Wiadomości z Prawa Pracy

Wiadomości z Prawa Pracy - Lato 2012
Pobierz Wiadomości z Prawa
Pracy w formacie PDF
Wydłużenie wieku emerytalnego a ochrona zatrudnienia w okresie przedemerytalnym
Zgodnie z obecnie obowiązującymi przepisami Kodeksu pracy pracownikowi, któremu brakuje nie więcej niż
cztery lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, pracodawca nie może wypowiedzieć umowy o pracę
(pod warunkiem, że okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury wraz z osiągnięciem tego
wieku). W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2013 r. nowelizacji ustawy o emeryturach i rentach z
Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wprowadzającej stopniowe wydłużanie wieku emerytalnego mężczyzn i
kobiet aż do osiągnięcia poziomu 67 lat, od 1 stycznia 2013 r. będzie obowiązywał przepis przejściowy, zgodnie z
którym pracownikom, którzy w dniu 1 stycznia 2013 r. będą objęci ochroną przedemerytalną lub którzy byliby nią
objęci, gdyby w tym dniu pozostawali w stosunku pracy – ochrona zatrudnienia będzie przysługiwała przez cały
okres aż do osiągnięcia nowego, przedłużonego wieku emerytalnego. Oznacza to wydłużenie w stosunku do tych
pracowników zagwarantowanego obecnie w Kodeksie pracy czteroletniego okresu ochronnego, stosownie do
terminu osiągania przez nich wieku emerytalnego na nowych zasadach, a więc nawet o kilkanaście miesięcy.
UCHWAŁA SN – skutki nieudzielenia przez organizację związkową informacji o pracownikach
korzystających z jej obrony
W uchwale z dnia 24 stycznia 2012 r. (III PZP 7/11) Sąd Najwyższy orzekł, że nieudzielenie przez zakładową
organizację związkową żądanej przez pracodawcę informacji o pracownikach korzystających z jej obrony, nie
zwalnia pracodawcy z obowiązku zawiadomienia organizacji związkowej o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi
umowy o pracę, jeżeli nieudzielenie tej informacji było uzasadnione ochroną danych osobowych. Z
opublikowanego niedawno uzasadnienia uchwały wynika, że żądanie od związków zawodowych informacji o
pracownikach podlegających ich obronie powinno być związane z celem uzyskiwania takiej informacji. Nie jest
więc uzasadnione zwracanie się do organizacji związkowej
z zapytaniem o listę wszystkich pracowników podlegających jej obronie w sytuacji, gdy pytanie jest kierowane w
związku z zamiarem pracodawcy podjęcia działań wobec jednego lub kilku pracowników.
Sąd Najwyższy podkreślił, że opowiadając się za powyższym poglądem, zaprezentowanym wcześniej przez sądy
administracyjne, miał na uwadze usunięcie rozbieżności pomiędzy sądownictwem powszechnym a sądownictwem
administracyjnym.
WYROK NSA – finansowanie przewozu pracowników do pracy a powstanie przychodu po stronie
pracowników
W uzasadnieniu wyroku z dnia 11 kwietnia 2012 r. (II FSK 1724/10) Naczelny Sąd Administracyjny przyjął, że
nieodpłatne świadczenie transportu dokonywane przez pracodawcę na rzecz pracowników, w sytuacji, kiedy nie
można ustalić, którzy pracownicy i w jakim zakresie korzystali z tego świadczenia, nie powoduje powstania
obowiązku podatkowego po stronie pracownika. Finansowana przez pracodawcę możliwość przejazdów z miejsca
zamieszkania pracowników do miejsca pracy i z powrotem mieści się wprawdzie w pojęciu „nieodpłatnego
świadczenia”, jednak w przypadku, gdy wartości świadczeń nieodpłatnych nie można przyporządkować do
świadczeń uzyskiwanych przez konkretnego pracownika, nie ma podstawy do ustalenia dla konkretnego
pracownika kwoty przychodu uzyskanego z tytułu finansowania przez pracodawcę dojazdów do pracy.
