D - Sąd Rejonowy w Giżycku

Sygn. akt IIW 304/16
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 03 czerwca 2016 roku
Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodnicząca – SSR Bożena Makowczenko
Protokolant – Oksana Mądra
w obecności oskarżyciela: --------po rozpoznaniu w dniu 03 czerwca 2016 roku sprawy
M. S. (1)
syna F. i M. z d. M.
ur. (...) w R.
obwinionego o to, że: W dniu 08 marca 2016 r. około godz. 11:00 w sklepie (...) w R. przy ul. (...) dokonał kradzieży
wina o nazwie (...) o wartości 13,89 zł na szkodę (...) S.A.
tj. o czyn z art. 119§1 kw
1. Obwinionego M. S. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzucanego i za to na zasadzie art.119§1 kw w zw. z art. 19
kw skazuje go na karę aresztu w wymiarze 20 (dwadzieścia) dni.
2. Zwalnia obwinionego od ponoszenia opłat i pozostałych kosztów procesu.
Sygn. akt II W 304/16
UZASADNIENIE
W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 8 marca 2016r. około godziny 11.10 funkcjonariusze Posterunku Policji w R. R. G. i G. barszcze udali się
do sklepu (...) gdzie doszło do kradzieży. Na miejscu zastano kasjerkę K. C., która poinformowała, że nieznany jej
mężczyzna dokonał kradzieży wina o pojemności 1 l M. B. La T. i przeszedł linię kas nie płacąc za towar. Wartość wina
wynosi 13,89 zł. Mężczyzna znajdował się na terenie sklepu i okazał się nim obwiniony M. S. (1).
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:
notatkę urzędową (k.1), protokół przyjęcia zawiadomienia o wykroczeniu (k.3- 4), protokół zeznań św. A. P. (k.5- 6),
wyjaśnienia obwinionego M. S. (k.9), dane obwinionego (k. 10).
Obwiniony M. S. (1) do winy przyznał się. Odmówił składania wyjaśnień i wniósł o skazanie w określony sposób, a
mianowicie o wymierzenie mu kary aresztu w wymiarze 20 dni.
Wniosek ten należało uwzględnić.
Wina obwinionego w zakresie zarzucanego mu czynu nie budziła dla Sądu żadnych wątpliwości.
Swoim działaniem w pełni wyczerpał on znamiona wykroczenia z art. 119§1 kw . Wymierzając obwinionemu
wnioskowaną karę aresztu Sąd miał na względzie, że kara ta ma spełnić swoje cele w zakresie prewencji szczególnej
wobec obwinionego a także jest adekwatna do wagi czynu i winna wpłynąć wychowawczo na obwinionego. Obwiniony,
jak wynika z notatki urzędowej, był wielokrotnie karany za czyny przeciwko mieniu.
Sąd doszedł w tej sytuacji do wniosku, iż wnioskowana we wniosku o ukaranie kara jest karą adekwatną.
Sąd zwolnił jednocześnie obwinionego z obowiązku ponoszenia kosztów procesu uznając, iż ich uiszczenie byłoby –
z uwagi na jego sytuację finansową – niemożliwe.