v. wymagania edukacyjne
Transkrypt
v. wymagania edukacyjne
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZYRODY Kryteria oceniania: OCENA celujący bardzo dobry dobry dostateczny dopuszczający UCZEŃ: - posiada wiedzę przyrodniczą wykraczającą poza obowiązkowe wymagania programowe - uczestniczy w konkursach o tematyce przyrodniczej - uczestniczy lub i inicjuje akcje dotyczące ochrony środowiska przyrodniczego - samodzielnie zdobywa dodatkowe informacje związane z tematyką zajęć - wykonuje zadania dodatkowe proponowane przez nauczyciela - przeprowadza pod opieką nauczyciela dodatkowe obserwacje środowiska przyrodniczego i prowadzi hodowlę oraz wykonuje proste doświadczenia przyrodnicze - chętnie dzieli się swoją wiedzą i umiejętnościami z rówieśnikami - spełnia wymagania edukacyjne wynikające z programu nauczania - odczytuje ze zrozumieniem i wykorzystuje w praktycznym działaniu dane przedstawione w postaci tabel, wykresów, schematów, tekstu źródłowego - dostrzega związki przyczynowo – skutkowe procesów i zjawisk przyrodniczych - wykazuje zależności między funkcjonowaniem organizmów a ich budową - formułuje problemy i proponuje sposób ich rozwiązania - w oparciu o uzyskane wyniki z prowadzonych doświadczeń formułuje wnioski - wykonuje samodzielnie zadania zaproponowane przez nauczyciela - potrafi samodzielnie zaprezentować wyniki swojej pracy lub pracy zespołu - samodzielnie korzysta z różnych źródeł informacji, odczytuje dane z wykresów, tabel, schematów - przeprowadza samodzielnie, wykorzystując instrukcję pisemną lub słowną nauczyciela, doświadczenia i obserwacje - wykonuje notatki z prowadzonych obserwacji lub doświadczeń oraz dokumentuje je za pomocą rysunku lub schematu - wyjaśnia na przykładach zjawiska i zależności przyrodnicze - klasyfikuje i porównuje organizmy na podstawie ich budowy i pełnionych funkcji - rozwiązuje problemy formułowane przez nauczyciela lub rówieśników oraz podejmuje próby samodzielnego stawiania problemów na zajęciach - opisuje podstawowe zjawiska i procesy - dokonuje porównania organizmów roślinnych i zwierzęcych - zna i stosuje zasady prawidłowego odżywiania - zna zasady dbania o własne zdrowie i rozumie ich znaczenia dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka - rozumie zależność między stanem środowiska naturalnego a życiem i zdrowiem człowieka - proponuje działania wpływające na poprawę stanu środowiska przyrodniczego w najbliższej okolicy - prowadzi obserwację środowiska przyrodniczego i opisuje jej efekty z pomocą nauczyciela lub rówieśników - opisuje wpływ własnego stylu życia na stan środowiska przyrodniczego - rozpoznaje spotykane w najbliższej okolicy organizmy roślinne i zwierzęce - wskazuje pozytywne i negatywne skutki działalności człowieka w środowisku przyrodniczym najbliższej okolicy - zna i stosuje zasady higieny osobistej - prawidłowo planuje swój wypoczynek i naukę Podstawa prawna: Statut SP 148 w Krakowie Szczegółowe informacje: Przedmiotowy System Oceniania z chemii dostępny u nauczycieli chemii Uczeń jest zobowiązany do uzupełnienia braków (m.in. notatek, wiadomości, zadań..) powstałych na skutek nieobecności na lekcji w terminie ustalonym przez nauczyciela. Nieusprawiedliwiona nieobecność ucznia na lekcji nie zwalnia go z pełnego przygotowania do następnych zajęć. ZASADY WYSTAWIANIA OCENY ZA I OKRES I NA KONIEC ROKU SZKOLNEGO Wystawienie oceny klasyfikacyjnej dokonuje się na podstawie ocen cząstkowych, przy