowadzana przez wykwalifikowanego patologa z uwzględnieniem
historii klinicznej pacjenta i innych badań diagnostycznych. Przeciwciała te są przeznaczone do stosowania po pierwotnym rozpoznaniu
guza w konwencjonalnym badaniu histopatologicznym z zastosowaniem barwników do nieimmunologicznych barwień histochemicznych.
Synonimy antygenu
T200, Ly-5.
Podsumowanie i wyjaśnienia
CD45 jest glikoproteiną transbłonową podlegającą ekspresji w większości komórek jądrzastych pochodzenia niekrwiotwórczego. CD45,
kodowany przez pojedynczy gen zmapowany do chromosomu 1, przyjmuje róŜne izoformy, które rozróŜniono, opierając się na
zróŜnicowanym splicingu egzonów 4, 5 i 6. W przypadku leukocytów ludzkich zidentyfikowano pięć róŜnych izoform CD45, nazwanych
odpowiednio ABC, AB, BC, B i 0. Izoformy te są rozpoznawane przez przeciwciała CD45RA, CD45RB, CD45RC i CD45R0. Zakres Mr
izoform wynosi od 180 000 do 220 000. Wszystkie izoformy CD45 mają ten sam segment wewnątrzkomórkowy, w którym stwierdzono
aktywność fosfatazy tyrozynowej. RóŜne leukocyty wykazują ekspresję charakterystycznych dla nich izoform CD45, a zatem komórki T
wykazują ekspresję izoform CD45 właściwych dla ich stadium rozwoju i aktywacji, komórki B wykazują ekspresję przede wszystkim
izoformy ABC, natomiast monocyty i komórki dendrytyczne wykazują ekspresję przede wszystkim izoform B i 0. W granulocytach
występuje zasadniczo ekspresja wyłącznie izoform B i 0 (4).
Odczynnik dostarczony
Mysie przeciwciała monoklonalne dostarczane w postaci nadsączu hodowli komórkowej w buforze Tris/HCl o stęŜeniu 0,05 mol/L,
pH 7,2, z dodatkiem 15 mmol/L NaN 3.
Klon: 2B11 (1) i PD7/26 (1). Izotyp: IgG1, kappa.
StęŜenie mysich IgG: patrz etykieta na fiolce.
StęŜenie białek w róŜnych partiach moŜe się róŜnić bez wpływu na rozcieńczenie optymalne. W celu zapewnienia jednolitości odczynów
immunohistochemicznych wykonywanych przy uŜyciu róŜnych partii produktu, miano kaŜdej partii jest porównywane i dostosowywane do
partii referencyjnej.
Immunogen
2B11: wyizolowane komórki nowotworowe z przypadku chłoniaka/białaczki komórek T (1).
PD7/26: limfocyty z obwodowej krwi ludzkiej z hodowli z czynnikiem wzrostu dla komórek T (1).
Swoistość
Odczynnik Anti-CD45 jest mieszaniną dwóch przeciwciał monoklonalnych — klonów 2B11 i PD7/26 skierowanych przeciwko róŜnym
epitopom. Klon 2B11 został sklasyfikowany jako anty-CD45 na konferencji Third International Workshop and Conference on Human
Leucocyte Differentiation Antigens (3. międzynarodowe warsztaty i konferencja na temat antygenów róŜnicujących ludzkie leukocyty),
która odbyła się w 1986 r. w Oksfordzie, i reaguje ze wszystkimi znanymi izotypami z rodziny CD45 (5). Przeciwciała Clone PD7/26
zdefiniowano jako przeciwciała przeciwko CD45RB podczas konferencji Fifth International Workshop and Conference on Human
Leucocyte Differentiation Antigens (5. międzynarodowe warsztaty i konferencja na temat antygenów róŜnicujących ludzkie leukocyty),
która odbyła się w 1993 r. w Bostonie (6).
Środki ostroŜności
1. Do stosowania przez wyszkolony personel.
2. Opisywany produkt zawiera silnie toksyczny związek - azydek sodu (NaN3), w czystej postaci. Azydek sodu, zastosowany w produkcie
w stęŜeniu, które nie jest sklasyfikowane jako niebezpieczne, moŜe reagować z elementami kanalizacji wykonanymi z ołowiu i miedzi,
powodując nagromadzenie silnie wybuchowych azydków metali. Po usunięciu spłukać duŜą ilością wody, aby zapobiec nagromadzeniu
się azydków metali w kanalizacji.
3. Podobnie jak w przypadku wszelkich materiałów pochodzących ze źródeł biologicznych, naleŜy stosować właściwe procedury
postępowania.
