Adaptacja metod analizy zmęczeniowej w aspekcie stochastyki

Transkrypt

Adaptacja metod analizy zmęczeniowej w aspekcie stochastyki
dr hab. inż. Grzegorz Ślaski
POLITECHNIKA POZNAŃSKA
Instytut Maszyn Roboczych i Pojazdów Samochodowych
ul. Piotrowo 3, 60-965 Poznań
tel. 61 665 2222
Poznań, 23.06.2014
RECENZJA
rozprawy doktorskiej mgr inż. Mikołaja SPADŁO
„ADAPTACJA METOD ANALIZY ZMĘCZENIOWEJ W ASPEKCIE STOCHASTYKI
OBCIĄŻEŃ DLA MASZYN ROLNICZYCH”
(promotor: dr hab inż. Jan Szczepaniak prof. nadzw.
Przemysłowego Instytutu Maszyn Rolniczych w Poznaniu)
Podstawa opracowania:
Zlecenie Dziekana Wydziału Maszyn Roboczych i Transportu Politechniki Poznańskiej
Nr DR-63/454/01/2014 z dnia 06.06.2014 r.
1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA ROZPRAWY
2.1. Charakterystyka redakcji pracy
Przedstawiona do recenzji rozprawa liczy 130 stron z czego 108 stron stanowi tekst rozprawy, 6 stron
spis literatury zawierający 103 pozycje a 9 stron stanowi 5 załączników. Praca zawiera także spis treści,
streszczenie w języku polskim i angielskim. W pracy zamieszczono160 ponumerowanych rysunków. Treść
rozprawy została podzielona na 6 rozdziałów i podrozdziały 2 i 3 stopnia.
Przedmiotem pracy było zweryfikowanie założonej hipotezy (nazwanej tezą) o możliwości adaptacji metod
analizy zmęczeniowej bazującej na pełnej stochastyce obciążeń dla maszyn rolniczych, co wiązało się
praktycznie z algorytmizacją procesów (opracowaniem metody) generacji widm wymuszeń dla maszyn
rolniczych na potrzeby realizacji analiz zmęczeniowych.
Pracę można podzielić na dwie zasadnicze części:
˗ część wstępną (rozdziały 1,2 i 3) prezentującą zagadnienie oceny trwałości zmęczeniowej oraz
bardziej szczegółowo zajmujące się analizą literatury n.t. metod prognozowania trwałości
maszyn rolniczych,
˗ część zasadniczą - opisującą metody i narzędzia realizacji celów pracy i uzyskane wyniki rozdziały 5 i 6.
Rozdział 4 ma charakter bardziej formalny i zawiera opis przedmiotu (obiektu) badań, opis problemu
badawczego pracy oraz celu głównego i szczegółowych pracy.
2.1. Charakterystyka treści pracy
W rozdziale 1 (Wprowadzenie) Autor przedstawił znaczenie kształtowania odpowiedniej trwałości
zmęczeniowej dla kosztów i bezpieczeństwa eksploatacji maszyn. Wspomniał też o możliwościach
eksperymentalnego badania trwałości jednak zwrócił uwagę na ich znaczną koszto- i czasochłonność
przeciwstawiając im koncepcję modelowania trwałości zmęczeniowej z niewielkim udziałem badań
eksperymentalnych w celu weryfikacji modelu i pozyskania informacji o obciążeniach eksploatacyjnych.
W rozdziale 2 (Metody oceny trwałości zmęczeniowej w analizach maszyn rolniczych) Autor przedstawił
krótko najważniejsze informacje na temat metod wnioskowania o trwałości zmęczeniowej maszyn dzieląc je na
obliczenia zmęczeniowe oraz badania eksperymentalne. Krótko przedstawił metody obliczania trwałości
zmęczeniowej zwracając uwagę na ich ograniczoną dokładność i duży rozrzut wyników. Omówił metody
schematyzacji przebiegów naprężeń, podkreślając, że różne metody schematyzacji dają różniące się widma
obciążeń, co prowadzi do różnic w szacowanej trwałości zmęczeniowej. W dalszej części rozdziału 2 Autor
1|Strona
rozprawy omówił uwzględnienie w szacowaniu trwałości zmęczeniowej zmienności wartości amplitudowej
i średniej naprężeń oraz przedstawił hipotezy kumulacji uszkodzeń.
