BO¯E CIA£O - Na Skale

Nr 24(821)
*Tygodnik Parafii Mi³osierdzia Bo¿ego na Os. Oficerskim w Krakowie* 15 czerwca 2014
BO¯E
CIA£O
Zbli¿a siê Œwiêto Bo¿ego Cia³a, które
bêdzie w czwartek 19 czerwca. W tym
roku, po raz pierwszy przejdziemy z procesj¹ po ulicach tzw. Starej Olszy.
Nigdy dotychczas nie by³o w tym
rejonie Parafii i Krakowa procesji
Bo¿ego Cia³a. Poprzez tê Uroczystoœæ
chcemy, by Parafianie tam mieszkaj¹cy
poczuli wiêksz¹ wiêŸ z Parafi¹, która nie
zapomina o swoich.
A oto program uroczystoœci Bo¿ego
Cia³a: Mszê œw. odprawimy przy o³tarzu przygotowanym przy ul. Domki 2
o godz. 16.00, potem przejdziemy z
Najœwiêtszym Sakramentem z procesj¹
ulicami: Rakowick¹, Skorupki, Idzikowskiego, Na Wiankach, Jaworskiego, Skorupki, Chrobrego i wrócimy do
o³tarza polowego ulic¹ Domki.
O przygotowanie o³tarza polowego prosimy Krêgi Rodzin i Lektorów, o³tarza
przy ul. Idzikowskiego Caritas, o przygotowanie o³tarza przy ul. Na Wiankach
i Jaworskiego – SS. Duchaczki i o³tarza przy ul. Skorupki – Rodzinê Ró¿añcow¹ i Ko³o Radia Maryja.
Prosimy wiernych, którzy tam mieszkaj¹
o zainteresowanie siê, poinformowanie
innych i o pomoc przy o³tarzach.
Wszystkich prosimy o udekorowanie
okien, balkonów i domów na trasie procesji. Parkuj¹cych tam samochody prosimy o usuniêcie ich na dwie godziny
na czas procesji.
Ks. Proboszcz
Trasa tegorocznej procesji Bo¿ego Cia³a w naszej Parafii:
08 czerwca 2014
NA SKALE
Historia Uroczystoœci Bo¿ego Cia³a
19 czerwca przypada uroczystoœæ Najœwiêtszego Cia³a i Krwi
Chrystusa - Bo¿e Cia³o. To jedno z g³ównych œwi¹t obchodzonych w
Koœciele katolickim. Choæ œwiadomoœæ niezwyk³ego cudu przemiany
konsekrowanego chleba i wina w rzeczywiste Cia³o i Krew Chrystusa
towarzyszy³a wiernym od pocz¹tku chrzeœcijañstwa, jednak trzeba by³o
czekaæ a¿ dziesiêæ stuleci zanim zewnêtrzne przejawy tego kultu powsta³y i zadomowi³y siê w Koœciele katolickim.
Uroczystoœæ, która wyros³a na pod³o¿u adoracyjnego kierunku
pobo¿noœci eucharystycznej rozwijaj¹cej siê na Zachodzie od prze³omu XI i XII w., prze¿ywana jest obecnie w czwartek po uroczystoœci
Trójcy Œwiêtej. Bezpoœredni¹ przyczyn¹ ustanowienia uroczystoœci
Najœwiêtszego Cia³a i Krwi Chrystusa by³y objawienia b³. Julianny z
Cornillon. Pod ich wp³ywem bp Robert ustanowi³ w 1246 r. œwiêto
Bo¿ego Cia³a, pocz¹tkowo dla diecezji Liege. W 1252 r. legat papieski
rozszerzy³ obchodzenie tego œwiêta na Germaniê, natomiast papie¿
Urban IV bull¹ "Transiturus" z 1264 r. ustanowi³ Bo¿e Cia³o œwiêtem
obowi¹zuj¹cym w ca³ym Koœciele jako "zadoœæuczynienie za zniewa¿anie Chrystusa w Najœwiêtszym Sakramencie, b³êdy heretyków oraz
uczczenie pami¹tki ustanowienia Najœwiêtszego Sakramentu".
