Recenzja rozprawy doktorskiej "Metodyka wielokryterialnego

Prof. dr hab. inż. Franciszek Tomaszewski
POLITECHNIKA POZNAŃSKA
Wydział Maszyn Roboczych i Transportu
Poznań, 23 czerwca 2014
Recenzja
rozprawy doktorskiej mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego
pt.: Metodyka wielokryterialnego wspomagania decyzji w problematyce
zarządzania transportem miejskim
Promotor: dr hab. inż. Jacek Żak, prof. PP
1. Informacje ogólne
Recenzja opracowana została na zlecenie Rady Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu
Politechniki Poznańskiej (pismo nr DR-63/419/02/2014 z dnia 18.03.2014 r.) na podstawie
dostarczonej rozprawy doktorskiej pod wyżej wymienionym tytułem.
2. Ogólna charakterystyka pracy
Przedstawiona do recenzji rozprawa doktorska Pana mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego
liczy 240 stron zwartego opracowania wraz ze spisem literatury w liczbie 358 pozycji w tym 15
pozycji współautorskich doktoranta. Do pracy dołączono załącznik w postaci płyty CD
zawierający raporty z eksperymentów obliczeniowych.
Rozprawa podzielona jest na 6 rozdziałów w tym wstęp i podsumowanie z wnioskami, oraz
obszerna bibliografia. W pracy zamieszczone są streszczenia w języku polskim i angielskim.
Integralną część pracy stanowią załączniki w postaci elektronicznej.
Praca ma charakter teoretyczno-eksperymentalny i związana jest z problematyką oceny
projektów z zakresu transportu miejskiego, dotyczy różnych jego rodzajów i aspektów,
związanych z zarządzaniem transportem miejskim.
Rozprawa napisana jest poprawnym, precyzyjnym językiem. Układ pracy przejrzysty,
podział treści rozprawy na rozdziały i podrozdziały poprawny. Terminologia i pojęcia stosowane
w pracy nie budzą większych zastrzeżeń. Materiały ilustracyjne oraz tabele z wynikami badań
zamieszczone w pracy, w sposób właściwy przedstawiają studia Doktoranta, które dotyczą
oceny projektów związanych
z transportem miejskim
za pomocą
wielokryterialnego
wspomagania decyzji.
3. Ocena podjętego tematu
Transport jest działalnością mającą na celu pokonywanie przestrzeni i ma też istotny wpływ
na sprawne i efektywne funkcjonowanie każdego działu gospodarki narodowej, stanowi również
czynnik intensyfikujący rozwój miast i regionów. Jednym z istotnych rodzajów transportu jest
-1-
transport miejski realizujący głównie przewóz osób środkami komunikacji zbiorowej oraz indywidualnej. Ten rodzaj transportu jest w obecnym czasie najbardziej rozwiniętym ilościowo rodzajem transportu, o czym świadczą zatłoczone i zakorkowane miasta głównie przez samochody osobowe. Transport miejski wykracza również poza granice administracyjne miast i obejmuje
także obszar podmiejski. Obszar ten zazwyczaj cechuje wyraźnie mniejsza, niż w przypadku
miasta, dostępność do transportu zbiorowego. W związku z tym, że większość podróży z i do
obszarów podmiejskich wykonywana jest przy pomocy indywidualnych środków transportowych, głównie samochody osobowe, prowadzi to do powstawania zatorów (kongestii) całych
ciągów ulic w aglomeracji miejskiej. Dlatego, celowym jest ocena wielu różnych projektów związanych z transportem miejskim, takich które będę w przyszłości realizowane, poprawiając i
usprawniając system komunikacji miejskiej.
