Pobierz dokument

RZECZPOSPOLITA
POLSKA
(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO
(96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:
17.01.2007 07706235.4
(19) PL
(11) PL/EP
(13)
(51)
2114662
T3
Int.Cl.
B29D 30/24 (2006.01)
B29D 30/26 (2006.01)
Urząd Patentowy
Rzeczypospolitej
Polskiej
(54)
(97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono:
15.12.2010 Europejski Biuletyn Patentowy 2010/50
EP 2114662 B1
B60C 17/08 (2006.01)
Tytuł wynalazku:
Opona typu run-flat z rozszerzalnym zespołem bębna
(30)
(43)
Pierwszeństwo:
Zgłoszenie ogłoszono:
11.11.2009 w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2009/46
(45)
O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono:
31.05.2011 Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/05
(73)
Uprawniony z patentu:
Bridgestone Corporation, Tokyo, JP
PL/EP 2114662 T3
(72)
Twórca(y) wynalazku:
MARCO FABRIZIO, Picinisco, IT
(74)
Pełnomocnik:
rzecz. pat. Sławomir Budziński
JAN WIERZCHOŃ & PARTNERZY
BIURO PATENTÓW
I ZNAKÓW TOWAROWYCH SP.J.
ul. Żurawia 47/49
00-680 Warszawa
Uwaga:
W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący
udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za
sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).
12010/11/P-RO/BS/MA
EP 2 114 662
Opona typu run-flat z rozszerzalnym zespołem bębna
Opis
DZIEDZINA TECHNIKI
[0001] Niniejszy wynalazek dotyczy zespołu bębna dla opon typu run-flat (tj. opona, którą
można używać nawet, gdy zejdzie z niej powietrze, przy niskich prędkościach i na
ograniczonym dystansie) wyposażonej w dwa wkłady wzmacniające zgodnie z Zastrzeżeniem
1.
[0002] Zespół bębna tego typu znany jest z np. EPA- 0 634 266 lub US-A- 6 488 797.
STAN TECHNIKI
[0003] Rozszerzalny bęben montażowy dla opony składa się z cylindrycznej powłoki
zewnętrznej, która z kolei składa się z wielu współosiowych pierścieni ustawionych obok
siebie. Każdy pierścień bębna składa się z wielu sektorów ułożonych kolejno w okrąg,
zamontowanych na wewnętrznym siłowniku, który przesuwa sektory osiowo zmieniając
średnicę zewnętrzną pierścienia.
[0004] W rzeczywistości, wkładka wewnętrzna i warstwa zewnętrzna oplecione są wokół
bębna montażowego, który następnie jest rozszerzany powodując rozszerzenie wkładki
wewnętrznej i warstwy zewnętrznej w taki sposób, że wkładka wewnętrzna przylega do
warstwy zewnętrznej.
[0005] Opona typu run-flat różni się od zwykłej opony ponieważ składa się z dwóch
pierścieniowych wkładek wzmacniających wewnątrz ścianek bocznych opony. Dwa pośrednie
pierścienie rozszerzalnego zespołu bębna dla opony typu run-flat posiadają tym samym
pierścieniowe gniazda utworzone przez właściwe ukształtowanie odpowiadających im
sektorów, przytrzymujących pierścieniowe wkładki wzmacniające w wymaganej pozycji.
Przykład rozszerzalnego zespołu bębna dla opony typu run-flat opisany jest w US6488797B1,
EP1512524A1 i EP0634266A2.
[0006] Grubość, szerokość i umiejscowienie każdej wkładki wzmacniającej różni się w
zależności od wielkości i charakterystyki wyprodukowanej opony. Ponieważ taki sam
pierścień pośredni może mieścić w sobie wkładki wzmacniające różnych wielkości, to nawet
najmniejsze odchylenie (rzędu 1 mm) szerokości lub pozycji wkładek wzmacniających,
wymaga zmiany pierścienia pośredniego na taki, który posiada gniazdo pierścieniowe
właściwej wielkości. Dla każdego rozszerzalnego zespołu bębna, należy wyprodukować dużą
ilość pierścieni wzmacniających, z których każdy składa się z wielu sektorów,
zaprojektowanych do wytworzenia określonej opony typu run-flat. Wytwarzanie pary
pierścieni pośrednich jest kosztowne i czasochłonne. Ponadto, praca związana z dużą ilością
tylko nieco różniących się od siebie pierścieni pośrednich (różnica w danym momencie może
być niedostrzegalna) stanowi problem związany z magazynowaniem i zwiększa ryzyko
zamontowania niewłaściwej pary pierścieni.