W części rozdziału 2 poświeconej metodom eksperymentalnym badania trwałości zmęczeniowej opisał
wady i zalety badań trakcyjnych, poligonowych i stanowiskowych, poświęcając tym ostatnim najwięcej miejsca.
Ostatnim podrozdziałem rozdziału 2 jest „Aspekt stochastyki obciążeń w metodach analizy
zmęczeniowej”, w którym Autor krótko przedstawił podstawowe informacje dotyczące analizy sygnałów
w dziedzinie częstotliwości, metody programowania badań zmęczeniowych przy zastosowaniu uproszczonej
stochastyki obciążeń oraz podejście polegające na rozpatrywaniu kilku warunków pracy o określonym udziale
czasowym w całkowitej trwałości.
W końcowej części omawianego podrozdziału Autor przestawił krótko metody analiz trwałości
zmęczeniowej bazujące na pełnej stochastyce zmian obciążeń polegające na przygotowaniu widma obciążenia
zastępczego zawierającego informacje o rozkładzie częstotliwościowym amplitud zarejestrowanych
w warunkach eksploatacji obiektu.
W rozdziale 3 (Studium literaturowe z obszaru prognozowania trwałości zmęczeniowej maszyn
rolniczych) Autor rozprawy podsumował przegląd literatury z obszaru prognozowania trwałości zmęczeniowej
maszyn rolniczych. Ocenił, iż istnieje niewielka liczba polskojęzycznych publikacji poświęconych ocenie trwałości
zmęczeniowej maszyn rolniczych – omówił, dokonując krytycznej oceny 7 publikacji w j. polskim oraz 6 publikacji
w j. angielskim.
Rozdział 4 (Zakres pracy) ma charakter formalny ale jest istotny ze względu na przedstawienie obiektu
wykorzystywanego do badań (opryskiwacza sadowniczego), problemu badawczego oraz celów i tezy pracy.
Jako problem badawczy określono brak metod opracowania widm obciążeń bazujących na wszystkich
podstawowych własnościach procesu losowego dla maszyn rolniczych. Jako główny cel pracy Autor przyjął
algorytmizację procesów generacji widm wymuszeń dla maszyn rolniczych na potrzeby analiz zmęczeniowych.
Tezę pracy Autor zdefiniował następująco „możliwa jest adaptacja metod analizy zmęczeniowej
bazujących na pełnej stochastyce obciążeń dla maszyn rolniczych”.
Rozdział 5 (Adaptacja metod analizy zmęczeniowej dla maszyn rolniczych z uwzględnieniem stochastyki
obciążeń) poświęcony został kompleksowemu przedstawieniu zaproponowanej procedury oceny trwałości
zmęczeniowej maszyn rolniczych, którą następnie zrealizowano praktycznie proponując szczegółowe metody dla
realizacji kolejnych kroków tej procedury.
W pierwszym kroku wykonano badania polowe dla ramy opryskiwacza sadowniczego (rozdział 5.1) łącznie 24 przejazdy badawcze, w trakcie których zebrano informacje niezbędne do identyfikacji sił, wymuszeń
kinematycznych oraz transmitancji kół w zakresie dynamiki pionowej.
Wykorzystując badania symulacyjne stanowiskowe (metodę zdalnego parametru) wygenerowano sygnał
ekwiwalentnych wymuszeń kinematycznych (rozdział 5.2). Dane te posłużyły do przeprowadzenia analiz
dynamicznych we współrzędnych modalnych (rozdział 5.3), które dalej były podstawą komputerowych symulacji
wytrzymałościowych (rozdział 5.4). Otrzymane przebiegi naprężeń skonfrontowano z przebiegami
zarejestrowanymi metodami tensometrycznymi, wykazując satysfakcjonującą zgodność podstawowych
charakterystyk obu procesów losowych (rozdział 5.4.3).
