Mapa Kultury
Transkrypt
Mapa Kultury
Pobrano z portalu Mapa Kultury 16.12.2014 Jan z Lublina muzyczną wizytówką lubelskiego renesansu ____________________________ autor: Karol Rzepecki Jan z Lublina to jeden z najwybitniejszych, niestety dzisiaj zapomnianych kompozytorów okresu renesansu. Jednak czy na pewno został nazwany właściwie? Przekonajmy się sami... Druga połowa epoki renesansu przyniosła znaczący rozwój na gruncie wielu gałęzi sztuki, łącznie z muzyką. Miejscami, w których gromadzili się najwybitniejsi kompozytorzy były dwory szlacheckie, gdzie rozwijała się przede wszystkim muzyka świecka, a także klasztory i opactwa, w których ze zrozumiałych przyczyn dominowała muzyka religijna. Jednym z takich miejsc był Klasztor Kanoników Regularnych w Kraśniku, niewielkiej miejscowości na Lubelszczyźnie. Jego początki sięgają II połowy XV wieku. Był to wówczas znaczący ośrodek kultury muzycznej w tamtym regionie. Jak podają źródła, funkcję organisty w tamtym okresie sprawowali tam między innymi: Korabinowski Bartłomiej, Kosecki Kasper, czy też wreszcie Jan z Lublina. Data urodzi i śmierci Jana z Lublina do końca nie są znane. Wiadomo, że urodził się, działał i zmarł w XVI wieku. Uważany jest do dzisiejszego dnia za jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej muzyki organowej. Jan był prawdopodobnie członkiem zakonu na terenie którego działał, jak większość ówczesnych organistów. Prawdopodobnie w latach 1499 i 1508 uzyskał podwójne magisterium na Akademii Kazimierzowskiej w Krakowie. To Janowi z Lublina przypisywane jest autorstwo najobszerniejszego zabytku polskiej muzyki organowej tamtego okresu. Uważany jest za autora tabulatury powstałej w latach 1537-1547, której oryginalny tytuł brzmi: „ Tabulatura Joannis de Lublin Canonicorum Regularium de Crasnyc”. Mówiąc o tej postaci warto byłoby zastanowić się dlaczego Jan, który żył, komponował i mieszkał w Kraśniku został określony mianem Jana z Lublina. Otóż przydomek miejscowości dodany osobie zamiast nazwiska nie oznacza wcale tego, że używała go ona za życia. Mógł on zostać dodany długo po śmierci tej osoby. Tak też było prawdopodobnie w tym przypadku. Postać Jana z Lublina - jak należy przypuszczać - po śmierci została zapomniana. Znaczenie – na rzecz Lublina - straciła też rodzinna miejscowość artysty. Nazywanie zatem kompozytora „Janem z Kraśnika” mogłoby umniejszać jego wkład w polską muzykę. Dlatego historia nadała mu przydomek „z Lublina”. strona 1 / 1