Opinie 3 - Dental Tribune
Transkrypt
Opinie 3 - Dental Tribune
DENTAL TRIBUNE Cukrzyca a stan zdrowia jamy ustnej 2. Biguanidy. Metformina jest jedynym dostępnym biguanidem, który działa głównie przez zmniejszanie glukoneogenezy i zwiększanie obwodowego zużycia glukozy. Działa jedynie w obecności endogennej insuliny i dlatego stosowana jest wyłącznie w przypadkach istnienia resztkowej funkcji komórek wysp trzustki. Metforminę zaleca się zazwyczaj w sytuacjach, kiedy nie zadziałały dieta i pochodne sulfonylomocznika. Może być stosowana w monoterapii lub w połączeniu z pochodnymi sulfonylomocznika. 3. Inne Substancje, np. akarboza, są stosowane w celu opóźnienia trawienia skrobii i sacharozy, opóźniają więc wzrost poziomu glukozy we krwi po posiłku bogatym w węglowodany. Akarboza stosowana jest czasem także w leczeniu cukrzycy typu II. Również guma guarowa może być podawana w celu obniżenia poposiłkowego poziomu glukozy w surowicy dzięki opóźnianiu wchłaniania węglowodanów. Insulina. Większość dawek hormonu dostosowywana jest do indywidualnych potrzeb do pacjenta. Stopniowo zwiększa się dawkę, unikając działań hipoglikemicznych. Wśród insulin rozróżnia się: 1. Insuliny krótkodziałające lub rozpuszczalne. Szybko zaczynają działać, dlatego stosowane są zwłaszcza w cukrzycowych stanach nagłych. Mogą być podawane dożylnie, domięśniowo i podskórnie. 2. Insuliny średniodługodziałające (insulina izofanowa, zawiesina insuliny cynkowej). 3. Insuliny długodziałające. Charakteryzują się późniejszym początkiem działania, utrzymuje się ono jednak przez dłuższy czas (np. Human Ultratard). Dawkowanie insuliny Dawkowanie jest ustalane dla każdego pacjenta indywidualnie w zależności od rodzaju stosowanej insuliny. Najczęściej stosuje się: – insulinę krótkodziałającą w połączeniu z insuliną średniodługodziałającą 2 razy dziennie przed posiłkami; – insulinę krótkodziałającą z insuliną średniodługodziałającą przed śniadaniem, insulinę krótkodziałającą przed kolacją i insulinę średniodługodziałającą przed snem; 3 ślinianek nie wydaje się być osłabiona. DT strona 1 szanie wydzielania insuliny i w związku z tym są efektywne jedynie w przypadku resztkowej aktywności komórek beta trzustki. Długo działające pochodne sulfonylomocznika to m.in. chlorpropamid i glibenklamid. Opinie Polish Edition – insulinę krótkodziałającą podaje się 3 razy dziennie (przed śniadaniem, obiadem i kolacją), insulinę średniodługodziałającą przed snem; – insulinę średniodługodziałającą z lub bez insuliny krótkodziałającej 1 dziennie przed śniadaniem lub przed snem. Zdrowie jamy ustnej Dentyści często mają możliwość wykrycia nierozpoznanej choroby ogólnoustrojowej dzięki obserwacji zmian w tkankach jamy ustnej. Ogólnie wiadomo, że cukrzyca może wpływać na stan zdrowia jamy ustnej na wiele sposobów. Choroba przyzębia jest częstym problemem u cukrzyków i jest bardziej zaawansowana u tych, u których cukrzyca jest źle kontrolowana. Nie jest jasna przyczyna niszczenia przyzębia, jednakże zmiana odpowiedzi gospodarza na patogeny wskazuje na różnice w stopniu niszczeniu tych tkanek. U pacjentów ze źle kontrolowaną cukrzycą odnotowano więcej punktów krwawiących podczas badania sondą niż w grupach pacjentów z cukrzycą dobrze lub umiarkowanie kontrolowaną. Zapalenie przyzębia jest obecnie uznawane za szóste pod względem częstości występowania powikłanie cukrzycy. Suchość ust (xerostomia) jest także często występującą