[0007] US4292112A1 i DE2551285A przedstawia bęben montażowy dla opony typu
opisanego w niniejszym wynalazku.
OPIS WYNALAZKU
[0008] Celem niniejszego wynalazku jest przedstawienie rozszerzalnego zespołu bębna dla
opony typu run-flat zaprojektowanego w celu wyeliminowania powyższych wad, a który w
szczególności jest tani i łatwy do wytworzenia.
[0009] Zgodnie z bieżącym wynalazkiem, powyższy cel osiągnięty jest dzięki zespołowi
bębna opisanemu w Zastrzeżeniu 1.
[0010] Poszczególne przykłady wynalazku stanowią przedmiot zależnych zastrzeżeń.
KRÓTKI OPIS RYSUNKÓW
[0011] Nieograniczający przykład niniejszego wynalazku opisany zostanie na podstawie
przykładu odnoszącego się do odpowiednich rysunków, z których:
Figura 1, po usunięciu części dla zapewnienia przejrzystości, przedstawia w sposób
schematyczny widok rozszerzalnego zespołu bębna dla opony typu run-flat zgodnie z
niniejszym wynalazkiem;
Figura 2 przedstawia widok w większej skali od strony sektora pierścienia pośredniego
przedstawionego na Figurze 1;
Figura 3 przedstawia widok schematyczny czterech różnych konfiguracji sektora
przedstawionego na Figurze 2;
Figura 4 przedstawia schematyczne przekroje poprzeczne opony typu run-flat przedstawionej
na Figurze 1.
KORZYSTNE PRZYKŁADY WYNALAZKU
[0012] Numer 1 na Figurze 1 przedstawia w całości rozszerzalny zespół bębna dla opony typu
run-flat 2 (pokazano na Figurze 4).
[0013] Jak pokazano na Figurze 4, opona 2 składa się z toroidalnej warstwy zewnętrznej 3
posiadającej dwa zgrubienia pierścieniowe 4 i wsporczy bieżnik 5. Pas bieżnika 6 składający
się z wielu warstw bieżnikowych włożony jest pomiędzy warstwę zewnętrzną 3 a bieżnik 5.
Warstwa zewnętrzna 3 wspiera dwie ścianki boczne 7 pomiędzy bieżnikiem 5 a zgrubieniem
pierścieniowym 4; każda ścianka boczna 7 posiada wkładkę wzmacniającą 8 dla zwiększenia
wytrzymałości na zgniecenie umożliwiając tym samym na pracę opony 2 po zejściu z niej
powietrza (przy niskiej prędkości oraz na ograniczonym dystansie); wewnątrz, opona 2
posiada toroidalną wkładkę wewnętrzną 9 nieprzepuszczającą powietrza.
[0014] Na Figurze 4, każda wkładka wzmacniająca 8 ulokowana została po stronie
wewnętrznej warstwy zewnętrznej 3. Na innym przykładzie, który nie została pokazany,
każda wkładka wzmacniająca zlokalizowana jest po stronie zewnętrznej warstwy zewnętrznej
3 i tym samym styka się bezpośrednio ze zgrubieniem pierścieniowym.
[0015] Jak pokazano na Figurze 1, zespół bębna 1 posiada oś obrotu 10 i składa się z
pierścienia centralnego 11, dwóch pierścieni pośrednich 12 i dwóch pierścieni zewnętrznych
13. Każdy pierścień 11, 12, 13 składa się z kilku sektorów 14 ułożonych kolejno w krąg i
zamontowanych na wewnętrznym siłowniku (nie pokazano), który przesuwa sektory 14
promieniowo zmieniając średnicę zewnętrzną pierścienia 11, 12, 13; każdy pierścień pośredni
12 posiada gniazdo pierścieniowe 15 mieszczące wkładkę wzmacniającą 8 opony 2.
