Prawo Pierwotne – Prawnie Wiążące

Prawo Pierwotne – Prawnie Wiążące
TRAKTAT USTANAWIAJĄCY WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ
TEKST SKONSOLIDOWANY (uwzględniający
zmiany wprowadzone Traktatem z Nicei)
Wyciąg
Artykuł 13
1. Bez uszczerbku dla innych postanowień niniejszego Traktatu i w granicach kompe­
tencji, które Traktat powierza Wspólnocie, Rada, stanowiąc jednomyślnie na wniosek
Komisji i po konsultacji z Parlamentem Europejskim, może podjąć środki niezbędne
w celu zwalczania wszelkiej dyskryminacji ze względu na płeć, rasę lub pochodzenie
etniczne, religię lub światopogląd, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną.
2. Jeżeli dla wsparcia działania podjętego przez Państwa Członkowskie w celu przy­
czyniania się do osiągnięcia celów określonych w ustępie 1, Rada, na zasadzie odstęp­
stwa od ustępu 1, przyjmuje wspólnotowe środki zachęcające z wyłączeniem harmo­
nizacji przepisów ustawowych i wykonawczych Państw Członkowskich, stanowi ona
zgodnie z procedurą określoną w artykule 251.
Artykuł 95
1. Na zasadzie odstępstwa od artykułu 94 i z zastrzeżeniem, że niniejszy Traktat nie
stanowi inaczej, do urzeczywistnienia celów określonych w artykule 14 stosuje się
następujące postanowienia. Rada, stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w arty­
kule 251 i po konsultacji z Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, przyjmuje środ­
ki dotyczące zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych
Państw Członkowskich, które mają na celu ustanowienie i funkcjonowanie rynku
wewnętrznego.
2. Ustęp 1 nie ma zastosowania do przepisów podatkowych, przepisów dotyczących
swobodnego przepływu osób ani odnoszących się do praw i interesów pracowników
najemnych.
3. Komisja w swoich wnioskach przewidzianych w ustępie 1 w dziedzinie ochro­
ny zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska naturalnego i ochrony konsumen­
tów przyjmie jako podstawę wysoki poziom ochrony, uwzględniając w szczególności
wszelkie zmiany oparte na faktach naukowych. W ramach swoich odpowiednich kom­
petencji Parlament Europejski i Rada starają się również osiągnąć ten cel.
11
12
PRAWO PIERWOTNE – PRAWNIE WIĄŻĄCE
4. Jeśli po przyjęciu przez Radę lub Komisję środka harmonizującego Państwo Człon­
kowskie uzna za niezbędne utrzymanie przepisów krajowych uzasadnionych ważnymi
względami określonymi w artykule 30 lub dotyczącymi ochrony środowiska natural­
nego, lub środowiska pracy, notyf kuje je Komisji, wskazując powody ich utrzymania.
5. Ponadto, bez uszczerbku dla ustępu 4, jeśli po przyjęciu przez Radę lub Komi­
sję środka harmonizującego Państwo Członkowskie uzna za niezbędne wprowadzenie
przepisów krajowych opartych na nowych dowodach naukowych dotyczących ochro­
ny środowiska naturalnego lub środowiska pracy ze względu na specyf czny problem
tego Państwa, który pojawił się po przyjęciu środka harmonizującego, notyf kuje ono
Komisji projektowane środki oraz powody ich wprowadzenia.
6. W terminie 6 miesięcy od notyf kacji określonych w ustępach 4 i 5 Komisja za­
twierdza lub odrzuca przepisy krajowe, o których mowa, po sprawdzeniu, czy są one
środkiem arbitralnej dyskryminacji lub ukrytym ograniczeniem w handlu między
Państwami Członkowskimi i czy stanowią one przeszkodę w funkcjonowaniu rynku
wewnętrznego. W przypadku braku decyzji Komisji w tym terminie przepisy krajowe
określone w ustępach 4 i 5 są uważane za zatwierdzone. W przypadku gdy jest to uza­
sadnione złożonością sprawy i nie ma niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzkiego, Ko­
misja może notyf kować danemu Państwu Członkowskiemu, że okres, o którym mowa
w niniejszym ustępie może być przedłużony na kolejny okres trwający do 6 miesięcy.
7. W przypadku gdy w zastosowaniu ustępu 6 Państwo Członkowskie zostaje upo­
ważnione do utrzymania lub wprowadzenia przepisów krajowych uchylających środek
harmonizujący, Komisja bada niezwłocznie, czy należy zaproponować dostosowanie
tego środka.
8. W przypadku gdy Państwo Członkowskie zgłosi szczególny problem zdrowia pu­
blicznego w dziedzinie, która uprzednio stała się przedmiotem środka harmonizują­
cego, informuje o tym Komisję, która bada niezwłocznie, czy należy zaproponować
Radzie właściwe środki.