W ostatnim kroku za pomocą zaadaptowanych metod obliczeniowych oszacowano trwałość
zmęczeniową dla trzech wybranych węzłów konstrukcji ramy (rozdział 5.5).
Rozdział 6 (Podsumowanie) zamyka pracę. Autor w podsumowaniu stwierdził, że w pracy opisano proces
ustalania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych na podstawie zaproponowanej przez niego procedury
oceny trwałości. Odniósł się do tezy i celu pracy stwierdzając udowodnienie postawionej tezy oraz realizację
założonych celów.
Autor pokazał też samokrytyczne podejście do swojej pracy zamieszczając własne uwagi krytyczne do
swojej pracy oraz proponując zagadnienia do rozwiązania w przyszłości. Oceniając praktyczne wykorzystanie
wyników pracy ocenił, że opisany w pracy ciąg działań stanowi metodykę postępowania konstruktora
w procesie definiowania trwałości zmęczeniowej maszyn rolniczych.
2|Strona
2. OCENA ROZPRAWY
2.1. Wartość naukowa i utylitarna pracy
Podjęte przez Autora rozprawy zagadnienie jest istotne naukowo oraz utylitarnie co wynika ze znaczenia
wiedzy pozwalającej projektować maszyny o dużym stopniu niezawodności, wynikającym m. in. z ich trwałości
zmęczeniowej. O ile w sensie ogólnym metody badania i szacowanie trwałości zmęczeniowej są znacząco
rozwinięte dzięki postępowi zarówno nauki, jak i techniki (w szczególności komputerowych metod analiz
inżynierskich) o tyle wiedza dotycząca uwzględniania i pozyskiwania szczegółowych informacji na temat
procesów eksploatacji i towarzyszących im losowych obciążeń oraz ich uwzględniania w analizach
zmęczeniowych w poszczególnych dziedzinach techniki jest rozwinięta w bardzo różnym stopniu.
W przypadku maszyn rolniczych wiedza ta wymaga ciągle doskonalenia i uzupełnień. Praca doktorska
Mikołaja Spadło wpisuje się w proces rozwoju tej wiedzy proponując z jednej strony kompleksową metodykę
prowadzenia analizy zmęczeniowej a z drugiej przybliżając specyfikę obciążeń eksploatacyjnych wybranej grupy
maszyn rolniczych o charakterze przyczep jednoosiowych.
Opisana w rozprawie metodyka wraz z informacjami o eksploatacji stanowią nie tylko nową wiedzę ale
także ma znaczenie utylitarne jako propozycja procedury postępowania dla konstruktorów tej grupy maszyn
rolniczych. Dlatego można ocenić, że przyjęty obszar rozważań pracy oraz zdefiniowany problem badawczy są
aktualne z naukowego punktu widzenia i istotne aplikacyjnie.
2.2. Oryginalność rozprawy
Zaproponowana przez autora procedura postępowania w zakresie przeprowadzenia analizy zmęczeniowej
z uwzględnieniem stochastyki obciążeń, dla wybranej przykładowej maszyny mieszczącej się w grupie przyczep
jednoosiowych, z uwzględnieniem szczegółowych metod jej realizacji jest oryginalnym rozwiązaniem Doktoranta
popartym wartościowymi oryginalnymi badaniami własnymi zarówno w obszarze badań eksperymentalnych,
stanowiskowych jak i analiz obliczeniowych.
Uznać należy, że pomimo wykorzystania w rozprawie wielu metod badawczych znanych już w literaturze
i praktyce inżynierskiej, ich połączenie w kompleksową metodykę odniesioną i przystosowaną w szczegółach do
wybranych maszyn rolniczych ma charakter oryginalny.
