Zasada dotycząca proroctw biblijnych

nadzieja.pl - Clifford Goldstein - Zasada dotycząca proroctw biblijnych
Zasada dotycząca proroctw biblijnych
Po tym, jak Izaak Newton udowodnił, że wszechświat funkcjonuje zgodnie z
precyzyjnymi prawami matematycznymi, wielu fizyków w dziewiętnastym wieku
zaczęło wierzyć, że skoro te prawa można zrozumieć, naukowcy będą w stanie
przewidzieć wszystko, co stanie się w przyszłości we wszechświecie. Jednak na
początku dwudziestego wieku Max Planck i Werner Heisenberg, którzy rozwinęli
teorię mechaniki kwantowej, dowiedli, że naukowcy nie są w stanie nawet
dokładnie zmierzyć kosmosu, a tym bardziej przepowiedzieć, co wydarzy się w
przyszłości. „Jest bardzo trudno — stwierdził Neils Bohr, specjalista w dziedzinie
mechaniki kwantowej — dokładnie przewidzieć przyszłe wydarzenia”.
Jest to prawda, której powoli uczą się chrześcijanie różnych wyznań. Na przełomie
stuleci pewien chrześcijanin studiujący gorliwie proroctwa Księgi Daniela i
Objawienia Jana sformułował liczne przepowiednie dotyczące Turcji, które w końcu
okazały się błędne. W latach trzydziestych i czterdziestych dwudziestego wieku
przepowiadano, że Żydzi nigdy nie wrócą do Palestyny. W 1936 pewien badacz
Biblii napisał: „Uważne studium zarówno Starego, jak i Nowego Testamentu
objawia, że naród hebrajski nigdy już nie osiądzie w Ziemi Świętej”. W 1992 roku
ktoś przepowiedział, iż Pat Robertson zostanie prezydentem Stanów
Zjednoczonych.
I choć wielu gorliwych chrześcijan nauczyło się czegoś ze swoich pomyłek, inni
natomiast nie chcą niczego się nauczyć. Kościół chrześcijański jest nieustannie
zalewany przepowiedniami o ostatecznych wydarzeniach i datach ich wystąpienia.
W latach siedemdziesiątych, osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych dwudziestego
wieku co roku ktoś ustalał datę powtórnego przyjścia Jezusa Chrystusa, czasu
ucisku czy choćby kosmicznej katastrofy (na przykład polegającej na tym, że w
1994 roku olbrzymi asteroid spadnie na ziemię zabijając jedną trzecią ludzkości.
Ciekawe, że właśnie w tym roku potężny asteroid spadł na Jowisza. Czyżby dobra
przepowiednia, ale na złej planecie?).
Trudne do zrozumienia okresy prorocze z Księgi Daniela, zwłaszcza z rozdziałów
jedenastego i dwunastego, są żyznym gruntem, na którym rosną obliczenia
dotyczące różnych apokaliptycznych wydarzeń: daty powtórnego przyjścia
Mesjasza czy odpieczętowania siódmej pieczęci. Jednak wszystkie te przepowiednie
— bez względu na to, kto i w jaki sposób je preparuje — mają jedną wspólną
wartość: nigdy się nie sprawdzają.
Jezus wskazał, że proroctwo służy nie tyle przepowiadaniu wydarzeń, ile
wzmacnianiu wiary, gdy przepowiedziane wydarzenia rzeczywiście nastąpią.
Inaczej mówiąc, proroctwa nabierają większego znaczenia po wypełnieniu niż przed
strona 1 / 2
nadzieja.pl - Clifford Goldstein - Zasada dotycząca proroctw biblijnych
wypełnieniem, gdy możemy spojrzeć wstecz i zobaczyć, że wydarzenia, o których
nam wspominało Pismo Święte, rzeczywiście się wypełniły. „Już teraz powiadam
wam, zanim się to stanie, abyście, gdy się to stanie, uwierzyli, że Ja jestem” J
13,19.
W proroctwie z drugiego rozdziału Księgi Daniela czynnikiem budującym wiarę jest
nie tyle obietnica przyszłego królestwa, ile już wypełnione części proroctwa.
Patrząc wstecz i widząc rozwój historii świata zgodnie z proroctwem Daniela,
zaczynamy wierzyć w to, co jeszcze się nie wypełniło, w tym przypadku w
ustanowienie wiecznego królestwa Bożego po tym, jak przeminą wszystkie
wcześniejsze królestwa i mocarstwa ziemskie.
Jednak gdy ustalane są daty przyszłych wydarzeń — takich jak ustanowienie tego
wiecznego królestwa — a potem czas mija, a przepowiednie się nie spełniają, jak to
miało miejsce do tej pory, wiara słabnie. Tak więc nie musisz być fizykiem
kwantowym, by wiedzieć, że jeśli chodzi o proroctwa, musimy wystrzegać się
polegania na swoich przeczuciach czy przewidywaniach i zwracać większą uwagę
na to, co już się wypełniło zgodnie z Pismem Świętym.
strona 2 / 2
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)