Wskazówki dla autorów - wa.pwsz.legnica.edu.pl

Wskazówki dla autorów
Maszynopis
1. Wydawnictwo przyjmuje wydruk komputerowy wraz z dyskietką lub płytą CD.
2. Tekst zapisany na nośniku musi być identyczny z wydrukiem komputerowym.
3. Objętość pracy powinna być zgodna z objętością zgłoszoną wcześniej w planie
(objętość pracy oblicza się w arkuszach autorskich. 1 arkusz autorski zawiera 40 000
znaków typograficznych. Za znak typograficzny uwaŜa się kaŜdą literę, cyfrę, znak
przestankowy i odstęp między słowami).
4. Maszynopis powinien spełniać następujące wymagania:
o program Word,
o format A4, marginesy: lewy – 2 cm, prawy – 3,5 cm, górny i dolny – po ok. 2,5
cm,
o czcionka Times New Roman, wielkość 12 pkt, odstępy między wierszami 1,5,
o naleŜy unikać wyróŜnień w tekście, strony maszynopisu naleŜy ponumerować.
5. Maszynopis powinien być kompletny, tzn. powinien zawierać:
o stronę tytułową z podanym imieniem i nazwiskiem autora (autorów) bądź
redaktora naukowego oraz tytuł pracy,
o jeśli praca jest autorstwa co najmniej dwóch osób, to na osobnej stronie naleŜy
wyszczególnić części napisane przez kaŜdego autora jeŜeli jest to moŜliwe,
o spis treści obejmujący tytuły rozdziałów do trzeciego stopnia (np. 1, 2; 1.1, 1.2;
1.1.1, 1.1.2)
o wykaz literatury,
o streszczenia obcojęzyczne (abstrakt w języku angielskim, niemieckim lub
francuskim),
o w przypadku gdy artykuł napisany jest w języku obcym - innym niŜ
wymienione wyŜej - to abstrakt musi być w języku polskim oraz w wybranym
języku obcym: angielskim lub niemieckim lub francuskim;
6. Teksty artykułów do Zeszytów Naukowych powinny być skonstruowane tak, aby
posiadały: wstęp, punkty tematyczne, zakończenie
Cytaty
1. Przy wszystkich cytatach powinno być wskazane ich źródło.
2. W tekście głównym moŜna stosować następujące odniesienia do literatury:
o ujęte w nawias nazwisko autora pracy wraz z rokiem wydania, np. [Kowalski
2003], a jeśli cytowana jest praca zbiorowa, to w nawiasie zamieszcza się
początkową część i podaje rok wydania, np. [Badania marketingowe... 2003],
o w pracach z zakresu informatyki przyjął się zapis, w którym w nawiasie
kwadratowym podawany jest czteroliterowy skrót nazwiska autora
z dwucyfrowym skrótem roku wydania, np. [KOWA03].
3. NaleŜy przyjąć ogólną zasadę, Ŝe w jednym Zeszycie Naukowym obowiązuje jeden
sposób cytowania literatury – przypisy literaturowe bądź wykaz literatury na końcu
artykułu.
1
Literatura
1. Wykaz literatury naleŜy umieszczać na końcu całej pracy lub na końcu kaŜdego
rozdziału. WaŜne jest, aby w wykazie tym zachować konsekwentny, jednolity zapis
pozycji literaturowych.
2. Pozycje literatury powinny być uporządkowane według roku wydania, przy czym
rozpoczynamy od pozycji najnowszej.
3. W opisie kaŜdej pozycji literatury naleŜy podać:
o nazwisko i inicjał imienia autora,
o tytuł pracy (kursywą),
o nazwę wydawcy,
o miejsce i rok wydania.
Przykład:
Nowosielski S., Centra kosztów i centra zysków w przedsiębiorstwie, AE, Wrocław
2001.
4. Prace zbiorowe (tzn. co najmniej trzech autorów lub pod redakcją naukową) naleŜy
opisać w poniŜszym przykładzie:
Mazurek-Łopacińska K. (red.), Badania marketingowe. Podstawowe metody i obszary
zastosowań, AE, Wrocław 2002.
