6 ( kwiecień 2001 ) - Miejska Poradnia Psychologiczno

Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
Oprac. A.Danielewicz, J.Pietrusewicz
POCZYTAJCIE MAMO, TATO ! 6 ( kwiecień 2001 )
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Na czym polega terapia logopedyczna?
Gdy zapadnie już decyzja o wybraniu się do logopedy, tak rodzice , jak i
dziecko zastanawiają się, co ich czeka w
gabinecie logopedycznym. Aby pomóc
państwu przygotować się do tego, oceńmy
kilka obiegowych opinii na ten temat.
• Wizyty u logopedy są podobne do wizyt u lekarza, który przepisze odpowiednie lekarstwa. Nie!
Wizyty u logopedy polegają raczej na
specjalistycznych ćwiczeniach.
•
Logopeda, tak jak dentysta, sam, bez
udziału rodzica poprawi nieprawidłowa
wymowę mojego dziecka. Nie!
Ćwiczenia prowadzone przez logopedę
muszą być codziennie utrwalane przez
rodzica w domu.
•
tą, używaniem smoczka przez dziecko,
sposobem oddychania. Nie!
Logopeda udzieli szeregu zaleceń dotyczących sposobu karmienia dziecka,
jego diety, używania smoczka czy sposobu oddychania, ponieważ mają one
istotny wpływ na rozwój mowy.
•
Wizyty u logopedy pomogą.
Tak!
Systematyczne uczęszczanie na spotkania z logopeda , stosowanie się do
jego zaleceń i utrwalanie w domu
ćwiczeń wykonywanych na zajęciach
zapewniają najczęściej dziecku osiągnięcie poprawnej wymowy!
Gorąco zapraszamy!
A.Danielewicz
Mówienie nie ma nic wspólnego ze
sposobem karmienia dziecka, jego die-
Uwaga, przyszli pierwszoklasiści!
Szczególnie zapraszamy do gabinetów logopedycznych dzieci , które rozpoczną we wrześniu naukę w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Teraz jest ostatni dzwonek na wyrównanie ewentualnych nieprawidłowości w mowie Państwa dziecka! Pomoże to zapewnić dziecku udany start w szkole.
Miejska Poradnia Psychologiczno – Pedagogiczna w Koszalinie
Oprac. A.Danielewicz, J.Pietrusewicz
POCZYTAJCIE MAMO, TATO ! 6 ( kwiecień 2001 )
Praktyczne uwagi pomocne we wspieraniu rozwoju swego dziecka
Hania
„Moja córka uwielbia jazdę na rowerze. Od wczesnej wiosny do późnej jesieni rower staje się jej ulubioną zabawką.
Trwa to od kilku lat. Kiedy była młodsza
dla jej bezpieczeństwa nie wolno jej było
jeździć po ulicy. Niezwykle jednak ją to
pociągało.
Gdy pierwszy raz poszła sama na rower ,
wytłumaczyłam, że może jeździć tylko po
chodniku, zakazałam jeździć po ulicy,
sprawdzałam z okna. Pierwsze wyprawy
były bez zarzutu. Pewnego dnia zauważyłam, że moje dziecko jedzie po ulicy. Zawołałam ją natychmiast do domu. Skruszona obiecała mi, że już więcej nie będzie. Po jakimś czasie znowu to samo. Kolejne tłumaczenia, kolejna obietnica. Zaczęłam poszukiwać skutecznego rozwiązania. Zbić, zabrać rower, krzyczeć, wychodzić na rower razem z nią...
Podjęłam decyzję. Kiedy Hania wychodziła na rower, powiedziałam jak zwykle, że
wolno jej jeździć jedynie po chodniku i
dodałam: ”Jeżeli będziesz jeździła po uli-
cy, schowam rower do piwnicy na tydzień”. Minęło kilka dni. Po raz kolejny
zobaczyłam, ze Hania jedzie rowerem po
ulicy. Poszłam do niej, kazałam zejść z
roweru i zaczęłam odnosić go do piwnicy.
Hania płacząc obiecywała, że już nigdy, że
to był ostatni raz....
-”Rozumiem, że mówisz mi, iż wiesz, że
nie wolno jeździć rowerem po ulicy. Cieszę się, że jesteś przekonana, że to było
ostatni raz. Ale ja potrzebuję tygodnia, by
upewnić się, że Ty to wszystko wiesz.” powiedziałam do niej ułożoną wcześniej
formułkę. I schowałam rower do piwnicy.
Przez kolejne dni tygodnia moja córka
niewiele ze mną rozmawiała. Minął tydzień, wyniosłam rower. Szczęście mojego
dziecka nie miało granic.
Minęło kilka lat. Hania skończyła 10 lat,
ale nadal jeździ po chodniku.”
Kara czy konsekwencja?
J. Pietrusewicz
Mamo, pomóż mi przygotować się do nauki czytania!
Niepokoicie się Państwo, że Wasze dziecko, które ma od jesieni pójść do pierwszej
klasy ma kłopoty z czytaniem? Jest jeszcze czas aby poprzez odpowiednie ćwiczenia nadrobić
zaległości. Kluczem do osiągnięcia sukcesu jest systematyczność, wytrwałość, krótkie - kilkuminutowe, ale częste ćwiczenia ( podejmowane nawet kilka razy w ciągu dnia) i wzmacnianie motywacji dziecka do ćwiczeń poprzez chwalenie, zachętę i wyrabianie w dziecku poczucia, że da sobie radę. Zalecane ćwiczenia to między innymi: podawanie pierwszej głoski
w wyrazie, wymyślanie różnych wyrazów na zadaną literę, podawanie ostatniej głoski w
wyrazie, złączanie liter podanych przez rodzica osobno w wyraz ( k o t : kot) , dzielenie krótkich wyrazów na litery przez dziecko ( las: l a s), szybkie rozpoznawanie i
nazywanie wskazanej np. na klocku litery, składanie obrazków z podpisami pociętych
na tyle części, co liter, próby czytania trzyliterowych wyrazów, dobierania ich do podpisów. Po bardziej szczegółowe ćwiczenia zgłoś się do pracowników naszej poradni!
A. Danielewicz