ZALECENIA MOP – szeroki zakres podmiotów uprawnionych do tworzenia i wstępowania do związków
zawodowych
W związku ze złożoną w 2011 roku skargą Komisji Krajowej związku zawodowego NSZZ „Solidarność” Komitet
Wolności Związkowych Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) wydał stosowne zalecenia dla państwa
polskiego. W zaleceniach zażądano od państwa polskiego, aby, między innymi, zastosowało środki konieczne do
tego, by wszystkie osoby zatrudnione, w tym osoby prowadzące indywidualną działalność gospodarczą oraz
wykonujące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych, mogły korzystać z prawa zakładania i wstępowania do
organizacji wskazanych w art. 10 Konwencji MOP Nr 87 (tj. wszelkich organizacji osób zatrudnionych lub
pracodawców, mających na celu popieranie i ochronę interesów osób zatrudnionych lub pracodawców). Komitet
zwrócił też uwagę na konieczność zapewnienia odpowiedniej ochrony przed wszelkimi aktami dyskryminacji ze
względu na przynależność związkową, niezależnie od tego, czy osoba zatrudniona jest pracownikiem w
rozumieniu Kodeksu pracy, czy nie. Zalecenia nie mają mocy wiążącej. Z nieoficjalnych informacji uzyskanych w
Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej wynika, że podjęto wstępne prace nad nowelizacją art. 2 ustawy o
związkach zawodowych, który definiuje osoby uprawnione do tworzenia i wstępowania do związków zawodowych,
oraz że na razie prace te dotyczą jedynie osób wykonujących pracę nakładczą. W doktrynie zaprezentowano
pogląd, że ze względu na treść obowiązujących w polskim porządku prawnym konwencji MOP osoby prowadzące
indywidualną działalność gospodarczą lub wykonujące pracę na podstawie umów cywilnoprawnych mogą
wstępować do związków związkowych, a nawet rejestrować własne związki zawodowe.
Wymierzanie opłaty dodatkowej płatnikom będącym osobami fizycznymi
31 maja 2012 r. weszła w życie nowelizacja przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie ze
znowelizowanymi przepisami w razie prawomocnego skazania płatnika będącego osobą fizyczną za przestępstwo
lub wykroczenie polegające na nieopłaceniu składek lub opłaceniu ich w zaniżonej wysokości ZUS nie będzie już
mógł wymierzyć opłaty dodatkowej płatnikowi za ten czyn, a jeżeli taką opłatę już wymierzył, decyzja zostanie
uchylona, a pobrana opłata zostanie zwrócona płatnikowi wraz z odsetkami. Zmiana przepisów związana jest z
wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 18 listopada 2010 r., w którym stwierdzono niekonstytucyjność przepisów
pozwalających na wymierzenie tej samej osobie fizycznej, za ten sam czyn, zarówno kary (za przestępstwo lub
wykroczenie) jak i opłaty dodatkowej.
Rozpoczęcie prac nad zmianami Kodeksu pracy
Zgodnie z informacjami dostępnymi na stronie internetowej Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej Komisja
Trójstronna rozpoczęła prace zmierzające do zmiany uregulowań Kodeksu pracy w zakresie czasu pracy oraz
kwestii dotyczących stabilizacji zatrudnienia w kontekście warunków stosowania umów na czas określony, umów
cywilnoprawnych, samozatrudnienia oraz pracy tymczasowej. Celem zmian ma być, między innymi, większa
swoboda w organizowaniu czasu pracy oraz możliwość negocjowania rozkładów czasu pracy.
Niniejszy materiał został przygotowany w celu poinformowania Klientów kancelarii o określonych istotnych zmianach w prawie polskim i
nie stanowi on porady prawnej dotyczącej konkretnej sytuacji któregokolwiek z Klientów i nie powinien być traktowany przez Klientów
jako porada. W przypadku jakichkolwiek pytań związanych z przedstawionymi powyżej zagadnieniami prawnymi oraz ich możliwym
wpływem na działalność gospodarczą danego Klienta w Polsce, prosimy o kontakt z mec. Sławomirem
Paruchem ([email protected]) lub z Partnerem prowadzącym Państwa sprawy.