Autor podjął się bardzo niełatwego ale ważnego zadania związanego z opracowaniem uniwersalnej ale spójnej metodyki ustalania kolejności realizacji projektów transportowych, mających na celu doskonalenie, rozwój i usprawnienie systemu transportu miejskiego z wykorzystaniem narzędzi wielokryterialnego wspomagania decyzji i uwzględniającej cele merytoryczne,
miejskiej polityki transportowej uwzględniające również cele strategiczne miasta. Proponowana
metodyka jest wielopoziomowa i stanowi połączenie metod komputerowych i wielokryterialnego
wspomagania decyzji.
Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenia uważam, że wybór tematu rozprawy jest aktualny
i istotny dla poprawy jakości i komfortu przemieszczania ludzi środkami transportu oraz zarządzania transportem miejskim.
4. Analiza treści rozprawy
W przedstawionej do recenzji rozprawie, Autor podjął się zadania związanego z opracowaniem metodyki kompleksowej, wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów z zakresu
transportu miejskiego. W związku z powyższym, główny cel pracy jaki zdefiniował Autor jest
następujący: opracowanie uniwersalnej, spójnej metodyki ustalania kolejności realizacji projektów transportowych mających na celu doskonalenie, rozwój i usprawnienie systemu transportu
miejskiego (publicznego prywatnego) funkcjonującego w wybranym mieście/aglomeracji miejskiej, z wykorzystaniem narzędzi wielokryterialnego wspomagania decyzji (WWD), uwzględniającej zarówno cele (kryteria) merytoryczne jak i cele (kryteria) strategiczne oraz cele (kryteria)
polityki transportowej miasta. Uważam, że cel pracy jest rozbudowany a w związku z tym mało
precyzyjny. Prawidłowo sformułowany cel pracy powinien zawierać to, do czego się dąży jako
do wyniku zamierzonego, środkami są natomiast wszelkie metody i informacje (dane), które
umożliwiają osiągnięcie zamierzonego wyniku (celu pracy). Ponieważ w zdefiniowanym celu
pracy Autor, oprócz określenia co jest istotą pracy, określa cele danych (projektów), które mają
być oceniane za pomocą przyjętych narzędzi. Cel pracy, moim zdaniem, powinien być sformułowany następująco: Celem pracy jest opracowanie uniwersalnej i spójnej metodyki ustalania
-2-
kolejności realizacji projektów transportowych dla aglomeracji miejskiej z wykorzystaniem narzędzi wielokryterialnego wspomagania decyzji.
Na podstawie zdefiniowanego celu nadrzędnego Autor zdefiniował cele podrzędne, które
są rozszerzenie i uszczegółowieniem celu nadrzędnego pracy. Konsekwencją zdefiniowanego
celu pracy było określenie zadań badawczych, realizacja których jest niezbędna dla osiągnięcia
celu pracy. Zadania te zostały poprawnie sformułowane i wytyczają kolejne kroki realizacji pracy. Na podstawie zdefiniowanego celu pracy oraz określeniu zadań badawczych, sformułowana
została teza badawcza pracy, w której Autor stwierdza, że zastosowana metodyka wielopoziomowego, wielokryterialnego wspomagania decyzji pozwoli na: przeprowadzenie oceny projektów transportu miejskiego, uwzględnienie specyficznych interesów wielu podmiotów oraz znalezienie rozwiązań kompromisowych.
Pierwszy rozdział pracy jest wprowadzeniem do problematyki i zagadnień poruszanych w
pracy. Autor w sposób jasny i precyzyjny wskazał na obszar badań oraz zagadnienia, które są
istotne dla rozwiązania postawionego problemu badawczego. W ramach tego rozdziału Autor
dokonał bardzo szerokiego i rzetelnego przeglądu prac dotyczących zarządzania publicznego,
zarządzania transportem miejskim i jego planowania. Na tej podstawie sformułowany został cel
i zakres pracy oraz teza badawcza. Na uwagę w tym rozdziale zasługują precyzyjne sformułowane zadania badawcze pozwalające osiągnąć zdefiniowany cel pracy.