4. W celu uniknięcia kontaktu z oczami i skórą naleŜy nosić odpowiednie osobiste wyposaŜenie ochronne.
5. Niewykorzystany roztwór usuwać zgodnie z rozporządzeniami lokalnymi, wojewódzkimi i krajowymi.
Przechowywanie
Przechowywać w temperaturze 2-8°C. Nie naleŜy uŜywać odczynników po upływie terminu waŜności podanego na fiolce. Jeśli
odczynniki są przechowywane w warunkach innych niŜ podane powyŜej, uŜytkownik powinien zweryfikować te warunki. Nie ma
wyraźnych oznak wskazujących na niestabilność produktu. Dlatego jednocześnie z badaniem próbek pochodzących od pacjenta naleŜy
wykonywać kontrole pozytywne i negatywne. W przypadku uzyskania nieoczekiwanego wyniku odczynu, którego nie moŜna wyjaśnić
róŜnicami w procedurach laboratoryjnych, i gdy podejrzewa się problem z przeciwciałem, naleŜy skontaktować się z działem wsparcia
technicznego firmy Dako.
Przygotowanie próbek
Skrawki parafinowe: Przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków utrwalonych w formalinie, płynie B5 (2) lub
roztworze Bouina (1), zatopionych w parafinie. Zaleca się poddanie preparatów tkankowych cieplnemu odmaskowaniu antygenu.
Optymalne wyniki uzyskuje się z zastosowaniem roztworów: Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S1700, bufor cytrynianowy
10 mmol/L, pH 6,0 lub bufor Tris 10 mmol/L, EDTA 1 mmol/L, pH 9,0. Wstępne traktowanie preparatów tkankowych proteinazą K
powodowało uszkodzenie antygenu. W trakcie przygotowywania oraz podczas procedury znakowania immunohistochemicznego skrawki
nie powinny wyschnąć.
Skrawki mroŜakowe i preparaty komórkowe: przeciwciała mogą być wykorzystane do znakowania skrawków mroŜakowych zatopionych
w acetonie (1) i rozmazów komórkowych.
Procedura barwienia
Rozcieńczenie: przeciwciała Monoclonal Mouse Anti-Human CD45, Leucocyte Common Antigen, nr kat. M0701, mogą być stosowane w
rozcieńczeniach od 1:50 do 1:100 na utrwalonych w formalinie i zatopionych w parafinie skrawkach ludzkich migdałków z zastosowaniem
trwającego 20 minut cieplnego odmaskowania antygenu w roztworze Dako Target Retrieval Solution, nr kat. S1700, i inkubacji z
przeciwciałem pierwotnym przez 30 minut w temperaturze pokojowej. Optymalne warunki mogą się zmieniać w zaleŜności od rodzaju
materiału i sposobu jego przygotowania i powinny być określone indywidualnie w kaŜdym laboratorium. Zalecana kontrola ujemna to
odczynnik Dako MouseIgG1, nr kat. X0931, rozcieńczony do tego samego stęŜenia mysich IgG, co przeciwciało pierwotne. Dopóki nie
została ustalona stabilność rozcieńczonych przeciwciał i kontroli ujemnej w procedurze barwienia, zaleca się rozcieńczenie tych
odczynników bezpośrednio przed uŜyciem lub rozcieńczenie w rozcieńczalniku Dako Antibody Diluent, nr kat. S0809. Równolegle z
odczynami na materiale pochodzącym od pacjentów naleŜy wykonywać dodatnie i ujemne próby kontrolne.
Wizualizacja: zaleca się stosowanie zestawu Dako EnVision™+/HRP, nr kat. K4004 i K4006. Postępować zgodnie z procedurą
dostarczoną z zestawem do wizualizacji.
(113784-003)
M0701/PL/SSM/2014.03 s. 1/2
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Dania | Tel. +45 44 85 95 00 |Faks +45 44 85 95 95 |Nr CVR 33 21 13 17
Automatyzacja: przeciwciała nadają się do wykonywania odczynów immunohistochemicznych w systemach zautomatyzowanych, takich
jak Dako Autostainer.
Ograniczenia swoiste dla
opisywanego produktu
Przeciwciała znakują powierzchnię błon komórek przewodowych sutka w wycinkach dysplazji sutka i gruczolakowłókniaka. Ten rodzaj
ekspresji nie stanowi jednak problemu potencjalnie prowadzącego do błędnego rozpoznania w diagnostyce róŜnicowej (7).
Charakterystyka pracy
Komórki znakowane przeciwciałami wykazują głównie odczyn błon komórkowych, ale moŜe równieŜ wystąpić odczyn cytoplazmatyczny.
Tkanki prawidłowe: w migdałkach przeciwciała znakują centra rozrodcze, strefy płaszcza grudek chłonnych i obszary międzygrudkowe (1).