czym większą wagę mają oceny ze sprawdzianów (prac klasowych), w drugiej kolejności są kartkówki i odpowiedzi ustne. Pozostałe oceny są wspomagające. Ocena śródroczna lub roczna nie jest średnią arytmetyczną ocen cząstkowych. Ocena na koniec roku szkolnego uwzględnia ocenę na I okres. PROGRAMU DZIAŁ V. WYMAGANIA EDUKACYJNE KONIECZNY POZIOM WYMAGAŃ PODSTAWOWY ROZSZERZAJĄCY DOPEŁNIAJĄCY Uczeń: 6. WŁAŚCIWOŚCI SUBSTANCJI sporządza mieszaniny 7.KRAJOBRAZY POLSKI I EUROPY cukru i soli i podaje ich właściwości; podaje przykłady wykorzystania ciał ze względu na ich masę; bada doświadczalnie, jak różne substancje przewodzą ciepło; podaje przykłady wykorzystania izolatorów i przewodników cieplnych w codziennym życiu; bada i dokumentuje kruchość, sprężystość i plastyczność substancji; podaje przykłady zastosowania wskazuje na mapie hipsometrycznej Polski góry, wyżyny i niziny; wskazuje na mapie i podaje położenie Polski i Europy; podaje przykłady sposobów gospodarowania człowieka w wybranych krajobrazach wynikające z cech środowiska; rozpoznaje wybrane zabytki swojego miasta wojewódzkiego; wskazuje najbliżej położony park narodowy i rezerwat przyrody, pomnik przyrody; Uczeń: odróżnia na podstawie PROGRAMU DZIAŁ Uczeń: właściwości wodę i ocet, sól kuchenną i cukier; podaje przykłady wykorzystania wybranych substancji w życiu codziennym; wyznacza masę i objętość klocków; dokumentuje doświadczenie wykazujące różnice w przewodnictwie cieplnym różnych substancji; opisuje na podstawie wyników doświadczeń wpływ detergentów na rozwój roślin; wskazuje na mapie i podaje położenie Tatr, Wyżyny KrakowskoCzęstochowskiej i Śląskiej, Niziny Śląskiej i Mazowieckiej, Pojezierza Mazurskiego, Pobrzeża Bałtyku, Warszawy, Krakowa, Gdańska, Bałtyku i Morza Śródziemnego oraz Alp; rozróżnia na rycinach i opisuje charakterystyczne cechy poznanych krajobrazów; rozpoznaje wybrane zabytki Warszawy, Krakowa, Gdańska; rozpoznaje wybrane gatunki chronione występujące w najbliższej okolicy; opisuje krajobraz Uczeń: wyjaśnia, w jaki sposób opisuje mieszanie się uzyskujemy cukier i sól kuchenną; porównuje masy ciał wykonanych z różnych substancji o tej samej objętości i masy ciał wykonanych z tej samej substancji o różnej objętości; na podstawie właściwości klasyfikuje substancje jako izolatory lub przewodniki ciepła; wykazuje związek między właściwościami mechanicznymi substancji a ich zastosowaniem; wskazuje na mapie hipsometrycznej Europy góry, wyżyny i niziny; charakteryzuje krajobraz Tatr, Wyżyny KrakowskoCzęstochowskiej i Śląskiej, Niziny Śląskiej i Mazowieckiej, Pojezierza Mazurskiego, wybrzeża Bałtyku, Bałtyku i Morza Śródziemnego oraz Alp; opisuje krajobraz wielkomiejski, przemysłowy i rolniczy; podaje przykłady zależności między cechami krajobrazu a formami działalności człowieka; substancji z wodą; planuje doświadczenie sprawdzające, czy ocet chroni jabłko przed zepsuciem; szacuje, jak będą przewodzić ciepło różne substancje opierając się na doświadczeniu; wykonuje na podstawie instrukcji doświadczenie: „Wpływ detergentów na rozwój roślin" i je dokumentuje. porównuje Tatry i Alpy, Nizinę Śląską i Mazowiecką, Wyżynę Śląską i KrakowskoCzęstochowską, wybrzeże Bałtyku i Morza Śródziemnego. POZIOM WYMAGAŃ KONIECZNY PODSTAWOWY ROZSZERZAJĄCY DOPEŁNIAJĄCY Uczeń: 9. ZDROWIE I TROSKA O ZDROWIE 8. ORGANIZM CZŁOWIEKA wskazuje na schemacie, modelu i własnym ciele położenie wymienionych układów i narządów; wymienia