ADOBE® MEDIA ENCODER

Transkrypt

ADOBE® MEDIA ENCODER
Pomoc i samouczki
Październik 2013
Nowe funkcje
Niektóre treści, do których prowadzą łącza na tej stronie, mogą być dostępne tylko w języku angielskim.
1
Nowe funkcje programu Adobe Media Encoder CC 7.1
W niniejszym artykule opisano nowe i zmienione funkcje programu Adobe Media Encoder CC 7.1. Informacje dotyczące zmian w wydaniu AME
CC 7.0 zawiera dokument Nowe funkcje programu AME CC.
Ulepszenia eksportu AVCI
Przyspieszanie procesora graficznego (GPU)
Ustawienia domyślne kodeka DNxHD
Interpretowanie materiału filmowego
Wczytywanie natywnych projektów programu Premiere Pro i Prelude
Obsługa FCP XML
Synchronizacja ustawień
Ustawienia efektów
Do góry
Ulepszenia eksportu AVCI
Znacząco ulepszono wydajność eksportu MXF OP1a AVCI. AME korzysta teraz z kodeka AVCI MainConcept dla tego formatu, w wyniku czego
pliki są szybciej tworzone. Zostały dodane następujące opcje:
AVCI100 1080p50
AVCI100 1080p60
AVCI200
XAVC Intra HD (1020x1080)
XAVC Intra 4K (3840x2160)
XAVC Intra 4K (4096x2160)
Wszystkie powyższe formaty mają włączone inteligentne renderowanie.
Do góry
Przyspieszanie procesora graficznego (GPU)
Najnowsza wersja programu Adobe Media Encoder renderuje zawartość, wykorzystując procesor graficzny. Obsługiwane są zarówno CUDA jak i
OpenCL. Najnowsze wydanie AME korzysta z procesora graficznego w ramach następujących typów renderowania.
Skalowanie rozdzielczości (HD do SD, SD do HD)
Filtrowanie kodów czasu
Konwertowanie formatu pikseli
Usuwanie przeplotu
W przypadku renderowania projektu Premiere Pro program AME będzie korzystać z preferencji renderowania GPU określonych dla tego projektu.
Wykorzystywane są wszystkie funkcje renderowania GPU dostępne w Premiere Pro. Ograniczony zestaw zadań renderowania GPU w AME
służy jedynie do renderowania rozpoczynanego w AME.
W przypadku renderowania sekwencji z obsługą sekwencji natywnej ustawienie projektowe jest ignorowane, a używane jest ustawienie GPU w
AME. W takim przypadku wszystkie funkcje renderowania GPU dostępne w Premiere Pro wykorzystywane są bezpośrednio w AME.
Jeśli projekt korzysta z wtyczek VST innych twórców, projekt użyje ustawienia GPU. Tak jak w poprzednich wersjach AME sekwencja jest
kodowana przy użyciu funkcji PProHeadless. Jeśli opcja Włącz importowanie natywnej sekwencji Premiere Pro nie jest zaznaczona, używana
będzie funkcja PProHeadless, a projekt będzie korzystać z ustawienia GPU.
Do góry
Ustawienia domyślne kodeka DNxHD
2
Nazwa ustawień domyślnych kodeka DNxHD MXF OP 1a została zmieniona, aby lepiej odpowiadała nazwom rozdzielczości Avid w innych
aplikacjach. Z powodu tych zmian ustawienia domyślne kodeka DNxHD importowane z poprzednich wersji programu AME CC mogą nie pasować
do najnowszych wersji.
Do góry
Interpretuj materiał filmowy
Szybkość odtwarzania o niższej wartości niż wartość szybkości domyślnej w oknie interpretowania materiału filmowego prawidłowo renderuje teraz
gładkie przechodzenie klatek. Wcześniejsze wersje programu Media Encoder niepoprawnie powtarzają ostatnią klatkę, aby wypełnić końcówkę
klipu.
Do góry
Wczytywanie natywnych projektów programu Premiere Pro i Prelude
AME przesyła teraz projekty z Premiere Pro i Prelude natywnie. Oznacza to, że przesyłane są one szybciej.
Ponadto nowe okno dialogowe Import umożliwia wybranie wielu sekwencji z jednego projektu.
Uwaga! Jeśli sekwencja Premiere Pro zawiera media offline, przed rozpoczęciem kodowania pojawi się odpowiednie powiadomienie. Media
offline nie mogą być ponownie powiązane przy użyciu AME. Jeśli Twój projekt posiada media offline, ponownie powiąż je w Premiere Pro przed
importem w AME.
Do góry
Obsługa FCP XML
Pliki XML Final Cut Pro (FCP) są teraz obsługiwane w AME. Nie ma mechanizmu służącego do ponownego wiązania mediów. Jeśli chcesz
ponownie powiązać media, otwórz najpierw projekt Premiere Pro.
Pliki XML FCP z FCPX są inne, niż oryginalne XML FCP i nie są w tym momencie importowane.
Do góry
Synch. ustawień
AME obsługuje obecnie Synchronizowanie ustawień – funkcję dostępną w szeregu aplikacji pakietu Creative Cloud, w tym Adobe Premiere Pro i
After Effects. Jeśli pracujesz w aplikacji Creative Cloud na dwóch komputerach, prawdopodobnie chcesz zachować te same ustawienia aplikacji na
obu z nich. Dzięki funkcji Synch. ustawień możesz przesłać ustawienia na swoje konto Creative Cloud na jednym komputerze i pobrać i
zastosować je na drugim komputerze.
Z pakietem Creative Cloud można synchronizować następujące preferencje.
1. Preferencje aplikacji
2. Układ przestrzeni roboczej
3. Skróty klawiaturowe
4. Ustawienia domyślne użytkownika
Synchronizacja ustawień w AME działa w ten sam sposób, co w After Effects i Premiere Pro.
Szczegółowe informacje zawiera dokument Synchronizacja ustawień w AME.
Do góry
Ustawienia efektów
Następujące efekty zostały dodane do zakładki Efekty w oknie dialogowym Ustawienia eksportu:
Lumetri Look (SpeedGrade .look i LUT)
Nakładka obrazu
Nadaj nazwę nakładce
3
Nakładka kodu czasu
Przeczytaj artykuł na temat Ustawień efektów, aby zdobyć więcej informacji na temat każdego z efektów.
Ustawienia efektów są automatycznie uwzględnione w ustawieniach domyślnych, o ile nie usuniesz zaznaczenia pola wyboru Zapisz ustawienia
efektów podczas zapisywania ustawienia domyślnego. Funkcja przyśpieszania przez procesor graficzny pomaga przyspieszyć wszystkie nowe
efekty.
Uwaga! Zakładka Efekty zastępuje zakładkę Filtry z poprzednich wersji AME. Filtr Rozmycie Gaussa został również usunięty.
Posty z serwisów Twitter™ i Facebook nie są objęte warunkami licencji Creative Commons.
Informacje prawne | Zasady prywatności online
4
Synch. ustawień
Najnowsza wersja Adobe Media Encoder posiada funkcję Synchronizację ustawień podobną do funkcji dostępnej w Adobe Premier Pro, After
Effects i wielu innych aplikacjach Creative Cloud.
Synch. ustawień umożliwia zachowywanie synchronizacji ustawień takich jak skróty klawiszowe, preferencje i ustawienia domyślne użytkownika na
wielu komputerach. Wszystkie ustawienia można przesłać na konto Creative Cloud a następnie pobrać i zastosować na innym komputerze.
Synch. ustawień
Synch. ustawień z innego konta
Zarządzanie synch. ustawień
Do góry
Synch. ustawień
Aby rozpocząć synchronizowanie ustawień AME, kliknij Plik > Synch. ustawień > Synchronizuj ustawienia.
Podaj swoje Adobe ID i hasło, aby uwierzytelnić swoje konto w Creative Cloud.
Do góry
Synchronizacja ustawień z innego konta
Możesz też zsynchronizować swoje ustawienia z innego konta Adobe. Kliknij Plik > Synch. ustawień > Użyj ustawień z innego konta, aby użyć
5
innego Adobe ID i hasła.
Do góry
Zarządzaj ustawieniami synchronizacji
Aby zarządzać synchronizowanymi ustawieniami, wybierz Edycja > Preferencje (Windows) lub Media Encoder > Preferencje (Mac OS) i kliknij
Synch. ustawień.
Wybierz preferencje do synchronizacji oraz częstotliwość, z jaką AME ma je synchronizować:
Preferencje/Ustawienia
Układy przestrzeni roboczych
Skróty klawiaturowe
Ustawienia predefiniowane
Kiedy dokonywać synchronizacji
Zapytaj o moje preferencje
Zawsze przesyłaj ustawienia
Zawsze pobieraj ustawienia
Automatycznie czyść ustawienia przy zamykaniu aplikacji – włącz tę opcję, aby czyścić profil użytkownika przy zamykaniu AME. Przy
ponownym uruchomieniu aplikacji zostaną przywrócone preferencje określone na początku (przed logowaniem z użyciem identyfikatora
Adobe ID).
Uwaga! Preferencje określające bezwzględne ścieżki oraz zależne od sprzętu nie zostaną zsynchronizowane.
6
Co nowego w programie Adobe Media Encoder CC
Adobe® Media Encoder CC oferuje nowe funkcje i ulepszenia ułatwiające proces kodowania filmów. Zapoznaj się z dalszą częścią wprowadzenia
dotyczącego nowych funkcji. Zawiera ono łącza do zasobów oferujących więcej informacji.
Ustawienia domyślne Dopasuj do źródła
Eksport danych z podpisami zamkniętymi
Obsługa zasobów Avid DNxHD
Zaktualizowane moduły eksportu do MPEG-2
Ulepszenia SurCode dla kodeka audio Dolby Digital
Lepsza integracja z programem Adobe After Effects
Pozostałe zmiany
Przeczytaj również ten wpis na blogu Kevina Monahana z Adobe, aby zapoznać się z najnowszymi funkcjami tego wydania.
Do góry
Podczas eksportu plików wideo w formacie H.264 lub MPEG Adobe Media Encoder pozwala automatycznie dopasować ustawienia wideo do
źródła dzięki ustawieniom domyślnymDopasuj do źródła. Wybranie ustawienia domyślnegoDopasuj do źródła automatycznie aktywuje odpowiednie
opcje w karcie ustawień Wideo w oknie dialogowym Ustawienia eksportu.
Adobe Media Encoder zapewnia następujące dwa ustawienia domyślne Dopasuj do źródła, dla modułów eksportu plików w formacie H.264, jak i
MPEG-2.
Dopasuj do źródła – wysoka jakość: dla źródłowych plików wideo w wysokiej rozdzielczości (HD). Te ustawienia domyślne są
predefiniowanymi ustawieniami domyślnymi opcji Dopasuj do źródła, zarówno dla modułów eksportu H.264, jak i MPEG-2.
Dopasuj do źródła – średnia jakość: dla plików źródłowych wideo średniej rozdzielczości (SD).
Ustawienia domyślne Dopasuj do źródła są przydatne, jeśli chce się zachować kilka atrybutów wideo z pliku źródłowego i wybrać określone
wartości dla pozostałych atrybutów. Możesz zapisać ustawienia Dopasuj do źródła jako nowe ustawienie domyślne i zastosować je wobec
dowolnego źródła w panelach Kolejki lub Folderu obserwacyjnego
Przykładowo, Twój Folder obserwacyjny zawiera zasoby o różnych rozmiarach i szybkościach klatek. Chcesz przekonwertować wszystkie zasoby
w Folderze obserwacyjnym na jeden format o szybkości klatek 24 kl./s. W tym celu stwórz ustawienie domyślne z włączonym dopasowaniem do
źródła dla wszystkich właściwości oprócz szybkości klatek, którą ustawisz na 24 kl./s.
Dopasowanie do źródła podczas eksportu plików wideo w formacie H.264 i MPEG-2
1. W programie Adobe Media Encoder wybierz menu Edycja > Ustawienia eksportu.
2. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz kartę Wideo.
3. Kliknij Dopasuj do źródła, aby włączyć dopasowywanie do źródła. Dopasowywanie do źródła jest włączone dla następujących podstawowych
ustawień wideo.
Rozmiar klatki
Szybkość odtwarzania
Kolejność półobrazów
Proporcje obrazu
Standard telewizyjny
Profil
Poziom
Możesz włączyć lub wyłączyć dopasowanie do źródła dla poszczególnych własności poprzez kliknięcie pola wyboru obok każdej własności.
Cofnięcie zaznaczenia Dopasuj do źródła pokazuje wartość dopasowania do źródła dla każdego ustawienia i pozwala na odpowiednie
edytowanie tej wartości.
7
Ustawienia Dopasuj do źródła
Do góry
Eksport danych podpisów zamkniętych
Podpisy zamknięte są zwykle wykorzystywane do wyświetlania dźwięku z materiału wideo jako tekstu na telewizorach i innych urządzeniach
wspierających wyświetlanie podpisów zamkniętych.
Adobe Media Encoder może eksportować ścieżki podpisów zamkniętych z sekwencji programu Premiere jako osobny plik pomocniczy zawierający
dane podpisów. W przypadku eksportu do QuickTime można wybrać eksport danych jako osobnego pliku pomocniczego lub osadzenie danych w
pliku wyjściowym.
Aby uzyskać więcej informacji na temat eksportowania podpisów zamkniętych z programu Adobe Premiere Pro za pomocą programu Adobe Media
Encoder, zapoznaj się z artykułem Podpisy zamknięte i obejrzyj film:
Eksportowanie danych podpisów zamkniętych za pomocą okna Ustawienia eksportu
Nowa karta Podpisy w oknie dialogowym Ustawienia eksportu pozwala określić format i szybkość klatek podczas eksportowania danych podpisów
zamkniętych. Opcje szybkości klatek zależą od formatu pliku wybranego przy eksporcie.
Adobe Media Encoder zapewnia następujące formaty pomocnicze:
Plik podpisów zamkniętych scenarzysty (.scc) – Normy CC: CEA-608
Plik MacCaption VANC (.mcc) – Normy CC: CEA-608 lub CEA-708
SMPTE Timed Text (.xml) – Normy CC: CEA-608 lub CEA-708
EBU Timed Text (.xml) – Normy CC: Teletekst
EBU N19 Subtitle (.stl) – Normy CC: Teletekst
Opcje eksportu podpisów zamkniętych
1. Dodaj do kolejki sekwencję programu Premiere Pro z danymi podpisów zamkniętych, wykonując jedną z poniższych czynności:
W Premiere Pro, wybierz menu Plik > Eksport > Media.
