Pobierz plik

politycznego, poszanowania norm prawa
międzynarodowego, a także do ich dalszej
transformacji i poszukiwania nowych zadań
i funkcji o charakterze humanitarnym.
18. Rosja będzie dążyć do budowania równoprawnego i pełnowartościowego strategicznego partnerstwa ze Stanami Zjednoczonymi
Ameryki, opartego na zbieżnych interesach
i z uwzględnieniem kluczowego wpływu stosun-
Czynnikiem determinującym relacje z NATO pozostanie nieakceptowanie przez Rosję planów przesunięcia infrastruktury wojskowej
sojuszu ku jej granicom i prób nadania mu funkcji globalnych.
190
ków rosyjsko-amerykańskich na stan całej sytuacji międzynarodowej. Priorytetami pozostaną
zawarcie nowych porozumień w sferze rozbrojenia i kontroli nad zbrojeniami, wzmocnienie
środków zaufania, a także rozwiązywanie kwestii nierozprzestrzeniania broni masowego rażenia, rozwijania współpracy antyterrorystycznej
i regulowania konfliktów regionalnych.
19. W sferze bezpieczeństwa międzynarodowego Rosja nadal będzie wykorzystywać
polityczne, prawne, handlowe, wojskowe
i inne instrumenty suwerenności państwowej
i interesów narodowych. Prowadzenie przewidywalnej i otwartej polityki zagranicznej jest
nierozerwalnie związane z realizacją zadań
trwałego rozwoju Rosji. Pomyślną integrację
Rosji z globalną przestrzenią ekonomiczną
i międzynarodowym systemem podziału pracy
utrudnia niskie tempo przestawiania krajowej
gospodarki na innowacyjną drogę rozwoju.
20. W celu zapobieżenia zagrożeniom
dla bezpieczeństwa narodowego należy zapewnić stabilność społeczną, zgodę etniczną
i wyznaniową, podnieść potencjał mobilizacyjny i wzrost gospodarki narodowej, poprawić
jakość pracy organów władzy państwowej
i sformować skuteczne mechanizmy ich współdziałania ze społeczeństwem obywatelskim
w celu realizacji przez obywateli Federacji Rosyjskiej prawa do życia, bezpieczeństwa, pracy,
mieszkania, zdrowia i zdrowego stylu życia, dostępu do edukacji i rozwoju kulturalnego.
NOWELIZACJA
USTAWY O OBRONIE1
Przyjęta przez Dumę
Państwową Federacji
Rosyjskiej 23 października
2009 roku, zatwierdzona
przez Radę Federacji
30 października 2009 roku
Interesy narodowe Federacji Rosyjskiej i strategiczne priorytety narodowe
21. Interes narodowy Federacji Rosyjskiej
w długoterminowej perspektywie polega na:
rozwoju demokracji i społeczeństwa obywatelskiego, zwiększeniu konkurencyjności gospodarki narodowej; zapewnieniu nienaruszalności
ustroju konstytucyjnego, integralności terytorialnej i suwerenności Federacji Rosyjskiej;
przekształceniu Federacji Rosyjskiej w światowe mocarstwo, którego działalność jest skierowana na utrzymanie stabilności strategicznej
i wzajemnie korzystnych partnerskich relacji
w warunkach świata wielobiegunowego.
Przełożyła Małgorzata Zarębska
Przypisy:
1. Tłumaczenie Strategii bezpieczeństwa narodowego Federacji Rosyjskiej do 2020 roku zostało przygotowane na wewnętrzne potrzeby Ośrodka Studiów Wschodnich im. Marka Karpia.
Za uprzejmą zgodą Ośrodka publikujemy fragmenty trzech pierwszych części tego dokumentu.
Strona OSW: http://www.osw.waw.pl.
W
prowadza się następujące zmiany w tekście jednolitym Federalnej Ustawy N 61-FЗ „O obronie”
z 31 maja 1996 roku (Dziennik Ustaw Federacji Rosyjskiej z 1996 r., Nr 23, poz. 2750; 2003,
Nr 46, poz. 4437; 2004, Nr 27, poz. 2711; 2005,
Nr 15, poz. 1276; 2009, Nr 15, poz. 1779):
1. Do Art. 10 dodaje się punkt 2.1 o następującym brzmieniu: „2.1. W celach obrony
interesów Federacji Rosyjskiej i jej obywateli, utrzymania międzynarodowego pokoju
i bezpieczeństwa, formacje Sił Zbrojnych
Federacji Rosyjskiej mogą być wykorzystywane poza granicami Federacji Rosyjskiej do
następujących zadań operacyjnych, wynikających z powszechnie obowiązujących zasad
i norm prawa międzynarodowego, międzynarodowych porozumień zawartych przez
Federację Rosyjską oraz z niniejszej ustawy:
(1) odparcia zbrojnego ataku na formacje Sił
Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, inne oddziały
wojskowe bądź organy dyslokowane poza
terytorium Federacji Rosyjskiej; (2) odparcia
bądź zapobieżenia zbrojnemu atakowi na
inne państwo, które zwróciło się do Federacji
Rosyjskiej ze stosowną prośbą; (3) ochrony
obywateli Federacji Rosyjskiej poza granicami
Federacji Rosyjskiej przed zbrojnym atakiem
na nich; (4) walki z piractwem i zapewnienia
bezpieczeństwa żeglugi”.
