MA RIAN KA ZI MIERZ KA ZI MIER CZUK

INSTYTUT RADIOELEKTRONIKI
kazimierczuk
MARIAN KAZIMIERZ
KAZIMIERCZUK
Marian Kazimierz Kazimierczuk urodzi³ siê
3 marca 1948 roku. W 1966 roku ukoñczy³ Liceum Ogólnokszta³c¹ce im. J.I. Kraszewskiego w Drohiczynie nad Bugiem. W 1971 roku
uzyska³ dyplom magistra in¿yniera elektronika
ze specjalnoœci¹ Radiotechnika na Wydziale
Elektroniki Politechniki Warszawskiej. Za pracê Generator mikrofalowy z diod¹ Gunna na
pasmo X z przestrajaniem waraktorowym, wykona³ pod kierunkiem profesora Adama Smoliñskiego. W 1978 roku uzyska³ stopieñ doktora nauk technicznych za rozprawê Tranzystorowy wzmacniacz mocy wielkiej czêstotliwoœci
o podwy¿szonej sprawnoœci, której promotorem by³ profesor Jan Ebert, a w 1984 roku —
stopieñ doktora habilitowanego nauk technicznych za monografiê Wysokosprawne Ÿród³a
energii wielkiej czêstotliwoœci. W latach 1972–
–1984 pracowa³ jako nauczyciel akademicki
na stanowiskach m³odszego asystenta, asystenta, starszego asystenta i adiunkta w Zak³adzie
Urz¹dzeñ Radiotechnicznych Instytutu Radioelektroniki Politechniki Warszawskiej.
W czasie pracy na Wydziale prowadzi³ badania naukowe i zajêcia dydaktyczne w dziedzinie urz¹dzeñ mocy wielkiej czêstotliwoœci,
w tym urz¹dzeñ nadawczych. Opublikowa³
wiele artyku³ów na temat wysokosprawnych
tranzystorowych wzmacniaczy mocy wielkiej
czêstotliwoœci, w tym rezonansowych wzmacniaczy mocy klasy E i klasy D. Przez wiele lat
by³ kierownikiem Laboratoriów: Techniki Emisji, Techniki Odbioru, Radioelektroniki oraz
Aparatury Elektronicznej. By³ opiekunem ponad 30 prac magisterskich. Pracowa³ pod kierunkiem wybitnych naukowców i kierowa³
utalentowanymi studentami. Za osi¹gniêcia
naukowe otrzyma³ kilka nagród Rektora Politechniki Warszawskiej, dwie nagrody Ministra
Nauki, Szkolnictwa Wy¿szego i Techniki oraz
jedn¹ — Sekretarza Naukowego Wydzia³u IV
Polskiej Akademii Nauk.
W 1984 roku pracowa³ jako in¿ynier projektant w Design Automation, Inc., Lexington,
Boston, MA, USA, zajmuj¹c siê projektowaniem przetwornic napiêcia sta³ego. Jego g³ównym wynalazkiem z tego okresu jest inwerter
impedancji, stosowany w przetwornicach napiêcia sta³ego o szerokim zakresie obci¹¿enia.
W roku akademickim 1984/1985 pracowa³
jako visiting professor na Virginia Polytechnic
Institute and State University, Blacksburg, VA,
USA. Prowadzi³ prace badawcze nad quasi-resonansowymi wysokosprawnymi zasilaczami
do komputerów oraz wyk³ady z uk³adów elektronicznych i teorii pola elektromagnetycznego.
Od 1985 roku pracuje na Wright State University, Department of Electrical Engineering,
Słowa kluczowe
n energoelektronika
n wzmacniacze rezonansowe
n modelowanie nielinio wych układów elektronicznych
INSTYTUT RADIOELEKTRONIKI
K
Dayton, OH, USA, na stanowisku assistant professor (1985 –1990), associate profesor (1990 –
–1994). W 1994 roku otrzyma³ early promotion na stanowisko full professor, na którym
pracuje do dziœ. W 2009 roku otrzyma³ nominacjê na profesora od Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Prowadzi badania naukowe i wyk³ady
z elektroniki mocy i uk³adów elektronicznych.
By³ opiekunem ponad 70 prac magisterskich
i promotorem 10 rozpraw doktorskich. Otrzyma³ wiele nagród za badania naukowe, dydaktykê oraz dzia³alnoœæ organizacyjn¹. W latach
1996–2000 zosta³ odznaczony tytu³em Distinguished University Professor of Research (na
Uniwersytecie tylko piêæ osób mo¿e jednoczeœnie posiadaæ taki tytu³). W 2004 roku otrzyma³ najwy¿sz¹ nagrodê uniwersyteck¹, Nagrodê „Board of Trustees” (co roku przyznawana
jest tylko jedna taka nagroda na ca³ym Uniwersytecie). By³ cz³onkiem senatu uniwersytetu,
cz³onkiem komisji wykonawczej senatu oraz
przewodnicz¹cym wielu komisji wydzia³owych i uniwersyteckich. W 2009 roku otrzyma³
nagrodê od American Society for Engineering
Education.