Załaduj zasób podpisów zamkniętych w Monitorze źródła lub wybierz go z panelu Projekt. Następnie wybierz menu Plik > Eksport >
Media.
W oknie dialogowym Ustawienia eksportu kliknij pozycję Kolejkuj, aby wysłać sekwencję do kolejki programu Adobe Media Encoder.
Zamiast tego możesz przeciągnąć sekwencję z Premiere Pro dopanelu kolejki programu Adobe Media Encoder.
8
2. W programie Adobe Media Encoder wybierz Ustawienia eksportu z menu kontekstowego pliku.
3. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz kartę Podpisy.
4. Wybierz pozycję Opcje eksportu:
Utwórz plik pomocniczy lub
Osadź w pliku wyjściowym (tylko dla filmów QuickTime).
Jeśli zdecydujesz się nie eksportować danych podpisów zamkniętych, wybierz pozycję Brak.
5. Możesz określić format pliku pomocniczego. Dostępne opcje szybkości klatek zależą od wybranego formatu pliku.
Do góry
Obsługa zasobów Avid DNxHD
Adobe Media Encoder zapewnia lepszą obsługę zasobów Avid DNxHD. Avid DNxHD to kodek pośredniczący, wykorzystywany w wielu
nieliniowych systemach montażu wideo. Więcej informacji o kodeku Avid DNxHD można znaleźć w artykule firmy Avid.
Łatwy import i eksport zasobów DNxHD
Adobe Media Encoder obsługuje import i eksport zasobów Avid DNxHD bez konieczności instalowania dodatkowych kodeków.
Możesz zaimportować zasoby DNxHD w następujących formatach:
MXF (odmiany MXF OP1a i MXF Op Atom)
QuickTime (z nieskompresowanym kanałem alfa)
Możesz też zakodować dowolny plik źródłowy w formacie DNxHD MXF (odmiana MXF OP1a).
Nowe ustawienia domyślne DNxHD MXF
Do programu Adobe Media Encoder zostało dodanych wiele ustawień domyślnych. Są dostępne w Przeglądarce zasobów w kategorii Emisja.
Ustawienia domyślne DNxHD są dostępne w głębi 8-bitowej i 12-bitowej. Odmiany 8-bitowe korzystają z przestrzeni kolorów YUV. Odmiany 10bitowe korzystają z przestrzeni kolorów YUV lub RGB. Ustawienia domyślne z „X” w nazwie oznaczają głębię 10-bitową.
Patrz też:
Importuj i eksportuj zasoby, korzystając z programu Adobe Media Encoder
Do góry
Zaktualizowane moduły eksportu MPEG-2
Adobe Media Encoder zaktualizował moduły eksportu formatów MPEG-2, MPEG-2 Blu-ray i MPEG-2-DVD.
Aktualizacje te obejmują ulepszenia wydajności oraz następujące zmiany interfejsu:
Uwaga: Nie uległy zmianie funkcje wymienionych modułów eksportu.
W celu zachowania jednolitego wyglądu wszystkich modułów eksportu kolejność pól została dostosowana do układu graficznego modułów
eksportu H.264 i innych nowszych modułów eksportu.
Suwak Jakość posiada teraz zakres 0–100 (wcześniej 1–5). Przybliżone wartości w nowej skali można obliczyć jako 1=0, 2=25, 3=50, 4=75,
5=100.
W celu zaimportowania ustawień domyślnych z wersji CS6 musisz odtworzyć je ręcznie. Nie ma możliwości ich bezpośredniego importu.
Ulepszenia SurCode dla kodeka audio Dolby Digital
Do góry
Kodek audio SurCode dla Dolby Digital jest teraz dostępny dla modułów eksportu MPEG-2, MPEG Blu-ray, MPEG-2-DVD, H.264 i H.264 Blu-ray.
Możesz wybrać kodek audio SurCode dla Dolby Digital z okna dialogowegoUstawienia eksportu.
9
Ustawienia kodeka audio SurCode dla Dolby Digital
1. W programie Adobe Media Encoder wybierz menu Edycja > Ustawienia eksportu.
2. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz kartę Audio.
3. W Ustawieniach formatu audio wybierz format audio Dolby Digital.
4. W Podstawowych ustawieniach audio wybierz kodek audio SurCode dla Dolby Digital.
5. Aby dowiedzieć się więcej na temat instalacji kodera SurCode dla Dolby Digital oraz uzyskać inne dodatkowe informacje, kliknij Ustawienia
kodowania.
Uwaga: Adobe Media Encoder domyślnie instaluje wersję demonstracyjną kodera SurCode dla Dolby Digital. Aby dalej korzystać z kodera
SurCode dla Dolby Digital po upływie okresu testowego, musisz kupić licencję od firmy Minnetonka Audio Software.
Lepsza integracja z programem Adobe After Effects
Do góry
Możesz teraz wysyłać kompozycje z Adobe After Effects bezpośrednio do programu Adobe Media Encoder. Wprowadzono dwa nowe polecenia i
skróty klawiaturowe służące do wysyłania aktywnych kompozycji wybranych w panelu Projekt do kolejki kodowania programu Adobe Media
Encoder:
W Adobe After Effects wybierz Kompozycja > Dodaj do kolejki Adobe Media Encoder, lub wybierz Plik > Eksportuj > Dodaj do kolejki Adobe
Media Encoder
Użyj skrótu klawiaturowego Ctrl+Al+M (Windows) lub Cmd+Option+M (Mac OS)
Szereg formatów eksportu dostępnych w poprzednich wersjach Adobe After Effects jest teraz dostępnych w programie Adobe Media Encoder.
Uwaga: Te formaty eksportu są teraz domyślnie wyłączone w Adobe After Effects. Jeśli chcesz, możesz ponownie włączyć starszą wersję tych
formatów w After Effects, korzystając z Preferencji pliku wyjściowego w oknie dialogowym Preferencje. Adobe zaleca jednak korzystanie z
nowszych wersji tych formatów dostępnych w programie Adobe Media Encoder.
H.264
H.264 Blu-ray
MPEG-2
MPEG-2 Blu-ray
MPEG2-DVD
MPEG4
Windows Media (dostępne tylko w systemie Windows)
Aby korzystać z tych formatów, wyeksportuj swoje kompozycje z programu Adobe After Effect do programu Adobe Media Encoder.
Aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się artykułem Nowe funkcje programu After Effects CC i wpisem na blogu Todda Koprivy z firmy
Adobe.
Zasoby społeczności:
Do góry
Pozostałe zmiany
Dodatkowe ustawienia domyślne systemu
Adobe Media Encoder CC oferuje nowe ustawienia domyślne systemu dla następujących urządzeń mobilnych:
Amazon Kindle Fire,
Barnes & Noble Nook,
oraz tabletów z systemem Android.
Adobe Media Encoder posiada także ustawienia domyślne 1080p dla następujących urządzeń firmy Apple:
iPad retina display (trzecia i czwarta generacja),
iPad Mini,
iPhone 5 oraz
Apple TV (trzeciej generacji).
Dostępne są teraz też nowe ustawienia domyślne dla XDCAM EX i AVC-Intra w kontenerach MXF. Więcej informacji na temat korzystania z tych
ustawień domyślnych i instalacji można znaleźć we wpisie na blogu, którego autorem jest Todd Kopriva z Adobe.
10
Domyślne renderowanie inteligentne dla formatów MXF OP1a i MXF
Inteligentne renderowanie jest domyślnie włączone dla formatów MXF OP1a i DNxHD MXF. Więcej informacji o inteligentnym renderowaniu można
znaleźć w tym artykule.
Obsługa nowych formatów
Adobe Media Encoder obsługuje teraz następujące formaty plików:
Sony 4K AVC-Intra (XAVC)
Panasonic AVCI-200
RED Epic Monochrome
DNxHD.MXF
DNxHD.MOV
ProRes.MOV
XDCAMHD.MOV
XDCAMEX.MOV
Możliwość zmiany folderu docelowego dla wielu wybranych plików
Możesz zmienić katalog docelowy jednocześnie dla wielu plików wyjściowych w następujący sposób:
1. Wybierz dwa lub większą ilość plików wyjściowych w panelu Kolejka. Możesz wybrać pliki wyjściowe dla jednego źródła lub różnych źródeł.
2. W kolumnieplik wyjściowy kliknij ścieżkę docelową jednego z wybranych wyjść.
3. Wybierz folder z okna dialogowego i kliknij pozycję Wybierz. Ścieżka docelowa każdego z wybranych wyjść zmieni się na nowy folder.
Możliwość importu plików z kamery w formacie ARRIRAW (.ari)
Możesz teraz importować pliki z kamery w formacie ARRIRAW (.ari) bezpośrednio do programu Adobe Media Encoder.
11
Ustawienia eksportu – referencje
Opis okna dialogowego Ustawienia eksportu
Kadrowanie i przycinanie źródła przed kodowaniem
Ustawienia efektów
Ustawienia eksportu wideo
Ustawienia eksportu multipleksera
Ustawienia eksportu audio
Ustawienia eksportu FTP
Eksport i „cienkie” metadane XMP
Dopasowywanie z ustawieniami domyślnymi źródła
Podpisy zamknięte
Do góry
Aby otworzyć okno dialogowe ustawień eksportu, wybierz ustawienia eksportu z menu kontekstowego zasobu, lub wybierz kolejno Edycja >
Ustawienia eksportu.
Okno dialogowe Ustawienia eksportu obejmuje duży obszar podglądu znajdujący się po lewej stronie, który zawiera panele Źródło i Wyjście.
Inne zakładki w oknie dialogowym Ustawienia eksportu zawierają, w zależności od wybranego formatu, dostępne ustawienia kodowania.
Aby uzyskać informacje na temat różnych opcji kodowania w oknie dialogowym Ustawienia eksportu, zobacz Kodowanie i eksportowanie.
Aby uzyskać informacje na temat korzystania z kontrolek w obszarze osi czasu i obszarze podglądu obrazu do kadrowania i przycinania elementu
źródłowego, zobacz Kadrowanie i przycinanie źródła przed kodowaniem.
Prezentację poświęconą oknu dialogowemu Ustawienia eksportu oraz ustawieniom zalecanym dla filmów przeznaczonych do zamieszczenia w
Internecie można znaleźć w tym samouczku wideo Richarda Harringtona.
12
Obszar podglądu obrazu
Aby przełączyć wyświetlanie podglądu obrazu z lub bez korekcji proporcji pikseli, z menu panelu znajdującego się w prawym górnym rogu
panelu Źródło lub panelu Wyjście wybierz polecenie Korekcja proporcji.
Aby powiększyć lub zmniejszyć obraz podglądu, w menu Wybierz poziom powiększenia umieszczonego nad osią czasu określ poziom
przybliżenia.
Możesz również zmniejszyć obraz poprzez naciśnięcie klawiszy Ctrl+- (myślnik) (Windows) lub Command+- (myślnik) (Mac OS). Obraz można
powiększyć, naciskając klawisze Ctrl+= (znak równości) (Windows) lub Command+= (znak równości) (Mac OS). Te skróty klawiaturowe działają
na klawiaturze głównej, lecz nie na podobnych klawiszach na klawiaturze numerycznej.
Oś czasu i wyświetlacz czasu
Wyświetlacz czasu i oś czasu znajdują się pod obszarem podglądu obrazu zarówno w panelu Źródło, jak i w panelu Wyjście. Oś czasu zawiera
wskaźnik czasu bieżącego, pasek obszaru podglądu oraz przyciski służące do ustawiania punktów Wejścia i Wyjścia.
Aby przesunąć wskaźnik czasu bieżącego, kliknij lub przeciągnij wyświetlacz czasu bieżącego lub przeciągnij wskaźnik czasu bieżącego. Możesz
też wpisać kod czasu bezpośrednio w oknie czasu bieżącego, przenosząc w ten sposób wskaźnik czasu bieżącego do określonej klatki.
Do góry
Film można przyciąć w taki sposób, że koduje i eksportuje się tylko część wideo lub dźwięku źródłowego.
1. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu kliknij zakładkę Źródło, albo zakładkę Wyjście.
2. Aby przyciąć film, oznacz punkt Wejścia (pierwsza klatka) i punkt Wyjścia (ostatnia klatka). Punkty Wejście lub Wyjście można ustawić w
bieżącym czasie, klikając przyciski Ustaw punkt wejścia lub Ustaw punkt wyjścia, które znajdują się nad osią czasu, lub przeciągając ikonę
punktu Wejście lub punktu Wyjście na osi czasu. Możesz też skorzystać z klawisza T, aby określić punkt wejścia i klawisza O, aby określić
punkt wyjścia.
Menu Zakres źródła może zawierać następujące opcje.
Obszar roboczy – dokonuje przycięcia do obszaru roboczego określonego w projektach Premiere Pro i After Effects.
Wejście/Wyjście – przycina do oznaczeń Wejście i Wyjście określonych na klipach lub sekwencjach z programów Premiere Pro i After
Effects.
Cały klip/sekwencja – korzysta z całej długości klipu lub sekwencji.
Własny – przycina do oznaczeń Wejście i Wyjście w programie AME.
Uwaga: Program Adobe Media Encoder przyjmuje informacje kodów czasowych z pliku źródłowego. Jeśli źródło zaczyna się od
00:00:05:00, to oś czasu dla tego elementu w programie Adobe Media Encoder również zaczyna się od 00:00:05:00, a nie od zera. Ta
informacja o kodach czasowych zawarta jest w zakodowanym pliku wyjściowym.
3. Aby kadrować obraz, w lewym górnym rogu panelu Źródło, kliknij przycisk Kadruj wideo wyjściowe
4. Aby zachować proporcje kadrowanego obrazu, wybierz opcję z menu Proporcje kadrowania.
5. Wykonaj dowolną z następujących czynności:
Przeciągnij boki lub uchwyty narożne ramki kadrującej.
13
.
Podaj w pikselach wartości Lewo, Góra, Prawo, Dół.