Œmieræ Urbana IV przeszkodzi³a og³oszeniu bulli. Dokona³ tego
papie¿ Jan XXII (w 1334 r.), natomiast papie¿ Bonifacy IX poleci³ w
1391 r. wprowadziæ œwiêto Bo¿ego Cia³a wszêdzie tam, gdzie jeszcze
nie by³o ono obchodzone.
W Polsce jako pierwszy wprowadzi³ to œwiêto bp Nankier w
1320 r. w diecezji krakowskiej, natomiast w Koœciele unickim - synod
zamojski w 1720 r. W Koœciele katolickim w Polsce pod koniec XIV w.
œwiêto Bo¿ego Cia³a by³o obchodzone ju¿ we wszystkich diecezjach.
By³o ono zawsze zaliczane do œwi¹t g³ównych. Od koñca XV w. przy
okazji tego œwiêta udzielano b³ogos³awieñstwa Najœwiêtszym Sakramentem.
Procesje
Procesje eucharystyczne w dniu Bo¿ego Cia³a wprowadzono
póŸniej ni¿ samo œwiêto. Pierwszym œladem ich istnienia jest wzmianka o uroczystej procesji przed sum¹ w Kolonii w latach 1265-75. Podczas procesji niesiono krzy¿ z Najœwiêtszym Sakramentem. W ten
sposób nawi¹zywano do dawnego zwyczaju zabierania w podró¿ Eucharystii dla ochrony przed niebezpieczeñstwami.
W XV w. procesje eucharystyczne odprawiano w ca³ych Niemczech, Anglii, Francji, pó³nocnych W³oszech i Polsce. W Niemczech
procesjê w uroczystoœæ Bo¿ego Cia³a ³¹czono z procesj¹ b³agaln¹
o odwrócenie nieszczêœæ i dobr¹ pogodê, dlatego przy czterech o³tarzach œpiewano pocz¹tkowe teksty Ewangelii i udzielano uroczystego
b³ogos³awieñstwa. W Polsce zwyczaj ten wszed³ do "Rytua³u piotrkowskiego" z 1631 r. Rzymskie przepisy procesji zawarte w "Caeremoniale episcoporum" (1600 r.) i "Rituale romanum" (1614 r.) przewidywa³y jedynie przejœcie z Najœwiêtszym Sakramentem bez zatrzymywania siê i b³ogos³awieñstwo eucharystyczne na zakoñczenie.
Procesjê odprawiano z wielkim przepychem od pocz¹tku jej
wprowadzenia. Od czasu zakwestionowania tych praktyk przez reformacjê, udzia³ w procesji traktowano jako publiczne wyznanie wiary.
W Polsce od czasów rozbiorów z udzia³em w procesji ³¹czy³a
siê w œwiadomoœci wiernych manifestacja przynale¿noœci narodowej. Po II wojnie œwiatowej procesje w czasie Bo¿ego Cia³a by³y znakiem jednoœci narodu i wiary. Z tej racji ateistyczne w³adze pañstwowe niejednokrotnie zakazywa³y procesji urz¹dzanych ulicami miast.
Konferencja Episkopatu Polski zmodyfikowa³a 17 lutego 1967
r. obrzêdy procesji Bo¿ego Cia³a, wprowadzaj¹c w ca³ej Polsce nowe
modlitwy przy ka¿dym o³tarzu oraz czytania ewangelii tematycznie zwi¹zane z Eucharysti¹.
Po 1989 r. w centralnej procesji Bo¿ego Cia³a w Warszawie
prowadzonej przez prymasa Polski Kard. Józefa Glempa brali udzia³
przedstawiciele w³adz pañstwowych i samorz¹dowych.
