D - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego Gdańsk

Sygn. akt IV RC 40/16
WYROK CZĘŚCIOWY
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 3 października 2016 roku
Sąd Rejonowy Gdańsk- Południe w Gdańsku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich w składzie:
Przewodniczący SSR Ewa Szczutowska
Protokolant Kamil Walendziak
po rozpoznaniu w dniu 19 września 2016 roku w Gdańsku
na rozprawie
sprawy z powództwa M. L. (1) oraz
małoletniej M. L. (2), reprezentowanej przez matkę M. L. (3)
przeciwko G. L.
o alimenty
I. zasądza od pozwanego G. L. na rzecz powódki M. L. (1), ur. (...), tytułem alimentów kwotę po 600 zł (sześćset
złotych) miesięcznie płatnych do dnia 10-ego każdego miesiąca począwszy od 18 stycznia 2016 r.;
II. oddala powództwo M. L. (1) w pozostałym zakresie;
III. zasądza od pozwanego G. L. na rzecz małoletniej powódki M. L. (2), ur. (...), reprezentowanej przez matkę M. L.
(3) tytułem alimentów kwotę po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie za okres od dnia 18 stycznia 2016 roku do dnia
13 marca 2016 roku płatnych do rąk matki powódki M. L. (3) do dnia 10-ego każdego miesiąca;
IV. oddala powództwo małoletniej M. L. (2) reprezentowanej przez matkę M. L. (3) w zakresie żądania zapłaty
alimentów za okres od lipca do grudnia 2015 r. oraz ponad zasądzone w punkcie III (trzecim) alimenty;
V. wyrokowi w punkcie I (pierwszym) i III (trzecim) nadaje rygor natychmiastowej wykonalności;
VI. zasądza od pozwanego G. L. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku
kwotę 660 złotych (sześćset sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Sygn. akt IV RC 40/16
UZASADNIENIE
Pozwem z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie IV RC 44/16 powódka M. L. (1) wniosła o zasądzenie od pozwanego
G. L. na swoją rzecz alimentów w kwocie po 700 złotych miesięcznie tytułem jego udziału w kosztach utrzymania i
wychowania płatnych do 10-go dnia każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności
którejkolwiek z rat oraz o wyrównanie zaległego zobowiązania alimentacyjnego za okres od lipca do grudnia 2015 r.,
gdzie pozwany zobowiązał się do płacenia alimentów dobrowolnie.
Pozwem z dnia 18 stycznia 2016 r. w sprawie IV RC 40/16 małoletnia M. L. (2) reprezentowana przez przedstawicielkę
ustawową matkę M. L. (3) wniosła o zasądzenie od pozwanego G. L. na swoją rzecz alimentów w kwocie po 700 złotych
miesięcznie tytułem udziału w kosztach utrzymania i wychowania dziecka, płatnych do rąk matki małoletniej do 10-
go dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat oraz o
wyrównanie zaległego zobowiązania alimentacyjnego za okres od lipca do grudnia 2015 r., gdzie pozwany zobowiązał
się do płacenia alimentów dobrowolnie.
W uzasadnieniu obydwu powództw wskazano, że powódki są dziećmi ze związku małżeńskiego M. L. (3) i G. L.. Matka
małoletnich pracuje zawodowo jako pielęgniarka w G. oraz jako pracownik specjalistycznych usług opiekuńczych
w L.. W związku z tym, że pozwany nie płaci alimentów jest zmuszona dorabiać jako pielęgniarka na dyżurach
kontraktowych w G.. Pozwany jest emerytowanym policjantem, pracuje zawodowo w T.. Nadto posiada dom
mieszkalny i samochód marki M.. Małoletnia M. L. (2) jest uczniem klasy piątej Szkoły Podstawowej w G.. M. L. (1)
jest uczniem klasy trzeciej Liceum Ogólnokształcącego w G..
