Technologia Trisoplast

Technologia Trisoplast®
Problemy z pozyskaniem gliny w niektórych miejscach lokalizacji obiektów wymagających mineralnych uszczelnień , trudności
związane z wytworzeniem minimalnej 75-cio centymetrowej( niekiedy dużo grubszej ) warstwy, jej wilgotnością, plastycznością
oraz sposobem jej tworzenia spowodowały ,że niezbędnym stało się poszukiwanie nowych rozwiązań. Niedoskonałość bentomat
lub innych geosyntetyków ,które ulegały przetarciom, rozerwaniu zmusiło do poszukiwań i wyprodukowania materiału ( najlepiej na
bazie mineralnych składników ) , który wyeliminował by te problemy , a ponadto dawałby możliwość jego instalacji przy skarpach o
nachyleniu zboczy nawet 1:2.
®
Technologia Trisoplast rozpowszechniona została na początku lat 90-tych. Jest ona wykonywana z mineralnego uszczelnienia na
bazie piasku, stanowiąc jednocześnie zamiennik warstwy gliny wymaganej przy konstruowaniu wysypisk i ich zakrywaniu (rekultywacji ). Decydującym czynnikiem przemawiającym za tą technologią jest to ,że nie wymaga ona uplastyczniania materiału , jego
urabiania i trójwarstwowego układania na placu budowy z zachowaniem rygorystycznych warunków. Innym problemem jest także
pozyskanie tak olbrzymich ilości gliny i jej transportu.
Wymagania dot. składników stosowanych w technologii Trisoplast® i produktu końcowego.
1.
Wymagania dla wzbogaconego bentonitu wapniowego
Zawartość montmorylonitu : >=75 %wagowych ±25%
Zdolność pęcznienia po 24 godzinach (m/m): >700% po aktywacji bentonitu
Wartość wskaźnika metylenowego : >= 200mg MB/g bentonitu
Ilość cząstek o wielkości 125Mm ( wg krzywej przesiewu) nie może przekraczać 5% (m/m) .
Maksymalna dopuszczalna zawartość wilgoci powinna nie przekraczać 13% (m/m)
w porównaniu z suchą masą.
2.
Wymagania dla piasku
Zawartość substancji organicznej
Cząstki mineralne =<63 m
Ilość składników wg. krzywej przesiewu C5.6
Ilość składników wg. krzywej przesiewu C4
M50
Przewodnictwo
Odczyn (pH)
Węglan wapnia
Współczynnik równomierności
:
:
:
:
:
:
:
:
< 1,5%
< 10%
≤ 0,0%
≤ 0,5%
150 - 170μm
< 1,000 μS/cm
4.-5 – 10,0
≤ 5% + lub –1
porównywalne z
wartością z wstępnego
rozpoznania
Piasek zastosowany do wytworzenia materiału żelującego nie powinien zwierać żadnych obiektów o ostrych krawędziach,
odłamków skalnych ,korzeni lub zbrylonych gruntów spoistych. Piasek pobrany nie powinien być zanieczyszczony i powinien
być brany z tego samego miejsca z jakiego została wstępnie pobrana próbka do analizy.
3. Wymagania dla wody
Przewodnictwo
Odczyn (pH)
:
:
≤ 1,500 μS/cm
5.0 – 9.0
®
4. Parametry mieszaniny Trisoplast i jej stosowanie
A/ Mieszanina Trisoplast® powinna być zastosowana z minimalną średnią wartością 0,07m
B/. Dla bariery żelowej będącej mieszaniną gliny i piasku dopuszczalną przepuszczalność wynosi 20mm na rok zgodnie z
europejskim standardem dot. przykrywania (rekultywacji ) obiektów. Wartość ta wyznaczana jest doświadczalnie przy
użyciu kolumny wodnej wypełnionej wodą o wysokości słupa 0,5m, dającej podciśnienie przy dnie równe 50mbar w
okresie 200dni/rok. Dla warstwy o grubości 7cm wartość ta wyrażona gradientem wynosi i= 15,29 i wymagania co do
-11
wspł. przepuszczalności K < 7,57 e m/s.
C/. Warstwa ochronna gruntu wytworzona w technologii Trisoplast® powinna zawierać średnio 12g bentonitu na 1m2.
Żelowa mieszanina powinna zawierać 11% bentonitu. Jest to wielkość buforowej chemicznej pojemności, trwałości
i zdolności do odtwarzania w przypadku osiadania gruntu.
D/. Dopuszczalna ujemna tolerancja w grubości warstwy wynosi 20mm.