6. Kliknij zakładkę Wyjście, aby uzyskać podgląd wykadrowanego obrazu.
7. W menu Skalowanie źródła w panelu Wyjście wybierz żądaną opcję skalowania. Aby uzyskać więcej informacji na temat różnych opcji
skalowania, zobacz Skalowanie klatek źródłowych.
Uwaga: Aby cofnąć się do obrazu bez kadrowania, ponownie kliknij przycisk Kadruj wideo wyjściowe
.
Skalowanie klatek źródłowych
Użyj opcji w menu Skalowanie źródła okna dialogowego Ustawienia eksportu, aby uzyskać lepsze skalowanie klatek źródłowych w klatkach
wyjściowych o różnym rozmiarze.
Program Adobe Media Encoder CS6 nie wymaga włączenia kadrowania przed użyciem tej opcji. Ponadto ustawienie to jest dostępne dla
dowolnego formatu wyjściowego z edytowalnymi wymiarami klatki.
Opcje Skalowania źródła
Skaluj, aby zmieścić Skaluje klatkę źródłową w taki sposób, aby mieściła się w klatce wyjściowej przy jednoczesnym zachowaniu proporcji
pikseli. W razie konieczności do klatek źródłowych w klatkach wyjściowych zostają wprowadzone paski poziome lub pionowe.
Po skadrowaniu wideo jego nowe wymiary zostaną dostosowane do szerokości i wysokości klatki określonych w zakładce Wideo. Jeśli proporcje
określone przez te wartości nie pasują do wykadrowanego wideo, to na zakodowanym materiale filmowym widoczne będą czarne paski.
Skaluj, aby wypełnić Skaluje klatkę źródłową w taki sposób, aby całkowicie wypełniła klatkę wyjściową, a jednocześnie, w razie konieczności,
została przycięta. Proporcje pikseli zostają zachowane.
Rozciągnij, aby wypełnić Zmienia rozmiar klatki źródłowej w taki sposób, aby całkowicie wypełniła klatkę wyjściową. Proporcje pikseli źródła nie
zostają zachowane, zatem mogą wystąpić zakłócenia, jeśli klatka docelowa nie ma tych samych proporcji, co źródłowa.
Skaluj, aby zmieścić z czarnymi ramkami Klatka źródłowa wraz z obszarem przycięcia mieści się w klatce wyjściowej. Proporcje pikseli zostają
zachowane. Na wideo widoczna będzie czarna ramka, nawet jeśli wymiary wideo docelowego są mniejsze niż wideo źródłowego.
Zmień rozmiar wyjścia na zgodny ze źródłem Automatycznie ustawia wysokość i szerokość wideo do wymiarów skadrowanej klatki, nadpisując
ustawienia rozmiaru klatki.
Wybierz to ustawienie, jeśli chcesz wyeksportować zawartość do użycia w programie Flash Player lub w innych aplikacjach sieciowych, bez
czarnych ramek, jakie używane są przy paskach górnym i dolnym oraz bocznych.
Do góry
Ustawienia efektów
14
W najnowszej wersji programu AME wprowadzono nowy panel Efekty w oknie dialogowym Ustawień eksportu. W panelu Efekty dostępne są
cztery nowe efekty.
Możesz zapisywać, importować i eksportować ustawienia efektów w ten sam sposób, co inne ustawienia domyślne. Więcej informacji: Własne
ustawienia domyślne.
Efekt Lumetri
Skorzystaj z efektu Lumetri, aby zastosować różne odcienie koloru do sekwencji wideo. Są dostępne cztery główne kategorie efektów Lumetri:
Kinowy
Zmniejszenie nasycenia
Styl
Temperatura
Możesz też zastosować tablice kolorów Look i LUT użytkownika, utworzone w Adobe SpeedGrade lub innej aplikacji do stopniowania kolorów. W
menu rozwijanym Zastosowane wybierz opcję Wybierz..., aby zastosować własny plik Look lub LUT.
Nakładka obrazu
15
Użyj Nakładki obrazu, aby nałożyć obraz na sekwencję. Dostępne są następujące opcje.
Zastosowane – umożliwia przeglądanie i wybranie obrazu do nałożenia.
Pozycja – określa względne położenie nakładki względem klatki docelowej. Na przykład: na środku, lewy górny róg, prawy dolny róg.
Przesunięcie – określa poziome i pionowe przesunięcie obrazu (w pikselach).
Rozmiar – dostosowuje rozmiar obrazu. Według ustawień domyślnych rozmiar nakładanego obrazu automatycznie dostosuje się do
aktualnego rozmiaru klatki docelowej. Oznacza to, że obraz będzie nałożony zgodnie ze względnymi wielkościami, niezależnie od
rozdzielczości docelowej. Włączenie Rozmiaru bezwzględnego powoduje powiązanie rozmiaru nakładanego obrazu z natywnym rozmiarem
obrazu źródłowego. Przy zaznaczonej opcji Rozmiar bezwzględny nakładany obraz będzie wydawał się mniejszy przy wyższych
rozdzielczościach docelowych i większy przy niższych rozdzielczościach docelowych.
Krycie – określa krycie obrazu
Nakłada tekst na sekwencję wideo. Z tym efektem dostępne są następujące opcje.
Przedrostek – umożliwia wprowadzenie tekstu, który ma pojawiać się na początku nazwy pliku.
Przyrostek – określa tekst przyrostka
Format – określa opcje wyświetlania nazwy. Dostępne są następujące opcje:
Tylko przedrostek i przyrostek
Nazwa pliku źródłowego
Nazwa pliku źródłowego (bez rozszerzenia)
Nazwa pliku wyjściowego
Nazwa pliku docelowego (bez rozszerzenia)
Pozycja – określa względne położenie tekstu względem klatki docelowej. Na przykład: na środku, lewy górny róg, na środku u góry.
Przesunięcie – określa poziome i pionowe przesunięcie nazwy (w pikselach).
Rozmiar – dostosowuje rozmiar nazwy.
Krycie – określa krycie czarnego tła za tekstem.
16
Nakłada kod czasu na wideo wyjściowe. Następujące dodatkowe opcje dostępne są w ramach efektu nakładania kodów czasu.
Pozycja – określa względne położenie kodu czasu względem klatki docelowej. Na przykład: na środku, lewy górny róg, na środku u góry.
Przesunięcie – umożliwia określanie poziomego i pionowego przesunięcia kodu czasu w ramach klatki (w pikselach).
Rozmiar – dostosowuje rozmiar kodu czasu.
Źródło czasu – określa sposób tworzenia kodu czasu.
Plik mediów – odczytuje kod czasu ze źródła. Jeśli kod czasu nie zostanie wykryty, nakładanie rozpoczyna się w momencie zero i
odpowiada liczbie klatek źródła.
Przesunięcie w klatkach – określa liczbę klatek, o które ma być przesunięty kod czasu. Możesz podać dodatnie lub ujemne wartości
przesunięcia.
Tworzenie kodu czasu – umożliwia określenie własnego kodu czasu przeznaczonego do nałożenia na wideo. Po wybraniu tej opcji
wybierz liczbę klatek na sekundę i metodę liczenia w menu rozwijanym Format. Możesz także określić własny początkowy kod czasu.
Do góry
Program Adobe Media Encoder używany jest zarówno jako aplikacja samodzielna, jak i składnik programów Adobe Premiere Pro, After Effects i
Flash Professional. W niektórych przypadkach – na przykład przy renderowaniu i eksportowaniu z programu Premiere Pro – opcje kodowania
określa się w oknie dialogowym Ustawienia eksportu programu Adobe Media Encoder. W innych sytuacjach – na przykład przy renderowaniu i
eksportowaniu z programu After Effects – opcje kodowania określa się w oknie dialogowym Opcje dostosowanym do określonego formatu i
ukazującym jedynie część opcji kodowania.
Program Adobe Media Encoder dostarczany jest razem z wieloma ustawieniami domyślnymi, z których każde określa różne opcje, spełniające
wymagania powszechnie używanych docelowych materiałów wyjściowych. W Ustawieniach eksportu lub oknie dialogowym Opcje dostosowanym
do określonego formatu opcje dostępne w zakładce Wideo zależą od formatu określonego przez użytkownika.
Opcje, które nie są tu omówione, przeznaczone są tylko dla wybranego formatu lub ich omówienie nie jest konieczne. Szczegółowe informacje na
ten temat zawiera specyfikacja wybranego formatu. Na przykład formaty MPEG zawierają wiele niewymienionych tu opcji zaawansowanych.
Szczegółowe informacje na temat niewymienionych tu opcji można uzyskać w specyfikacji formatu MPEG-2 (ISO/IEC 13818) oraz w witrynie
serwisu Wikipedia.
Uwaga: Niektóre karty przechwytujące i wtyczki zapewniają własne okna dialogowe i określone opcje. Jeśli opcje, które widzisz różnią się od
przedstawionych tutaj, sprawdź dokumentację swojej karty przechwytującej lub wtyczki.
Informacje ogólne na temat ustawień kompresji można znaleźć w artykule Wskazówki dotyczące kompresji.
17
Standard telewizyjny Dostosowuje materiał wyjściowy do standardu NTSC lub PAL. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło) program
Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do źródła. Na przykład, jeśli prędkość odtwarzania pliku
źródłowego wynosi 25 kl./s., to program Adobe Media Encoder ustawia standard telewizji na PAL.
Wymiary klatki Wymiary, w pikselach, ramki na wyjściu. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło) program Adobe Media Encoder
automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do wymiarów źródła. (Zobacz artykuł Proporcje obrazu i rozmiar ramki).
Szybkość odtwarzania Szybkość odtwarzania pliku wyjściowego w klatkach na sekundę. Niektóre kodeki obsługują określony zestaw szybkości
odtwarzania. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło) program Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować
szybkość odtwarzania do źródła. (Zobacz artykuł Szybkość odtwarzania).
Kolejność pól lub Typ pól Określa, czy plik wyjściowy ma ramki progresywne czy ramki złożone z pól z przeplotem oraz – w tym drugim
przypadku – które z nich będę tworzone jako pierwsze. Progresywne to prawidłowe ustawienie dla ekranów komputerowych i filmów. Podczas
eksportowania wideo na nośnik z przeplotem, taki jak NTSC lub PAL, wybierz Pierwsze górne lub Pierwsze dolne. W trybie Automatycznym (W
oparciu o źródło) program Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do kolejności pól źródła. (Zobacz
artykuł Wideo z przeplotem a wideo bez przeplotu).
Proporcje lub Proporcje pikseli Wybierz proporcje pikseli odpowiednie dla typu materiału wyjściowego. Gdy proporcje pikseli (wyświetlone w
nawiasie) wynoszą 1.0, to materiał wyjściowy będzie miał piksele kwadratowe; wszystkie inne będą miały piksele nie-kwadratowe. Ponieważ
komputer wyświetla zwykle piksele jako kwadratowe, zawartość korzystająca z pikseli o proporcjach nie-kwadratowych wydaje się rozciągnięta,
gdy oglądana jest na komputerze, natomiast na ekranie wideo ma właściwe proporcje. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło), w formacie
H.264 Blu-ray, MPEG-2 Blu-ray lub MPEG-2-DVD, program Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do
proporcji pikseli źródła. (Zobacz artykuł Proporcje pikseli).
Profil Określa, czy program Adobe Media Encoder będzie korzystać z profilu Linia bazowa, Główny lub Wysoki.
Uwaga: Ustawienia Profil i Poziom dotyczą formatów, które używają wariantów kodowania MPEG, na przykład H.264. Zalecane ustawienia są
często kombinacją ustawień Profil i Poziom. Na przykład częstym zaleceniem dla kodowania w wysokiej jakości dla dystrybucji w Internecie jest
ustawienie Profil wysoki, Poziom 5.1. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz witrynę serwisu Wikipedia.
Poziom Poziom używany przez program Adobe Media Encoder o zakresach, które różnią się w zależności od formatu na wyjściu. Ustawienie to
określa częściowo maksymalną prędkość transmisji danych.
Jakość Przyjmuje się, że wyższe ustawienia wydłużają czas renderingu i zwiększają jakość obrazu.
Dobra Zapewnia równowagę pomiędzy jakością obrazu, a czasem potrzebnym do zakodowania wideo. Jest to wartość domyślna.
Najwyższa Tworzy najlepszą możliwą jakość obrazu, ale kodowanie wideo trwa znacznie dłużej.
Szybkość Określa, że wideo ma zostać zakodowane tak szybko, jak to tylko możliwe. Obraz będzie miał jednak niższą jakość. Zalecane
jest w materiale wideo używanym do testów.
Eksportuj jako sekwencję W przypadku eksportu obrazów nieruchomych zaznacz tę opcję, aby wyeksportować je jako serię ponumerowanych
rosnąco plików obrazów nieruchomych.
Typ nagłówka Określa SMPTE/DPX lub nagłówek Cineon.
Zmień rozmiar wideo Wybranie tej opcji pozwala zmienić szerokość i wysokość klatki w porównaniu do rozmiaru pliku lub sekwencji wejściowej.
Możesz również kliknąć przycisk, aby podczas zmiany rozmiaru zachować proporcje.
Głębia Głębia koloru w bitach na piksele.
Przebiegi kodowania Ilość analiz klipu przeprowadzanych przez koder przed rozpoczęciem kodowania. Wiele przejść zwiększa czas potrzebny
do zakodowania filmu, ale zwykle poprawia wydajność kompresji i zwiększa jakość obrazu.
18
Klatki typu M Liczba klatek B (klatek dwu-kierunkowych) pomiędzy kolejnymi klatkami I (międzyramkami) i P (klatkami prognozowanymi).
Klatki typu N Liczba klatek pomiędzy klatkami I (międzyramkami). Wartość ta musi stanowić wielokrotność wartości klatek M.
Profil prosty Dostępny jest tylko przy eksportowaniu w formacie wideo FLV, korzystającym z kodeka On2 VP6. Wybór Profilu prostego
optymalizuje zawartość wideo wysokiej rozdzielczości, które ma być odtwarzane na starszych komputerach lub innych urządzeniach o
ograniczonej pamięci i zasobach przetwarzania.
Niedopróbkowanie [% wartości docelowej] Dostępny jest tylko przy eksportowaniu w formacie wideo FLV, korzystającym z kodeka On2 VP6.
