św. Józefa - Sanktuarium św. Józefa w Prudniku

Głos
Nawiedzając cmentarz z modlitwą 1-8.11. możemy zyskiwać odpust zupełny za zmarłych.
Dziękujemy wszystkim za modlitwę, ofiary, kwiaty i wszelkie prace na rzecz Sanktuarium.
W przyszłą niedzielę spotkanie Franciszkańskiego Zakonu Świeckich.
Kto kocha kogoś, przyjmuje go taki, jaki jest, jaki był i jaki będzie.
Michel Quoist
św. Józefa
ROZWAŻANIE NA NIEDZIELĘ
Gazetka Sanktuarium św. Józefa w
Prudniku – Lesie
Nr 44/2016
30.10.2016 r.
Msze św. niedzielne u nas o godz.: 8.00 10.00 11.30
W Dębowcu: 8.45
OGŁOSZENIA
Dzisiaj 31 Niedziela Zwykła
Przyjmujemy intencje mszalne na przyszły rok.
Dzisiaj Nabożeństwo Różańcowe o 15.00, a w tygodniu po Mszy św.
Na furcie przyjmujemy wypominki za zmarłych. Kartki wyłożone są z tyłu
kościoła. Będziemy modlili się w intencji zmarłych z wypominek od 2 do 8
listopada 15 minut przed Mszą św. Następnie Msza św. w ich intencji.
31.10. - Poniedziałek – Msza z Uroczystości Wszystkich Świętych
1.11. - Wtorek – Uroczystość Wszystkich Świętych. Msze jak w niedzielę.
O godz. 14.00 na cmentarzu komunalnym pod Krzyżem rozpocznie się
nabożeństwo z procesją i modlitwą różańcową za zmarłych, a następnie
nabożeństwo z kazaniem.
O godz. 19.30 na cmentarzu przy Krzyżu nabożeństwo medytacyjne
przygotowane przez młodzież.
2.11. - Środa – Wsp. Wszystkich Wiernych Zmarłych (Dzień Zaduszny).
O godz. 17.00 procesja na nasz cmentarz klasztorny, z modlitwą za
zmarłych a następnie Msza św. w intencji wypominek a także w intencji
próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa.
W tym tygodniu przypada I czwartek, piątek i sobota miesiąca.
3.11. - Czwartek – przypada wspomnienie św. Huberta. Msza w tym dniu
wcześniej czyli o 16.30.
4.11. - Piątek – Msza w intencji o. Karola z okazji imienin.
Po Mszy nabożeństwo I piątkowe. Następnie Franciszkańska Szkoła Wiary:
Pokora Boga w oczach św. Franciszka.
6.11. - Niedziela – Modlitwa w intencji zmarłych z wypominek o 7.45.
O 8.00 Msza w ich intencji.
Zacznijmy nasze rozważania zastanowieniem się nad grzechem. W zasadzie,
przez grzech rozumiemy czyn, który nie odpowiada zamysłowi Bożemu.
Wszakże teologia, opierając się na słowie Bożym, rozumie grzech szerzej.
Sytuację grzechu określa Sobór Watykański II terminem, który w polskim
tłumaczeniu oddany jest jako rozdarcie. W języku łacińskim występuje tu
termin divisio – podzielenie. Człowiek jest wewnętrznie podzielony. To
podzielenie w nas, to rozdarcie w nas wszyscy czujemy, wszyscy tego
rozdarcia doświadczamy. Opisuje je w dramatycznych słowach św. Paweł w
Liście do Rzymian: Jestem bowiem świadom, że we mnie, to jest w moim ciele,
nie mieszka dobro; bo łatwo przychodzi mi chcieć tego, co dobre, ale wykonać
- nie. Nie czynię bowiem dobra, którego chcę, ale czynię to zło, którego nie
chcę. Jeżeli zaś czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który
we mnie mieszka. A zatem stwierdzam w sobie to prawo, że gdy chcę czynić
dobro, narzuca mi się zło. Albowiem wewnętrzny człowiek [we mnie] ma
upodobanie zgodne z Prawem Bożym. W członkach zaś moich spostrzegam
prawo inne, które toczy walkę z prawem mojego umysłu i podbija mnie w
niewolę pod prawo grzechu mieszkającego w moich członkach. Nieszczęsny ja
człowiek! Któż mnie wyzwoli z ciała, [co wiedzie ku] tej śmierci? Dzięki niech
będą Bogu przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego (7,18-24).