(pozew, k. 2-3, k. 13-14)
Postanowieniem z 21 stycznia 2016 r. Sąd zarządził połączenie sprawy IV RC 44/16 ze sprawą o sygnaturze IV RC
40/16 i prowadzić odtąd połączone sprawy pod wspólną sygnaturą IV RC 40/16.
(postanowienie, k. 18)
Postanowieniem z 20 stycznia 2016 r. Sąd udzielił powódce M. L. (1) zabezpieczenia roszczenia w ten sposób, że na czas
trwania procesu zobowiązał pozwanego G. L. do łożenia na rzecz powódki tytułem alimentów kwoty po 700 złotych
miesięcznie płatne z góry do 10-go dnia każdego miesiąca.
Postanowieniem z 21 stycznia 2016 r. Sąd udzielił powódce małoletniej M. L. (2) zabezpieczenia roszczenia w ten
sposób, że na czas trwania procesu zobowiązał pozwanego G. L. do łożenia na rzecz powódki tytułem alimentów kwoty
po 700 złotych miesięcznie, płatną z góry do 10-go dnia każdego miesiąca.
(postanowienia, k. 9, k. 18)
Na rozprawie w dniu 19 września 2016 r. pozwany oświadczył, że uznaje powództwo do kwoty 600 złotych miesięcznie
na obie powódki.
(protokół rozprawy, k. 46)
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
G. L. zawarł związek małżeński z M. L. (3) w dniu 25 lipca 1992 r. G.. Ze związku tego w dniu (...) urodził się syn M. L.
(4), w dniu 23 października 1997 r. narodziła się córka M. L. (1), zaś w dniu (...) córka M. L. (2).
(okoliczności bezsporne, a nadto odpisy skrócone aktu urodzenia, k. 6, k. 17)
Rodzina zamieszkiwała wspólnie do lipca 2015 r. w domu dwurodzinnym w L. przy ul. (...) o powierzchni ok.
136 m2 stanowiącym współwłasność małżonków. W lipcu 2015 r. M. L. (3) wyprowadziła się wraz dziećmi do G..
Jednocześnie małżonkowie zawarli umowę w przedmiocie rozdzielności majątkowej, a M. L. (3) swój udział w połowie
nieruchomości w L. darowała synowi M. L. (4), który miał zamieszkiwać z ojcem i partycypować w kosztach utrzymania
domu. W marca 2016 r. M. L. (4) wyprowadził się z domu i wynajął mieszkanie w G. wraz ze swoją dziewczyną. Jest
on osobą samodzielnie utrzymującą się.
(dowód: - przesłuchanie M. L. (3), k. 47-48; - przesłuchanie pozwanego G. L., k. 48-49)
W G. M. L. (3) wraz z dziećmi zamieszkała w mieszkaniu przy ul. (...) stanowiącym jej własność, zakupionym na kredyt
hipoteczny, którego rata wynosi ok. 1.200 złotych miesięcznie. Koszty utrzymania nieruchomości wynoszą: czynsz w
okresie zimowym – 650 złotych, w okresie letnim – 450 złotych, prąd – 100 złotych.
(dowód: - przesłuchanie M. L. (3), k. 47-48; - przesłuchanie powódki M. L. (1), k. 48-49)
M. L. (1) ma 19 lat, ukończyła liceum ogólnokształcące i rozpoczyna studia dzienne na Uniwersytecie G. na
kierunku germanistyka. Zamieszkuje z matką. Generalnie jest osobą zdrową, cierpi jednak na osteopatię, skutkującą
zmniejszoną odpornością na złamania i wymagającą dodatkowych wydatków na leki. Miesięczny koszt utrzymania
powódki wynosi około 1.200 złotych, na co składa się: wyżywienie – ok. 500 złotych, koszt zakupu leków – 100 złotych;
zakup odzieży – 150 złotych, zakup środków higienicznych – 50 złotych; wydatki na hobby/rozrywkę – 100 złotych;
zakup artykułów szkolnych, książek – 100 złotych; koszty mieszkaniowe – 200 złotych.