Opcja ta pozwala określić procentową wartość docelowej szybkości danych, którą użytkownik chce uzyskać, tak że w buforze dostępne są
dodatkowe dane, służące do poprawy trudnych sekcji.
Odstęp zamkniętych GOP Liniatura każdej zamkniętej grupy obrazów (zamknięte GOP), które nie mogą odnosić się do klatek poza tym
zamkniętym GOP. GOP składa się z sekwencji klatek I, B i P. (Opcja ta jest dostępna, jeśli jako format wybierzesz MPEG-2.)
Prędkość transmisji danych Liczba megabitów na sekundę. Różne formaty zapewniają różne opcje prędkości transmisji danych. Minimalna
prędkość transmisji danych różni się w zależności od formatu. Na przykład, w przypadku płyt MPEG-2 DVD minimalna prędkość transmisji wynosi
1,5 Mb/s.
Zobacz artykuł Prędkość transmisji danych.
Tryb prędkości transmisji danych lub Kodowanie prędkości transmisji danych Określa, czy w eksportowanym pliku kodek pracuje ze stałą
prędkością transmisji danych (CBR) czy zmienną prędkość transmisji danych (VBR):
Stała Zapewnia stałą szybkość danych przy możliwych wahaniach jakości pomiędzy klatkami w zależności od wymaganego stopnia
kompresji.
Zmienna ograniczona Zapewnia bardziej stałą jakość z współczynnikiem kompresji, a co za tym idzie szybkość danych może podlegać
wahaniom.
Zmienna nieograniczona Pozwala, aby szybkość danych eksportowanego pliku wahała się bez ograniczeń z opcją osiągnięcia średniej
prędkości transmisji danych.
VBR, 1-przebiegowe Zmienna szybkość transmisji danych z koderem wykonującym pojedyncze przejście przez dany plik od początku do
końca. Kodowanie z jednym przejściem zabiera mniej czasu niż kodowanie z podwójnym przejściem, ale nie osiąga takiej samej jakości na
wyjściu.
VBR, 2-przebiegowe Zmienna szybkość transmisji danych z koderem wykonującym dwa przejścia przez dany plik od początku do końca
i od końca do początku. Drugie przejście wydłuża ten proces, ale zapewnia większą wydajność kodowania, a często wyższą jakość
materiału wyjściowego.
Uwaga: Porównując pliki CBR i VBR o tej samej zawartości i rozmiarze można poczynić następujące uogólnienie: plik CBR może odtwarzać się
bardziej stabilnie na większej liczbie systemów, ponieważ stała prędkość danych w mniejszym stopniu obciąża dany odtwarzacz multimediów i
procesor komputera. Plik VBR natomiast ma zwykle wyższą jakość obrazu, ponieważ VBR dostosowuje kompresję do zawartości obrazu.
Poziom szybkości transmisji danych (tylko formaty FLV, F4V, H.264 Blu-ray i MPEG-2 Blu-ray) Gdy poziom szybkości transmisji danych
ustawiony jest na Własny, wyjściowej szybkości transmisji można nadać każdą wartość. Gdy poziom szybkości transmisji danych ustawiony jest
na Wysoki, Średni lub Niski, szybkość transmisji ustawiana jest automatycznie na bazie rozmiaru klatki jako wartość tylko do odczytu i nie może jej
zmienić. Program Adobe Media Encoder ma domyślne ustawienia domyślne dla formatów, których poziom szybkości transmisji danych ustawiany
jest na automatyczny.
Interwał klatki kluczowej [Sekundy] lub Ustaw odległość klatki kluczowej (Klatki) Liczba klatek, po których kodek będzie tworzył klatkę
kluczową w czasie eksportowania wideo. (Zobacz Ramki kluczowe.)
Optymalizuj obrazy nieruchome lub Rozszerz obrazy nieruchome Zaznacz tę opcję, aby w wydajny sposób użyć nieruchomych obrazów w
plikach eksportowanego wideo. Na przykład, jeśli czas trwania nieruchomego obrazu wynosi 2 sekundy w projekcie ustawionym na 30 kl./s., to
program Adobe Premiere Pro tworzy jedną 2-sekundową klatkę zamiast 60 klatek co 1/30 sekundy każda. Zaznaczenie tej opcji pozwala
19
oszczędzić miejsce na dysku na sekwencje i klipy, które zawierają nieruchome obrazy. Wyłącz tę opcję tylko wtedy, gdy plik eksportowanego
wideo objawia problemy z odtwarzaniem przy wyświetlaniu nieruchomych obrazów.
Do góry
Ustawienia domyślne multipleksera (zwane czasami Formatem) kontrolują, w jaki sposób dane wideo i audio MPEG łączone są w pojedynczy
strumień. Dostępność poszczególnych opcji uzależniona jest od wybranego formatu MPEG.
Jeśli wybierzesz format MPEG-2, wszystkimi opcjami multipleksera zapewnianymi przez standard MPEG będzie można manipulować ręcznie. W
większości przypadków lepiej jest wybrać ustawienie domyślne MPEG przeznaczone specjalnie dla danego nośnika wyjściowego (np. MPEG-2
DVD).
Aby uzyskać więcej informacji o opcjach MPEG, zapoznaj się ze specyfikacją MPEG-4 (ISO/IEC 14496) i MPEG-2 (ISO/IEC 13818) oraz witryną
serwisu Wikipedia.
Do góry
W oknie dialogowym Ustawienia eksportu opcje dostępne w zakładce Audio zależą od formatu określonego przez użytkownika. Opcje, które nie są
tu omówione, przeznaczone są tylko dla wybranego formatu lub ich omówienie nie jest konieczne z uwagi na ich zrozumiałe nazwy. Szczegółowe
informacje na ten temat zawiera specyfikacja wybranego formatu.
Niektóre formaty dźwięku obsługują tylko dźwięk nieskompresowany, mający najwyższą jakość, ale zajmujący najwięcej miejsca na dysku.
Niektóre formaty zapewniają tylko jeden kodek. Inne pozwalają korzystać z listy obsługiwanych kodeków.
Częstotliwość próbkowania lub częstotliwość Wybierz częstotliwość próbkowania, aby zwiększyć częstotliwość, przy której dźwięk
konwertowany jest w odrębne wartości dźwiękowe lub próbkowany. Wyższe częstotliwości próbkowania zwiększają jakość dźwięku i rozmiar pliku;
niższe częstotliwości próbkowania zmniejszają jakość i rozmiar pliku.
Ustawienie w oknie dialogowym Ustawienia eksportu częstotliwości próbkowania większej niż częstotliwość próbkowania źródła dźwięku nie
poprawia jego jakości. Ustawienie częstotliwości próbkowania innej niż częstotliwość próbkowania pliku źródłowego wymaga ponownego
próbkowania i dodatkowego czasu na obróbkę. Ponownego próbkowania można uniknąć poprzez zarejestrowanie dźwięku z taką samą
częstotliwością, z jaką ma być wyeksportowany. (Zobacz Wskazówki dotyczące kompresji).
Kanały i kanały wyjściowe Określ liczbę kanałów dźwiękowych w eksportowanym pliku. Jeśli wybierzesz mniejszą liczbę kanałów niż jest ich na
ścieżce wzorcowej sekwencji lub projektu, to program Adobe Media Encoder zremiksuje dźwięk w dół.
Typ próbki Wybierz wyższą głębię bitową, aby zwiększyć dokładność próbek dźwiękowych. Wyższa głębia bitowa może poprawić zakres
dynamiczny i obniżyć zniekształcenia, zwłaszcza gdy dodasz dodatkowe przetwarzanie, takie jak filtrowanie lub ponowne próbkowanie. Wyższa
głębia bitowa wydłuża także czas przetwarzania i zwiększa rozmiar pliku; mniejsza głębia bitowa skraca czas przetwarzania i zmniejsza rozmiar
pliku.
Ustawienie w oknie dialogowym Ustawienia eksportu głębi bitowej większej niż częstotliwość próbkowania źródła dźwięku nie poprawia jego
jakości.
Przeplot audio Określa, jak często informacje o dźwięku umieszczane są pomiędzy klatkami wideo w eksportowanym pliku. Zalecane ustawienia
opisane są w dokumentacji karty przechwytującej. Wartość jednej klatki oznacza, że gdy klatka jest odtwarzana, dźwięk na czas trwania tej klatki
wczytywany jest do pamięci RAM, tak aby mógł być odtwarzany do czasu pojawienia się kolejnej klatki. Jeśli w czasie odtwarzania dźwięk
przerywa, dostosuj wartość przeplotu. Zwiększenie przeplotu pozwala komputerowi zapisywać dłuższe segmenty dźwięku i przetwarzać je rzadziej.
Większe wartości przeplotu wymagają jednak większości ilości pamięci RAM. Obniżenie tej wartości może sprawić, że odtwarzanie będzie bardziej
płynne. Większość dysków twardych działa najlepiej przy wartościach przeplotu wynoszących od 1/2 sekundy do 1 sekundy.
Ustawienie tej wartości na 0 wyłącza Przeplot audio i przyspiesza czas renderingu. Pomyśl o wyłączeniu Przeplotu audio dla projektów
zawierających zasoby o dużych pikselach.
Szybkość transmisji [Kb/s] Wyjściowa szybkość transmisji dźwięku. Ogólnie rzecz biorąc, większa szybkość transmisji zwiększa zarówno
jakość, jak i rozmiar pliku.
Do góry
20
Zakładka FTP w oknie dialogowym Ustawienia eksportu pozwala wczytywać eksportowane pliki na serwer File Transfer Protocol (FTP) z pamięcią
masową przeznaczoną do udostępniania plików. FTP to powszechnie używana metoda transferu plików przez sieć. Jest szczególnie przydatna
przy udostępnianiu dużych plików za pomocą połączenia internetowego. Informacje na temat uzyskania połączenia z serwerem może zapewnić
jego administrator.
Zakładka FTP zawiera następujące opcje:
Nazwa serwera Podaj adres DNS lub IP serwera, na którym mieści się serwis FTP.
Port Określ liczbę przydzieloną portowi sterującemu serwera FTP. Domyślnie jest to 21.
Katalog zdalny Podaj położenie serwera FTP wyrażone jako ścieżka pliku.
Nazwa użytkownika Podaj tożsamość użytkownika przydzieloną przez administratora serwera.
Hasło Podaj hasło do serwera chronionego hasłem.
Liczba prób Określ liczbę prób nawiązania kontaktu z serwerem, jeśli połączenie nie jest nawiązane.
Wyślij plik lokalny do Kosza (Windows) lub Wyślij plik lokalny do Kosza (Mac OS) Usuwa kopię lokalną eksportowanego pliku po jego
wczytaniu na serwer FTP.
Test Weryfikuje połączenie z serwerem FTP.
Do góry
Możesz wybrać, jakie metadane XMP (jeśli jakiekolwiek) mają znaleźć się w pliku wyjściowym.
Aby otworzyć okno dialogowe Eksport metadanych, kliknij przycisk Metadane w prawym dolnym rogu okna dialogowego Ustawienia eksportu lub
wybierz polecenie Edycja > Edytuj metadane.
Uwaga: Wiele tych samych czynności możesz wykonać w oknie dialogowym Preferencje w kategorii Metadane. (Zobacz Preferencje). Zmiany
dokonane w oknie dialogowym Preferencje nie mają wpływu na kolejkę kodowania, ale szablony i reguły są dostępne do późniejszego użycia za
pośrednictwem okna dialogowego Eksport metadanych.
Określanie, czy i w jaki sposób w materiale wyjściowym umieścić metadane XMP
Użyj menu Opcje eksportu, aby określić, czy metadane XMP powinny zostać osadzone w pliku wyjściowym, zapisane jako plik pomocniczy (.xmp),
przetworzone na obydwa te sposoby, albo żaden z nich.
Jeśli wybierzesz Brak, to żadne metadane XMP ze źródła nie zostaną osadzone w pliku i nie będzie dostępne żadne inne sterowanie eksportem
metadanych XMP. Podstawowe metadane XMP o eksportowanym pliku – takie jak ustawienia eksportu i kod czasowy początku – są zawsze
eksportowane, nawet jeśli wybrana jest opcja Brak.
Uwaga: Opcje Osadź w pliku wyjściowym są wyłączone w przypadku plików, dla których metadane XMP nie mogą być osadzone.
Zabezpieczenie metadanych XMP ze źródła
Wiele zasobów źródłowych zawiera metadane XMP. Możesz wybrać, które metadane XMP z zasobów źródłowych powinny być zachowane w
zakodowanych plikach źródłowych, poprzez użycie reguły zabezpieczenia.
W przypadku klipów z pojedynczego źródła zabezpieczenie metadanych XMP sprawia, że metadane produkcji z oryginalnego źródła przechodzą
21
przez ponownie zakodowany plik wyjściowy. W przypadku sekwencji i składów dołączenie metadanych źródłowych zachowuje metadane z
każdego elementu użytego do utworzenia tej sekwencji lub składu. Wykluczanie istniejących metadanych źródłowych często określane jest jako
„thinning”. O usunięciu metadanych źródłowych mogą decydować względy bezpieczeństwa lub zachowania prywatności albo chęć maksymalnego
zmniejszenia rozmiaru pliku wyjściowego.
Reguła zabezpieczenia działa jak filtr określający, które metadane XMP z elementu źródłowego są przepuszczane do zakodowanego pliku
wyjściowego. Predefiniowane reguły zabezpieczenia to Zabezpiecz wszystko i Wyklucz wszystko. Zabezpiecz wszystko jest regułą domyślną.
Aby utworzyć własną regułę zabezpieczenia, kliknij Nowa obok menu Reguły zabezpieczenia. Możesz włączyć pojedyncze pola lub kategorie
poprzez zaznaczenie ich w oknie dialogowym Edytor reguł zabezpieczenia. Aby znaleźć określone pola, użyj pola wyszukiwania, które znajduje się
w pobliżu wierzchołka okna dialogowego Edytor reguł zabezpieczenia. Upewnij się, że Twoja reguła zabezpieczenia ma opisową nazwę.
Aby edytować istniejącą własną regułę zabezpieczenia, wybierz ją z menu Reguły zabezpieczenia i kliknij Edytuj.
Uwaga: Dwa rodzaje źródłowych metadanych XMP obsługiwanych jest osobno od źródłowych metadanych XMP kontrolowanych przez reguły
zabezpieczenia: znaczniki sekwencji i metadane XMP utworzone przez funkcję analizy mowy w programach Adobe Premiere Pro i Soundbooth.