dolegliwością w źle kontrolowanej cukrzycy. Objawia się zwykle gładkim, czerwonym, świecącym językiem i błoną śluzową jamy ustnej. W dobrze kontrolowanej cukrzycy funkcja Próchnica korony może stanowić problem u pacjentów ze źle kontrolowaną cukrzycą. Przy współistniejącej suchości jamy ustnej może dojść do zaostrzenia objawów. Infekcje, szczególnie grzybicze (kandydoza) są szeroko rozpowszechnione wśród chorych ze źle kontrolowaną cukrzycą. Dowody wskazują na defekt immunologiczny polegający na osłabieniu działania leukocytów przy nieprawidłowościach metabolicznych w cukrzycy jako coraz bardziej przekonującą etiologię. Przewlekła choroba przyzębia Według najnowszych badań, prezentowanych podczas sympozjum Amerykańskiej Akademii Periodontologii - Narodowego Instytutu Badań Stomatologicznych i Szczękowo - Twarzowych na temat powiązań chorób przyzębia z chorobami ogólnoustrojowymi, przewlekła choroba przyzębia może przyczyniać się do rozwoju cukrzycy. Dowiedziono co prawda, że chorzy na cukrzycę są bardziej podatni na rozwój choroby przyzębia, jednak nowe badanie sugeruje, że choroba przyzębia może spowodować przedostanie się bakterii do krwioobiegu i aktywację syntezy cytokin. Zasugerowano, że zwiększona produkcja cytokin może uszkodzić lub zniszczyć wyspy Langerhansa w trzustce, wywołując cukrzycę typu II nawet u zdrowych osób. Następnym krokiem będzie przeprowadzenie badań klinicznych i prób interwencji w tym zakresie. Postępowanie kliniczne Korzystne może okazać się zaproponowanie pacjentowi z cukrzycą porannej wizyty po śniadaniu, przed posiłkiem południowym i dawką insuliny. Pacjenci powinni zostać poinformowani, aby zanim przyjdą na wizytę, nie opuszczali posiłków i sprawdzili poziom glukozy we krwi. Dentysta nie powinien obawiać się sprawdzenia za pomocą glukometru stężenia glukozy u pacjenta chirurgicznego przed inwazyjnym zabiegiem stomatologicznym. Może się to okazać szczególnie przydatne w przypadku pacjentów z nieprawidłową kontrolą poziomów glukozy lub u pacjentów ze złym samopoczuciem, gdyż stanowić może objaw ostrego powikłania. Pomocne okaże się zadanie pacjentowi kilku pytań, dotyczących kontroli poziomu cukru we krwi i spożycia posiłku przed zabiegiem (Tabela 2). Ważne jest upewnienie się, że poziom glukozy we krwi przed inwazyjnym zabiegiem jest niższy niż 200 mg/dl. Idealną wartością byłoby 120–180 mg/dl (3–5 mmol/l), gdyż stężenie przekraczające 200 mg/dl osłabia działanie białych krwinek. Decyzję o zastosowaniu profilaktyki antybiotykowej przed inwazyjnym zabiegiem stomatologicznym należy podjąć po konsultacji medycznej. Wskazane jest unikanie stosowania aspiryny i steroidów. Czynniki dietetyczne i styl życia Odżywianie zasadniczo wpływa na przebieg cukrzycy typu II. Badanie z ostatnich dwóch lat potwierdza, że połączenie ćwiczeń fizycznych z określonymi zmianami w diecie mogłoby zapobiec lub znacznie zmniejszyć ryzyko cukrzycy typu II i chorób serca. Inne badanie potwierdza, że niektóre elementy stylu życia, np. palenie papierosów, mają znaczny wpływ na wystąpienie tej choroby. DT strona 4 AD 4 DENTAL TRIBUNE Opinie DT strona 1 Cukrzyca a stan zdrowia jamy ustnej Czynniki Dietetyczne W nowym badaniu przedstawionym na corocznej konferencji Towarzystwa Endokrynologicznego, dr Greg Arsenis doniósł, że zastąpienie białka zwierzęcego białkiem roślinnym pomaga zmniejszyć insulinooporność. Wyniki tego badania są zgodne ze znacznie wcześniejszym odkryciem, że