drodzy rodzice! - Przedszkole Karmelitanek w Ksawerowie
Transkrypt
drodzy rodzice! - Przedszkole Karmelitanek w Ksawerowie
DRODZY RODZICE! Miniony tydzień dał nam wiele okazji do różnorodnych zabaw i wspaniałej twórczej ekspresji m.in. podczas wykonywania różnorodnych dzieł plastycznych oraz zabaw w teatrzyk kukiełkowy. Zabawy tego rodzaju stwarzają okoliczności, w których dzieci doświadczają szczególnie silnych emocji w związku z radością „tworzenia” odgrywanej postaci, budowania dialogów, prezentowania swojej postaci (i siebie) przed widownią. Wiele dzieci podejmuje swoje role bez cienia nieśmiałości, inne ośmielają się dopiero po pewnym czasie, obserwując koleżanki i kolegów. Zabawy w ogóle, a być może zabawy w teatrzyk w szczególności, stwarzają niezwykłe możliwości wyrażania siebie, a jednocześnie stanowią dla dziecka pewnego rodzaju bezpieczną autoterapię. Pozwalają nabywać poczucia własnego sprawstwa i radości tworzenia. I to m.in. jest sposób na uczenie się mądrej wiary, że „mogę”, że „warto spróbować”. Jak wspierać dziecko? Warto wykorzystywać codzienne sytuacje, by uczyć dziecko wyciągania wniosków z tego, co się wydarzyło (oczywiście na miarę jego dziecięcych możliwości). Czasem trzeba by więc zwrócić większą uwagę dziecka (i własną) na pewne zdarzenia, podzielić się swoimi przemyśleniami, zadać dziecku pytania (naprowadzające) dotyczące tego zdarzenia, pozwolić na zadanie pytań i cierpliwie na nie odpowiedzieć. Warto wykorzystać codzienne sytuacje, by ćwiczyć z dzieckiem przeliczanie różnych elementów i nazywanie prawidłowo liczebników i to w nieograniczonym zakresie. Nie chodzi o to, aby wymagać, by koniecznie liczyło do stu, ale jednocześnie zachęcać je, by liczyło jak najdalej da radę, ucząc je prawidłowych nazw kolejnych liczebników. Warto też ćwiczyć liczby porządkowe w różnych codziennych sytuacjach. Warto porozmawiać o... tym, co to znaczy być odważnym! Dzieci powinny być uczone odwagi w różnego rodzaju sytuacjach, stawiania czoła wyzwaniom (na miarę ich możliwości, oczywiście), ale jednocześnie odróżniania odwagi od tych zachowań, które można by określić brawurą czy chojractwem. Warto analizować z dzieckiem np. zachowania bohaterów książek i filmów, by uczyć je rozumienia, czym jest prawdziwa odwaga i kiedy należy się nią wykazywać.