Rozdział drugi zawiera analizę i charakterystykę transportu miejskiego. W pierwszej części
tego rozdziału omówiona została definicja i klasyfikacja transportu miejskiego, istota funkcjonowania transportu miejskiego. W dalszej części tego rozdziału przedstawiona została polityka
transportowa miasta oraz istota zarządzania miastem i transportem miejskim jako istotnym elementem w zarządzaniu miastem, mającym na celu zaspokojenie potrzeb transportowych
mieszkańców. Sprawne zarządzanie transportem miejskim, powinno zapewnić efektywne jego
funkcjonowanie, przy ograniczonych zasobach oraz sprzecznych interesach różnych podmiotów
oraz ograniczeń środowiskowych. Na szczególną uwagę zasługują przedstawione sposoby
oceny transportu miejskiego wraz z przykładowymi kryteriami oceny projektów transportowych.
W rozdziale tym Autor wykazał się bardzo dobrą wiedzą i rozeznaniem w literaturze dotyczącej:
podstaw zarządzania, zarządzania miastem, zarządzania transportem aglomeracyjnym oraz
sposobami oceny transportu miejskiego.
W rozdziale trzecim Autor przedstawił przegląd, zasady oraz istotę wielokryterialnego
wspomagania decyzji. W oparciu o literaturę przedmiotu przedstawiona została klasyfikacja
metod wielokryterialnego wspomagania decyzji oraz omówiono podstawowe jej metody. Przedstawiona została również analiza mocnych i słabych stron metod wielokryterialnego wspomagania decyzji oraz przegląd ich zastosowań. Jest to kolejny dowód, że Autor posiada bardzo
dobre rozeznanie literaturowe i wiedzę z zakresu metod wielokryterialnego wspomagania decyzji. W wyniku analizy literatury Autor słusznie zauważył, że brak jest metody rozwiązywania wielopoziomowego, wielokryterialnego problemu decyzyjnego z zakresu transportu miejskiego.
-3-
Rozdział czwarty jest pierwszym rozdziałem merytorycznym związanym z celem pracy, w
którym przedstawiona została propozycja metodyki wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny
projektów transportu miejskiego. Punktem wyjścia do opracowania propozycji nowego podejścia
do oceny projektów transportu miejskiego była przeprowadzona analiza problemu badawczego,
w wyniku której Autor sformułował szereg założeń. Najważniejszymi w moje ocenie są:
 możliwości kompleksowej oceny projektów transportu miejskiego o różnym charakterze
z uwzględnieniem celów transportowych, polityki transportowej miasta oraz strategii
rozwoju miasta,
 możliwość ustalenia kolejności realizacji projektów transportu miejskiego o różnym charakterze, które najlepiej odzwierciedlają cele transportowe, cele polityki transportowej i
cele strategii rozwoju miasta,
 możliwość uwzględnienia przy ocenie wariantów projektów transportu miejskiego interesu wielu podmiotów: mieszkańców i użytkowników miasta, władz miejskich, operatora
transportu publicznego, pasażerów transportu publicznego oraz wybór rozwiązania najbardziej pożądanego i zarazem kompromisowego,
 możliwość uwzględnienia do oceny wariantów projektów transportu miejskiego wielu
aspektów w tym ekonomicznych, technicznych, środowiskowych i społecznych.
Zaproponowana w pracy przez Autora metodyka wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny
wariantów projektów transportu miejskiego oparta jest na ogólnej metodyce rozwiązywania wielokryterialnych problemów decyzyjnych. Składa się ona z pięciu poziomów i tak:
 Poziom I – dotyczy rozwiązywania specyficznych, wielokryterialnych problemów decyzyjnych dotyczących transportu miejskiego w którym dokonuje się wyboru projektów i ich
klasyfikację,
 Poziom II – związany jest z uzyskaniem rankingu merytorycznego projektów transportu
miejskiego,
 Poziom III – związany jest z uzyskaniem rankingu sektorowego projektów transportu
miejskiego,
 Poziom IV – związany jest z uzyskaniem rankingu strategicznego projektów transportu
miejskiego,
 Poziom V – to uzyskanie rankingu końcowego projektów transportu miejskiego,
Na każdym poziomie dla rozwiązania wielokryterialnych problemów decyzyjnych, Autor zaproponował podejście oparte na pięciu fazach rozwiązywania problemu decyzyjnego, a w niektórych proponował metodykę grupowego podejmowania decyzji. Zaproponowane reguły metodyki postępowania pozwolą Autorowi na ogólną ocenę przydatności projektów dla miejskiego
sektora transportowego, ponadto umożliwią kompleksową, obiektywną oraz najkorzystniejszą
kolejność realizacji projektów transportowych.