cukrzyca częściej występuje u osób jedzących wołowinę niż w populacjach jaroszy. Chociaż Diabetes UK wprost nie zaleca cukrzykom diety wegetariańskiej, zmniejszenie spożycia czerwonego i białego mięsa może okazać się korzystne. Ogólnie wiadomo, że nierozpuszczalny błonnik zmniejsza wchłanianie cholesterolu i glukozy. Może to tłumaczyć, dlaczego ograniczenie białka zwierzęcego i nasyconych tłuszczów zwierzęcych na korzyść wegetariańskich źródeł białek pomaga zmniejszyć insulinooporność. Niedawne wyniki badań, opublikowane w American Journal of Clinical Nutrition wskazują, że spożywanie kwasów tłuszczowych omega-3 zmniejsza ryzyko rozwoju cukrzycy typu II. Badanie wskazuje także, że całkowite spożycie tłuszczów oraz nasyconych i jednonienasyconych kwasów tłuszczowych nie wiąże się z ryzykiem rozwoju cukrzycy typu II u kobiet. Kwasy tłuszczowe „trans” zwiększają, a wielonienasycone kwasy tłuszczowe zmniejszają znacznie ryzyko wystąpienia cukrzycy typu II. W ostatnim czasie wykazano też, że spożycie białka sojowego poprawia profil lipidowy we krwi w przebiegu cukrzycy typu II. Uzu- pełnienie diety białkiem sojowym, izoflawonami i błonnikiem liścieni u osób poddanych badaniom wpłynęło korzystnie na czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych w cukrzycy typu II. Błonnik rozpuszczalny jest pożądanym składnikiem pokarmowym, ponieważ może zmniejszać podwyższone stężenie cukru we krwi zaraz po posiłku i zmniejszać poziom cholesterolu w surowicy. Cząsteczki glukozy i cholesterolu uwięzione w rozpuszczalnym błonniku stają się gorzej wchłanialne i w wyniku tego mniejsza ich ilość przedostaje się do krwi. Niedawno przeprowadzone badanie wskazuje na zwiększone spożycie laktozy jako czynnik ryzyka w cukrzycy typu II. Zaobserwowano zwiększoną aktywność jelitową laktazy u szczurów z cukrzycą po alloksanie i streptozotocynie. Celem tego badania było sprawdzenie, czy u ludzi chorych na cukrzycę występuje w jelitach wzrost aktywności laktazy. Badacze wyciągnęli wniosek, że cukrzyca u ludzi jest związana z podwyższoną aktywnością laktazy w jelitach. Wskutek tego u pacjentów chorych na cukrzycę, którzy spożywają duże ilości laktozy wystepuje zwiększona ekspozycja na glukozę i galaktozę. Wskazówki dietetyczne dla pacjentów z cukrzycą typu I i II Węglowodany złożone Tłuszcze nasycone i niezbędne kwasy tłuszczowe Osoby chore na cukrzycę zachęca się do spożywania posiłków bogatych w ziarna zbóż, owoce i warzywa. Węglowodany złożone w przeciwieństwie do węglowodanów rafinowanych, w dłuższym czasie przekształcają się w cukier, dostarczając stałych, niewielkich ilości cukru do krwi. Skutkuje to mniejszym wzrostem stężenia cukru we krwi po posiłku. Łączenie węglowodanów złożonych z niewielką ilością białek dodatkowo zmniejsza wchłanianie glukozy do krwi. Zaleca się ograniczanie tłuszczów nasyconych. Wskazane są źródła tłuszczów wielonienasyconych omega-3, gdyż mają one istotne znaczenie we wspomaganiu układu odpornościowego i wpływają na dobrostan komórek nerwowych. Cukry proste Należy unikać spożywania cukru i słodzików (cukier stołowy, miód, syropy). Powodują one zwiększone wchłanianie cukru po posiłku. Słodziki u chorych na cukrzycę są lepiej tolerowane, gdy są spożywane podczas pełnego, urozmaiconego posiłku. Oznacza to np., że niewielka porcja niskotłuszczowego mrożonego jogurtu nie spowoduje zwiększenia poziomu cukru we krwi tak szybko i nagle, jeśli jest spożywana