opr. Beata Czosnowska
Nr 23(820)/2
Modlitwa do Trójcy Przenajœwiêtszej
Uwielbiamy Ciebie, Trójco œw., jedyny Bo¿e. Twoja
³aska pozwoli³a nam poznaæ, ¿e istniejesz w trzech Osobach, maj¹cych jedn¹ naturê, jeden majestat, jednakowe
przymioty i moc. Uwielbiamy Ciebie, Bo¿e Ojcze, który
wraz z Synem i Duchem dajesz pocz¹tek wszystkiemu,
co istnieje. Uwielbiamy Ciê Synu Bo¿y, który z Ojca zrodzony przed wiekami i przez Ojca pos³any na œwiat dokona³eœ naszego zbawienia. Uwielbiamy Ciê Duchu Œwiêty,
który od Ojca i Syna pochodzisz, a przez Nich pos³any
zst¹pi³eœ na Aposto³ów i Koœció³ œwiêty dokonuj¹c w nas
dzie³a uœwiêcenia. Uwielbiamy Ciebie, Synu Bo¿y, który
przyj¹³eœ nasz¹ naturê, by wype³niæ odwieczny plan naszego odkupienia. Uwielbiamy Ciê, za wszystko czego
dokona³eœ przez krzy¿ i zmartwychwstanie. Uwielbiamy
Ciê, Duchu Œwiêty, za natchnienia, dary i charyzmaty, których mnogoœæ rozdzielasz wœród ludu Bo¿ego. Uwielbiamy Ciê, Trójco œwiêta, za niezg³êbione mi³osierdzie, którego doœwiadczamy, za wszelkie ³aski, które s¹ nam udzielane przez ca³e ¿ycie. Pokornie prosimy, aby g³êbsze poznawanie Ciebie Bo¿e, który jesteœ wspólnot¹ Osób, prowadzi³o nas do jednoœci, o któr¹ modli³ siê Chrystus w
Wieczerniku. Amen.
Komentarz na niedzielê 15 czerwca 2014 r.
do Ewangelii J 3, 16-18
Uroczystoœæ Najœwiêtszej Trójcy
Bóg dla nas niepojêty zechcia³ nam objawiæ siebie samego, nie tylko jako Jedynego Stwórcê i Ojca
wszechmog¹cego, ale ponadto jeszcze jako Ojca, Syna
i Ducha Œwiêtego. W objawieniu tym prawda o Bogu,
który jest mi³oœci¹, ods³ania siê w swoim najg³êbszym
Ÿródle: Bóg jest mi³oœci¹ w samym wewnêtrznym ¿yciu
Jedynego Bóstwa. Mi³oœæ ta objawia siê jako niewys³owiona Komunia Osób. Ow¹ tajemnicê – najg³êbsz¹
tajemnicê ¿ycia Boga samego – objawi³ nam Jezus
Chrystus: „Ten, (…) który jest w ³onie Ojca, [o Nim] pouczy³”.
œw. Jan Pawe³ II
Nr 22(819)/3
Drugie
objawienie
w Fatimie
13 czerwca 1917 r. podczas drugiego objawienia w
Fatimie, Matka Bo¿a wezwa³a
do odmawiania Ró¿añca, do
pokuty, ofiarowania cierpieñ,
które wynagrodzi³yby Najœwiêtszym Sercom Jezusa i Maryi za
grzechy i zniewagi ca³ego
œwiata. Matka Bo¿a wyrazi³a
¿yczenie by ustanowiæ w Koœciele nabo¿eñstwo Piêciu
Pierwszych Sobót Miesi¹ca.
Obieca³a, ¿e tym wszystkim,
którzy w ci¹gu piêciu miesiêcy,
w pierwsze soboty wyspowiadaj¹ siê, przyjm¹ Komuniê
Œwiêt¹, odmówi¹ ró¿aniec i
przez kwadrans rozwa¿aæ
bêd¹ piêæ tajemnic dowolnej
czêœci Ró¿añca w intencji zadoœæuczynienia Niepokalanemu Sercu Maryi, w godzinê
œmierci przyjdzie z pomoc¹ ze
wszystkimi ³askami potrzebnymi do zbawienia.
Matka Bo¿a ¿¹da³a, aby
papie¿ Jej Sercu poœwiêci³ Rosjê i aby uczyni³ to publicznie
uroczystym aktem, ³¹cznie z biskupami z ca³ego œwiata. Dokona³ tego Jan Pawe³ II w 1982
r. oraz w 1984 roku. Nie tylko
do trójki portugalskich pastuszków, tak¿e i do nas Matka
Najœwiêtsza kieruje s³owa:
„Nie traæ odwagi! Nigdy Ciê nie
opuszczê! Moje Niepokalane
Serce bêdzie twoj¹ ucieczk¹ i
drog¹, która Ciê doprowadzi
do Boga”.