W śledzionie miazga biała i komórki limfoidalne miazgi czerwonej dają odczyn dodatni, podobnie jak limfocyty grasicy, komórki limfoidalne
szpiku kostnego, komórki tuczne, komórki pochodzące prawdopodobnie od monocytów oraz niekiedy komórki plazmatyczne. Opisywano
występowanie zmiennego odczynu immunoblastów, histiocytów nabłonkowatych, histiocytów zatok i komórek plazmatycznych. Komórki
mieloidalne, erytroidalne, megakariocyty, komórki Langerhansa w skórze, nabłonku i tkance łącznej nie dają odczynu z przeciwciałem (2).
Tkanki nieprawidłowe: w chłoniakach nieziarniczych przeciwciała znakowały 40/40 przypadków (100%) komórek nowotworowych (1). W
innym badaniu (2) uzyskano wynik 74/80 (93%). Trzecie badanie (8) wykazało, Ŝe przeciwciała dają odczyn dodatni w 52/52 (100%)
chłoniaków z komórek B o niskim stopniu złośliwości, w 99/108 (92%) chłoniaków z komórek B o wysokim stopni złośliwości i w 41/44
(93%) chłoniaków z komórek T. Łącznie 162/162 (100%) nowotworów nielimfoidalnych nie dało odczynu z przeciwciałami, włączając w to
raki anaplastyczne drobnokomórkowe, czerniaki bezbarwnikowe, mięsaki prąŜkowanokomórkowe pęcherzykowe, mięsaki Ewinga i guzy
zarodkowe (1, 2).
Piśmiennictwo
1.
Warnke RA, Gatter KC, Falini B, Hildreth P, Woolston R-E, Pulford K, et al. Diagnosis of human lymphoma with monoclonal
antileukocyte antibodies. N Engl J Med 1983;309:1275-81.
2.
Kurtin PJ, Pinkus GS. Leukocyte common antigen - a diagnostic discriminant between hematopoietic and nonhematopoietic
neoplasms in paraffin sections using monoclonal antibodies: Correlation with immunologic studies and ultrastructural localization.
Hum Pathol 1985;16:353.
3.
Michie SA, Spagnolo DV, Dunn KA, Warnke RA, Rouse RV. A panel approach to the evaluation of the sensitivity and specificity of
antibodies for the diagnosis of routinely processed histologically undifferentiated human neoplasms. Am J Clin Pathol 1987;88:45762.
4.
Sewell WA, Cooley MA, Hegen M. NL6. CD45 workshop panel report. In: Kishimoto T, Kikutani H, von dem Borne AEG, Goyert SM,
Mason DY, Miyasaka M, et al., editors. Leucocyte typing VI. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 6th International
Workshop and Conference; 1996 Nov 10-14; Kobe, Japan. New York, London: Garland Publishing Inc.; 1997. p. 499-502.
5.
Cobbold S, Hale G, Waldmann H. Non-lineage, LFA-1, and leucocyte common antigens: new and previously defined clusters. In:
McMichael AJ, Beverley PCL, Cobbold S, Crumpton MJ, Gilks W, Gotch FM, et al., editors. Leukocyte typing III. White cell
differentiation antigens. Proceedings of the 3rd International Workshop and Conference; 1986 Sep 21-26; Oxford, England. Oxford,
New York, Tokyo: Oxford University Press; 1987. p. 788-803.
6.
Morimoto C. T18. CD45 cluster report. In: Schlossman SF, Boumsell L, Gilks W, Harlan JM, Kishimoto T, Morimoto C, et al., editors.
Leukocyte typing V. White cell differentiation antigens. Proceedings of the 5th International Workshop and Conference; 1993 Nov 37; Boston, USA. Oxford, New York, Tokyo: Oxford University Press; 1995. p. 386-9.
7.
Herman GE and Elfont E. Aberrant CD45 (leukocyte common antigen) staining of non-malignant breast lesions in zinc formalin fixed
tissue. J Histotechnol 1993;16:151-3.
8.
Hall PA, d’Ardenne AJ, Stansfeld AG. Paraffin section immunohistochemistry. I. Non-Hodgkin’s lymphoma. Histopathol 1988;13:14960.
Objaśnienia symboli
Numer katalogowy
Ograniczenie temperatury
Wyrób medyczny do diagnostyki
in vitro
Numer partii
Sprawdzić w instrukcji obsługi
ZuŜyć przed
(113784-003)
Producent
M0701/PL/SSM/2014.03 s. 2/2
Dako Denmark A/S | Produktionsvej 42 | DK-2600 Glostrup | Dania | Tel. +45 44 85 95 00 |Faks +45 44 85 95 95 |Nr CVR 33 21 13 17