2.3. Poprawność metodologiczna rozprawy
W odniesieniu do celu głównego - „algorytmizacji procesów generacji widm wymuszeń dla maszyn
rolniczych na potrzeby realizacji analiz zmęczeniowych” oraz celów szczegółowych można określić zastosowane
metody jako poprawne i prowadzące do osiągnięcia sformułowanych celów.
Jednak można mieć zastrzeżenia co do sformułowania „teza” oraz jej treści jak i sposobu
„udowodnienia”. Ze względu na charakter dyscypliny o wybitnie empirycznym charakterze w pracy powinna
zostać postawiona hipoteza (przypuszczenie, przewidywany wynik badań) o nietrywialnym charakterze, co do
której można przeprowadzić proces weryfikacji pozwalający hipotezę uznać za niemającą podstaw do odrzucenia
albo za fałszywą.
Sformułowanie tezy w postaci „możliwa jest adaptacja metod analizy zmęczeniowej bazujących na pełnej
stochastyce obciążeń dla maszyn rolniczych” sprawia trudność zrozumienia przy pomocy jakich wyników można
ją zweryfikować a z drugiej strony względem tego sformułowania brak jest większych wątpliwości. Nasuwa się
tu na myśl możliwość oceny zaproponowanej metody poprzez porównanie wyników szacowania trwałości
z rzeczywistą trwałością dla obciążeń o charakterze stochastycznym. Tego jednak w pracy nie zrealizowano
(byłoby to trudne czasowo jak i organizacyjnie oraz ekonomicznie), pozostawiając w zasadzie niepewnym
w jakim stopniu uzyskiwane wyniki szacowania trwałości będą się pokrywać z rzeczywistą trwałością
konstrukcji maszyny rolniczej w warunkach obciążeń eksploatacyjnych.
W opinii recenzenta Autor zbędnie rozszerzył w sformułowanej tezie zakres pracy do obszarów za które
bezpośrednio nie odpowiada (m.in. hipotezy kumulacji uszkodzeń, metody schematyzacji obciążeń), a jedynie
wykorzystuje je dla pełnej egzemplifikacji opracowanej procedury. Gdyby teza (a raczej hipoteza) pracy nie
3|Strona
wychodziła poza obszar przyjętego celu pracy to brzmieć mogłaby ona następująco „Możliwe jest
zaproponowanie algorytmów procesu generacji widm losowych wymuszeń dla maszyn rolniczych
o charakterystykach stochastycznych zgodnych z widmami obciążeń eksploatacyjnych na podstawie
cząstkowych badań w warunkach eksploatacyjnych oraz z uwzględnieniem planu eksploatacji”. Tak
sformułowana teza znajduje swój dowód w treści recenzowanej pracy. Tezę zaproponowaną przez Autora pracy
uznać należy za sformułowaną niefortunnie i zbędnie szeroko.
Warto podkreślić, że obszar pracy jest dosyć rozległy co spowodowało, że Doktorant zastosował wiele
metod badawczych o znacznym stopniu złożoności i skomplikowania, uzyskując wartościowe osiągnięcia na
poszczególnych etapach realizacji pracy i egzemplifikacji zaproponowanej procedury. Należy tu podkreślić takie
osiągnięcia jak:
1. zaproponowanie kompleksowej procedury (a w zasadzie metodyki) szacowania trwałości zmęczeniowej
maszyn rolniczych, z uwzględnieniem stochastyczności działających na nie obciążeń, i jej
egzemplifikacja na przykładzie ramy nośnej opryskiwacza sadowniczego,
2. opracowanie i zweryfikowanie metody pozwalającej na pozyskanie informacji o obciążeniach
działających na konstrukcję nośną maszyny rolniczej w warunkach eksploatacyjnych - w szczególności
o siłach działających w punkcie zagregowania urządzenia z ciągnikiem rolniczym oraz siłach
zredukowanych do środków kół, podczas przejazdów na różnych podłożach oraz przy różnych poziomach
obciążenia,
3. odtworzenie sygnałów reprezentujących pionowe wymuszenia kinematyczne działające w punkcie styku
koła maszyny rolniczej z podłożem z wykorzystaniem symulacji stanowiskowej, na podstawie
zmierzonych przyspieszeń oraz na podstawie tych badań wygenerowanie transmitancji operatorowej
oraz widmowej, wiążącej wymuszenia kinematyczne działające na koło z odpowiedzią w postaci ruchu
jego środka.