dr Marianna Pawlicka
NA SKALE
01 czerwca 2014
ŒWIÊTY JAN PAWE£ II
PAPIE¯ RODZINY
œw. Jan Pawe³ II o ma³¿eñstwie:
Rodzina jest instytucj¹, u podstaw której stoi ma³¿eñstwo. Nie mo¿na w ¿yciu
wielkiego spo³eczeñstwa ustawiæ prawid³owo rodziny, nie ustawiaj¹c prawid³owo
ma³¿eñstwa. Nie znaczy to jednak, ¿e ma³¿eñstwo nale¿y traktowaæ tylko i wy³¹cznie
jako œrodek do celu, którym jest rodzina. Jakkolwiek bowiem ma³¿eñstwo naturaln¹
drog¹ prowadzi do jej zaistnienia i powinno byæ na ni¹ otwarte, to jednak przez to
samo ma³¿eñstwo bynajmniej nie zatraca siê w rodzinie. Zachowuje ono sw¹ odrêbnoœæ jako instytucja, której wewnêtrzna struktura jest inna, ró¿na od wewnêtrznej
struktury rodziny.
Karol Wojty³a, „Mi³oœæ i odpowiedzialnoœæ"
Jednak¿e ¿eniæ siê i wychodziæ za m¹¿ jest podstawowym powo³aniem cz³owieka, przyjêtym przez wiêkszoœæ cz³onków Ludu Bo¿ego. To z rodzin bior¹ siê ¿ywe
kamienie owej duchowej budowy, o jakiej mówi aposto³ Piotr (por. 1 P 2,5). Cia³a
ma³¿onków s¹ te¿ przybytkiem Ducha Œwiêtego (por. 1 Kor 6,19). Przekazywanie
¿ycia Bo¿ego i ludzkiego idzie z sob¹ w parze. Z ma³¿eñstwa rodz¹ siê nie tylko
synowie ludzcy, ale zarazem przybrani synowie Bo¿y, którzy maj¹ nowe ¿ycie od
Chrystusa w Duchu Œwiêtym.
List do rodzin
Wedle zamys³u Bo¿ego, ma³¿eñstwo jest podstaw¹ szerszej wspólnoty rodzinnej, poniewa¿ sama instytucja ma³¿eñstwa i mi³oœæ ma³¿eñska s¹ skierowane
ku rodzeniu i wychowaniu potomstwa, w którym znajduj¹ swoje uwieñczenie.
Ma³¿eñstwo i rodzina chrzeœcijañska buduj¹ Koœció³. W rodzinie bowiem
osoba ludzka nie tylko rodzi siê i stopniowo, poprzez wychowanie, wprowadzana
jest we wspólnotê ludzk¹, ale tak¿e poprzez odrodzenie chrzcielne i wychowanie w
wierze wprowadzana jest w rodzinê Bo¿¹, jak¹ jest Koœció³. Rodzina ludzka, rozdarta
przez grzech, zosta³a na nowo zjednoczona zbawcz¹ moc¹ œmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Ma³¿eñstwo chrzeœcijañskie, uczestnicz¹c w zbawczych skutkach tej
tajemnicy, stanowi naturalne œrodowisko, w którym dokonuje siê w³¹czenie osoby
ludzkiej do wielkiej rodziny Koœcio³a.