jednocześnie z kanapką z tuńczykiem i sałatką z fasolą, aniżeli w przypadku spożycia tych produktów oddzielnie. Trzeba pamiętać, że świeży sok owocowy również jest źródłem cukrów prostych, zaleca się więc rozcieńczanie świeżych soków wodą i wybieranie bezcukrowych napojów. Sól i sód Wskazane jest unikanie nadmiaru soli i sodu. Wysokie ciśnienie krwi, którego czynnikiem jest ilość sodu w pożywieniu, współistnieje często z cukrzycą i - jeśli jest niekontrolowane - znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia choroby nerek, oczu, serca i udaru. Dieta bogata w błonnik Błonnik dietetyczny występuje w dwóch formach: rozpuszczalnej i nierozpuszczalnej. Pożądany jest błonnik rozpuszczalny, ponieważ ogranicza poposiłkowy wzrost stężenia cukru we krwi, a także zmniejsza poziom cholesterolu w surowicy. Alkohol Alkohol w sposób bezpośredni zmienia metabolizm i utrudnia utrzymanie kontroli cukru we krwi. Ułatwia także magazynowanie tłuszczów oraz powoduje zwiększenie przyrostu masy ciała. Najczęstszym powikłaniem spożycia alkoholu przez osoby leczone insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi jest wzrost prawdopodobieństwa poważnej hipoglikemii. Zawsze w przypadku spożycia alkoholu przez osoby chore na cukrzycę powinno się szczególnie przestrzegać wszelkich środków ostrożności. Kofeina Kofeina ma wpływ na ośrodkowy układ nerwowy, a dla cukrzyków radzenie sobie ze stresem jest ważną umiejętnością, bowiem hormony stresu zwiększają poziom cukru we krwi. Kofeina jest stymulantem nadnerczowym i mimo, że jej tolerancja różni się osobniczo, większości osób zaleca się spożywanie nie więcej niż odpowiednika 2 małych filiżanek kawy dziennie. Tabela 1 Polish Edition Pytania zadawane przed leczeniem • Czy regularnie kontroluje Pan/Pani poziom cukru we krwi? • Jeśli tak, jak często i kiedy ostatnio wykonywał(a) Pan/Pani badanie? • Jakie były wartości cukru we krwi podczas Pana/Pani ostatniego badania? • Kiedy ostatnio Pan/Pani jadł(a)? • Jakie leki dzisiaj Pan/Pani przyjmował(a)? • Czy udzielano Panu/Pani porady żywieniowej? • Jak się Pan/Pani dziś czuje? • Kiedy ostatnio miał(a) Pan/Pani wizytę kontrolną u swojego lekarza? Tabela 2 Nowe badanie wykazało, że oprócz regularnego spożywania posiłków w ciągu dnia z przestrzeganiem 4-godzinnych przerw pomiędzy nimi, przyjmowanie przed snem wolnouwalniających się węglowodanów prowadzi do trwałej nocnej supresji kwasów tłuszczowych i poprawia tolerancję glukozy u pacjentów z cukrzycą typu II. W związku z tym, że adipocyty magazynują więcej cząsteczek tłuszczów, uwalniają one kilka związków, które mogą zmieniać wrażliwość organizmu na insulinę, np. wolne kwasy tłuszczowe, które wywołują insulinooporność. Nocna supresja kwasów tłuszczowych spowodowana bogatą w węglowodany złożone przekąską przed snem u pacjentów z cukrzycą typu II spowodowała następnego dnia rano przyspieszenie metabolizmu glukozy po posiłku. Suplementacja mikroelementów Osobom chorym na cukrzycę od dawna zaleca się przyjmowanie węglowodanów złożonych i ziaren zbóż. Obecne badania potwierdzają te zalecenia, a także wskazują na niedobór magnezu jako czynnika wyraźnie związanego z występowaniem cukrzycy. Wczesne badanie sugeruje, że magnez wewnątrzkomórkowy jest drugim przekaźni- kiem insuliny. Wydaje się zatem, że niedobór magnezu może być jednym z czynników patofizjologii choroby. Mikroelementami potrzebnymi do produkcji insuliny przez trzustkę są