Aby dołączyć metadane XMP mowy i znaczniki sekwencji, zaznacz opcję Eksportuj główną ścieżkę mowy i znaczniki sekwencji.
Dodawanie metadanych XMP
Szablon eksportu określa, jakie metadane XMP zostaną zapisane w pliku wyjściowym. Na przykład możesz utworzyć szablon eksportu, który
zawiera różne metadane XMP z plików źródłowych, jak również dodaje do każdego pliku wyjściowego Twoje informacje kontaktowe i informacje o
zarządzaniu prawami.
Szablon eksportu działa jak filtr; wszystkie pola, które nie zostaną włączone przez bieżący szablon, będą filtrowane. Jedyne wyjątki to wewnętrzne
właściwości, które są automatycznie uzupełniane o dane przez kreatora aplikacji. Dostępne są zawsze i nie można ich edytować.
Aby utworzyć własny szablon eksportu, kliknij Nowy obok menu Szablon eksportu. Możesz włączyć pojedyncze pola lub kategorie, zaznaczając je
w oknie dialogowym Szablon eksportu. Aby znaleźć określone pola, użyj pola wyszukiwania, które znajduje się w pobliżu wierzchołka okna
dialogowego Edytor szablonu eksportu. Upewnij się, że Twój szablon eksportu ma opisową nazwę.
Aby edytować istniejący własny szablon eksportu, wybierz go z menu Szablon eksportu i kliknij Edytuj.
Po zastosowaniu szablonu eksportu możesz ręcznie wpisywać wartości, aby dodać określone metadane XMP do elementów bieżącej kolejki
kodowania.
Niektórych pól nie można edytować bądź wykluczać ich z materiału wyjściowego. Przykładem są pola automatycznie zapisywane przez kreatora
aplikacji. Na przykład pole Format w schemacie Dublin Core i pole Szybkość odtwarzania wideo w schemacie Dynamic Media są ustawiane przez
program Adobe Media Encoder, aby dokładnie opisać plik wyjściowy. Użytkownik nie może ich edytować. Ponadto wartości określone przez
aktualny szablon eksportu widoczne są jako nieedytowalne. Aby zmienić te wartości, zmień szablon lub zastosuj inny.
Każde pole, które nie zawiera danych – pochodzące z szablonu lub wpisane ręcznie – zostanie wykluczone z eksportowanych metadanych XMP.
Puste pola nie są zapisywane w pliku wyjściowym.
Do góry
źródła dzięki ustawieniom domyślnym Dopasuj do źródła.
Szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Dopasowywanie do ustawień domyślnych źródła.
Do góry
Podpisy zamknięte
Podpisy zamknięte są zwykle wykorzystywane do wyświetlania dźwięku z materiału wideo jako tekstu na ekranach telewizorów i innych urządzeń
obsługujących wyświetlanie podpisów zamkniętych.
Szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Eksport danych podpisów zamkniętych.
22
Co nowego w programie Adobe Media Encoder CS6?
Kolejka i foldery obserwowane: Niezależna obsługa źródła i wyjścia
Przeglądarka ustawień domyślnych
Importowanie i eksportowanie ustawień domyślnych
Ulepszone skalowanie klatek źródłowych
Tworzenie własnych przestrzeni roboczych
Obiegi pracy ułatwiające wykonywanie czynności
Zmiany dotyczące elementów eksportujących
Nowe skróty klawiaturowe w wersji CS6
Kolejka i foldery obserwowane: Niezależna obsługa źródła i wyjścia
Do góry
Źródło i wyjście są teraz obsługiwane niezależnie od siebie. Ta niezależna obsługa umożliwia konfigurowanie danego źródła z wieloma wyjściami.
W programie Adobe Media Encoder korzyścią między innymi jest możliwość jednoczesnego kodowania wielu wyjść danego źródła. W porównaniu
do kodowania każdego wyjścia osobno, jednoczesne jest szybsze.
Do góry
Nowa przeglądarka ustawień domyślnych oferuje możliwości, które pomogą usprawnić przepływ pracy w programie Adobe Media Encoder.
Systemowe ustawienia domyślne w przeglądarce są pogrupowane według kategorii użycia (takich jak transmisja, film wideo pobierany z Internetu)
lub według urządzeń (takich jak dyski DVD, Blu-ray, aparat fotograficzny, tablet). Te ustawienia domyślne można modyfikować, tworząc własne
ustawienia domyślne, nazywane także Ustawieniami domyślnymi użytkownika.
W przeglądarce ustawień domyślnych można w sposób szybki znaleźć ustawienie domyślne przy użyciu funkcji wyszukiwania lub za pomocą
ulepszonych ustawień przeglądania w zwijanej strukturze folderów.
Ustawienia domyślne użytkownika, grupy ustawień domyślnych i aliasy
Systemowe ustawienia domyślne można modyfikować, tworząc ustawienia domyślne użytkownika. Ustawienia domyślne użytkownika można
grupować w oddzielnych folderach pod nazwą grupy ustawień domyślnych. Grupy ustawień domyślnych umożliwiają zastosowanie w jednym kroku
wielu ustawień domyślnych do źródła.
Aliasy umożliwiają tworzenie wielu wystąpień ustawień domyślnych w celu użycia ich w wielu grupach ustawień domyślnych.
Na przykład można utworzyć aliasy dla ustawień domyślnych zamiast powielać je w przypadku, gdy ustawienie domyśle występuje w więcej niż
jednej grupie ustawień domyślnych. Następnie dodać aliasy do grup innych ustawień domyślnych. Wprowadzona zmiana ustawienia domyślnego
ma zastosowanie do wszystkich aliasów tego ustawienia.
Zarządzanie ustawieniami domyślnymi
Aby zarządzać ustawieniami domyślnymi, użyj menu Ustawienia domyślne lub opcji w Przeglądarce ustawień domyślnych (Okno >Przeglądarka
ustawień domyślnych). Można także kliknąć prawym przyciskiem myszy ustawienie domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych, aby
wyświetlić menu kontekstowe dla dostępnych opcji.
23
A. Ustawienie domyślne użytkownika B. Alias utworzony do ustawienia domyślnego C. Grupa ustawień domyślnych D. Utwórz nowe ustawienie
domyślne E. Usuń ustawienie domyślne F. Utwórz nową grupę ustawień domyślnych G. Konfiguracja ustawień domyślnych H. Importuj ustawienia
domyślne I. Eksportuj ustawienia domyślne J. Wyszukaj ustawienia domyślne
Tworzenie ustawień domyślnych, grup ustawień domyślnych i aliasów
Grupy ustawień domyślnych mogą zawierać utworzone przez użytkownika ustawienia domyślne, aliasy do ustawień domyślnych lub grupy innych
ustawień domyślnych.
Aby utworzyć ustawienie domyślne, wybierz opcję Ustawienia domyślne > Utwórz ustawienie domyślne.
Aby utworzyć grupę ustawień domyślnych, wybierz opcję Ustawienia domyślne > Utwórz grupę.
Aby utworzyć alias ustawienia domyślnego, kliknij prawym przyciskiem myszy ustawienie domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych i
wybierz opcję Utwórz alias.
Aby szybko utworzyć alias do systemowego ustawienia domyślnego, przeciągnij systemowe ustawienie domyślne do obszaru Ustawienia
domyślne użytkownika i grupy.
Aby szybko utworzyć alias do ustawienia domyślnego użytkownika, przeciągnij ustawienie domyślne użytkownika z wciśniętym klawiszem
Alt (Win) lub wciśniętym klawiszem Opt (Mac OS) do obszaru grupy ustawień domyślnych.
Modyfikacja ustawień domyślnych użytkownika
Aby zmienić nazwę ustawienia domyślnego, kliknij nazwę wybranego ustawienia domyślnego. Wpisz nazwę ustawienia domyślnego i naciśnij
klawisz Enter. Aby zmienić nazwę ustawienia domyślnego, można także wybrać Ustawienie domyślne > Zmień nazwę.
Aby wprowadzić zmiany w konfiguracji ustawień domyślnych, wybierz ustawienie domyślne i zaznacz Ustawienie domyślne > Ustawienia.
Aby usunąć ustawienie domyślne, wybierz ustawienie domyślne i naciśnij przycisk Usuń. Można także wybrać opcje Ustawienie domyślne >
Usuń.
Uwaga: Edytować można wyłącznie ustawienia domyślne użytkownika. Zmiany wprowadzone w systemowych ustawieniach domyślnych można
zapisać jako nowe ustawienia domyślne użytkownika, klikając przycisk Zapisz kopię w oknie dialogowym Konfiguracja ustawień domyślnych.
Zastosowanie ustawień domyślnych lub grup ustawień domyślnych w kolejce
Aby zastosować ustawienia domyślne do źródła w kolejce, wykonaj jedną z następujących czynności:
Przeciągnij ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub aliasy z obszaru Przeglądarki ustawień domyślnych i upuść na źródła lub
wyjścia w kolejce.
Czynność upuszczenia ustawienia domyślnego powoduje dodanie wyjścia do źródła.
Czynność upuszczenia ustawienia domyślnego na istniejące wyjście spowoduje zastąpienie ustawień wyjścia konfiguracją ustawień
domyślnych.
Aby dodać wyjście do źródła, przeciągnij źródło z kolejki do ustawienia domyślnego, grupy ustawień domyślnych lub aliasu w Przeglądarce
Aby zastąpić ustawienia wyjścia konfiguracją ustawień domyślnych, przeciągnij wyjście z kolejki do ustawień domyślnych, grupy ustawień
domyślnych lub aliasu w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Wybierz źródło w kolejce i kliknij dwukrotnie ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w Przeglądarce ustawień
domyślnych.
Wybierz źródło w kolejce. Wybierz ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych lub aliasy w Przeglądarce ustawień domyślnych. Kliknij
Zastosuj ustawienie domyślne.
24
Zastosowanie ustawień domyślnych lub grup ustawień domyślnych w folderach obserwacyjnych
Aby zastosować ustawienia domyślne w folderach obserwacyjnych w panelu Foldery obserwacyjne , wykonaj jedną z następujących czynności:
Przeciągnij ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych lub aliasy z obszaru Przeglądarki ustawień domyślnych i upuść na foldery
obserwacyjne lub wyjścia w panelu Foldery obserwacyjne.
Czynność upuszczenia ustawień domyślnych na folder obserwacyjny spowoduje dodanie nowych wyjść do folderu obserwacyjnego.
domyślnych.
Aby dodać wyjście do folderu obserwacyjnego, przeciągnij folder obserwacyjny z panelu Foldery obserwacyjne na ustawienia domyślne,
grupę ustawień domyślnych lub alias w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Aby zastąpić ustawienia wyjścia konfiguracją ustawień domyślnych, przeciągnij wyjście z panelu Foldery obserwacyjne na ustawienia
domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Wybierz folder obserwowany w panelu Foldery obserwowane. Kliknij dwukrotnie przy wciśniętym klawiszu Alt (Win) lub
kliknij dwukrotnie przy wciśniętym klawiszu Opt (Mac) ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w
Przeglądarce ustawień domyślnych.
Wybierz folder obserwowany w panelu Foldery obserwowane. Wybierz ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych lub aliasy w
Przeglądarce ustawień domyślnych. Kliknij przy wciśniętym klawiszu Alt (Win) lub kliknij przy wciśniętym klawiszu
Opt (Mac) przycisk Zastosuj ustawienie domyślne.
Zastosowanie ustawień domyślnych w sekwencjach programu Premiere Pro, kompozycjach programu
After Effects i zbiorach multimedialnych podczas importowania
Zastosowanie ustawień domyślnych w sekwencjach programu Adobe Premiere Pro
Przeciągnij sekwencję otwartego projektu Adobe Premiere Pro z panelu Projekt i upuść na ustawienia domyślne, alias lub grupę ustawień
domyślnych w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Uwaga: Ta procedura jest jedynym sposobem, aby dodać kilka ustawień domyślnych do sekwencji Adobe Premiere Pro w jednym kroku. Okno
dialogowe Eksportuj ustawienia w programie Adobe Premiere Pro umożliwia zastosowanie pojedynczych ustawień domyślnych podczas
eksportowania sekwencji do programu Adobe Media Encoder.
Zastosowanie ustawień domyślnych w kompozycjach programu After Effects
Przeciągnij kompozycję otwartego projektu After Effects z panelu Projekt i upuść na ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w
Zastosowanie ustawień domyślnych w zbiorach audio i wideo
Przeciągnij zbiory audio i wideo z Findera lub Eksploratora Windows i upuść na ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w
Ważne uwagi dotyczące stosowania ustawień domyślnych
Czynność przeciągnięcia pojedynczego ustawienia domyślnego na wyjście powoduje zastąpienie tego wyjścia. Nowe wyjścia dziedziczą
ścieżkę wyjścia, nazwę wyjście i ustawienia zakresu źródłowego z docelowego wyjścia.
Czynność przeciągnięcia pojedynczego ustawienia domyślnego na źródło powoduje dodanie wyjścia.
Czynność przeciągnięcia grupy ustawień domyślnych (lub wielu wybranych ustawień domyślnych) na wyjście powoduje dodanie wyjść. Nowe
wyjścia dziedziczą ścieżkę wyjścia, nazwę wyjście i ustawienia zakresu źródłowego z docelowego wyjścia.
Czynność przeciągnięcia grupy ustawień domyślnych (lub wielu wybranych ustawień domyślnych) na źródło powoduje dodanie wyjść. Nie są
dziedziczone takie ustawienia jak ścieżka wyjścia z istniejących wyjść.
Do góry
Ustawienia domyślne są importowane i eksportowane jako pliki EPR. Pliki EPR są zapisywane w formacie XML.
Aby zaimportować pliki EPR, wybierz Ustawienia domyślne > Importuj. Zaimportowane ustawienia domyślne zostaną wyświetlone w sekcji
Ustawienia domyślne użytkownika i grupy.
Aby wyeksportować wybrane pliki EPR, wybierz Ustawienia domyślne > Eksportuj.
Uwaga: Możesz także przeciągać i upuszczać pliki EPR na istniejące ustawienia domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych, aby je
zaimportować.