Paradoksem religii objawionej jest to, że rozdarcie, które wszyscy
doświadczamy, łączy się zewnętrznie z wezwaniem do doskonałości. Pan Jezus
powie nam, właśnie takim ludziom: Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały
jest Ojciec wasz niebieski (Mt 5,48).
Chciałoby się zapytać: Panie Jezus, co mówisz? Jak ja, rozdarty wewnętrznie,
doświadczający skłonności do zła i doświadczający grzechu na co dzień, mam
być doskonały? Pan Jezus jednak mówi: Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz
jest miłosierny (Łk 6,36). Święty Paweł powtórzy jak echo: Bądźcie więc
naśladowcami Boga, jako dzieci umiłowane (…) Niegdyś bowiem byliście
ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci
światłości (Ef 5,1.8). Skoro tak mówi słowo Boże, to mamy taką możliwość,
co więcej, takie jest nasze zadanie, skoro użyty jest tutaj tryb rozkazujący.
Dotykamy charakterystycznej cechy chrześcijaństwa. Jest wiele religii na
świecie, ale tylko nasza religia objawiona mówi tak jasno, jednoznacznie o
rzeczywistości grzechu, jednocześnie głosząc Dobrą Nowinę o rzeczywistości
odkupienia, z którym się wiąże wezwanie do świętości. Można by sobie tę
przedziwną sytuację człowieka wyobrazić jako pewną przestrzeń: u dołu jest
rzeczywistość grzechu w nas, czego wszyscy jesteśmy świadomi, a u góry jest
rzeczywistość odkupienia i wezwanie do doskonałości. Przestrzeń rozciągająca
się pomiędzy rzeczywistością natury upadłej, jak to mówi teologia, a
rzeczywistością odkupienia, jest przestrzenią naszej wolności. W niej właśnie
dokonuje się nieustanna oscylacja pomiędzy naszą skłonnością do zła, a
dążeniem do doskonałości czy – aby posłużyć się przeciwstawieniami
używanymi przez św. Pawła – między ciemnością w nas, a światłością.
Dwojako jesteśmy wzywani, do naszej ziemskości i do dążenia w górę, do
Chrystusa. Pociągają nas uczynki rodzące się z ciała, a z drugiej strony chęć
postępowania według Ducha. Rozpięci jesteśmy między śmiercią, a
ofiarowanym nam życiem, którym jest Pan nasz Jezus Chrystus. W przestrzeni
naszej wolności, której wszyscy doświadczamy, dokonuje się nasza próba. Ten
obraz mógłby napełniać nas głębokim smutkiem, byłby dramatyczny, gdyby
nie inny jeszcze element Dobrej Nowiny, który też jest wyłączną własnością
religii objawionej, że mianowicie Najwyższy nie zostawia nas samych w tej
walce. Jest z nami, wspiera nas nieustannie swoją mocą, udzielana nam jej
między innymi w sakramentach świętych.
Mówiąc o człowieku, mówiąc o wszystkich jego problemach, nie możemy
zapominać o tej rzeczywistości, którą przed chwilą staraliśmy się przedstawić.
Trzeba o niej pamiętać, bo ma ją tylko religia objawiona i tylko ona do niej się
odwołuje. Żadna inna religia nie mówi ani o grzechu, ani o łasce; ani o upadku,
ani o odkupieniu. Warto o tym pamiętać, kiedy rozmawiamy z wyznawcami
innych religii, których jest przecież wiele. Skądinąd także wśród nas jest wiele
osób żywiących różne od naszych przekonania religijne. Ważne jest pytanie:
Co te religie mówią o człowieku? Kim według nich jest człowiek?