etapy rozwoju człowieka; wyjaśnia zmiany zachodzące w organizmie dziewczynki i chłopca w okresie dojrzewania; obserwuje i opisuje spalanie; opisuje, jak chronić wzrok i słuch; opisuje działanie lupy, uzyskuje za pomocą lupy ostre obrazy; na podstawie opisuje sposoby zakażenia wybranymi chorobami oraz sposoby zapobiegania im; podczas zakupów zwraca uwagę na informacje zawarte na etykietach produktów spożywczych i stosuje się do nich; wymienia i stosuje zasady zdrowego odżywiania i przygotowywania posiłków; stosuje zasady higieny; Uczeń: Uczeń: opisuje funkcje Uczeń: wyjaśnia znaczenie opisuje współpracę układu oddychania pokarmowego, oddechowego, komórkowego; krwionośnego i mięśniowego; podaje przykłady porównuje spalanie i oddychanie związku budowy i komórkowe; funkcji narządów; dokumentuje doświadczenia wykrywa tlen, dotyczące spalania, rozchodzenia dwutlenek węgla, się światła i dźwięku; wykazuje na podstawie doświadczenia doświadczalnie, że tlen porównuje rozchodzenie się jest czynnikiem światła i dźwięku w przyrodzie. niezbędnym w procesie spalania; wykonuje doświadczenia dotyczące spalania, rozchodzenia się światła i dźwięku; wymienionych układów i narządów; opisuje etapy rozwoju człowieka; identyfikuje substraty i produkty procesu spalania; opisuje rolę narządów zmysłów w odbieraniu informacji z otoczenia; opisuje rozchodzenie się światła; na podstawie doświadczeń opisuje rozchodzenie się dźwięków; wyjaśnia zasady higieny; znając drogi zakażenia, planuje wraz z rodziną w razie zagrożenia potrafi wykonać prosty opatrunek; opisuje wpływ alkoholu, nikotyny i substancji psychoaktywnych na organizm; wymienia zasady zdrowego stylu życia, porównuje z nimi zachowania własne i swojej rodziny; projektuje sposoby zapobiegania im; wyjaśnia, dlaczego żywność ulega zepsuciu; wskazuje sposoby zapobiegania psuciu się żywności; wyjaśnia, jak uniknąć zagrożenia ze strony niebezpiecznych zwierząt; zachowania prozdrowotne; uzasadnia potrzebę przeciwstawienia się presji grupy, gdy będzie namawiany do niewłaściwych zachowań. PROGRAMU DZIAŁ wymienia sposoby zdrowego spędzania czasu wolnego; wymienia i stosuje zasady bezpiecznego zachowania się w terenie i unika sytuacji, które mogą zagrażać zdrowiu i POZIOM WYMAGAŃ KONIECZNY PODSTAWOWY ROZSZERZAJĄCY DOPEŁNIAJĄCY 9. ZDROWIE ZDROWIE I TROSKA O Uczeń: Uczeń: Uczeń: bada „trwałość" naelektryzowania izolatorów i przewodników; wyjaśnia powstawanie wyładowań elektrycznych w przyrodzie; rysuje prosty obwód elektryczny; bezpiecznie posługuje 10. ZJAWISKA ELEKTRYCZNE I MAGNETYCZNE W PRZYRODZIE Uczeń: się urządzeniami gazowymi, środkami czystości; wie, że alkohol, nikotyna, narkotyki negatywnie wpływają na organizm i relacje w rodzinie; potrafi odmówić w razie propozycji ryzykownych bada doświadczalnie elektryzowanie się ciał przez tarcie; podaje przykłady elektryzowania się ciał w życiu codziennym; wymienia skutki przepływu prądu przez urządzenia; stosuje zasady bezpiecznego i ekonomicznego posługiwania się urządzeniami elektrycznymi; bada doświadczalnie właściwości magnesów i ich oddziaływanie na różne przedmioty; opisuje zjawisko zaobserwowane podczas doświadczalnego elektryzowania ciał przez tarcie; podaje przykłady przewodników i izolatorów elektrycznych; montuje według schematu obwód elektryczny, dobiera źródło prądu do odbiornika; buduje kompas; podaje przykłady wykorzystania zjawisk magnetycznych; opisuje Ziemię jako magnes. Katarzyna Goryca