9. Na zasadzie odstępstwa od procedury przewidzianej w artykułach 226 i 227 Ko­
misja i każde Państwo Członkowskie mogą wnieść sprawę bezpośrednio do Trybuna­
łu Sprawiedliwości, jeśli uznają, że inne Państwo Członkowskie nadużywa uprawnień
przewidzianych w niniejszym artykule.
10. Powyższe środki harmonizujące obejmują, w odpowiednich przypadkach, klau­
zulę ochronną upoważniającą Państwa Członkowskie do podjęcia, z jednego lub wię­
cej powodów pozagospodarczych, o których mowa w artykule 30, środków tymczaso­
wych poddanych wspólnotowej procedurze kontrolnej.
Artykuł 251
1. W przypadku gdy w niniejszym Traktacie czyni się odwołanie do niniejszego arty­
kułu w celu przyjęcia aktu, stosowana jest następująca procedura.
TRAKTAT USTANAWIAJĄCY WSPÓLNOTĘ EUROPEJSKĄ
13
2. Komisja przedstawia projekt Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Rada, stano­
wiąc większością kwalifkowaną po uzyskaniu opinii Parlamentu Europejskiego,
* jeśli przyjmuje wszystkie poprawki zawarte w opinii Parlamentu Europejskiego,
może uchwalić akt zmieniony w ten sposób;
* jeśli Parlament Europejski nie proponuje żadnej poprawki, może uchwalić pro­
jektowany akt;
* w innych przypadkach uchwala wspólne stanowisko i przekazuje je Parlamento­
wi Europejskiemu. Rada informuje w pełni Parlament Europejski o powodach,
które doprowadziły ją do uchwalenia wspólnego stanowiska. Komisja informuje
w pełni Parlament Europejski o swoim stanowisku.
Jeśli w terminie trzech miesięcy od tego przekazania Parlament Europejski:
a.
zatwierdzi wspólne stanowisko lub nie wypowiada się, dany akt uważa
się za uchwalony zgodnie z tym wspólnym stanowiskiem;
b.
odrzuci bezwzględną większością głosów swoich członków wspólne sta­
nowisko, projektowany akt uważa się za nieprzyjęty;
c.
zaproponuje bezwzględną większością swoich członków poprawki do
wspólnego stanowiska, zmieniony tekst jest przesyłany do Rady i Komi­
sji, która wydaje opinię w przedmiocie tych poprawek.
3. Jeśli w terminie trzech miesięcy od otrzymania poprawek Parlamentu Europej­
skiego Rada, stanowiąc większością kwalifkowaną, przyjmuje wszystkie te poprawki,
akt uważa się za uchwalony w postaci wspólnego stanowiska zmienionego w ten spo­
sób; jednakże Rada stanowi jednomyślnie w sprawie poprawek, które stały się przed­
miotem negatywnej opinii Komisji. Jeśli Rada nie przyjmie wszystkich poprawek,
przewodniczący Rady w porozumieniu z przewodniczącym Parlamentu Europejskie­
go zwołuje komitet pojednawczy w terminie sześciu tygodni.
4. Komitet pojednawczy, w którego skład wchodzą członkowie Rady lub ich przedsta­
wiciele oraz taka sama liczba przedstawicieli Parlamentu Europejskiego, ma za zadanie
doprowadzić do porozumienia w sprawie wspólnego projektu większością kwalif ko­
waną członków Rady lub ich przedstawicieli oraz większością głosów przedstawicieli
Parlamentu Europejskiego. Komisja uczestniczy w pracach komitetu pojednawczego
i podejmuje wszelkie niezbędne inicjatywy na rzecz zbliżenia stanowisk Parlamen­
tu Europejskiego i Rady. W celu wywiązania się z tego zadania komitet pojednawczy
analizuje wspólne stanowisko na podstawie poprawek zgłoszonych przez Parlament
Europejski.
5. Jeśli w terminie sześciu tygodni od jego zwołania komitet pojednawczy zatwierdzi
wspólny projekt, Parlament Europejski i Rada mają termin sześciu tygodni od tego za­
twierdzenia na uchwalenie danego aktu zgodnie ze wspólnym projektem, jeśli chodzi
o Parlament Europejski - bezwzględną większością oddanych głosów, a jeśli chodzi
14
PRAWO PIERWOTNE – PRAWNIE WIĄŻĄCE
o Radę - większością kwalifkowaną. Jeżeli jedna z tych dwóch instytucji nie zatwierdzi
proponowanego aktu w przewidzianym terminie, uważa się go za nieprzyjęty.
6. W przypadku gdy komitet pojednawczy nie zatwierdzi wspólnego projektu, pro­
ponowany akt uważa się za nieprzyjęty.
7. Terminy trzech miesięcy i sześciu tygodni przewidziane w niniejszym artykule są
przedłużone najwyżej, odpowiednio, o miesiąc i o dwa tygodnie, z inicjatywy Parla­
mentu Europejskiego lub Rady.