4. obliczenie map naprężeń za pomocą MES, z wykorzystaniem wyznaczonych przemieszczeń węzłów,
5. wykazanie w wyniku przeprowadzenia analizy wrażliwości na zmiany współczynników tłumienia
materiału konstrukcji nośnej małej istotności wpływu tłumienia materiałowego na ruch węzłów
i potwierdzenie dużego udziału w procesie intensyfikowania naprężeń pierwszych postaci drgań
własnych zdeterminowanych przez niską sztywność kół,
6. opracowanie metody generacji obciążenia zastępczego ujmującego wszystkie podstawowe funkcje
statystyczne przebiegów wymuszeń działających w poszczególnych warunkach pracy oraz
uwzględniającego ich procentowy udział w całym okresie użytkowania.
2.4. Poprawność formalna rozprawy
W ocenie strony formalnej warto zwrócić uwagę na fakt, że rozdziały 2 i 3 prezentują zagadnienie oceny
trwałości zmęczeniowej w ogóle oraz bardziej szczegółowo metod prognozowania trwałości maszyn rolniczych a
więc w zasadzie mogłyby stanowić jeden szerszy rozdział.
Wątpliwości budzi także użycie sformułowania „przedmiot badań” do opisu obiektu badawczego,
sformułowanie „teza” do postawionej hipotezy włącznie z jej mało dyskusyjną treścią oraz brak jawnie
przedstawionego zakresu pracy.
Jeśli chodzi o stronę redakcyjną i edycyjną to główną uwagą jest brak spisu oznaczeń w pracy, który
czasami utrudnia czytanie pracy a także częsty brak legendy do oznaczeń zastosowanych na rysunkach
(wyjaśnienie istnieje, ale jest umieszczone tylko w tekście pracy).
Rozprawa jest starannie opracowana pod względem redakcyjnym. Podkreślić w sposób zdecydowanie
pozytywny należy materiał ilustracyjny pracy - szczególnie w postaci przygotowanych przez Autora rozprawy
schematów przedstawiających całościową zaproponowaną procedurę jak i schematów przedstawiających
procedury cząstkowe. Wartość informacyjna przygotowanych schematów jest duża i świadczy o dogłębnej
wiedzy autora na temat treści merytorycznej tworzonych schematów i ilustracji.
4|Strona
2.1. Uwagi ogólne
Poza uwagami sformułowanymi w punktach 2.1 -2.4 Recenzent ma następujące uwagi o charakterze
ogólnym:
1. zaproponowane metody obliczeniowe pozwalają tylko na szacowanie trwałości a nie na jej „definiowanie”
bądź „ustalanie” o czym Autor kilkakrotnie pisze, najprawdopodobniej ze względu na brak refleksji na
temat właściwego znaczenia użytych sformułowań,
2. temat pracy jest znacznie szerszy niż przedstawiana egzemplifikacja w postaci maszyny o specyficznej
konstrukcji i sposobie użytkowania zbieżnym dosyć mocno z przyczepą jednoosiową i dosyć
ograniczonych obciążeniach wynikających głównie z pionowych wymuszeń kinematycznych - rodzi się
pytanie, czy przykład innej maszyny, pracującej przy bardziej złożonych obciążeniach w równym stopniu
umożliwiłby zaprezentowanie zaproponowanej metody. Pytanie jakie się nasuwa to to, czy zastosowanie
zaproponowanej metody dla znaczenie szerszej grupy maszyn rolniczych jest możliwe w tym samym
stopniu,
3. w odniesieniu do rozdziału 3 stwierdzić można, że ilość przeanalizowanych publikacji wydaje się być
dosyć skromna, ale jednocześnie ocenić należy, że ich dobór jest dosyć trafny i reprezentatywny, a
przedstawione wnioski umiejętnie i jasno przedstawione i zinterpretowane w aspekcie pracy.