(dowód: - częściowo przesłuchanie M. L. (3), k. 47-48; - przesłuchanie powódki M. L. (1), k. 48-49)
Małoletnia M. L. (1) ma obecnie 11 lat i uczęszcza do szóstej klasy szkoły podstawowej. Również cierpi na osteopatię, ma
także wadę postawy w związku z którą uczęszcza na basen. W wolnym czasie chodzi także na jazdy konne. Miesięczny
koszt utrzymania małoletniej wynosi około 1.000 złotych miesięcznie. Na sumę tę składają się: wyżywienie – 400
złotych, zakup odzieży – 150 złotych, zakup środków higienicznych – 50 złotych, zajęcia dodatkowe – 100 złotych, zakup artykułów szkolnych – 100 złotych; koszty mieszkaniowe – 200 złotych.
(dowód: - częściowo przesłuchanie M. L. (3), k. 47-48; - przesłuchanie powódki M. L. (1), k. 48-49)
G. L. obecnie zamieszkuje wraz z matką w domu w L., stanowiącym współwłasność jego i jego syna. Nieruchomość
nie jest zadłużona. W domu tym na parterze zamieszkuje matka pozwanego M. L. (5), zaś na piętrze pozwany. M. L.
(5) uzyskuje emeryturę w wysokości około 1.500 złotych miesięcznie.
G. L. jest osobą zdrową, ma jednak problemy z bólem kręgosłupa. Nie wiąże się to jednak z dodatkowymi wydatkami
na leki. Raz do roku jeździ na trzytygodniowe wyjazdy do sanatorium. Pozwany jest emerytowanym policjantem,
od 2003 r. otrzymuje on emeryturę, obecnie w kwocie 1882,72 złote brutto (ok. 1.550 złotych netto) Po przejściu
na emeryturę podjął dodatkową pracę, wpierw w firmie ochroniarskiej, a w 2008 r. w T. jako pracownik fizyczny w
przedsiębiorstwie (...) uzyskując dochód w wysokości najniższej krajowej czyli ok. 1.500 złotych netto, gdzie pracował
do 1 czerwca 2016 r. Obecnie pozwany dorabia pracując w gospodarstwie rolnym w L.. Aby zachować uprawnienie do
pełnej emerytury pozwany ma prawo osiągnąć nie większy dochód niż minimalne wynagrodzenie za pracę. W okresie
o lutego do września 2016 r., na skutek premii uzyskanych w przedsiębiorstwie (...), pozwany został pozbawiony
części emerytury, otrzymując we wskazanym czasie jedynie 470 złotych jej tytułem. Nadto pozwany uiszcza 564
złote miesięcznie tytułem spłaty kredytu dla banku (...), który zaciągnął na potrzeby rozliczenia się z małżonką z
podzielonego majątku wspólnego. Zobowiązany był także do zapłaty około 4.000 złotych zaległych rachunków za
okres, gdy zamieszkiwał wraz z małżonką i dziećmi. Użytkuje on pojazd marki M., wyprodukowany w 2003 r., którego
miesięczny koszt utrzymania wynosi ok. 70 złotych.
(dowody: - przesłuchanie powódki M. L. (1), k. 48; - przesłuchanie pozwanego G. L., k.48-49; - przesłuchanie M.
L. (3), k. 47-48;)
W dniu 31 grudnia 2014 r., jeszcze przed wyprowadzką małżonki z dziećmi, G. L. zobowiązał się pisemnie do uiszczania
kosztów utrzymania dzieci w łącznej kwocie 800 złotych miesięcznie płatnych na konto bankowe M. L. (3). Alimenty
miały być wypłacane od dnia wymeldowania się i wyprowadzenia z domu M. L. (3) wraz z dziećmi. Po wyprowadzce
żony wraz z dziećmi pozwany nie przyczyniał się do utrzymania dzieci, przekazując jedynie incydentalnie drobne
kwoty np. z okazji urodzin. Pozwany nie uiszczał również kwoty alimentów ustanowionych w drodze zabezpieczenia
w niniejszej sprawie w wysokości 700 złotych miesięcznie. Potrzeby dzieci były w pełni zaspokajane przez matkę.