Pokazywanie położenia ustawień domyślnych w Finderze i Eksploratorze
Kliknij prawym przyciskiem myszy ustawienia domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych i wybierz polecenie Ujawnij plik ustawień
domyślnych.
25
Szybkie wyszukiwanie ustawienia wstępnego w przeglądarce
Po wpisaniu w polu wyszukiwania , Przeglądarka ustawień domyślnych filtruje listę ustawień domyślnych w celu dopasowania ciągu
wyszukiwania. Wszystkie kolumny są skanowane w poszukiwaniu pasujących wyników.
Do góry
Ulepszone skalowanie klatek źródłowych
Rozciągnij, aby wypełnić Zmienia rozmiar klatki źródłowej w taki sposób, aby całkowicie wypełniła klatkę wyjściową. Proporce pikseli źródła nie
są zachowane.
zachowane.
Uwaga: Jest to taka sama opcja, jak opcja Czarne ramki w menu Ustawienia kadrowania programu Adobe Media Encoder CS5.5.
Zmień rozmiar wyjścia na zgodny ze źródłem Zastępuje ustawienia rozmiaru klatki wyjściowej w taki sposób, aby pasowały do ustawień
przycinania źródła.
Uwaga: Jest to taka sama opcja, jak opcja Zmiana rozmiaru wyjścia w menu Ustawienia kadrowaniaprogramu Adobe Media Encoder CS5.5.
Do góry
Tworzenie własnych przestrzeni roboczych
W nowym interfejsie można pogrupować panele jako karty w pojedynczej klatce lub rozmieścić je swobodnie jako oddzielne panele.
1. Aby przesunąć panele, wystarczy je kliknąć i przeciągnąć. Aby pogrupować panele, przeciągnij dany panel do górnej części innego panelu.
Zwolnij przycisk myszy, gdy pośrodku panelu nadrzędnego pojawi się fioletowy pasek.
2. Po dostosowaniu przestrzeni roboczej do własnych wymagań, wybierz opcję Okno > Przestrzeń robocza > Nowa przestrzeń robocza, aby
utworzyć własną przestrzeń roboczą.
Nowa przestrzeń robocza zostanie dodana do menu Przestrzeń robocza. Do przełączania przestrzeni roboczych można użyć opcji w menu Okno >
Przestrzeń robocza.
Do góry
Obiegi pracy ułatwiające wykonywanie czynności
Źródła są nadal kodowane w kolejności, ale wszystkie wyjścia źródła są kodowane równolegle. Aby wyłączyć kodowanie równoległe, wybierz
26
opcję Edycja > Preferencje i usuń zaznaczenie opcji Włącz kodowanie równoległe.
W przypadku wielu wyjść panel Kodowanie wyświetla podgląd miniatury, pasek postępu oraz szacunkowy czas zakończenia każdego wyjścia
kodowania
W niektórych przypadkach ustawienia eksportu wymagają wyjścia do kodowania w trybie szeregowym, a nie w trybie równoległym. W takich
przypadkach kolejka wraca do kodowania równoległego po ukończeniu tymczasowego kodowania szeregowego.
A. Dodaj źródło B. Dodaj wyjście C. Usuń źródło/wyjście D. Powiel
Z danym źródłem można powiązać wiele wyjść. Każdemu z nich można przydzielić inny format, ustawienie domyślne oraz lokalizację pliku
wyjściowego.
Kolejność wyjść można zmieniać na liście wyjść. Nie można ich jednak przenosić do innych źródeł.
Kliknięcie ścieżki pliku wyjściowego otwiera folder zawierający zakodowany plik. Pojawia się okno dialogowe Zapisz jako przy próbie
przejścia wstecz do kodowania.
Aby zmienić ścieżkę wyjścia i nazwę pliku, kliknij łącze Plik wyjścia dla tego wyjścia.
Aby uzyskać dostęp do zakodowanego pliku, kliknij łącze Plik wyjścia dla tego wyjścia.
Użyj przycisku Dodaj wyjście, aby szybko dodać wyjście do źródła.
Źródła i wyjścia można powielać. Powielone źródło używa wszystkich wyjść z oryginalnego źródła.
Do góry
Zmiany dotyczące elementów eksportujących
W tej wersji w celu zwiększenia wydajności zostały zaktualizowane następujące elementy eksportujące:
AAC Audio („Tylko dźwięk” w poprzednich wersjach)
H.264
H.264 Blu-ray
MPEG4
Windows Media (tylko Windows)
Aby zachować zgodność, w programie CS6 umieszczono starsze wersje następujących elementów eksportujących programu CS5.5:
H.264 (starszy typ) W nowym elemencie eksportującym kodowanie dźwięku Dolby Digital Surcode nie jest dostępne.
H.264 Blu-ray (starszy typ) Zostaje zachowana obsługa ustawień domyślnych zgodnych ze źródłem oraz Surcode for Dolby.
MPEG4 (starszy typ)
Ustawienia domyślne z poprzednich wersji programu Adobe Media Encoder mogą być importowane do programu Adobe Media Encoder CS6.
Jednak ustawienia domyślne dla H.264 i H.264 Blu-ray mają zastosowanie wyłącznie do elementów eksportujących starszego typu. Ustawienia
domyślne dla elementów eksportujących Audio Only lub Windows Media z poprzednich wersji nie mogą być importowane.
Zmiana ustawień renderowania dla kompozycji programu After Effects
Program Adobe Media Encoder CS6 umożliwia modyfikację ustawienia renderowania Warstwy linii pomocniczych dla kompozycji programu After
Effects. Aby włączyć lub wyłączyć widoczność warstwy linii pomocniczych, wybierz źródło kompozycji programu After Effects i zaznacz Plik >
Ustawienia źródła.
Do góry
Wynik
Windows
Mac OS
27
Dodaj pozycję do kolejki
Ctrl+I
Cmd+I
Rozpocznij/przerwij kolejkę
Enter
Return
Zatrzymaj kolejkę
Esc
Esc
Otwórz okno dialogowe Preferencje
Ctrl+,(przecinek)
Cmd+,(przecinek)
Zapisz kolejkę
Ctrl+S
Cmd+S
Zakończ
Ctrl+Q
Cmd+Q
Powiel wybrane pozycje
Ctrl+D
Cmd+D
Zaznacz wszystkie pozycje w bieżącej
liście
Ctrl+A
Cmd+A
Otwórz okno dialogowe Ustawienia
eksportu
Ctrl+E
Cmd+E
Cofnij
Ctrl+Z
Cmd+Z
Ponów
Ctrl+Y
Cmd+Y
Pomoc do programu Adobe Media
Encoder
F1
F1
Wynik
Windows
Mac OS
Przesuwa głowicę odtwarzania jedną
klatkę w tył/do przodu
Strzałki w lewo/w prawo
Przesuń głowicę odtwarzania do klatki
początkowej/końcowej
Home/End
Home/End
Ustaw zakres źródła w punkcie wejścia do
bieżącej pozycji głowicy odtwarzania
I
I
Ustaw zakres źródła w punkcie wyjścia do
O
O
Przesuń głowicę odtwarzania do punktu
wejścia
Q
Q
wyjścia
W
W
Powiększa podgląd klatki
Ctrl++(plus)
Cmd++(plus)
Pomniejsza podgląd klatki
Ctrl+-(minus)
Cmd+-(minus)
Eksportuje ustawienia domyślne jako plik
EPR
Kliknij przycisk Zapisz ustawienia
domyślne z wciśniętym klawiszem Alt
Kliknij przycisk Zapisz ustawienia
domyślne z wciśniętym klawiszem Opt
Okno dialogowe Ustawienia eksportu
Do góry
Nowe skróty klawiaturowe w programie CS6
Dostosowywanie skrótów klawiaturowych
Aby dostosować skróty klawiszowe w programie Adobe Media Encoder CS6, wybierz opcję Edycja > Skróty klawiszowe (Windows) lub Aplikacja
> Skróty klawiszowe (Mac OS).
Na przykład, aby zmienić skrót klawiszowy dla czynności wycinania z Ctrl+x na Ctrl+t, wykonaj następujące czynności:
1. Wybierz opcję Edycja > Skróty klawiszowe.
2. W panelu Skróty klawiszowe rozwiń kliknięciem menu Edycja.
3. Wybierz polecenie Wytnij.
4. Kliknij
obok Ctrl+x, aby usunąć istniejące polecenie.
5. Kliknij Dodaj.
6. Naciśnij Ctrl+t.
7. Kliknij OK.
Menu Plik
28
Wynik
Dodaj folder obserwowany
Windows
Mac OS
Ctrl+Alt+I
Cmd+Opt+I
Zatrzymaj bieżący element
Ctrl+- (znak minus)
Pokaż dziennik
Ctrl+L
Ctrl+L
Pokaż błędy
Ctrl+Alt+L
Cmd+Opt+L
Wynik
Windows
Mac OS
Ponów
Ctrl+Shift+Z
Cmd+Shift+Z
Resetuj stan
Ctrl+. (kropka)
Cmd+.(kropka)
Pomiń zaznaczenie
Ctrl+Shift+. (kropka)
Cmd+Shift+.(kropka)
Pokaż błędy
Ctrl+Alt+L
Cmd+Opt+L
Otwórz okno dialogowe Skróty
klawiaturowe
Ctrl+Alt+Shift+K
Cmd+Opt+Shift+K
Wynik
Windows
Mac OS
Otwórz okno dialogowe Konfiguracja
ustawień domyślnych
Ctrl+Alt+E
Cmd+Opt+E
Dodaj do kolejki
Ctrl+U
Dodaj do folderów obserwowanych
Ctrl+Alt+U
Utwórz ustawienie domyślne
Ctrl+N
Cmd+N
Utwórz grupę ustawień domyślnych
Ctrl+G
Cmd+G
Utwórz alias do ustawień domyślnych
Ctrl+B
Cmd+B
Ctrl+R
Cmd+R
Windows
Mac OS
Ctrl+1
Cmd+1
Cmd+- (znak minus)
Menu Edycja
Menu Ustawienia domyślne
Zmień nazwę ustawienia domyślnego
użytkownika lub grupy ustawień
domyślnych
Cmd+U
Cmd+Opt+U
Menu Okno
Wynik
Panel Kolejka
Panel kodowania
Ctrl+2
Panel folderów obserwowanych
Ctrl+3
Ctrl+4
Cmd+4
Wynik
Windows
Mac OS
Zamknij bieżący panel
Ctrl+W
Cmd+W
Cmd+2
Cmd+3
Główny interfejs użytkownika
29
Maksymalizuj/Przywróć panel pod
kursorem wskaźnika
` (znak lewy apostrof pod tyldą)
Maksymalizuj lub przywróć bieżący panel
Shift+` (znak lewy apostrof pod tyldą)
kursorem wskaźnika (klawiatury inne niż w
układzie angielskim)
(klawiatury inne niż w układzie angielskim)
Wybierz poprzednią/następną pozycję z
listy
<
<
Shift+ <
Shift+ <
Strzałki w górę/w dół
Dodaj poprzednią/następną pozycję z listy
do bieżącego zaznaczenia
Shift + Strzałki w górę/w dół
listy. Jeśli zaznaczony jest folder, strzałka
W prawo otwiera folder, a strzałka W lewo
zamyka go.
Strzałki w prawo i w lewo
do bieżącego zaznaczenia. Jeśli
zaznaczony jest folder, strzałka w prawo
otwiera folder, a strzałka w lewo zamyka
go.
Shift+Strzałki w prawo i w lewo
Shift+Strzałki w prawo i w lewo
Pole liczbowe z liczbami całkowitymi (np. ustawienie szerokości klatki):
Wynik
Windows
Zwiększ lub zmniejsz wartość bieżącą o 1
Mac OS
Zwiększ lub zmniejsz wartość bieżącą o
10
Shift+Strzałki w górę/w dół
10
Ctrl+Strzałki w górę/w dół
100
Ctrl+Shift+Strzałki w górę/w dół
Cmd+Strzałki w górę/w dół
Cmd+Shift+Strzałki w górę/w dół
Pole Szybkość transmisji w Mb/s:
Wynik
Windows
Mac OS
0,1
0,01
0,001
Ctrl+Alt+Strzałki w górę/w dół
30
Cmd+Opt+Strzałki w górę/w dół
Wynik
Windows
Mac OS
10
0,1
0,01
Ctrl+Alt+Strzałki w górę/w dół
Strzałki W górę/W dół
Cmd+Opt+Strzałki w górę/w dół
Okno dialogowe Skróty klawiaturowe
Wynik
Windows
Mac OS
Rozwiń/zwiń wszystkie kategorie w oknie
dialogowym
Kliknij nagłówek kategorii przy wciśniętym
klawiszu Alt
Kliknij nagłówek kategorii przy wciśniętym
klawiszu Opt
31
Kodowanie – podstawy i skrócony przewodnik
Niektóre treści, do których są łącza na tej stronie mogą być dostępne tylko w języku angielskim.
32
Informacje ogólne o programie Adobe Media Encoder
Pierwsze kroki z Adobe Media Encoder
Przestrzenie robocze w programie Adobe Media Encoder
Adobe Media Encoder pełni funkcję silnika kodującego dla programów Adobe Premiere Pro, Adobe After Effects i Adobe Prelude. Można także
korzystać z programu Adobe Media Encoder jako samodzielnego kodera.
Aby zapoznać się z ogólnymi informacjami dotyczącymi korzystania z wszystkich funkcji Adobe Media Encoder, obejrzyj wideo autorstwa Jana
Ozera. Oprócz tego zapoznaj się z artykułem autorstwa Larry'ego Jordana.
Do góry
Pierwsze kroki z Adobe Media Encoder
Korzystając z programu Adobe Media Encoder możesz wyeksportować wideo na strony obsługujące udostępnianie wideo, takie jak YouTube i
Vimeo, a także do urządzeń, począwszy od profesjonalnych magnetowidów po odtwarzacze DVD, telefony komórkowe i telewizory HD.