2.2. Uwagi szczegółowe
Pomimo pozytywnej oceny treści rozprawy we wszystkich aspektach Autor nie ustrzegł się wielu
drobnych błędów bądź niejasności rodzących następujące pytania/uwagi szczegółowe:
1. Str. 9 - hipoteza H-M-H – brak wyjaśnienia skrótu (czy chodzi o warunek plastyczności Hubera-MisesaHencky'ego (HMH))?
2. Str. 37 - czy tytuł podrozdziału zamiast „Przedmiot badań” nie powinien brzmieć „Obiekt badań lub
badawczy”?
3. Str. 38 - tabela 3, wiersz 3 i 4 – ten sam opis szczegółów a inna trwałość zmęczeniowa – czy opis
powinien być różny – w czym tkwi różnica?
4. Str. 40 - czy sformułowanie „wyznaczanie transmitancji kół badanej maszyny rolniczej nie powinno być
doprecyzowane sformułowaniem „dla dynamiki pionowej”?
5. Str. 41 - rys. 45 – Na początku rozdziału autor pisze, że rysunek ten przedstawia ciąg czynności, których
realizacja jest niezbędna w celu ustalenia eksploatacyjnej trwałości zmęczeniowej ….. a dopiero w
podpisie rysunku pojawia się informacja, że jest to zaproponowana przez Autora procedura definiowania
wytrzymałości zmęczeniowej maszyn rolniczych - czy nie jest to najważniejszy element pracy i poza
przedstawieniem nie powinien być wcześniej skomentowany co do założeń i sposobu jego konstrukcji.
Pytanie dodatkowe czy procedura dotyczy definiowania czy szacowania trwałości zmęczeniowej?
6. Str. 46. - „Metoda bazuje na przyspieszeniach pionowych środków piast kół” – zdanie fałszywe
merytorycznie. Metoda polega na odtworzeniu sygnałów wyjściowych poprzez kształtowanie sygnału
wejściowego. Sygnałami wyjściowymi są przyspieszenia pionowe środków piast kół.
7. St.49-51 - Analiza wykresów od 57 do 61 nasuwa wątpliwość co do wykorzystania wartości średniej
drgań jako wystarczającej do stwierdzenia stacjonarności procesu drganiowego. Wynika to z faktu, że
niezależnie od amplitudy drgań wartość ta zawsze będzie bliska zeru. Czy nie należało zastosować także
momentów wyższych rzędów - np. wariancji do oceny stacjonarności procesu drganiowego?
8. St.49-51 - W jaki sposób Autor wykorzystywał/interpretował wartości funkcji autokorelacji - jak oceniał
zmienność ich wartości zmieniające się od 0 do około 2.5?
9. Str. 65 - Opis metod wyznaczania sił w styku koła z nawierzchnią - podobny sposób zastosowano
w pracy doktorskiej Pana dr inż. Piotra Białka pt. Badanie wpływu warunków pracy agregatu rolniczego na
jego ogólny bilans energetyczny z roku 1997 z PIMR – szkoda, że nie została przywołana,
10. Str. 77 - rys. 104 - czy jednostką sygnału jest m/s2?
11. Str. 78 - rys. 105 - czy przesunięcie =10 oznacza 10 sekund?
5|Strona
12. Str. 80 - czy we wzorze (76) oraz (77) transmitancje oznaczone jako G32 nie powinny być oznaczone jako
G23?