(dowody: - przesłuchanie M. L. (3), k. 47-48;)
M. L. (3) pracuje jako pielęgniarka w szpitalu na umowę o pracę, tytułem której uzyskuje dochód w wysokości ok. 2.500
złotych netto. Nadto pracuje jako pracownik specjalistycznych usług opiekuńczych w miejscowości L., gdzie uzyskuje
wynagrodzenie w wysokości 900 złotych netto. M. L. (3) uzyskuje dodatkowy dochód z dyżurów kontraktowych w
Akademii Medycznej w G. średnio w wysokości 2.000 złotych miesięcznie, lecz dochód ten nie ma charakteru stałego.
Przedstawicielka ustawowa małoletniej pracuje średnio w tygodniu ok. 60-70 godzin, wliczając sobotę i niedzielę.
Choruje ona na autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, stwierdzono także osteoporozę oraz alergię. Miesięczny koszt
leczenia M. L. (3) wynosi ok. 100-150 złotych.
(dowód: - przesłuchanie M. L. (3), k. 47-48)
Sąd zważył co następuje:
Przedstawiony wyżej stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie zebranych w sprawie dowodów, opierając się przede
wszystkim na przesłuchaniu stron postępowania. Stan faktyczny w niniejszej sprawie był w większości bezsporny
między stronami postępowania, Nie były kwestionowane oświadczenia stron w zakresie osiąganych przez nie
zarobków, jak też potrzeby uprawnionych do alimentów dzieci. Pozwany nie kwestionował również tego, że ciąży na
nim obowiązek alimentacyjny wobec pełnoletniej córki M. L. (1). Odmiennie kształtowała się jedynie ocena możliwości
zarobkowych pozwanego, który utrzymywał, iż ze względu na wysokość własnych zarobków nie jest w stanie uiszczać
renty alimentacyjnej w dochodzonej sumie.
Mając powyższe na względzie Sąd nie znalazł podstaw by kwestionować przeprowadzone w sprawie dowody z
przesłuchania pozwanego G. L., powódki M. L. (1) oraz przedstawicielki ustawowej małoletniej powódki M. L.
(2). Zeznania stron postępowania były wzajemnie ze sobą spójne, nie zawierały wewnętrznych sprzeczności i
tworzyły jasny obraz stosunków rodzinnych. Mogły więc stanowić one podstawę ustaleń faktycznych w sprawie.
Wątpliwości Sądu budziły jedynie deklarowane w obydwu pozwach koszty utrzymania uprawnionych do alimentów,
jak i twierdzenie pozwanego co do jego ograniczonych możliwości zarobkowych, o czym szerzej w dalszej części
wywodu.
Na wstępie rozważań określić należy zakres rozpoznania powództwa w części objętej wydanym wyrokiem częściowym.
Zgodnie z art. 445 § 1 zd. 1 k.p.c. postępowanie w sprawie o zaspokojenie potrzeb rodziny lub o alimenty, wszczęte
przed wytoczeniem powództwa o rozwód lub separację, ulega z urzędu zawieszeniu z chwilą wytoczenia powództwa o
rozwód lub separację, co do świadczeń za okres od jego wytoczenia. W niniejszej sprawie przedmiotem rozpoznania
było powództwo pełnoletniej M. L. (1) o alimenty oraz powództwo małoletniej M. L. (2), reprezentowanej przez
przedstawicielkę ustawową, matkę M. L. (3) wraz z roszczeniami o zapłatę alimentów za okres sprzed wytoczenia
powództwa. Jednocześnie Sąd z urzędu stwierdził, że w dniu 14 marca 2016 r. do Sądu Okręgowego w Gdańsku wpłynął
pozew o separację między małżonkami zarejestrowany pod sygnaturą II C 1021/16. Powyższe uzasadniało, zgodnie z
dyspozycją powołanego na wstępie przepisu, zawieszenie postępowania w sprawie w zakresie powództwa małoletniej
M. L. (2) od dnia 14 marca 2016 r. Przedmiotem rozpoznania Sąd mógł więc, na obecnym etapie postępowania, uczynić
jedynie powództwo M. L. (1) oraz powództwo M. L. (2) w części odnoszącej się do rat alimentacyjnych do dnia 13
marca 2016 r. włącznie. W pozostałym zakresie postępowanie zostanie podjęte po zakończeniu się sprawy o separację.
