Naruszenie dzierżawy

Sygn. akt III Ca 1340/13
UZASADNIENIE
Postanowieniem z dnia 8 marca 2013 r. , w sprawie LD1G/00001481/13 Sąd Rejonowy w Zgierzu oddalił wniosek (...)
spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w K. o wpis w dziale III księgi wieczystej (...) wzmianki o zawarciu umowy
dzierżawy nieruchomości objętej tą księgą wieczystą .
Sąd Rejonowy ustalił , że księga wieczysta (...) urządzona została dla nieruchomości położonej w O. , stanowiącej
działkę gruntu nr (...) o powierzchni 0,1065 ha , której właścicielem jest (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością
w K.. Do wniosku wnioskodawca dołączył umowę dzierżawy przedmiotowej nieruchomości z notarialnym
poświadczeniem za zgodność z okazanym dokumentem , bez notarialnego poświadczenia podpisów złożonych pod
umową .
Apelację od tego postanowienia złożył wnioskodawca – (...) spółka z ograniczona odpowiedzialnością w K. . Zarzucił
Sądowi Rejonowemu naruszenie przepisu art. 1 ust 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece przez przyjęcie , że
ujawnienie wzmianki o umowie dzierżawy zawartej na czas określony 25 lat nie jest okolicznością decydującą o stanie
prawnym nieruchomości oraz naruszenie art. 16 ust 2 ustawy o księgach wieczystych i hipotece przez nie zastosowanie
tego przepisu i oddalenie wniosku . Zarzucił tez , że brak wezwania wnioskodawcy do uzupełnienia wniosku przez
złożenie umowy dzierżawy z podpisami notarialnie poświadczonymi stanowi naruszenie prawa do Sądu . W konkluzji
wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia prze uwzględnienie wniosku .
Sąd Okręgowy zważył,
co następuje :
Apelacja jest bezzasadna . Jak stanowi przepis art. 1 ust 1 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych
i hipotece ( Dz.U. z 2001 r. Nr 124,poz.1361 z późn. zm. ) księgi wieczyste prowadzi się w celu ustalenia stanu
prawnego nieruchomości. Stan prawny przedmiotowej nieruchomości nie jest sporny , ujawniony w księdze wieczystej
jest zgodny z rzeczywistym stanem prawnym . Wbrew tezie ujawnienie w księdze wieczystej faktu zawarcia umowy
dzierżawy nie jest elementem ustalenia stanu prawnego nieruchomości . Nadto , wnioskodawca żąda ujawnienia faktu
zawarcia umowy dzierżawy w sytuacji gdy jest to niedopuszczalne . Wnioskodawcy bowiem służy żądanie ujawnienia
prawa a nie faktu . W tym kontekście nie doszło do naruszenia przepisu art. 16 ust 2 pkt 1 ustawy o księgach wieczystych
i hipotece . Zgodnie bowiem z tym przepisem - w wypadkach przewidzianych w przepisach ustawowych w księdze
wieczystej, poza prawami rzeczowymi, mogą być ujawnione prawa osobiste i roszczenia , a w szczególności : prawo
najmu lub dzierżawy, prawo odkupu lub pierwokupu, prawo dożywocia. Wniosek został więc źle skonstruowany . Jak
stanowi przepis art. 6268 § 2 k.p.c. rozpoznając wniosek o wpis, Sąd bada jedynie treść i formę wniosku, dołączonych
do wniosku dokumentów oraz treść księgi wieczystej. Treść wniosku w tej sprawie nie pozwala na dokonanie żądanego
wpisu .
Zgodnie z przepisem art. 31 ust 1 ustawy o księgach wieczystych i hipotece wpis może być dokonany na
podstawie dokumentu z podpisem notarialnie poświadczonym, jeżeli przepisy szczególne nie przewidują innej formy
dokumentu. Teza apelacji , że przepis ten nie dotyczy żądanego wpisu jest błędna . Przepis ten dotyczy każdego wpisu
– o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej . Skoro więc nie ma tu przepisów szczególnych – art. 31 ust 1 ma
oczywiste zastosowanie.
Nie doszło też do naruszenia prawa wnioskodawcy do Sądu . Przepisy prawa postępowania wieczystoksięgowego nie
przewidują wzywania wnioskodawcy do uzupełnienia braku wniosku skutkującego jego oddaleniem . Jednakże nic
nie stoi na przeszkodzie do ponowienia wniosku , właściwie skonstruowanego i złożonego.
W tym stanie rzeczy Sąd Okręgowy na podstawie art. 385 w zw z art. 13 § 2 k.p.c. oddalił apelację .