-4-
W rozdziale piątym przedstawiona została weryfikacja opracowanej koncepcji metodyki
wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego. Autor w oparciu o
opracowaną metodykę oceny projektów transportowych, przeprowadził obliczenia dla 18 projektów transportowych, przewidzianych do realizacji w Poznaniu w danym roku budżetowym i w
wieloletniej prognozie finansowej. Zaprezentowane zostały różne warianty oraz kryteria strategiczne na podstawie Strategii Rozwoju Miasta Poznania do roku 20130 i kryteria sektorowe na
podstawie Polityki Transportowej Miasta Poznania i kryteria merytoryczne istotne ze względu na
grupy i klasy projektów przewidzianych do realizacji. Autor przeprowadził analizę metod Wielokryterialnego Wspomagania Decyzji odpowiednich do szeregowania wariantów dokonując wyboru metody WWD przy pomocy, której zostały przeprowadzone eksperymenty obliczeniowe.
Eksperymenty te pozwoliły na porównanie rankingów wg różnych grup kryteriów: merytorycznych, sektorowych i strategicznych oraz skonfrontowanie ze wspólnym rankingiem końcowym.
Uważam, że tytuł tego rozdziału nie jest adekwatny do jego zawartości, gdyż w tym rozdziale nie przedstawiono weryfikacji (weryfikacja, to sprawdzenie, procedura metodologiczna mająca na celu rozstrzygnięcie, czy dane rozwiązanie jest poprawne czy nie), w rozdziale ty przedstawiono tylko wyniki obliczeń i analiz podając który wariant/projekt uzyskał akceptację lub które
miejsce zajmuje w rankingu. Weryfikacja była by w tedy, gdyby dany projekt został zakwalifikowany i zrealizowany, a jego przydatność lub nie, polegała by na ocenie i akceptacji dokonanej
przez operatora, decydenta oraz pasażerów.
Ostatni rozdział zawiera podsumowanie pracy, wnioski wynikające z przeprowadzonych
badań oraz kierunki dalszych badań.
5. Merytoryczna ocena pracy
Autor rozprawy skoncentrował się na zagadnieniach związanych z zarządzaniem transportem miejskim, szczególnie na problematyce ustalania kolejności realizacji projektów transportowych. Projekty te dotyczą różnych rodzajów transportu miejskiego, rozwiązań komunikacyjnych,
które mają na celu doskonalenie, rozwój i usprawnienie systemu transportu miejskiego w tym
publicznego i prywatnego, funkcjonującego w aglomeracji miejskiej. Ma to szczególne znaczenie dla integracji transportu miejskiego - integracji transportu indywidualnego i zbiorowego. Zagadnienia te nie są łatwe, wymagają dużej wiedzy teoretycznej i praktycznej, dlatego uważam,
że Autor podjął się niełatwego zadania związanego z oceną projektów transportowych miasta
oraz kolejnością ich realizacji, tak aby satysfakcja z wybranego rozwiązania była tak po stronie
użytkowników, operatorów transportu miejskiego jak i władz miasta.