Stosownie do art. 133 § 1 k.r.o. rodzice obowiązani są do alimentowania dziecka, które nie jest w stanie utrzymać
się samodzielnie. Zakres tego obowiązku wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby uprawnionego, a z
drugiej możliwości majątkowe i zarobkowe osób do alimentacji zobowiązanych, w tym wypadku obojga rodziców
powódek (art. 135 § 1 k.r.o.). Obowiązek alimentacyjny może być także realizowany przez osobiste starania o
utrzymanie i wychowanie dziecka, stosownie do art. 135 § 2 k.r.o. Usprawiedliwione potrzeby dziecka powinny
być oceniane nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości
zarobkowych zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.
W szczególności pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych
możliwości zobowiązanego. Pojęcia te w praktyce pozostają we wzajemnej zależności i obie przesłanki wzajemnie
na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez Sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10
października 1969 r., III CRN 350/69).
Przy ocenie, które z potrzeb uprawnionego powinny być uznane za potrzeby usprawiedliwione, należy brać pod
uwagę możliwości zobowiązanego. Każde dziecko musi mieć zapewnione podstawowe warunki egzystencji w postaci
wyżywienia zapewniającego jego prawidłowy rozwój fizyczny, stosowną do wieku odzież, środki na ochronę zdrowia,
kształcenie podstawowe i zawodowe oraz na ochronę jego osoby i majątku. Wyjście poza wymienione potrzeby zależy
już tylko od osobistych cech dziecka oraz od zamożności i przyjętego przez zobowiązanego modelu konsumpcji w
zestawieniu z jego możliwościami zarobkowymi i majątkowymi. Zgodnie z utrwaloną w orzecznictwie zasadą, dzieci
mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami, i to zarówno wtedy, gdy żyją z nimi wspólnie, jak i wtedy, gdy żyją
oddzielnie. Oznacza to, że rodzice powinni zapewnić dziecku warunki materialne odpowiadające tym, w jakich żyją
sami. Nie będzie to jednak dotyczyło potrzeb będących przejawem zbytku (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i
Administracyjnej SN z 16 grudnia 1987 r., III CZP 91/86, OSNCP 1988, nr 4, poz. 42).
Przechodząc do merytorycznego ustosunkowania się do wniesionych roszczeń za bezsporny uznać należało fakt, że G.
L. jest zobowiązany do alimentacji swoich córek, bowiem nie są one w stanie utrzymać się samodzielnie z racji swojego
wieku i braku majątku czy dochodów. M. L. (2) ma obecnie 11 lat i uczęszcza do szkoły podstawowej. Natomiast M. L.
(1), mimo, że jest już osobą pełnoletnią, to kontynuuje naukę na studiach dziennych co uniemożliwia jej zarobkowanie,
wobec czego pozwany zobowiązany jest również do jej alimentacji.
Mając na względzie powyższe uwagi kluczowe znaczenie w sprawie miało ustalenie zarobkowych i majątkowych
możliwości zobowiązanego do alimentów G. L., a także ustalenie zakresu usprawiedliwionych potrzeb uprawnionych
do alimentów M. i M. L. (1). Nie bez znaczenia w sprawie pozostawała także ocena stanu zarobkowego i
majątkowego matki powódek – M. L. (3), co wynika ze wskazywanego już obowiązku zapewnienia dziecku warunków
odpowiadających poziomowi życia rodziców.
W ocenie Sądu możliwości zarobkowe pozwanego G. L. ocenić należy na kwotę około 3.000 złotych miesięcznie.
