Charakterystyka Ralfa - „Władca much” William

Charakterystyka Ralfa - „Władca much” William
Golding
„Władca much” Wiliama Goldinga opowiada o grupie chłopców, którzy
trafili na bezludną wyspę, kiedy rozbił się samolot, którym lecieli. Żaden
z dorosłych nie przeżył, chłopcy muszą sami zadbać o swój los. Wyspa
położona jest w strefie tropikalnej, nie brakuje tam owoców ani wody.
Rozbitkom nie grozi głód, ale zdani są wyłącznie na siebie. Najstarszy
w grupie i najbardziej rozważny i odpowiedzialny jest Ralf, dlatego to on
zostaje wybrany przywódcą w czasie pierwszego zgromadzenia.
Ralf jest dobrym organizatorem i przywódcą. Chłopiec rozdziela
zadania wśród gromady, decyduje co mają robić pozostali. Za
najważniejsze uznaje, by wszystkie decyzje podejmowane były
wspólnie - stąd symboliczną rolę zyskuje muszla - koncha, za pomocą,
której można zwoływać zebrania i zabierać głos. Ralf nie jest despotą
ani tyranem, ale zwolennikiem demokracji. Wierzy, że każdy ma prawo
do wygłoszenia swojego zdania. Oczywiście, zdaje sobie sprawę, że
ktoś powinien decydować i mieć ostateczny głos i dlatego zgadza się
być przywódcą. Natomiast nigdy nie sięgnąłby po władzę sam, tak jak
Jack, wspierany przez swoją grupę.
Ralf ma dobre pomysły, każe rozniecić i podsycać ogień tak, by z
przepływających obok wyspy statków dostrzeżono grupę rozbitków.
Organizuje także budowę domów dla chłopców, stara się, by
przymusowy pobyt na wyspie był znośny. Ralf jest zwolennikiem
cywilizacji - skoro musi przebywać w dzikiej krainie, robi wszystko by
przystosować ją tak, by mieszkać wygodnie. Ralfa przerażają
barbarzyńskie rytuały polowań i ataków, w jakich specjalizuje się grupa
Jacka.
Niestety, Ralf nie umie zapobiec stopniowej utraty władzy. Jego pozycja
w grupie, na początku silna i niekwestionowana przez nikogo,
stopniowo słabnie. Chłopcu brak dostatecznie silnej woli i
bezwględności, by temu zapobiec oraz konsekwentnie i skutecznie
egzekwować swoje zarządzenia. Ogień, który miał się palić dzień i noc,
przygasa, w gromadzie coraz bardziej szerzy się terror. Ralf nie umie
poradzić sobie z Jackiem i jego zwolennikami, którzy zajmują się
polowaniem i dlatego twierdzą, że są ważniejsi od innych. Dochodzi do
ostatecznej rozgrywki - Ralf z najbliższym przyjacielem Prosiaczkiem
idą do kwatery głównej Jacka, by odzyskać okulary, niezbędne do
rozpalania ognia. Kolega Ralfa ginie, a on sam musi ratować się
ucieczką przed zwolennikami Jacka.
Okazuje się, że uczciwy, dobry i sprawiedliwy Ralf poniósł klęskę,
zatryumfowała prymitywna przemoc, wyznawana przez Jacka. Ralfowi
zabrakło silnej woli, a może był zbyt wielkim marzycielem, wierzącym w
dobroć ludzką i srogo się na tym zawiódł. Chłopiec rozumie swoją
przegraną, płacze nad swoim losem, a jednocześnie nie może pogodzić
się z faktem, że w naturze ludzkiej tkwi tyle zła.