1. Na podstawie tekstu zapisz w 5-6 punktach losy wojenne głównej

1. Na podstawie tekstu zapisz w 5-6 punktach losy wojenne głównej bohaterki tekstu.
2. Wyjaśnij – w kontekście tekstu i swojej wiedzy historycznej, o czym mówią zdania:
Okazało się, że nie ma ulic i że w ogóle nie ma miasta. Ludzie nie byli już groźni?
„Człowieku! Ja nie wiem, jak ja się dzisiaj nazywam”.
3. Sformułuj 5 różnic w sposobie przedstawienia armii radzieckiej i momentu końca
wojny między zamieszczonym niżej fragmentem piosenki Vladimira Haritonova z
1975 roku a relacją Hanny Krall. Weź pod uwagę treść tekstu, konwencję opisu i jego
język.
Dzień zwycięstwa
(…)
W jasny dzień zwycięstwa
kwitnie biały bez,
grzmią saluty
i sztandary chylą się.
Wielka radość,
ale oczy pełne łez.
Dzień zwycięstwa!
Dzień zwycięstwa!
Dzień zwycięstwa!
Dni i noce
od martenów buchał żar
dni i noce
jednej sprawie służył kraj
A na froncie
żołnierz mężnie wroga bił
przybliżaliśmy ten dzień
ze wszystkich sił.
W jasny dzień zwycięstwa
kwitnie biały bez…itd.
4. Jaką funkcję w tekście ma porównanie sceny pojenia kawą żołnierzy radzieckich do
piety? Odpowiedz w 3, 4 zdaniach.
5. Sformułuj 3 argumenty na rzecz tezy, że dany tekst ma cechy reportażu.
6. Postępuj zgodnie z instrukcjami podanymi w punktach a) i b).
a) Wskaż 3 cechy języka bohaterki charakterystyczne dla nieoficjalnej, mówionej
odmiany polszczyzny, uzupełniając tabelę:
Określenie cechy:
b)
Ilustrujący ją cytat:
Jakie funkcje pełni zachowanie takiego języka w tekście? Wymień 2.
7. Znajdź w tekście zacytowane niżej kwestie Wojciecha Tochmana i przyporządkuj im
odpowiednie intencje.
a) „Miał duży dom?”
1. wprowadzenie do tekstu dodatkowej
informacji, której czytelnik może nie znać
2. przerwanie dygresji rozmówcy, chęć
1
b) „Rada Główna Opiekuńcza.”
uporządkowania rozmowy
c) „Od rana dudniła ziemia.”
3. prośba o wyjaśnienie trudnych,
problematycznych dla czytelnika kwestii
d) „Umiała pani czytać, a nie wiedziała, jak
się nazywa?”
4.sugestia by podjąć z powrotem przerwaną
rozmowę i przypomnienie jej ostatniego
wątku
e) „Wróćmy do Milanówka”
5. prośba o rozwinięcie wątku
8. Napisz 5- punktowy poradnik dla dziennikarzy przeprowadzających wywiad, w
którym ujmiesz ich główne zadania w czasie rozmowy lub przestrzeżesz przed
błędami. Używaj zdań w trybie rozkazującym.
9. Jak określiłbyś stosunek Hanny Krall do jej rozmówcy – zaproponuj 2 określenia i
odpowiedz na pytanie, z czego on wynika?
10. Podkreśl zagadnienia, które uważasz za główne tematy przeczytanego tekstu:
a)
b)
c)
d)
e)
f)
g)
h)
Rola poezji Gałczyńskiego w dojrzewaniu bohaterki.
Krytyczny obraz Armii Czerwonej.
Pamięć o wojnie – zbiorowa i prywatna.
Porównanie krajobrazu dzisiejszego Milanówka i Milanówka z lat 40.
Konflikt pokoleń.
Opis powojennej szkoły.
Relacja o tym, co oznaczał dla bohaterki koniec wojny i jak go przeżywała.
Refleksja o tym, na czym polega doświadczenie dzieciństwa w czasach wojny.
11. Uzasadnij swój wybór z pytania 9., uzupełniając tekst:
Według mnie jednym z głównych tematów rozmowy z Hanną Krall jest między innymi: ...
................................................................................................................................................
Wskazuje na to po pierwsze ..................................................................................................
po drugie zaś...........................................................................................................................
12. W 10-zdaniowej wypowiedzi ujmij 7 głównych podobieństw i różnic w ujęciu tematu
powrotu do miejsc znanych z dzieciństwa w tekście „Wyzwolenie” i w
zamieszczonym niżej wierszu Miłosza. Uwzględnij treść, sposób opisu i konteksty
biograficzne związane z postaciami Miłosza i Krall.
Czesław Miłosz
Okolica
Nikomu nie powiedziałem, że znam tę okolicę.
Bo i po co. To jakby myśliwy z włócznią
Zjawił się i szukał czegoś, co tu było.
Po wielu wcieleniach wracamy na ziemię,
Ale niepewni, czy rozpoznamy jej twarz.
Gdzie były wioski i sady, teraz tylko pola.
Zamiast starodrzewiu, młode lasy.
Obniżono poziom wód, znikła mszaryna1,
1
Mszaryna – błoniste zarośla, trzęsawisko, inaczej, w polszczyźnie kresowej„rojst”.
2
I z nią zapach bahunu2, cietrzewie i żmije.
Powinna tu być rzeka. Jest, choć skryta w gąszczu,
Nie jak dawniej na łąkach. I dwa stawy
Musiały okrywać się rzęsą, aż wsiąkły w czarnoziem.
Błyszczy jeziorko, ale ma brzeg bez sitowia
Przez które przedzieraliśmy się, płynąc z panną X,
Żeby potem wycierać się jednym ręcznikiem, w tańcu.
2
Bahun – ludowa nazwa bagna zwyczajnego, krzewu z rodziny wrzosowatych.
3