Rozdarcie, o którym mówimy, jest stwierdzane przez obserwacje badaczy we
wszystkich dziedzinach, które zajmują się w taki czy inny sposób człowiekiem:
przez psychologów, socjologów, politologów, lekarzy psychiatrów, czy
wreszcie przez kryminologów. Stwierdzają oni i opisują ten nieporządek, to
jakieś nieposkładanie, ów dramat człowieka rozdartego. W życiu społecznym o
tej skłonności do nieładu przypomina nam np. kodeks karny. Z drugiej strony
pojęcie odpowiedzialności za czyny zakłada możliwość działania
uporządkowanego, co więcej domaga się takiego działania zgodnego z
normami życia społecznego – jak mówią prawnicy.
Specjaliści, o których mówimy, mogą opisać rozdarcie człowieka i opisują je,
ale nie mogą go zrozumieć, czy uzasadnić, bowiem wyjaśnienie tego stanu
człowieka leży poza możliwościami metodologii, którą się oni posługują.
Niemniej, usiłują w jakiś sposób odnieść się do tajemnicy tej niedoli człowieka,
którą widzimy na co dzień. Stoją więc w obliczu dwóch możliwości. Jedną z
nich jest tłumaczenie, czy może lepiej: uzasadnianie albo próba ustawiania
tego rozdarcia człowieka odwołaniem się do poglądu, ze życie ludzkie jest bez
sensu. Istotnie bowiem, to rozdarcie czyni życie ludzkie w jakiś sposób bez
sensu. CDN.
INTENCJE MSZALNE
PONIEDZIAŁEK – 31.10.
17.00 I. – O chwałę nieba dla Rolanda Chomentowskiego, jego rodz., teściów i Dory Fridrich
II. – O zdrowie dla matki Marii Damskiej.
WTOREK – 1.11. – WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
8.00 I. – Za + Anastazję – o dar nieba
10.00 I. – Za ++ z rodzin Kolberger, Sarachman, Paździorów, Gdowskich i Kilgusów
II. – W int. Adama Laskowskiego z okazji 14 rocznicy urodzin
11.30 I. – Za + Wiesławę Wieczorek i ++ dziadków
II. – Za ++ rodziców Marię i Władysława Zwojewskich
III. –
ŚRODA – 2.11. – DZIEŃ ZADUSZNY
17.00 I. – W intencji próśb i podziękowań zanoszonych za wstawiennictwem św. Józefa
II. – W int. wypominek
III. – Za dusze ++ Władysława Oczkowskiego, ++ rodziców Franciszka i Weronikę
Wróbel, prosząc o życie wieczne.
CZWARTEK – 3.11.
16.30 I. – W int. leśników, myśliwych i jeźdźców konnych
II. – W int. wypominek
III. – O nowe powoł. kapłańskie, zakonne i misyjne oraz o wytrwanie dla powołanych
IV. – Za ++ Braci i Sióstr, Krewnych i Dobrodziejów Zakonu
PIĄTEK – 4.11.
17.00 I. – Za żyjących i zmarłych dobrodziejów kościoła i klasztoru, w intencji FZŚ oraz o
nowe powołania do trzech franciszkańskich rodzin zakonnych
II. – W int. wypominek
III. – Za + Alfreda Bernasch
IV. – W intencji o. Karola z okazji imienin
SOBOTA – 5.11.
17.00 I. – W int. wypominek
II. – Za ++ Aloisa i Gintera Wistuba
III. –
32 NIEDZIELA ZWYKŁA – 6.11.
8.00 I. – W int. wypominek
II. –
10.00 I. – Za ++ rodziców Zygmunta i Helenę oraz ++ dziadków
II. – Msza gregoriańska: Za + ks. Mariana Piotrowkiego
III. –
11.30 I. – Do Miłosierdzia Bożego o radość nieba dla duszy zmarłego męża Mieczysława
Babula w 7 rocznicę śmierci oraz za ++ rodziców i rodzeństwo z obu stron
II. –
www.prudnik.franciszkanie.com
Konto Bankowe: 97 8905 0000 2000 0000 2189 0001