Jego zainteresowania naukowe obejmuj¹
wysokosprawne Ÿród³a energii wielkiej czêstotliwoœci, rezonansowe wzmacniacze i generatory mocy wielkiej czêstotliwoœci, nadajniki
radiowe, w³aœciwoœci elementów mocy wielkiej czêstotliwoœci, modelowanie nieliniowych
uk³adów elektronicznych, balasty elektroniczne do lamp fluorescencyjnych, uk³ady sterowania automatycznego do elektroniki mocy,
elementy magnetyczne wielkiej czêstotliwoœci,
nadprzewodnictwo oraz czujniki elektroniczne. Jego wk³ad w rozwój balastów elektronicznych i technologii oœwietleniowych przyczyni³
siê do powstania przemys³u o wartoœci wielu
miliardów dolarów, który wytwarza sztuczne
œwiat³o dobrej jakoœci pozbawione migotania,
znacznie obni¿a œwiatowe zu¿ycie energii
elektrycznej, zwiêksza niezawodnoœæ i eliminuje harmoniczne zak³ócaj¹ce sieæ energetyczn¹. Wyniki jego badañ s¹ wykorzystywane
w przemyœle komputerowym, telekomunikacyjnym, oœwietleniowym, pó³przewodnikowym i lotniczym. Otrzyma³ granty i kontrakty
badawcze z instytucji federalnych i stanowych
oraz z firm prywatnych, w tym z National Science Foundation, National Academy of Sciences,
US Department of Energy, US Air Force, US
Army oraz Ohio Thomas Edison Program.
Jest autorem i wspó³autorem ksi¹¿ek opublikowanych przez wydawnictwa John Wiley
& Sons i Prentice Hall, m.in.: Resonant Power
Converters (1995 i 2011, wspó³autor D. Czar-
kowski); Electronic Devices, A Design Approach (2004, wspó³autor A. Aminian), Laboratory Manual for Electronic Devices, A Design
Approach (2004, wspó³autor A. Aminian); Pulse-Width Modulated DC-DC Power Converters
(2008); RF Power Amplifiers (2008) oraz High-Frequency Magnetic Components (2009).
Opublikowa³ ponad 150 artyku³ów w czasopismach naukowych i 160 referatów na konferencjach, w tym oko³o 100 artyku³ów w czasopismach IEEE i IEE. Posiada 8 patentów, w tym
3 amerykañskie. Jego publikacje maj¹ 1541 odwo³añ wg Reuter-Thomson Science Citation
Index, a h-index wynosi 23.
Jest cz³onkiem wielu kolegiów redakcyjnych miêdzynarodowych czasopism naukowych, m.in.: pe³ni funkcje associate editor
w: „IEEE Transactions on Circuits and Systems”
(od 1993 roku), „IEEE Transactions on Industrial Electronics” (od 2004 roku), „International
Journal of Circuits Theory and Applications”
(od 2010 roku) oraz w „Archives of Electrical
Engineering” (od 2011 roku). Funkcjê associate editor pe³ni³ równie¿ w „Journal of Circuits,
Systems, and Computers” (1992–2001). By³
przewodnicz¹cym Technical Committee of Power Systems and Power Electronics Circuits,
IEEE Circuits and Systems Society (2001–2002,
2004 –2005).
By³ i jest cz³onkiem wielu komitetów programowych miêdzynarodowych konferencji
naukowych, w tym IEEE International Symposium on Circuits and Systems, IEEE Power Electronics Specialists Conference, IEEE Applied Power Electronics Conference oraz International
Conference on Electronics, Circuits, and Systems. By³ cz³onkiem Superconductivity Committee, IEEE Power Electronics Society. By³ i jest
recenzentem wielu miêdzynarodowych czasopism naukowych IEEE oraz IEE (IET), planów
badañ naukowych zg³aszanych do National
Science Foundation, USA i Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego Rzeczpospolitej
Polskiej oraz prac doktorskich z wielu uniwersytetów na œwiecie. Uzyska³ tytu³ IEEE Fellow,
jest cz³onkiem „Tau Beta Pi”.
Jest ¿onaty z absolwentk¹ Politechniki Warszawskiej. Ma córkê, syna i wnuczkê. Córka
jest projektantem uk³adów scalonych w Advanced Micro Devices, a syn pracuje w Children’s
Medical Center.