Porównanie skuteczności wybranych koagulantów do usuwania
Transkrypt
Porównanie skuteczności wybranych koagulantów do usuwania
Porównanie skuteczności wybranych koagulantów do usuwania substancji organicznych w procesie hybrydowym koagulacja/mikrofiltracja Krystyna KONIECZNY*, Dorota SĄKOL**, Michał BODZEK*, Mariusz KORYCKI*, Mariola RAJCA* * ** Politechnika Śląska, Instytut InŜynierii Wody i Ścieków, ul. Konarskiego18, 44-100 Gliwice PKE S.A. Elektrownia „Łagisza”, Wydział Wodno–Chemiczny, ul Pokoju 14, 42–504 Będzin Coraz szersze stosowanie technik membranowych w procesach uzdatniania wody, przyczynia się równieŜ do poprawy jakości wody do picia. MoŜliwości separacyjne, jakie dają mikro- i ultrafiltracja, umoŜliwiają pozbawienie wody zawiesin, organicznych i nieorganicznych substancji koloidalnych a takŜe cyst i oocyst pasoŜytów, jak Giardia Lamblia i Criptosporidium Parvum. Dodatkowe wspomaganie technik membranowych technikami konwencjonalnymi, czyli prowadzenie tzw. procesów hybrydowych, przyczynia się do dalszej poprawy parametrów fizykochemicznych wyprodukowanej wody oraz spowalnia zjawisko nieodwracalnego blokowania porów membrany substancjami obecnymi w wodzie surowej. Coraz bardziej powszechnym sposobem na połączenie ze sobą technik koagulacji i mikro- lub ultrafiltracji jest prowadzenie procesu „in-line”. Celem niniejszej pracy było porównanie skuteczności wybranych koagulantów w procesach hybrydowym koagulacja in-line /mikrofiltracja oraz bezpośredniej mikrofiltracji do usuwania substancji organicznych z naturalnej wody rzecznej, z uwzględnieniem wpływu koagulantów na wartość strumienia permeatu. W badaniach zastosowano trzy rodzaje koagulantów: FeCl3 (PIX 111), Fe2(SO4)3 (PIX113) oraz Al2(SO4)3 (ALS). Stosowane dawki wynosiły odpowiednio: 2,4 mg Fe/dm3, 1,7 mg Fe/dm3 i 2,9 mg Al/dm3. Badania prowadzono na jednostce testowej firmy EUROSEP z uŜyciem modułu mikrofiltracyjnego – membrany kapilarne polipropylenowe (PP). Wodę surową stanowiła woda rzeczna, pochodząca z ujęcia PKE S.A. Elektrowni „Łagisza”, zlokalizowanego na rzece Czarna Przemsza na terenie miasta Będzin. Wykazano, Ŝe uŜycie koagulantu „in-line” przyczynia się do poprawy jakości wody poprzez zwiększenie stopnia usunięcia substancji organicznych. Udowodniono statystycznie, Ŝe wybór koagulantu ma istotny wpływ na stopień usuwania substancji organicznych z wody. NajwyŜszą skuteczność procesu uzyskano przy zastosowaniu koagulantu glinowego.