[0016] Jak pokazano na Figurze 2 i 3, każdy sektor 14 pierścieni pośrednich 12 oznaczony
jest przez trzy numery 16, 17, 18 - dokładniej, człon boczny 16 stykający się z pierścieniem
13; człon środkowy 17 i człon boczny 18 stykający się z pierścieniem centralnym 11 – tak
więc każdy człon centralny 17 zlokalizowany jest pomiędzy dwoma bocznymi członami 16 i
18. Człony 16, 17, 18 każdego sektora 14 pierścieni pośrednich 12 są oddzielne i niezależne
oraz połączone ze sobą przez kilka (zazwyczaj trzy lub cztery) śrub mocujących 19 ułożonych
równolegle do osi obrotu 10.
[0017] Gniazdo pierścieniowe 15 każdego sektora 14 pierścieni pośrednich 12 znajduje się w
członie centralnym 17 i członie bocznym 16, podczas gdy człon boczny 18 posiada płaską,
cylindryczną powierzchnię zewnętrzną. Ponadto, człon boczny 16 jest dłuższy, mierząc w osi
obrotu 10, niż człon centralny 17, który z kolei dłuższy jest, mierząc w osi obrotu 10, niż
człon boczny 18.
[0018] Jak pokazano na Figurze 3, pomiędzy człony 16, 17, 18 każdego sektora 14 pierścieni
pośrednich, można włożyć przekładki 20 o skalibrowanej grubości, aby przytrzymać człony
16, 17, 18 w wymaganej odległości od siebie.
[0019] Najlepiej, gdyby każda przekładka 20 wykonana została z tworzywa sztucznego, w
kształcie cylindrycznej rurki i zamontowana przy pomocy odpowiedniej śruby mocującej 19.
Innymi słowy, każda przekładka 20, to mała rurka z tworzywa sztucznego, docięta do
odpowiedniej długości z długiej rury, więc wytworzenie nawet dużej ilości przekładek 20 jest
tanie i łatwe.
[0020] Bardziej szczegółowo, dla każdego sektora 14 pierścieni pośrednich 12, pomiędzy
człon boczny 16 i człon centralny 17 można wprowadzić przekładki 20 o skalibrowanej
grubości, aby wyregulować wielkość gniazda pierścieniowego 15 i dostosować gniazdo
pierścieniowe 15 do rzeczywistej wielkości wkładki wzmacniającej; i dla każdego sektora 14
pierścieni pośrednich 12, pomiędzy człon boczny 18 a człon centralny 17 można wprowadzić
przekładki 20 o skalibrowanej grubości, aby wyregulować pozycję osiową gniazda
pierścieniowego 15 i dostosować ją do wymaganej pozycji wkładki wzmacniającej 8.
[0021] W przypadku każdego sektora 14 pierścieni pośrednich 12, człon centralny 17 i człon
boczny 18 posiadają kilka otworów 21, każdy służy do zamontowania śruby mocującej 19;
człon boczny 16 posiada kilka otworów ślepych 21, każdy do zamontowania śruby mocującej
19. Innymi słowy, każda śruba mocująca 19 przekładana jest przez otwór 21 w członie
bocznym 18 i przez otwór 21 w członie centralnym 17 i dokręcana jest do otworu ślepego 21
w członie bocznym 16, aby dociągnąć człony 16, 17, 18 do siebie.
[0022] Na przykładzie zobrazowanym na rysunku, każdy sektor 14 pierścieni pośrednich 12
składa się z trzech członów 16, 17, 18; na przykładzie alternatywnym, który nie został
przedstawiony, każdy sektor 14 pierścieni pośrednich 12 może składa się z różnej ilości (np.
dwóch lub czterech) członów. Oczywiście, im większa ilość członów znajduje się w każdym
sektorze 14 pierścieni pośrednich 12, tym bardziej jest on skomplikowany pod względem
mechanicznym oraz tym większy jest zakres w jakim można go wyregulować. Analiza i testy
teoretyczne, wykazują że najlepszy kompromis uzyskuje się stosując dla każdego sektora 14
pierścieni pośrednich trzy wyżej opisane człony 16, 17, 18.
[0023] Zespół bębna 1 posiada następujące korzyści: jest prosty pod względem
mechanicznym, tani w produkcji i zapewnia możliwość dopasowania wielkości i pozycji
każdego gniazda pierścieniowego 15, przy braku dodatkowych kosztów korzystając z
przekładek 20 (stanowiących niewielkie rurki z tworzywa sztucznego docięte do
odpowiedniego wymiaru).