Oto kilka zasobów pomocnych na początek:
Post Kevina Monahana z Adobe: Rozpocznij eksport mediów z programem Adobe Media Encoder
Samouczek wideo: Eksportowanie plików w programie Adobe Media Encoder
video2brain: Tworzenie wspaniałych filmów wideo z programem Adobe Media Encoder
Obieg pracy i informacje ogólne na temat eksportowania wideo oraz audio z programu Premiere Pro przy użyciu programu Adobe Media
Encoder
Przestrzenie robocze programu Adobe Media Encoder
Do góry
Program Adobe Media Encoder ma cztery główne panele, które umożliwiają kodowanie plików. Możesz pogrupować panele jako karty w
pojedynczej ramce lub rozmieścić je swobodnie jako oddzielne panele.
Interfejs użytkownika Adobe Media Encoder
A.Panel kodowania B. Panel kolejki C. Przeglądarka ustawień domyślnych D. Folder obserwowany
Po dostosowaniu przestrzeni roboczej do własnych wymagań, wybierz opcję Okno > Przestrzeń robocza > Nowa przestrzeń robocza, aby utworzyć
własną przestrzeń roboczą.
Wiele poleceń w programie Adobe Media Encoder posiada skróty klawiaturowe, umożliwiające szybkie wykonywanie zadań przy minimalnym
wykorzystaniu myszy. Domyślne skróty klawiaturowe w programie Adobe Media Encoder można znaleźć na tej stronie.
33
Panel kodowania
PanelKodowanie przedstawia informacje dotyczące stanu każdego kodowanego elementu.
W przypadku jednoczesnego kodowania wielu wyjść panel Kodowanie wyświetla podgląd miniatury, pasek postępu oraz szacunkowy czas
zakończenia każdego wyjścia kodowania. Więcej informacji znajdziesz w Kodowanie równoległe.
Panel kodowania wskazujący postęp kodowania równoległego
Panel Kolejka
Pliki, które chcesz zakodować, należy dodać do panelu Kolejka. Możesz dodawać do kolejki elementów przeznaczonych do kodowania źródło
wideo lub klipy dźwiękowe, sekwencje programu Adobe Premiere Pro i kompozycje programu Adobe After Effects. Możesz przeciągnąć pliki do
kolejki lub kliknąć Dodaj źródło i wybrać pliki źródłowe do kodowania.
Panel Kolejka
Kodowanie elementów dodanych do kolejki kodowania rozpoczyna się, gdy uruchamiasz kolejkę. Możesz polecić programowi Adobe Media
Encoder rozpoczynanie kodowania po dodaniu przez Ciebie elementu do kolejki lub czekanie, aż wydasz polecenie rozpoczęcia kodowania.
Możesz też określić w preferencjach rozpoczynanie kodowania po określonym czasie po dodaniu nowego elementu do kolejki kodowania.
Możesz dodawać, usuwać lub zmieniać kolejność elementów w panelu kolejki. Więcej informacji możesz znaleźć w sekcji Dodawanie elementów
do kolejki kodowania i zarządzanie nimi.
Po dodaniu elementów wideo i audio do kolejki kodowania można je zakodować i wyeksportować przy użyciu ustawień domyślnych oraz
niestandardowych. Więcej informacji można znaleźć w tym artykule.
Przeglądarka ustawień wstępnych
Przeglądarka ustawień domyślnych oferuje możliwości, które pomogą usprawnić przepływ pracy w programie Adobe Media Encoder.
34
Przeglądarka ustawień wstępnych
ulepszonych ustawień przeglądania w zwijanej strukturze folderów. Więcej informacji na temat Przeglądarki ustawień domyślnych można znaleźć
na stronie Korzystanie z Przeglądarki ustawień domyślnych.
Aby uzyskać więcej informacji o kodowaniu przy użyciu ustawień domyślnych, zobacz Skrócony przewodnik kodowania i Praca z ustawieniami
domyślnymi.
Folder obserwowany
Jako Folder obserwowany możesz wybrać dowolny folder na swoim twardym dysku. Po wybraniu Folderu obserwowanego wszelkie pliki dodane
do tego folderu zostaną zakodowane przy zastosowaniu ustawień domyślnych. Adobe Media Encoder automatycznie wykrywa dodanie plików
multimedialnych do Folderu obserwowanego i rozpoczyna kodowanie.
Więcej informacji: Dodawanie Folderu obserwowanego do kolejki kodowania.
Folder obserwowany
Odnośnie do eksportowania pojedynczego materiału źródłowego do kilku plików wynikowych przy użyciu Folderu obserwowanego obejrzyj wideo z
video2brain.
35
Kodowanie – skrócony przewodnik
Aby zakodować treść wideo lub audio, należy dodać ją do kolejki kodowania programu Adobe Media Encoder, a następnie wybrać ustawienia
domyślne kodowania lub ustawienia niestandardowe. Aplikacja może rozpocząć kodowanie elementu automatycznie po dodaniu go do kolejki lub
uzależnić rozpoczęcie kodowania od decyzji użytkownika.
Dodawanie elementu do kolejki kodowania
Przeciągnij pliki wideo lub audio do kolejki kodowania w programie Adobe Media Encoder.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Dodawanie elementów do kolejki kodowania i zarządzanie nimi. Aby uzyskać listę obsługiwanych
elementów audio i wideo, zobacz Formaty plików obsługiwanych do importowania.
Kodowanie elementu z wykorzystaniem ustawień domyślnych
Po dodaniu elementu do kolejki wybierz formaty i ustawienia domyślne z menu wyskakujących Format oraz Ustawienia domyślne.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Kodowanie z wykorzystaniem ustawień wstępnych.
Kodowanie z wykorzystaniem ustawień niestandardowych
Zaznacz element, a następnie kliknij polecenie Edycja > Ustawienia eksportu i wybierz pożądane ustawienia.
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Kodowanie z wykorzystaniem ustawień niestandardowych.
Rozpoczynanie kodowania
Kliknij przycisk Rozpocznij kolejkę lub kliknij trójkątny przycisk w prawym górnym rogu okna.
Aby skorzystać z opcji automatycznego kodowania elementów w kolejce (lub ją wyłączyć), zaznacz lub usuń zaznaczenie w polu Uruchom kolejkę
automatycznie w przypadku bezczynności przez w oknie Preferencje. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Preferencje.
36
Korzystanie z przeglądarki ustawień domyślnych
Ustawienia domyślne systemu
Własne ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych i aliasy
Zastosowanie ustawień domyślnych lub grup ustawień domyślnych w folderach obserwowanych
Zastosowanie ustawień domyślnych w sekwencjach programu Premiere Pro, kompozycjach programu After Effects i zbiorach
multimedialnych podczas importowania
Przeglądarka ustawień domyślnych oferuje możliwości, które pomogą usprawnić przepływ pracy w programie Adobe Media Encoder.
Więcej informacji o korzystaniu z przeglądarki ustawień domyślnych zawiera wideo z video2brain.
Do góry
Ustawienia domyślne systemu
ulepszonych ustawień przeglądania w zwijanej strukturze folderów.
Ustawienia domyślne użytkownika, grupy ustawień domyślnych i aliasy
Do góry
Systemowe ustawienia domyślne można modyfikować, tworząc ustawienia domyślne użytkownika. Więcej informacji na temat tworzenia ustawień
domyślnych użytkownika w części Ustawienia domyślne użytkownika.
Ustawienia domyślne użytkownika można grupować w oddzielnych folderach pod nazwą grupy ustawień domyślnych. Grupy ustawień domyślnych
umożliwiają zastosowanie w jednym kroku wielu ustawień domyślnych do źródła.
Aliasy umożliwiają tworzenie wielu wystąpień ustawień domyślnych w celu użycia ich w wielu grupach ustawień domyślnych.
Na przykład można utworzyć aliasy dla ustawień domyślnych zamiast powielać je w przypadku, gdy ustawienie domyśle występuje w więcej niż
jednej grupie ustawień domyślnych. Następnie dodać aliasy do grup innych ustawień domyślnych. Wprowadzona zmiana ustawienia domyślnego
ma zastosowanie do wszystkich aliasów tego ustawienia.
Do góry
Aby zarządzać ustawieniami domyślnymi, użyj menu Ustawienia domyślne lub opcji w Przeglądarce ustawień domyślnych (Okno >Przeglądarka
ustawień domyślnych). Można także kliknąć prawym przyciskiem myszy ustawienie domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych, aby
wyświetlić meny kontekstowe dla dostępnych opcji.
A. Ustawienie domyślne użytkownika B. Alias utworzony dla ustawienia domyślnego C. Grupa ustawień domyślnych D. Utwórz nowe ustawienie
37
domyślne E. Usuń ustawienie domyślne F. Utwórz nową grupę ustawień domyślnych G. Konfiguracja ustawień domyślnych H. Importuj ustawienia
domyślne I. Eksportuj ustawienia domyślne J. Wyszukaj ustawienia domyślne
Tworzenie ustawień domyślnych, grup ustawień domyślnych i aliasów
Grupy ustawień domyślnych mogą zawierać utworzone przez użytkownika ustawienia domyślne, aliasy do ustawień domyślnych lub grupy innych
Aby utworzyć ustawienie domyślne, wybierz opcję Ustawienia domyślne > Utwórz ustawienie domyślne.
Aby utworzyć grupę ustawień domyślnych, wybierz opcję Ustawienia domyślne > Utwórz grupę.
Aby utworzyć alias ustawienia domyślnego, kliknij prawym przyciskiem myszy ustawienie domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych i
wybierz opcję Utwórz alias.
Aby szybko utworzyć alias do systemowego ustawienia domyślnego, przeciągnij systemowe ustawienie domyślne do obszaru Ustawienia
domyślne użytkownika i grupy.
Aby szybko utworzyć alias do ustawienia domyślnego użytkownika, przeciągnij ustawienie domyślne użytkownika z naciśniętym klawiszem
Alt (Win) lub naciśniętym klawiszem Opt (Mac OS) do obszaru grupy ustawień domyślnych.
Modyfikacja ustawień domyślnych użytkownika
Aby zmienić nazwę ustawienia domyślnego, kliknij nazwę wybranego ustawienia domyślnego. Wpisz nazwę ustawienia domyślnego i naciśnij
klawisz Enter. Aby zmienić nazwę ustawienia domyślnego, można także wybrać Ustawienie domyślne > Zmień nazwę.
Aby wprowadzić zmiany w konfiguracji ustawień domyślnych, wybierz ustawienie domyślne i zaznacz Ustawienie domyślne > Ustawienia.
Aby usunąć ustawienie domyślne, wybierz ustawienie domyślne i naciśnij przycisk Usuń. Można także wybrać opcje Ustawienie domyślne >
Usuń.
Uwaga: Edytować można wyłącznie ustawienia domyślne użytkownika. Zmiany wprowadzone w systemowych ustawieniach domyślnych można
zapisać jako nowe ustawienia domyślne użytkownika, klikając przycisk Zapisz kopię w oknie dialogowym Konfiguracja ustawień domyślnych.
Pokazywanie położenia ustawień domyślnych w Finderze i Eksploratorze
Kliknij prawym przyciskiem myszy ustawienia domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych i wybierz polecenie Ujawnij plik ustawień
domyślnych.
Szybkie wyszukiwanie ustawienia wstępnego w przeglądarce
Po wpisaniu w polu wyszukiwania , Przeglądarka ustawień domyślnych filtruje listę ustawień domyślnych w celu dopasowania ciągu
wyszukiwania. Wszystkie kolumny są skanowane w poszukiwaniu pasujących wyników.
Ustawienia domyślne są importowane i eksportowane jako pliki EPR. Pliki EPR są zapisywane w formacie XML.
Aby zaimportować pliki EPR, wybierz Ustawienia domyślne > Importuj. Zaimportowane ustawienia domyślne zostaną wyświetlone w sekcji
Ustawienia domyślne użytkownika i grupy.
Aby wyeksportować wybrane pliki EPR, wybierz Ustawienia domyślne > Eksportuj.
Uwaga: Możesz także przeciągać i upuszczać pliki EPR na istniejące ustawienia domyślne w Przeglądarce ustawień domyślnych, aby je
zaimportować.
Do góry
Przeciągnij ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub aliasy z obszaru Przeglądarki ustawień domyślnych i upuść na źródła lub
wyjścia w kolejce.
Czynność upuszczenia ustawienia domyślnego powoduje dodanie wyjścia do źródła.
domyślnych.
Aby dodać wyjście do źródła, przeciągnij źródło z kolejki do ustawienia domyślnego, grupy ustawień domyślnych lub aliasu w Przeglądarce
Aby zastąpić ustawienia wyjścia konfiguracją ustawień domyślnych, przeciągnij wyjście z kolejki do ustawień domyślnych, grupy ustawień
domyślnych lub aliasu w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Wybierz źródło w kolejce i kliknij dwukrotnie ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w Przeglądarce ustawień
domyślnych.
Wybierz źródło w kolejce. Wybierz ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych lub aliasy w Przeglądarce ustawień domyślnych. Kliknij
Zastosuj ustawienie domyślne.
Aby zastosować ustawienia domyślne do źródła w kolejce, wykonaj jedną z następujących czynności:
38
Zastosowanie ustawień domyślnych lub grup ustawień domyślnych w folderach
obserwowanych
Do góry
Aby zastosować ustawienia domyślne w folderach obserwowanych w panelu Foldery obserwacyjne , wykonaj jedną z następujących czynności:
Przeciągnij ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych lub aliasy z obszaru Przeglądarki ustawień domyślnych i upuść na foldery
obserwacyjne lub wyjścia w panelu Foldery obserwacyjne.
Czynność upuszczenia ustawień domyślnych na folder obserwacyjny spowoduje dodanie nowych wyjść do folderu obserwacyjnego.
domyślnych.
Aby dodać wyjście do folderu obserwacyjnego, przeciągnij folder obserwacyjny z panelu Foldery obserwacyjne na ustawienia domyślne,
grupę ustawień domyślnych lub alias w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Aby zastąpić ustawienia wyjścia konfiguracją ustawień domyślnych, przeciągnij wyjście z panelu Foldery obserwacyjne na ustawienia
domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Wybierz folder obserwowany w panelu Foldery obserwowane. Kliknij dwukrotnie przy naciśniętym klawiszu Alt (Win) lub
kliknij dwukrotnie przy naciśniętym klawiszu Opt (Mac) ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w
Wybierz folder obserwowany w panelu Foldery obserwowane. Wybierz ustawienia domyślne, grupy ustawień domyślnych lub aliasy w
Przeglądarce ustawień domyślnych. Kliknij przy naciśniętym klawiszu Alt (Win) lub kliknij przy naciśniętym klawiszu
Opt (Mac) przycisk Zastosuj ustawienie domyślne.