S³owa przysiêgi ma³¿eñskiej orzekaj¹ o tym, co stanowi wspólne dobro —
naprzód ma³¿eñstwa, z kolei zaœ rodziny. Dobrem wspólnym ma³¿onków jest mi³oœæ,
wiernoœæ i uczciwoœæ ma³¿eñska oraz trwa³oœæ ich zwi¹zku „a¿ do œmierci”. To dobro
obojga jest równoczeœnie dobrem ka¿dego z nich. Ma z kolei staæ siê dobrem ich
dzieci. Nale¿y do istoty dobra wspólnego, ¿e ³¹cz¹c poszczególnych ludzi, stanowi
zarazem prawdziwe dobro ka¿dego
„Familiaris consortio”
Modlitwa O dar potomstwa
za wstawiennictwem œw. Jana Paw³a II
Dobry Ojcze, dziêkuj¹c Ci za dar sakramentu ma³¿eñstwa, za ³¹cz¹c¹ nas
mi³oœæ, oddajemy w Twoje d³onie nasz¹ przysz³oœæ. Z ca³ego serca pragniemy
wype³niæ nasze ma³¿eñskie i rodzicielskie powo³anie. Ty widzisz nasz ból spowodowany brakiem dzieci. Czujesz ciê¿ar krzy¿a, który dŸwigamy. W tej trudnej dla
nas chwili chcemy trwaæ przy Tobie. Œwiêty Jan Pawe³ II powiedzia³, ¿e „wydaj¹c
na œwiat dzieci, ma³¿eñstwo osi¹ga pe³ny rozkwit; w nich dokonuje siê uwieñczenie owej ca³kowitej wspólnoty ¿ycia, która czyni ma³¿onków jednym cia³em. Dzieci nie s¹ dodatkiem do ¿ycia ma³¿eñskiego. Nie s¹ opcj¹, ale najcenniejszym
darem, wpisanym w sam¹ naturê zwi¹zku ma³¿eñskiego.”Za wstawiennictwem
œw. Jana Paw³a II, papie¿a, który umia³ Tobie zaufaæ, prosimy Ciê, Bo¿e, nasz
Ojcze, o dar dzieci. Podczas liturgii sakramentu ma³¿eñstwa œlubowaliœmy, ¿e
przyjmiemy potomstwo, którym zechcesz nas obdarzyæ. Jesteœmy na to gotowi.
Usuñ wszelkie przeszkody, zdrowotne, ekonomiczne i ka¿de inne. Pozwól nam
cieszyæ siê rodzin¹, pozwól zobaczyæ owoce naszej mi³oœci. Amen.
Orêduj u Pana i módl siê za nami œw. Janie Pawle II.
15 czerwca 2014
Pierwsze
pi¹tki
miesi¹ca
NA SKALE
Powszechnie wœród ludu przyjê³a siê praktyka Komunii œwiêtej w dziewiêæ pierwszych pi¹tków miesi¹ca.
Szeroko rozpowszechniona jest wœród
katolików nadzieja, ¿e kto przyjmuje Komuniê œwiêt¹ przez kolejne dziewiêæ
pierwszych pi¹tków miesi¹ca, mo¿e
spodziewaæ siê zbawienia. To przekonanie p³ynie z objawieñ, jakie mia³a francuska siostra zakonna (wizytka) Ma³gorzata Maria Alacoque ( + 1690 r.).
"Pewnego pi¹tku, podczas Komunii œwiêtej - pisze - Zbawiciel rzek³
te s³owa do swej niegodnej s³u¿ebnicy: Przyrzekam ci w nadmiernym mi³osierdziu mego Serca, ¿e Jego mi³oœæ
wszechmocna tym wszystkim, którzy
przyjm¹ Komuniê œwiêt¹ w dziewiêæ
pierwszych pi¹tków miesi¹ca bez przerwy, udzieli laski ostatecznej pokuty. Nie
umr¹ w Jego nie³asce ani bez przyjêcia sakramentów w tej ostatniej chwili".
To oœwiadczenie Chrystusa nazwano Wielk¹ Obietnic¹. Nie jest ona jednak dogmatem wiary opartym na Piœmie Œwiêtym, ale objawieniem prywatnym. Dlatego te¿ nie
mamy na jej podstawie pewnoœci absolutnej, "ale tylko moraln¹, jak¹ obdarzamy osoby
powa¿ne, uczciwe, zas³uguj¹ce na szacunek i wiarygodne".
Koœció³ po zbadaniu ¿ycia i pism Ma³gorzaty Marii Alacoque stwierdzi³, ¿e nie ma w
nich nic przeciwnego wierze i moralnoœci. Sam¹ zaœ siostrê - uznaj¹c heroicznoœæ jej
cnót - og³osi³ œwiêt¹ w 1920 roku. Tym samym pozwoli³ wiernym, a czêsto nawet i poleca³,
praktykê dziewiêciu pierwszych pi¹tków miesi¹ca w nadziei, ¿e przyniesie ona dobre
owoce.