Najważniejszym elementem pracy jest propozycja metodyki wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego oraz jej praktyczne zastosowanie na rzeczywistej
grupie projektów. W tym celu Autor dokonał szerokiego przeglądu literatury przedmiotu z zakresu transportu miejskiego (planowania systemów transportowych, integracji transportu, polityki
transportowej) oraz wielokryterialnego wspomagania decyzji i modelowania transportu. W wyni-5-
ku przeprowadzonej analizy literatury Autor stwierdził, że w dotychczasowych opracowaniach
przedstawiane są metodyki dotyczące oceny projektów związanych z systemami transportowymi. Brak jest natomiast prac związanych z oceną projektów transportowych wykorzystujące wielokryterialne wspomaganie decyzji w ujęciu wielopoziomowym. Uważam, że takie podejście
zaproponowane przez Autora daje możliwość oceny projektów na różnych poziomach w tym:
globalnym – dotyczącym strategii miasta, taktycznym - obszarowo i sektorowym oraz na poziomie operacyjnym.
W zaproponowanej w ramach pracy metodyce, wykorzystano zasady wielokryterialnego
wspomagania decyzji oraz grupowego podejmowania decyzji z uwzględnieniem celów merytorycznych, strategicznych oraz celów polityki transportowej miasta. Istotną nowością pracy jest
podejście wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów transportu miejskiego z uwzględnieniem różnych celów polityki transportowej miasta. Na szczególną uwagę w proponowanej
metodyce zasługuje uwzględnienie specyficznych interesów wielu podmiotów, począwszy od
mieszkańców miasta, władz miejskich, operatorów transportu publicznego, pasażerów transportu publicznego oraz możliwość znalezienia rozwiązań kompromisowych będących wskazaniem
dla władz miasta. Moim zdaniem jest to najbardziej właściwe podejście do problemów związanych z oceną i wyborem projektów transportowych miasta do realizacji.
Opracowaną propozycję metodyki Autor „zweryfikował” w oparciu o projekty transportowe,
przewidziane do realizacji w Poznaniu w danym roku budżetowym i w wieloletniej prognozie
finansowej, co wzbogaca pracę o aspekt praktyczny. Weryfikacja ta obejmowała wszystkie pięć
poziomów zaproponowanych w metodyce i tak:
 na poziomie I przedstawiono rozwiązania związane z wyborem projektów i ich klasyfikacją, pozwalające na wybór parkingu, rozwiązań transportowych dla wybranego odcinka
sieci drogowej oraz typu tramwaju niskopodłogowego,
 na poziomie II przedstawiono rozwiązania dotyczące rankingu merytorycznego projektów transportu miejskiego niezależnie od rodzaju transportu, którego podstawą było 18
wariantów projektów transportowych, przewidzianych do realizacji w Poznaniu,
 na poziomie III uzyskany został ranking sektorowy projektów transportu miejskiego z
uwzględnieniem kryteriów sektorowych związanych z ogólnymi kierunkami polityki transportowej miasta, który dotyczył tych samych 18 projektów jak na poziomie II,
 na poziomie IV obliczenia dotyczyły uzyskania rankingu strategicznego projektów transportu miejskiego z uwzględnieniem kryteriów o charakterze strategicznym, wynikających
z celów strategii rozwoju miasta,
 na poziomie V uzyskany został ranking końcowy wszystkich projektów transportu miejskiego, który pozwolił na wybór najlepszego rozwiązania transportowego dla aglomeracji
miasta Poznania.
-6-
Analizując zaproponowaną metodykę wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny projektów
transportu miejskiego, rozpatrywaną na pięciu poziomach uważam, że poziomy te powinny odzwierciedlać najpierw cele strategiczne, potem sektorowe, następnie merytoryczne, specyficzne
i na końcu ranking ostateczny projektów, zgodnie z zasadą dedukcji. Problem transportowy
miasta powinno się rozwiązywać od ogółu do szczegółu, czyli od strategii transportowej miasta
do rozwiązań szczegółowych układu komunikacji.