przede wszystkim witamina B6 i cynk. Czynnik warunkujący tolerancję glukozy syntetyzowany w wątrobie potrzebuje chromu i witaminy B3. Suplementacja wymienionych witamin i pierwiastków może być pomocna w kontrolowaniu poziomu glukozy we krwi, jednak wymaga uważnego monitorowania u pacjentów otrzymujących insulinę. W cukrzycy korzystne działanie wykazuje również witamina C, gdyż wzmacnia często delikatne ściany naczyń krwionośnych, zwiększa odporność na infekcje i obniża podwyższony poziom cholesterolu. Jest szczególnie ważna u palaczy. Do innych pożądanych substancji odżywczych zaliczyć można magnez, cynk i potas. Nowe badania wskazują, że w postępowaniu z pacjentami chorymi na cukrzycę typu II korzystny wpływ mają aminokwasy - arginina i tauryna. Celem wspomnianych badań była ocena, czy długotrwałe podawanie L-argininy działającej DENTAL TRIBUNE Opinie Polish Edition Wpływy środowiskowe przez normalizację ścieżki NO/cykliczny guanozynomonofosforan (cGMP) poprawi obwodową i wątrobową wrażliwość na insulinę u pacjentów z cukrzycą typu II. L-argininę podawano w dawce 3g 3 razy dziennie. Okazało się, że L-arginina u pacjentów chorych na cukrzycę typu II znacznie poprawiła, ale nie znormalizowała w pełni wrażliwości na insulinę na obwodzie i w wątrobie. Wpływ tauryny na insulinowrażliwość został przebadany na szczurzym modelu insulinooporności z cukrzycą typu II. Uważa się, że tauryna - silny antyoksydant daje poprawę w cukrzycy indukowanej streptozotocyną, w której rozwój choroby jest skutkiem ataku wolnych rodników tlenowych na komórki beta trzustki. Tauryna zwiększa również wydalanie cholesterolu poprzez konwersję w kwas żółciowy i może dobrze wpływać na insulinooporność. Badanie wykazało, że tauryna skutecznie Autor Juliette Reeves jest doświadczoną higienistką stomatologiczną i dietetykiem. Jest także autorką artykułów na potrzeby portalu Smile-on.com. publikuje w czasopiśmie Dentistry. Reeves jest autorką licznych podyplomowych materiałów szkoleniowych dla dentystów z zakresu odżywiania i zdrowia jamy ustnej. Obecnie dzieli swój czas pomiędzy praktyką rodzinną na Wimpole Street a pisaniem, prowadzeniem badań i wykładami na temat znaczenia odżywiania dla zdrowia jamy ustnej. Więcej informacji o autorce znajduje się na stronie internetowej: www.perio-nutrition.com E-mail: [email protected]. co.uk poprawia metabolizm u szczurów na skutek obniżania stężenia cholesterolu i triacyglicerolu poprzez zwiększone wydzielanie cholesterolu w postaci kwasów żółciowych i obniżania syntezy cholesterolu w wyniku zwiększenia produkcji tlenku azotu. Dalsze badania są w toku. Nowe doniesienia medyczne Zespół badaczy odkrył gen związany ze zwiększoną podatnością na cukrzycę typu II. Wykazano, że gen - calpain 10 jest silnie skojarzony z rozwojem cukrzycy typu II u Meksykanów, Indian Pima i w populacjach północnoeuropejskich. Naukowcy uważają, że calpain 10 jest białkiem regulatorowym, które dostosowuje odpowiedź glukozy i wydzielanie insuliny oraz współdziałanie receptora. Jednak dokładna jego funkcja nie została jeszcze poznana. Do zbadania pozostaje też fakt, czy związek calpain 10 z cukrzycą typu II będzie niósł za sobą korzyści kliniczne. Gen ten mógłby być w przyszłości stosowany jako gen markerowy u osób z populacji wysokiego ryzyka, aby mogły one zmodyfikować czynniki związane ze stylem życia, takie jak dieta czy ćwiczenia fizyczne i dzięki temu zmniejszyć ryzyko rozwoju choroby. W