Praktyka dziewiêciu Komunii œwiêtych w pierwsze pi¹tki nie mo¿e jednak byæ
uwa¿ana za rodzaj biletu czy monety, która upowa¿nia nas do beztroskiego zajêcia miejsca w niebie. Komunie œwiête -po pierwsze - musz¹ byæ godnie przyjête. Uniemo¿liwiaj¹
tê ³askê Komunie œwiêtokradzkie [i bezmyœlne]. Dalej, kto by odprawia³ powy¿sz¹ praktykê z postanowieniem, ¿e po wype³nieniu wymaganych warunków mo¿e siê potem opuœciæ w pe³nieniu dobrych uczynków, a nawet grzeszyæ swobodnie w przeœwiadczeniu, ¿e
i tak bêdzie zbawiony, ten by przekreœla³ tym samym obietnicê Najœwiêtszego Serca.
Ci natomiast - a spodziewamy siê, ¿e jest ich olbrzymia wiêkszoœæ, którzy przyjmuj¹
Komuniê œwiêt¹ z pragnieniem uczczenia Jezusa i Jego Najœwiêtszego Serca - mog¹
mieæ nadziejê, ¿e nawet gdyby w ich ¿yciu zdarza³y siê grzechy ciê¿kie, to On w swym
mi³osierdziu da im ³askê ¿alu i pokuty, gdy bêdzie zbli¿a³a siê œmieræ.
Nabo¿eñstwa czerwcowe
w naszej Parafii
codziennie
po mszy œw. wieczornej
ok. godz. 18.30
Redaguje Zespó³ Parafii Mi³osierdzia Bo¿ego, Kraków, ul. ks. Bpa. W. Bandurskiego 12,
Kancelaria Parafialna (kontakt w godzinach urzêdowania Kancelarii). Strona Parafii:
www.oficerskie.info Redakcja nie zwraca materia³ów nie zamówionych i zastrzega sobie
prawo skracania nades³anych materia³ów oraz zmiany tytu³ów.
Nr 24(821)/4
INTENCJE MSZY ŒW.
16.06.2014 - 22.06.2014
PONIEDZIA£EK 16.06.2014
1) + Maria Lewicka - od r. Sobieraj
2) + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas
18.00 1+ Janina Gdula, Janina
Pieczonka - 5 r. œm.
8.00
WTOREK 17.06.2014
8.00 + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas
18.00 1) + Leszek Strêk - 3 r. œm.
2) + Jerzy Malost – od s¹siadów
Wiktorów i K¹kielów
ŒRODA 18.06.2014
8.00 + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas greg.
18.00 NOWENNA DO MATKI BO¯EJ
NIEUSTAJ¥CEJ POMOCY
CZWARTEK 19.06.2014
BO¯E CIA£O
8.00 + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas
9.00 + Tadeusz Leœniak – 5 r. œm.
11.00 + Mieczys³aw Chmura i zm. z rodz
Rynduch
12.00
16.00 1) + Feliks Soból – 7 r. œm.
2) + W³adys³aw G¹sto³
3) Dziêkczynna z proœb¹
o potrzebne ³aski w d¹¿eniu do
œwiêtoœci dla s. Aleny
18.00 Dziêkczynna za 55 lat ¿ycia
z proœb¹ o zdrowie i b³og Bo¿e dla
Zbigniewa Mroczka
PI¥TEK 20.06.2014
8.00 + Maria Lewicka - od r. Pieczarów
15.00 Godzina Mi³osierdzia
18.00 1) + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas
2) + Janina, Jan Andrzejczak
SOBOTA 21.06.2014
8.00 + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas
18.00 + Andrzej Cencora – 6 r. œm.
NIEDZIELA 22.06.2014
8.00 + Janina, Jerzy, W³adys³aw
Kocio³kowscy, Eugeniusz Olas
9.30 + Kazimiera WoŸnica – 3 r. œm,
Franciszek
11.00 + Antoni Paw³owski– 17 r. œm.
12.00 1) O zdrowie b³og Bo¿e, opiekê
MB i potrzebne ³aski dla Jasia
z okazji imienin
2) Dziêkczynna z proœb¹ o zdrowie,
b³og Bo¿e, opiekê MB i potrzebne
³aski dla Leszka i Jolanty
Jasiñskich w 30 r. œlubu i o b³og.
dla dzieci
13.00 + Zenona Beliczyñska –
od r. Grabackich z Tarnawy
18.00 + Juliusz w 4 r. œm.