E/. W trakcie składowania, transportu i procesu wytwarzania poszczególne składniki i wytworzona mieszanina powinna być
chroniona przed zawilgoceniem, wysuszaniu, nadmiernego ciepła, przemarzania i oddziaływaniem chemikalii. Materiał,
który znalazł się w w/opisanych warunkach nie może być użyty do przetwarzania lub instalacji.
F/.Warstwa na której układana jest warstwa Trisoplast® powinna być gładka pozbawiona wgłębień z dokładnością +/- 2 cm
oraz wszelkich korzeni, kamieni lub zbrylonych kawałków gruntu. Minimalna wartość odporności na przepuszczanie przy
100mm ,mierzonych przy pomocy sondy powinna być 250kN.m2.
G/. Przy końcu dnia każda ułożona warstwa Trisoplast®-u powinna zostać skompaktowana.
H/. Na ułożonej warstwie należy wykonać warstwę ochronną o grubości 40cm z piasku lub rodzimego gruntu ( będącego
mieszaniną różnych gruntów).
I/. Ułożona i skompaktowana warstwa Trisoplast® musi być przykryta warstwą ochronną w ciągu 24 godzin od jej ułożenia.
Jeśli nie jest to możliwym, ułożoną i skompaktowana warstwę należy przykryć folią ogrodniczą, by zapobiec procesowi
wietrzenia i ujemnemu oddziaływaniu warunków atmosferycznych ( jak opady, przymrozki, itp.)
J/. Utworzona nieprzepuszczalną warstwa nie może zwierać żadnych związków chemicznych mogących ulegać
rozpuszczeniu powodując tym samym zagrożenie dla środowiska, zwierząt i ludzi.
K/. Żel piaskowo-glinowy wymaga dużej odporności na rozciąganie i zmienne naprężenia. Współczynnik plastyczności
powinien wynosić co najmniej 125%. Wysoka plastyczność jest zasadniczo związana z możliwą deformacją utworzonej
warstwy, zabezpieczając ją przed zerwaniem lub pęknięciem.
®
L/. Promieniowanie UV nie powoduje zmian parametrów warstwy Trisoplast . Materiał może być eksponowany na świeżym
powietrzu bez żadnych dodatkowych zabezpieczeń.
®
Instalacja bariery, żelu piaskowo- glinowego powinna być wykonana ściśle ze wskazówkami zawartymi w protokółach Trisoplast . Żel
glinowy tworzony jest z chwilą zetknięcia się wody z mieszaniną bentonitu wapnia i polimeru. Ścisła budowa strukturalna żelu tworzy
się w wyniku wiązań chemicznych wytwarzanych przez cząsteczki mineralnej gliny i polimerów.
5.
Sprawdzenie parametrów materiałów do produkcji mieszaniny żelującej
Parametry materiałów sprowadzonych do wytworzenia warstwy żelującej muszą odpowiadać parametrom uzyskanym od
dostawców dostarczonych w postaci badań, analiz ,itp. W zależności od możliwych, dostępnych materiałów dobierane są proporcje
poszczególnych składników i ustalany jest ich optymalny wzajemny ilościowy stosunek.
5.1 Materiał piaszczysty (piasek)
Każda dostawa piasku musi posiadać świadectwo pochodzenia wydane przez dostawcę piasku. Certyfikat musi zawierać
następujące dane:
A/ nazwę producenta
B/ rodzaj piasku i miejsce jego wydobycia.
Materiał piaszczysty musi odpowiadać parametrom podanym w p.2.
5.2
Bentonit wapniowy
Każda dostawa bentonitu musi posiadać świadectwo pochodzenia wydane przez dostawcę materiału. Certyfikat musi
zawierać następujące dane:
A/ nazwę producenta
B/ nazwę produktu
C/ typ bentonitu
Jeśli dostawca posiada stosowny certyfikat to inspekcja techniczna połączona jest i inspekcją techniczną producenta.
Parametry bentonitu muszą odpowiadać parametrom zawartym w p.1.
5.3
Polimer
Każda dostawa polimeru musi posiadać świadectwo pochodzenia wydane przez dostawcę materiału. Certyfikat musi zawierać
następujące dane:
A/ nazwę producenta
B/ nazwę produktu
C/ numer produkcyjny
Dostawca polimeru pobiera próbkę z każdego 1000kg polimeru. Próbki te są przechowywane przez dostawcę przez okres
min. 2 lat.
5.4
Woda
Jeśli do procesu używana jest woda powierzchniowa, musi ona być badana pod względem parametrów podanych w tabeli
w p.3.