Modlitwy dla tych, którzy nie mają czasu. Modlitwa dla tych, którzy

Modlitwy dla tych, którzy nie mają czasu
Modlitwa dla tych, którzy nie mają czasu
Pędziły jak na wyścigi lub kręciły się wkoło siebie
Zatrzymując się po to tylko aby umrzeć
Zmienić krok w kurzawie i na nowo biec.
Konie bez jeźdźców, Jules Supervielle
Panie, widzę mężczyzn i kobiety, młodych i starych, gnających
bezustannie, jak te konie z Pampy, bez wytchnienia, w lewo, w prawo,
przed siebie, bez celu innego niż następny trop, bez horyzontu innego niż
natychmiastowość.
komórkowy,
informacji,
dzieci,
hałas,
Praca,
spotkania,
korki
uliczne...
światła,
obrazy
podróże,
presja
telewizja,
naglących
doprowadzają,
nas
telefon
zobowiązań,
do
obłędu,
rozdrabniają, rozpraszają tak, jak wiatr rozprasza pyłki. Czy właśnie to
oznacza bycie człowiekiem? Czy to jest to, co nazywamy życiem? Panie,
jak w tym zamieszaniu usłyszeć Twój Glos?
Trzeba dać Bogu szanse. Zabrać, wykraść, ukraść naszym pilnym
zajęciom c/as dla Boga! Jak deszczowa woda łagodnie przenika skalę, tak
Twoje słowo, Panie, powoli nasącza nasze serca. Nadejdzie jednak ta
chwila łaski i milczenia, nieuchwytna luka, przez którą, przenika w nas
wieczność. Trzepotanie skrzydeł, trzepotanie czasu. BÓG, to oślepiające
słonce, przepoławia nas jak owoc granatu, i już na zawsze czyni nasze
serce tęsknym i zgłodniałym.
I przestajemy rozumieć, dlaczego tak bardzo się spieszyliśmy.
Henri Brunel