Sporządził i zweryfikował
Sławomir Budziński
Rzecznik patentowy
Zastrzeżenia
1. Zespół bębna (1) do opony typu run-flat (2) z dwoma wkładkami wzmacniającymi (8);
bęben (1) posiada oś obrotu (10) i składa się z dwóch pierścieni pośrednich (12), z których
każdy składa się z kilku sektorów (14) ułożonych kolejno tworząc koło, wyposażony jest w
gniazdo osiowe (15) mieszczące wkładkę wzmacniająca (8) opony (2);
bęben (1) znamienny tym, że każdy sektor (14) pierścieni pośrednich (12) składa się z co
najmniej dwóch członów (16, 17, 18), które są oddzielone, niezależne i połączone ze sobą
kilkoma śrubami mocującymi (19) ułożonymi równolegle do osi obrotu (10).
2. Zespół bębna (1) według zastrz. 1, w którym pomiędzy człony (16, 17, 18) każdego sektora
(14) pierścieni pośrednich (12), można włożyć przekładki (20) o skalibrowanej grubości, aby
przytrzymać człony (16, 17, 18) w wymaganej odległości od siebie.
3. Zespół bębna (1) według zastrz. 2, w którym każda przekładka (20) posiada kształt
cylindrycznej rurki i zamocowana jest przy pomocy odpowiedniej śruby mocującej (19).
4. Zespół bębna (1) według zastrz. 1, 2 lub 3, w którym każdy sektor (14) pierścieni
pośrednich (12) składa się z trzech członów (16, 17, 18): pierwszy człon boczny (16), człon
centralny (17) i drugi człon boczny (18).
5. Zespół bębna (1) według zastrz. 4, w którym pierwszy człon boczny (16) skierowany jest
ku ściance podstawowej bębna (1), a drugi człon boczny (18) ku środkowi bębna (1).
6. Zespół bębna (1) według zastrz. 4 lub 5, w którym gniazdo pierścieniowe (15) każdego
sektora (14) pierścieni pośrednich (12) znajduje się w członie centralnym (17) oraz w
pierwszym członie bocznym (16).
7. Zespół bębna (1) według zastrz. 6, w którym dla każdego sektora (14) pierścieni pośrednich
(12) można wprowadzić przekładki (20) o skalibrowanej grubości pomiędzy pierwszy człon
boczny (16) a człon środkowy (17), aby ustawić wielkość gniazda pierścieniowego (15) i
dostosować go do rzeczywistej wielkości wkładki wzmacniającej (8).
8. Zespół bębna (1) według zastrz. 6 lub 7, w którym dla każdego sektora (14) pierścieni
pośrednich (12) można wprowadzić przekładki (20) o skalibrowanej grubości pomiędzy drugi
człon boczny (18) a człon środkowy (17), aby ustawić pozycję osiową gniazda
pierścieniowego (15) i dostosować ją do wymaganej pozycji wkładki wzmacniającej (8).
9. Zespół bębna (1) według jednego z zastrz. 4 do 8, w którym człon centralny (17) i drugi
człon boczny (18) posiadają kilka otworów (21), każdy służy do zamontowania śruby
mocującej (19); pierwszy człon boczny (16) posiada kilka otworów ślepych (21), każdy do
zamontowania śruby mocującej (19).
10. Zespół bębna (1) według jednego z zastrz. 4 do 9, w którym pierwszy człon boczny (16),
zmierzony równolegle do osi obrotu (10) jest dłuższy niż człon centralny (17) i drugi człon
boczny (18).
11. Zespół bębna (1) według zastrz. 10, w którym człon centralny (17), zmierzony równolegle
do osi obrotu (10) jest dłuższy niż drugi człon boczny (18).
12. Zespół bębna (1) według jednego z zastrz. 1 do 11, w którym każdy sektor (14) pierścieni
pośrednich (12) składa się z co najmniej trzech śrub mocujących (19).
13. Zespół bębna (1) według jednego z zastrz. 1 do 11, w którym każdy sektor (14) pierścieni
pośrednich (12) składa się z czterech śrub mocujących (19).
Sporządził i zweryfikował
Sławomir Budziński
Rzecznik patentowy