Praca Pana mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego jest na wysokim poziomie merytorycznym i
naukowym, posiada również duży zasób wiedzy praktycznej oraz cechuje się profesjonalizmem
w podejściu do zagadnień modelowania i analizy w rozwiązywaniu zagadnień transportowych.
Warsztat naukowy przedstawiony w rozprawie świadczy o dużej dojrzałości naukowej doktoranta, wiedzy oraz interdyscyplinarnego podejścia do rozwiązywanych zagadnień. Potrafi bardzo
dobrze rozwiązywać bardzo skomplikowane zagadnienia transportu, które cechuje wiele różnych warstw problemów, między innymi: technicznym, społecznych, środowiskowym itp., które
w swej naturze nie są łatwe i wymagają wszechstronnej wiedzy oraz naukowego przygotowania
do ich rozwiązywania.
Uważam zatem, że propozycja opracowania metodyki projektowania zintegrowanych
systemów transportu indywidualnego i zbiorowego, zaprezentowaną w pracy a odnoszącą się
do konkretnych rozwiązań transportowych w aglomeracji poznańskiej są autorską propozycją
mgr inż. Mirosława Kruszyńskiego.
6. Uwagi szczegółowe
Podczas czytania i analizy treści rozprawy zauważyłem szereg potknięć edytorskich, terminologicznych i merytorycznych które wymagają komentarza i ustosunkowania się Autora pracy.
Do najważniejszych należą:
1. Opisana stronie 71 metoda ELEKTRE III oraz na stronie 76 metoda PROMETHEE I, zawierają takie same zdefiniowane trzy fazy: konstrukcję macierzy ocen oraz definicję modelu preferencji decydenta, konstrukcję relacji przewyższania oraz wykorzystanie relacji przewyższania. W związku z tym czym różnią się te dwie metody?
2. Na stronie 95 w czwartym wypunktowaniu, Autor pisze, że cechą opracowanej metodyki jest
„wykorzystanie oryginalnej formuły normalizacji użyteczności wariantów/projektów transportu
miejskiego o określonym charakterze ………”. Na czym polega oryginalność tych formuł oraz
jakie to są formuły normalizacji użyteczności wariantów/projektów transportu miejskiego?
3. Na czym polega uniwersalny charakter opracowanej metodyki? (str. 96, 3wg) oraz czy można
zastosować opracowaną metodykę nawet po adaptacji do „kompleksowego” zarządzania
miastem?
4. Na stronie 98, 19 wd, jest: „Sposób postępowania w odniesieniu do zagadnień Pr-1, Pr-2, Pr-3
ma charakter uniwersalny i stanowi wzorzec metodyczny dla przeprowadzania oceny
wszystkich projektów transportowych……”. Na czym polega ten uniwersalizm?
-7-
5. Na stronie 99, 13
wd,
jest: „Na tym poziomie problem decyzyjny został sformułowany, jako
wielokryterialny problem szeregowania (rankingu) wariantów za pomocą kryteriów merytorycznych i jest problemem decyzyjno-merytorycznym ……”. Czy mogą być kryteria niemerytoryczne, dalej (str 99, 7 wd), rankingi niemerytoryczne itp.?
6. Na stronie 129 w tabeli 7 zawarto modele preferencji władz miejskich, operatora, inwestora,
pasażerów oraz zagregowany model preferencji. W jaki sposób lub w oparciu o jakie dane
określono wagi w oraz próg równoważności q, próg preferencji p oraz próg weta v?
7. Na stronie 174, 14
wd,
jest: „W celu ustalenia modelu preferencji decydenta/interwenientów,
również i na tym poziomie (III) przeprowadzono dyskusję i burzę mózgów”. W związku z tym
mam pytanie, w jaki sposób przeprowadzono, kto uczestniczył i na jakich zasad brał udział w
dyskusji oraz w burzy mózgów oraz czy dane z dyskusji i burzy mózgów można uznać za
wiarygodne i reprezentatywne?