sierpniowym wydaniu Nature Medicine dwie grupy naukowców opublikowały odkrycie związku chemicznego, który mógłby odwrócić skutki insulinooporności. Substancja ta nazwana została adiponektyną. Kadowaki i wsp. stwierdzili, że hormon ten zmniejszył insulinooporność i obniżył poziomy glukozy we krwi u myszy. Naukowcy odkryli też, że adiponektyna zmniejsza stężenia triglicerydów w mięśniu szkieletowym. Zespół Kadowaki’ego wnioskuje, że adiponektyna dzięki swoim właściwościom obniżania poziomów glukozy we krwi, wykazuje potencjał jako lek przeciwcukrzycowy. Drugi zespól pracujący w Albert Einstein College of Medicine w Nowym Jorku, prowadzony przez Philipp E. Scherer, również stwierdził, że zastrzyk z adiponektyny obniża poziomy glukozy u otyłych myszy z cukrzycą. Oczywiste jest, że niezbędne są dodatkowe badania nad tym osiągnięciem. Zidentyfikowano nowy hormon, który łączy otyłość z cukrzycą typu II. Nazywany został rezys- tyną (resistin-od „resistance to insulin”-oporność na insulinę) i pomimo, że początkowo odkryto go u myszy, obecnie został również znaleziony u ludzi. Jego amerykańscy odkrywcy wierzą, że w pewnym sensie tłumaczy on, w jaki sposób otyłość predysponuje ludzi do cukrzycy. Obserwuje się wzrost częstości występowania cukrzycy typu II u dzieci. Doniesienia wskazują na zachorowania na cukrzycę typu II u dzieci ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Japonii, Hong-Kongu, Australii, Nowej Zelandii, Libii i Bangladeszu. W Birmingham w Wielkiej Brytanii, częstotliwość występowania cukrzycy typu II u dzieci także wykazuje tendencję wzrostową. Pierwszy przypadek dziecięcej cukrzycy typu II w Birmingham zdiagnozowano w 1993 roku. Od tamtej pory chorobę odnotowano u 17 dzieci, z których 10 pozostaje w klinikach pediatrycznych. Choroba przebiegała u nich skrycie, bez ketozy. Większość dzieci nie miała żadnych objawów w trakcie stawiania diagnozy, nie wszystkie też miały nadwagę. Autorzy twierdzą, że częstsze występowanie otyłości i cukrzycy typu II u dzieci jest nieprzewidzianym skutkiem uprzemysłowienia światowego z ważną rolą czynników behawioralnych i środowiskowych. Szacuje się, że pomiędzy 1995 a 2025 rokiem liczba osób chorych na cukrzycę wzrośnie o 42% (z 51 do 72 milionów) w krajach rozwiniętych i o 170% (z 84 do 228 milio- 5 nów) w krajach rozwijających się. British Medical Journal donosi, że w ciągu najbliższych 3 lat trzeba będzie wydać w Europie ponad 7 mln funtów w celu znalezienia nowych leków na cukrzycę typu I i typu II, a także na zmniejszenie częstości i skutków powikłań tej choroby. DT Piśmiennictwo A www.diabetes.org.uk B Diabetes Care 2001 vol 24. C Dental Practitioners Formulary pp 285–293. D Losche W, Karapetow F, Phol A, Phol C, Kocher T: Plasma lipid and blood glucose levels in patients with destructive periodontal disease. J Clin Periodontol. 2000 27(8):537-41. E Loe H: Periodontal disease. The sixth complication of diabetes mellitus. Diabetes Care 1993 16(1):329–34. F Varon F, Shipman LM: The role of the Dental Professional in Diabetes Care. JCDP 2002 1:2:1–14. G www.perio.org H Scully C, Cawson RA: Medical Problems in Dentistry. 2002 4th Ed Wright press pp 285–288. I Golden, SH; Peart-Vigilance, Camille; Kao, L; Brancati, FL; Perioperative glycemic control and the risk of infectious complications in a cohort of adults with diabetes. Diabetes Care 1999 22(9): 1408–1414. (Kompletne piśmiennictwo dostępne u wydawcy.) AD