13. Str. 81 - str. 81 – czy wzór 87 jest poprawny? – chodzi o przyrównanie środkowej części do
transmitancji,
14. Str. 84 - rys. 113 - brak legendy, w podpisie też nie wiadomo o jakie sygnały chodzi. Dopiero opis
w tekście wyjaśnia wątpliwości.
3. PODSUMOWANIE I KONKLUZJA
Na podstawie analizy treści rozprawy stwierdzam, że oceniana praca mieści się w dyscyplinie naukowej
mechanika i budowa maszyn. Podjęte przez Autora zagadnienie oceniam jako aktualne dla dziedziny nauki
i techniki jaką się zajmuje (projektowania maszyn rolniczych) oraz mające duże znaczenie utylitarne.
Podjęty problem wraz z kompleksową egzemplifikacją wykorzystania opracowanej procedury oceniam
jako ambitny i szeroki co wymagało od Autora zgromadzenia dużego zasobu wiedzy i uzyskania biegłości
w korzystaniu z narzędzi inżynierskich i naukowych obejmujących:
˗ analizy teoretyczne z wykorzystaniem aparatu matematycznego,
˗ badania symulacyjne i analizy wytrzymałościowe z wykorzystaniem m.in. metody elementów
skończonych,
˗ organizację i realizację badań eksperymentalnych zarówno warunkach eksploatacji i w warunkach
badań laboratoryjnych,
˗ umiejętność prowadzenia analiz trwałości zmęczeniowych w oparciu o wybrane hipotezy
wytrzymałościowe.
Świadczy to o dobrej znajomości przez Doktoranta problematyki rozwiązywanej w recenzowanej
rozprawie.
Rozwiązanie problemu naukowego w postaci braku metod opracowania widm obciążeń bazujących na
wszystkich podstawowych własnościach procesu losowego dla maszyn rolniczych poprzez opracowanie
kompleksowej procedury generacji widm wymuszeń na potrzeby analiz zmęczeniowych uważam za
zrealizowane w sposób twórczy o oryginalny oraz zweryfikowany w zakresie uzyskania porównywalnych
podstawowych statystyk sygnałów wymuszeń kinematycznych odtworzonych w badaniach stanowiskowych
oraz poziomów naprężeń uzyskanych z modelu MES i z badań eksperymentalnych.
Pozwala to ocenić, że Autor rozprawy wykazał się samodzielnością w formułowaniu oryginalnych
problemów naukowych i ich rozwiązywaniu oraz umiejętnością prowadzenia unikalnych eksperymentów
badawczych.
Pod względem metodologicznym praca jest prawidłowa poza wyjątkiem dotyczącym niezbyt fortunnego
sformułowania tezy pracy, co jednak wobec prawidłowego sformułowania problemu badawczego oraz celu
głównego i pośrednich pracy nie umniejsza znacząco jej wartości.
Na podkreślenie zasługuje również dobry poziom redakcyjny i edytorski pracy - w szczególności bardzo
dobry poziom merytoryczny i edycyjny autorskich ilustracji o dużej wartości informacyjnej.
Zawarte w opinii ogólne i szczegółowe uwagi krytyczne nie wpływają na ogólną pozytywną ocenę pracy
a stanowią wskazówki dla doskonalenia warsztatu badawczego i naukowego oraz precyzji wypowiedzi Autora
w przyszłych pracach naukowych.
W podsumowaniu stwierdzam, że rozprawa mgr. inż. Mikołaja SPADŁO „ADAPTACJA METOD ANALIZY
ZMĘCZENIOWEJ W ASPEKCIE STOCHASTYKI OBCIĄŻEŃ DLA MASZYN ROLNICZYCH” spełnia wymagania
stawiane pracom na stopień doktora nauk technicznych, w rozumieniu art. 13 ustawy z dnia 14 marca 2003
o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki i wnoszę o jej przyjęcie
a także o dopuszczenie mgr inż. Mikołaja SPADŁO do publicznej obrony ocenianej dysertacji.
dr hab. inż. Grzegorz Ślaski
6|Strona