Pozwany uzyskuje świadczenie emerytalne w kwocie blisko 1.600 złotych netto. Ponadto ma on prawną i rzeczywistą
możliwość uzyskiwania dodatkowych dochodów w wysokości minimalnego wynagrodzenia, które wynosi około 1.400
złotych netto. Pozwany jest osobą w wieku, w którym większość ludzi pozostaje aktywna zawodowo, jego stan zdrowia
zaś nie uniemożliwia mu podjęcia pracy zarobkowej. Jest on również osobą zmotoryzowaną. Także sytuacja na rynku
pracy nie powinna być uznana za przeszkodę w znalezieniu zatrudnienia przez pozwanego. Podkreślenia wymaga fakt,
iż w postępowaniu o roszczenia alimentacyjne Sąd, adekwatnie do treści art. 135 § 1 k.r.o., bada możliwości zarobkowe
i majątkowe pozwanego, nie zaś rzeczywiście uzyskiwane przez niego dochody. Niedopuszczalne jest więc obliczenie
należnych alimentów poprzez prostą operację polegającą na określeniu ich w relacji do wysokości uzyskiwanego przez
zobowiązanego dochodu. Skoro G. L. od 2008 r. swoją pracą był w stanie dostarczać do domowego budżetu kwotę
około 3.000 złotych miesięcznie to nie sposób uznać, by wraz z wyprowadzką rodziny zdolność taką utracił. Powyższe
przemawiało za uznaniem, że pozwany posiada możliwości zarobkowe we wskazanej wyżej kwocie.
Określając wysokość alimentów należnych dziecku od jednego rodzica należy uwzględnić także możliwości zarobkowe
drugiego z nich, dlatego Sąd ocenił w niniejszej sprawie również możliwości zarobkowe M. L. (3) – przedstawicielki
ustawowej małoletniej powódki M. L. (2). W ocenie Sądu w chwili obecnej matka powódek ponad miarę eksploatuje
swoje możliwości zarobkowe. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest m.in. fakt, że zaciągnęła ona kredyt hipoteczny, zaś
pozwany nie łoży na utrzymanie córek. Niewątpliwie wykonywanie pracy zarobkowej w takim wymiarze, jak obecnie
świadczy przedstawicielka ustawowa, tj. 70-80 godzin tygodniowo, nie będzie możliwe w sposób stały. Z tego też
powodu Sąd ocenia możliwości zarobkowe matki powódek również na kwotę 3.000 złotych miesięcznie.
Celem określenia wysokości renty alimentacyjnej konieczne jest jeszcze ustalenie usprawiedliwionych potrzeb
powódek. Bezspornym jest że do potrzeb tych należy wliczyć koszty wyżywienia, środków higieny i czystości oraz
odzieży, koszt zakupu leków, a także udział powódek w opłatach mieszkaniowych w zajmowanym wraz z matką
mieszkaniu. Sąd doszedł do wniosku, opierając się w tej mierze na zasadach doświadczenia życiowego oraz na ocenie
stopy życiowej rodziców, że koszt utrzymania małoletniej M. L. (2) wynosi około 1.000 miesięcznie. Za znacznie
zawyżone Sąd uznał więc obliczenia matki małoletniej, która w pozwie wskazała, że koszt utrzymania dziecka wynosi
2.200 złotych miesięcznie. Kwota ta nie została zresztą poparta jakimikolwiek materiałem dowodowym. Na sumę
1000 złotych składają się: wyżywienie – 400 złotych, zakup odzieży – 150 złotych, zakup środków higienicznych –
50 złotych, zajęcia dodatkowe – 100 złotych, - zakup artykułów szkolnych – 100 złotych; koszty mieszkaniowe –
200 złotych. Natomiast koszty utrzymania powódki M. L. (1) Sąd ocenił adekwatnie do wieku w jakim powódka się
znajduje, tj na kwotę 1.200 złotych miesięcznie, na którą składają się: wyżywienie – ok. 500 złotych, koszt zakupu
leków – 100 złotych; zakup odzieży – 150 złotych, zakup środków higienicznych – 50 złotych; wydatki na hobby/
rozrywkę – 100 złotych; zakup artykułów szkolnych, książek – 100 złotych; koszty mieszkaniowe – 200 złotych.
