Dzieci ze specjalnymi potrzebami – zespół Aspergera
Transkrypt
Dzieci ze specjalnymi potrzebami – zespół Aspergera
Dzieci ze specjalnymi potrzebami – zespół Aspergera (Pomysł i wykonanie Jakub Zgierski i Michał Waligórski-autorzy obrazków) Zespół Aspergera jest jednym z całościowych zaburzeń rozwoju. Objawy obejmują wszystkie sfery życia dziecka, jednak z różnym nasileniem. Główne problemy dzieci z zespołem Aspergera w zakresie umiejętności językowych Perfekcjonizm języka – dziecko posługuje się niemal encyklopedycznym językiem. W określonych sytuacjach używa wyuczonych zwrotów i konstrukcji zdań, nie zważając na do dostosowania wypowiedzi do kontekstu. Może być przez to odbierane jako osoba przemądrzała, ale jest to efekt zapamiętania określonych struktur językowych, które stosowane są jako całość. Dzieci z zespołem Aspergera nie lubią określeń abstrakcyjnych, wiążących się z brakiem precyzji, np. „póżniej”, „ za chwilę”, „potem”. Słysząc takie wypowiedzi czują się zagubione i nie wiedzą, czego mają się spodziewać. Zdarzają się sytuacje, w których dziecko może być odbierane jako bezczelne. Zapytane: „Czy możesz podać mi zeszyt?” odpowie: „Mogę” nie wykonując przy tym żadnego ruchu. Nie rozumie, że w pytaniu kryło się też polecenie. Dlatego w rozmowie z dzieckiem należy unikać podwójnych znaczeń, idiomów, metafor. Należy podawać konkretne informacje oraz instrukcje do wykonania np. zamiast pytać: „Czy możesz podać mi swój zeszyt?”, powiedz „Podaj mi swój zeszyt” – to pozwoli unikać błędnej interpretacji. Dziecko z zespołem Aspergera ma trudności z rozpoczynaniem rozmowy. Ma problemy z rozróżnieniem, w jaki sposób zwracać się do dorosłych, a w jak do kolegów. W rozmowach z dorosłymi często skraca dystans. Nie potrafi odczytać także mowy ciała osób, z którymi rozmawia – zmarszczone brwi nie będą informacją o złości, niezadowoleniu rozmówcy. Wiele dzieci z zespołem Aspergera ma problemy ze skupieniem się na głosie jednej osoby, gdy wiele osób mówi jednocześnie. Trudno im wtedy wyłowić konkretną informację. Często, aby pomóc odpowiedzieć na jakieś pytanie, dziecko potrzebuje zupełnej ciszy, gdyż dopiero wtedy może udzielić poprawnej odpowiedzi. Dziecko z zespołem Aspergera może zarzucać rozmówcę informacjami na temat swoich zainteresowań, zupełnie nie zwracając uwagi na to, że druga osoba nie jest tym zainteresowana. Zespołu Aspergera nie można wyleczyć, ale można nauczyć się z nim żyć. Wiele osób z zespołem Aspergera to ponadprzeciętnie uzdolnieni ludzie. Opracowane na podstawie „Teczka pracy logopedy” wyd. Forum Wioletta Kaliszyk - neurologopeda szkolny