Przykład powołania na rozdział w pracy zbiorowej:
Waniowski P., Badanie cen, [w:] Badania marketingowe. Podstawowe metody i obszary
zastosowań, red. K. Mazurek-Łopacińska, AE, Wrocław 2002.
5. W razie powoływania się na artykuły w czasopismach lub seriach naukowych naleŜy
podać:
o nazwisko i inicjał imienia autora,
o tytuł artykułu (kursywą),
o tytuł czasopisma (w cudzysłowie) lub serii naukowej,
o rok wydania,
o numer zeszytu (lub tomu).
Przykład:
Kowal A., Perspektywy integracji europejskiej, „Teraźniejszość i Przyszłość” 2003, nr
4.
Tulibacki W., Wartości wartości, Prace Naukowe Akademii Ekonomicznej nr 722, AE,
Wrocław 2002.
6. Tytuły dzieł obcojęzycznych, nazwy wydawcy i miejsca wydania podaje się w języku
oryginału.
7. Po kaŜdym z artykułów zamieszczanych w danym Zeszycie Naukowym powinien być
stosowany konsekwentnie jednolity zapis literatury.
2
Przypisy
1. Przypisy naleŜy umieszczać u dołu odpowiednich stron.
2. Numeracja ciągła powinna być zachowana w obrębie artykułu lub w obrębie rozdziału.
Jeśli w całej pracy jest niewiele przypisów, moŜna stosować numerację w obrębie całej
pracy.
3. Przypisy mogą być rzeczowe lub bibliograficzne. JeŜeli w pracy znajduje się spis
literatury, to naleŜy zrezygnować z przypisów bibliograficznych. Odpowiednie
informacje bibliograficzne zamieszcza się w tekście jako np. [Kwiatkowski A.2000, s.
5].
4. Jeśli autor powołuje się na pracę juŜ wcześniej opisywaną w przypisie, to jej tytuł
naleŜy zastąpić skrótem wyd. cyt. Jeśli w przypisach bibliograficznych występuje
powołanie na co najmniej dwie prace danego autora, to w celu uniknięcia niejasności
naleŜy podać początkowe słowa tytułu.
5. W przypisach obowiązuje kolejność: nazwisko, inicjał imienia, itd.
Streszczenia
Do artykułów publikowanych w Zeszytach Naukowych naleŜy dołączyć krótkie streszczenia
(abstrakt) w języku angielskim, niemieckim, francuskim lub rosyjskim wraz
z przetłumaczonym tytułem.
Tabele i rysunki
1. Tabele i rysunki powinny być zamieszczone w tekście jak najbliŜej miejsca powołania
się na nie.
2. Przy kaŜdej cytowanej tabeli oraz rysunku naleŜy podać źródło lub informację
„opracowanie na podstawie".
3. Tabele podpisujemy na górze (przed tabelą), natomiast rysunki na dole (pod
rysunkiem).
4. Tabele i rysunki wraz z tytułem i źródłem powinny się mieścić w kolumnie tekstowej,
tzn. w kolumnie o wymiarach (po sformatowaniu) 13 x 19 cm.
5. Rysunek powinien być przygotowany na białym tle.
6. Poszczególne elementy rysunku mogą być wykonane w odcieniach szarości takich, aby
zawarty w nich tekst był czytelny.
7. Tekst na rysunku powinien być pisany czcionką Times New Roman 9 pkt, odstęp
pojedynczy.
8. Rysunki powinny być przygotowane w Corelu, Wordzie lub Excelu (z dołączonymi
danymi) formie gotowej do druku z moŜliwością naniesienia na nich poprawek po
redakcji wydawniczej.
9. Rysunki wykonywane w Wordzie powinny być zgrupowane,
10. W wykresach z Excela przy duŜej liczbie danych zamiast kolorów naleŜy uŜywać
wypełnienia deseniem.
Do pisania tekstu zawierającego symbole matematyczne i wzory naleŜy zawsze korzystać
z edytora równań (dotyczy równieŜ oznaczeń zawartych w tekście akapitu, np. „zmienne x i x2
są wówczas równe”).
3