Również i w przypadku powódki deklarowane w załączniku do pozwu koszty utrzymanie na kwotę 2.200 złotych uznać
należało za znacząca zawyżone. Stoją one w dysproporcji z samym oświadczeniem powódki, która w toku rozprawy
wskazała, że koszt jej utrzymania wynosi ok. 700-800 złotych bez kosztów mieszkaniowych. Mając na względzie fakt,
że M. L. (1) jest już osobą pełnoletnią, która rozpoczyna studia w trybie dziennym, Sąd uznał, iż koszty jej utrzymania
są nieco wyższe od jej 11-letniej siostry M. L. (2) i wynoszą 1.200 złotych.
Wobec tak określonych możliwości zarobkowych rodziców powódek oraz ich usprawiedliwionych potrzeb Sąd uznał za
zasadne, na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o. w punkcie I sentencji wyroku, zasądzić od pozwanego
G. L. na rzecz powódki M. L. (1), ur. (...), tytułem alimentów kwotę po 600 zł (sześćset złotych) miesięcznie płatnych
do dnia 10-ego każdego miesiąca począwszy od 18 stycznia 2016 r. W pozostałym zakresie, na podstawie art. 133 § 1
k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 a contrario oraz na podstawie art. 137 § 2 k.r.o. Sąd oddalił powództwo. Zgodnie z art. 137 § 2
zd. 1 k.r.o. niezaspokojone potrzeby uprawnionego z czasu przed wniesieniem powództwa o alimenty Sąd uwzględnia
zasądzając odpowiednią sumę pieniężną. Mając powyższe na uwadze powódka, celem skutecznego dochodzenia
roszczeń alimentacyjnych za okres od lipca do grudnia 2015 r., zobowiązana była udowodnić, że takie niezaspokojone
potrzeby wystąpiły. Tymczasem jak wskazała matka powódki w toku przesłuchania, wszelkie potrzeby dzieci zostały
zaspokojone. Ustalenie tego rodzaju wyklucza możliwość dochodzenia zapłaty świadczeń alimentacyjnych za czas
sprzed wniesienia powództwa.
Sąd, na podstawie art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 k.r.o., zasądził od pozwanego G. L. na rzecz małoletniej powódki
M. L. (2), ur. (...), tytułem alimentów kwotę po 500 zł (pięćset złotych) miesięcznie za okres od dnia 18 stycznia
2016 roku do dnia 13 marca 2016 roku płatnych do rąk matki powódki M. L. (3) do dnia 10-ego każdego miesiąca,
oddalając powództwo w zakresie żądania zapłaty alimentów za okres od lipca do grudnia 2015 r. oraz w pozostałym
zakresie za okres od 18 stycznia 2016 roku do 13 marca 2016 r. Podstawę rozstrzygnięcia w przedmiocie oddalenia
powództwa stanowił art. 133 § 1 k.r.o. w zw. z art. 135 § 1 a contrario oraz art. 137 § 2 k.r.o. Również i w tym wypadku,
z przytoczonych powyżej względów, brak było podstaw do uwzględnienia powództwa o świadczenie alimentacyjne za
okres sprzed wniesienia pozwu.
Na podstawie art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. Sąd nadał wyrokowi w punkcie I i III rygor natychmiastowej wykonalności.
Zgodnie z powołanym przepisem Sąd z urzędu nadaje rygor natychmiastowej wykonalności, jeżeli zasądza alimenty
co do rat płatnych po dniu wniesienia powództwa.
Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych zasądza od
pozwanego G. L. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Gdańsk – Południe w Gdańsku kwotę 660 złotych
(sześćset sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa. Na
kwotę tę składa się obliczona proporcjonalnie do stopnia uwzględnienia powództwa wysokość opłaty od pozwu, od
której z mocy ustawy zwolnieni byli powodowie.