8. Na stronie 214, 13
wd,
jest: „Zaproponowanie systemowego ujęcia rozpatrywanego wielopo-
ziomowego, wielokryterialnego problemu szeregowania wariantów/projektów transportu
miejskiego dotyczącego różnych jego rodzajów”. Na czym polega w tym przypadku systemowe podejście do analizowanego problemu, oraz jakie są składowe elementarnego systemu transportowego?
9.
Na stronie 213, 15
wd,
jest: „Opracowana metodyka ma charakter unikalny w skali światowej,
Może, a wręcz powinna być wykorzystywana w szczególności w administracji publicznej do
ustalania kolejności realizacji projektów”. Proszę przedstawić argumenty i dowody, że opracowana metodyka ma charakter unikalny w skali światowej, oraz że powinna być wykorzystywana w administracji publicznej do ustalania kolejności realizacji projektów.
10. Czy zaproponowana w pracy koncepcja metody wielopoziomowej oceny wariantów/projektów jest nowa, czy wcześniej była już stosowana do podejmowania decyzji w innych zagadnieniach nie koniecznie transportowych oraz czy są inne metody, które mogą być
zamiennie stosowane w rozwiązywaniu problemów podejmowania decyzj oraz kolejności realizacji projektów dotyczących transportu miejskiego?
7. Podsumowanie i konkluzja
Przedstawioną do recenzji pracę oceniam wysoko, została ona wykonana na bardzo dobrym poziomie merytorycznym. Zawarte w niej treści dotyczą złożonych problemów związanych
z metodyką wielopoziomowej, wielokryterialnej oceny wariantów projektów
transportu
miejskiego. Doktorant bardzo dobrze orientuje się w problematyce związanej z zarządzaniem
miejskim transportem, systemami transportowymi oraz ich integracją, modelowaniem
transportu, wielokryterialnym wspomaganiem decyzji oraz badaniami w zakresie systemów
transportowych. Treści merytoryczne zawarte w pracy świadczą o dużej dojrzałości naukowej i
wiedzy merytorycznej Doktoranta oraz o Jego umiejętności prowadzenia pracy naukowej
złożonych zagadnień transportowych.
-8-
Zaprezentowane w rozprawie wyniki badań są oryginalnym dorobkiem naukowym
Doktoranta, a rezultaty pracy mogą zostać bezpośrednio wykorzystane w praktyce. Kandydat
potrafi poprawnie rozwiązać i zaprojektować warsztat badawczy, zinterpretować wyniki
uzyskane z badań symulacyjnych, a co najważniejsze, posiada też umiejętność krytycznej
oceny własnych dokonań. Opisane w rozprawie badania i analizy są na wysokim poziomie, a
ich wyniki rozszerzają wiedzę z zakresu oceny projektów dotyczących miejskich systemów
transportowych.
Wskazane niedociągnięcia i uwagi nie umniejszają wartości merytorycznej pracy. Przewaga
wartości poznawczych i merytorycznych nad niedociągnięciami pozwala na bardzo pozytywną
ocenę recenzowanej pracy. Na taką ocenę pracy ma również wpływ to, że zagadnienia którymi
zajmował się Doktorant, są zagadnieniami niełatwymi, trudnymi od strony teoretycznej i
badawczej a wyniki mają bardzo duże zastosowanie praktyczne.
Biorąc pod uwagę wcześniejsze rozważania stwierdzam, że rozprawa doktorska pt.:
”Metodyka wielokryterialnego wspomagania decyzji w problematyce zarządzania transportem miejskim” mgra inż. Mirosława Kruszyńskiego spełnia wymagania stawiane
rozprawom doktorskim zawarte w Ustawie z dnia 14 marca 2003 roku o tytule naukowym
i stopniach naukowych. W związku z tym proponuję Radzie Wydziału Maszyn Roboczych
i Transportu Politechniki Poznańskiej dopuszczenie jej do publicznej obrony w dyscyplinie Transport.
-9-