2. Dodaje się Art. 10.1 o następującym
brzmieniu: „Artykuł 10.1. Operacyjne wykorzystanie formacji Sił Zbrojnych Federacji Ro-
Formacje Sił Zbrojnych Federacji
Rosyjskiej mogą być wykorzystywane poza granicami Federacji
Rosyjskiej do ochrony obywateli
Federacji Rosyjskiej poza granicami Federacji Rosyjskiej przed
zbrojnym atakiem na nich.
syjskiej poza granicami terytorium Federacji
Rosyjskiej. (1) Decyzję w sprawie operacyjnego wykorzystania formacji Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej poza granicami terytorium
Federacji Rosyjskiej, gdy zachodzi sytuacja
Pressja ze Wschodu
191
wymieniona w punkcie 2.1 Art. 10. niniejszej
Ustawy, podejmuje Prezydent Federacji Rosyjskiej na podstawie odpowiedniej uchwały
Rady Federacji Zgromadzenia Federalnego
Rosyjskiej Federacji2. (2) Całkowitą liczebność formacji Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, obszary ich działania, stojące przed
nimi zadania oraz długość trwania misji
tych formacji określa Prezydent Federacji Rosyjskiej. (3) Uzupełnianie formacji Sił
Zbrojnych Federacji Rosyjskiej przez [rekrutację] wojskowych i personel cywilny, zaopatrzenie w środki materialno-techniczne
oraz zapewnienie wchodzącym w ich skład
192
wojskowym i członkom personelu świadczeń medycznych i innego rodzaju realizuje
Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej.
(4) Decyzję o przedterminowym wycofaniu
formacji Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej
podejmuje Prezydent Federacji Rosyjskiej
bądź, na podstawie jego polecenia, Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej”.
DOKTRYNA WOJENNA
FEDERACJI ROSYJSKIEJ1
Zatwierdzona Dekretem
Prezydenta Federacji Rosyjskiej Dmitrija Miedwiediewa
z 5 lutego 2010 roku
Prezydent Federacji Rosyjskiej
Dmitrij Miedwiediew
Moskwa, Kreml, 9 listopada 2009 r.
Przełożyła Julia Żylina-Chudzik
Przypisy:
1. Źródło: http://www.mchs.gov.ru/law/index.php?ID=29146 [13 stycznia 2010 r. ].
2. Dwuizbowy Parlament, czyli Zgromadzenie Federalne, jest organem władzy ustawodawczej
w Federacji Rosyjskiej. Składa się on z izby wyższej – Rady Federacji (178 członków, po 2 przedstawicieli z każdego z 89 podmiotów federacji: po 1 reprezentancie władzy ustawodawczej i wykonawczej) oraz izby niższej – Dumy Państwowej (450 deputowanych, wybieranych na 5-letnią
kadencję w wyborach powszechnych) (przyp. tłum.).
Co dalej?
Tuż obok są dwa inne niepokojące dokumenty z Kremla.
Wyzwania i zagrożenia wojenne dla
Federacji Rosyjskiej
7. Obecny etap rozwoju światowego
charakteryzuje się osłabieniem konfrontacji
ideologicznej, obniżeniem poziomu gospodarczych, politycznych i wojskowych wpływów jednych państw (zespołów państw)
i sojuszy oraz zwiększeniem wpływów innych
państw, pretendujących do powszechnej dominacji, oraz wielobiegunowością i globalizacją różnorodnych procesów.
Wiele konfliktów lokalnych wciąż pozostaje nieuregulowanych. Utrzymują się tendencje do ich zbrojnego rozwiązywania, również w regionach, które graniczą z Federacją
Rosyjską. Istniejąca architektura bezpieczeństwa międzynarodowego, biorąc pod uwagę
jej mechanizmy prawne, nie gwarantuje równego bezpieczeństwa wszystkim państwom.
Choć znacznie zmalało prawdopodobieństwo wypowiedzenia Rosji wojny na dużą skalę,
z użyciem konwencjonalnych środków rażenia
oraz broni nuklearnej, na wielu odcinkach wzrosło zagrożenie wojenne dla Federacji Rosyjskiej.
8. Podstawowe zewnętrzne wyzwania
wojenne: (a) dążenie do przyznania siłom So-
juszu Północnoatlantyckiego (NATO) globalnych funkcji, realizowanych z naruszeniem
norm prawa międzynarodowego oraz przybliżenie wojskowej infrastruktury państw
członkowskich NATO do granic Federacji Rosyjskiej, w szczególności na drodze rozszerzania Sojuszu; (b) próby destabilizowania
sytuacji w poszczególnych państwach i regionach oraz podważania stabilności strate-
Podstawowe zewnętrzne wyzwanie wojenne: dążenie do
przyznania siłom NATO globalnych funkcji, oraz przybliżenie
infrastruktury wojskowej do granic Federacji Rosyjskiej.
gicznej; (c) gromadzenie kontyngentów wojskowych obcych państw (zespołów państw)
na terenach graniczących z Federacją Rosyjską bądź z jej państwami sojuszniczymi,
a także na pobliskich akwenach; (d) tworzenie
i rozbudowa systemów strategicznej obrony antyrakietowej, podważających globalną
stabilność i zaburzających aktualny stosunek
sił w dziedzinie broni rakietowej i nuklearnej,
Pressja ze Wschodu
193