Zastosowanie ustawień domyślnych w sekwencjach programu Premiere Pro, kompozycjach
programu After Effects i zbiorach multimedialnych podczas importowania
Do góry
Zastosowanie ustawień domyślnych w sekwencjach programu Adobe Premiere Pro
Uwaga: Ta procedura jest jedynym sposobem, aby dodać kilka ustawień domyślnych do sekwencji Adobe Premiere Pro w jednym kroku. Okno
dialogowe Eksportuj ustawienia w programie Adobe Premiere Pro umożliwia zastosowanie pojedynczych ustawień domyślnych podczas
eksportowania sekwencji do programu Adobe Media Encoder.
Przeciągnij sekwencję otwartego projektu Adobe Premiere Pro z panelu Projekt i upuść na ustawienia domyślne, alias lub grupę ustawień
domyślnych w Przeglądarce ustawień domyślnych.
Zastosowanie ustawień domyślnych w kompozycjach programu After Effects
Przeciągnij kompozycję otwartego projektu After Effects z panelu Projekt i upuść na ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w
Zastosowanie ustawień domyślnych w zbiorach audio i wideo
Przeciągnij zbiory audio i wideo z Findera lub Eksploratora Windows i upuść na ustawienia domyślne, grupę ustawień domyślnych lub alias w
Ważne uwagi dotyczące stosowania ustawień domyślnych
Czynność przeciągnięcia pojedynczego ustawienia domyślnego na wyjście powoduje zastąpienie tego wyjścia. Nowe wyjścia dziedziczą
ścieżkę wyjścia, nazwę wyjście i ustawienia zakresu źródłowego z docelowego wyjścia.
Czynność przeciągnięcia pojedynczego ustawienia domyślnego na źródło powoduje dodanie wyjścia.
Czynność przeciągnięcia grupy ustawień domyślnych (lub wielu wybranych ustawień domyślnych) na wyjście powoduje dodanie wyjść. Nowe
wyjścia dziedziczą ścieżkę wyjścia, nazwę wyjście i ustawienia zakresu źródłowego z docelowego wyjścia.
Czynność przeciągnięcia grupy ustawień domyślnych (lub wielu wybranych ustawień domyślnych) na źródło powoduje dodanie wyjść. Nie są
dziedziczone takie ustawienia jak ścieżka wyjścia z istniejących wyjść.
39
Dodawanie elementów do kolejki kodowania i zarządzanie nimi
Importowanie elementów do kolejki kodowania
Interpretowanie elementów w kolejce kodowania
Dodawanie folderu obserwowanego do kolejki kodowania
Zapisywanie kolejki kodowania
Usuwanie elementów z kolejki kodowania
Powielanie elementów w kolejce kodowania
Pomijanie elementów w kolejce kodowania
W programie Adobe Media Encoder do kolejki kodowania można dodać źródłowe pliki wideo lub audio, sekwencje programu oraz kompozycje
programu Adobe After Effects.
Przewodnik po interfejsie i wskazówki dotyczące importowania elementów oraz korzystania z folderów obserwowanych można znaleźć w tym filmie
autorstwa Jana Ozera.
Do góry
Importowanie elementów do kolejki kodowania
Aby dodać pliki wideo lub dźwiękowe, przeciągnij jeden lub więcej plików do kolejki lub kliknij przycisk Dodaj i wybierz jeden lub więcej
plików.
Ponadto można dwukrotnie kliknąć obszar otwarty w panelu Kolejka i wybrać jeden lub więcej plików.
Aby dodać sekwencję programu Adobe Premiere Pro, wybierz polecenie Plik > Dodaj sekwencję Adobe Premiere Pro, wybierz projekt
programu Premiere Pro i wybierz z tego projektu daną sekwencję. Możesz przeciągnąć sekwencję z panelu Projekt w Adobe Premiere Pro
do kolejki.
Aby dodać kompozycję programu Adobe After Effects, wybierz polecenie Plik > Dodaj kompozycję Adobe After Effects, wybierz projekt
programu After Effects i wybierz z tego projektu daną kompozycję. Możesz przeciągnąć kompozycję z panelu Projekt w Adobe After Effects
do kolejki.
Aby dodać sekwencję obrazów, wybierz polecenie Plik > Dodaj. W oknie dialogowym Otwórz wybierz pierwszy plik w sekwencji obrazów.
Zaznacz pole wyboru dla typu pliku, a następnie kliknij przycisk Otwórz.
Zatrzymanie kodowania bieżącego elementu
Wybierz polecenie Plik > Zatrzymaj bieżący plik lub kliknij przycisk Zatrzymaj kolejkę.
Do góry
Interpretowanie elementów w kolejce kodowania
Gdy program Adobe Media Encoder importuje dany element wideo, próbuje określić proporcje pikseli, liczbę klatek na sekundę i kolejność pól, jak
również to, w jaki sposób należy interpretować informacje kanału alfa (przezroczystość). Jeśli program Adobe Media Encoder myli się w kwestii
którejkolwiek z tych charakterystyk, użytkownik może przydzielić poprawną interpretację.
1. Zaznacz jeden lub więcej elementów w kolejce kodowania.
2. Wybierz polecenie Plik > Interpretuj materiał filmowy. Możesz również kliknąć plik prawym przyciskiem myszy i wybrać polecenie >
Interpretuj materiał filmowy.
3. Wybierz odpowiednie ustawienia interpretacji.
Dodawanie do kolejki kodowania folderu obserwowanego
Do góry
Program Adobe Media Encoder można skonfigurować w taki sposób, aby szukał pewnych plików w określonych folderach zwanych folderami
obserwowanymi. Gdy program Adobe Media Encoder znajdzie w folderze obserwowanym plik wideo lub audio, rozpocznie ich kodowanie
korzystając z ustawień kodowania przypisanych temu folderowi. Następnie wyeksportuje zakodowany plik do folderu Wyjście, utworzonego w
środku folderu obserwowanego.
1. Wybierz polecenie Plik > Stwórz folder obserwowany.
40
2. Wybierz folder docelowy i kliknij OK.
3. Z menu w kolejce kodowania obok nazwy folderu wybierz format i ustawienie domyślne.
Elementy dodane do kolejki kodowania przez folder obserwowany zostaną zakodowane wraz z innymi elementami tej kolejki po jej uruchomieniu.
Uwaga: Jeśli masz zaznaczoną preferencję „Uruchom kolejkę automatycznie po upływie okresu bezczynności”, kodowanie rozpocznie się po
upływie podanego okresu czasu po dodaniu do kolejki nowego elementu przez folder obserwowany.
Foldery obserwowane w programie Adobe Media Encoder
Panel Foldery obserwowane w programie Adobe Media Encoder służy do dodawania folderów i zarządzania nimi. Folder obserwowany można
dodać, wykonując jedną z następujących czynności:
Wybierz polecenie Plik > Stwórz folder obserwowany.
Kliknij przycisk Dodaj folder.
Dwukrotnie kliknij wolny obszar w panelu Foldery obserwowane.
Utwórz folder z Eksploratora (Windows) lub Findera (Mac OS), a następnie przeciągnij go do panelu Foldery obserwowane.
Po utworzeniu folderu obserwowanego w panelu Foldery obserwowane zobaczysz jego nazwę w kolumnie po lewej.
Zostaw zaznaczone pole wyboru Auto-kodowanie folderów obserwowanych, aby automatycznie zakodować wszystkie elementy w folderze
obserwowanym.
Tworzenie materiału wyjściowego w wielu formatach z pojedynczego elementu źródłowego przy użyciu
folderów obserwowanych
Za pomcoą folderów obserwowanych można stworzyć wiele plików wyjściowych przy pomocy jednej operacji. Na przykład, przy każdym
transkodowaniu zasobów wideo chcesz wygenerować plik FLV, film AVI i obraz miniaturki JPEG. Aby utworzyć te pliki, wykonując pojedynczą
operację, wykonaj następujące czynności:
1. Używając Eksploratora (Windows) lub Findera (Macintosh), utwórz folder na przykład o nazwie „Mój_FolderObserwowany”.
W programie Adobe Media Encoder użytkownik utworzy trzy foldery obserwowane (w ramach folderu „Mój_FolderObserwowany”), z których
każdy będzie wskazywać tę samą lokalizację na dysku.
2. Utwórz nowy folder obserwowany poprzez kliknięcie przycisku Dodaj folder. Następnie przejdź do właśnie utworzonego folderu „Mój_FolderObserwowany”.
a. Wybierz „FLV” jako w menu Format.
b. Wybierz ustawienie domyślne w menu Ustawienia predefiniowane, a następnie kliknij OK.
c. Kliknij „Wyjście do”. Wybierz miejsce, w którym ma zostać wygenerowany materiał wyjściowy.
3. Utwórz nowy element Folderu obserwowanego, który również wskazuje folder „Mój_FolderObserwowany”, tak jak w Kroku 2.
a. Wybierz „AVI” w menu Format.
4. Utwórz nowy element Folderu obserwowanego, który również wskazuje folder „Mój_FolderObserwowany”, tak jak w Kroku 2 i Kroku 3.
a. Wybierz „JPEG” w menu Format.
5. Przeciągnij i upuść plik źródłowy do folderu „Mój_FolderObserwowany”, a następnie kliknij przycisk Uruchom kolejkę. W programie Adobe
Media Encoder CS5.5 i jego nowszych wersjach proces kodowania rozpoczyna się automatycznie, jeśli włączona jest funkcja
automatycznego kodowania folderów obserwowanych.
Po jego zakończeniu każdy plik znajdzie się w oczekiwanym miejscu dla materiału wyjściowego.
Uwaga: Podczas korzystania z folderów obserwowanych należy pamiętać o poniższych ograniczeniach.
Sekwencje obrazów nieruchomych nie są obsługiwane jako materiał źródłowy do wykorzystania w folderach obserwowanych. W przypadku
41
umieszczenia w folderze obserwowanym sekwencji obrazów do kolejki dodane zostaną poszczególne obrazy jako odrębne elementy, a nie
cała sekwencja jako spójny materiał.
Pliki projektowe programów Premiere Pro i After Effects nie są rozpoznawane, ponieważ nie istnieje mechanizm pozwalający na wybór
indywidualnych sekwencji programu Premiere Pro lub kompozycji programu After Effects z pliku projektowego.
Do góry
Zapisywanie kolejki kodowania
Kolejka kodowania oraz wszystkie ustawienia kodowania zapisywane są automatycznie przy wychodzeniu z programu Adobe Media Encoder.
Aby zapisać kolejkę kodowania ręcznie, wybierz polecenie Plik > Zapisz kolejkę.
Do góry
Usuwanie elementów z kolejki kodowania
1. Zaznacz element lub elementy, które chcesz usunąć z kolejki kodowania.
2. Kliknij przycisk Usuń, wybierz polecenie Edycja > Usuń lub naciśnij klawisz Delete. W programie Adobe Media Encoder CS5.5 i jego
nowszych wersjach można także kliknąć przycisk Usuń.
Do góry
Powielanie elementów w kolejce kodowania
1. Zaznacz element lub elementy, które chcesz powielić w kolejce kodowania.
2. Kliknij przycisk Powiel, wybierz polecenie Edycja > Powiel lub naciśnij Ctrl-D (Windows) lub Command-D (Mac OS). W programie Adobe
Media Encoder CS5.5 i jego nowszych wersjach można kliknąć przycisk „Powiel” lub kliknąć plik prawym przyciskiem myszy i wybrać
polecenie „Powiel”.
Do góry
Pomijanie elementów w kolejce kodowania
Pomiń elementy
1. Zaznacz element lub elementy, które chcesz pominąć w kolejce kodowania.
2. Wybierz polecenie Edycja > Pomiń zaznaczenie. W programie Adobe Media Encoder CS5.5 i jego nowszych wersjach można także kliknąć
plik prawym przyciskiem myszy i wybrać polecenie > Pomiń zaznaczenie.
Ponowne ustawienie do kodowania pominiętego pliku
1. Wybierz elementy w kolejce kodowania, którym chcesz przywrócić stan Oczekiwanie.
2. Wybierz polecenie Edycja >Przywróć stan. W programie Adobe Media Encoder CS5.5 i jego nowszych wersjach można także kliknąć plik
prawym przyciskiem myszy i wybrać polecenie > Przywróć stan.
42
Formaty plików obsługiwanych do importowania
Niektóre nazwy rozszerzeń plików – takie jak MOV, AVI, MXF i FLV – oznaczają bardziej formaty plików kontenera niż określony format danych
dźwięku, wideo lub obrazu. Pliki kontenerów mogą zawierać dane zakodowane przy użyciu różnych schematów kompresowania i kodowania.
Program Adobe Media Encoder może importować te pliki kontenerów, jednak możliwość importowania danych, które zawierają, zależy od
zainstalowanych kodeków (a zwłaszcza dekoderów).
Instalując dodatkowe kodeki można zwiększyć możliwość importowania dodatkowych typów plików przez program Adobe Media Encoder. Wiele
kodeków trzeba instalować w systemie operacyjnym. Działają one jako składniki formatów QuickTime lub Video for Windows. Aby uzyskać więcej
informacji o kodekach, które działają z plikami tworzonymi przez określone urządzenia lub programy, skontaktuj się z producentem Twojego
sprzętu lub oprogramowania.
Formaty wideo i animacji
3GP
Animowany GIF (GIF) (tylko Windows)
DV (w kontenerze MOV lub AVI lub jako pozbawiony kontenera strumień DV)
FLV, F4V
Uwaga: Formaty FLV i F4V są formatami kontenera, z których każdy powiązany jest z zestawem formatów wideo i audio. Pliki F4V zawierają
zwykle dane wideo zakodowane przy użyciu kodeka wideo H.264 i kodeka audio AAC. Pliki FLV zawierają zwykle dane wideo zakodowane
przy użyciu kodeka On2 VP6 lub Sorenson Spark oraz dane audio zakodowane przy użyciu kodeka audio MP3. Program Adobe Media
Encoder może jednak importować pliki FLV korzystając z kodeka wideo On2 VP6, a nie Sorenson Spark.
Film QuickTime (MOV; w systemie Windows wymaga odtwarzacza QuickTime)
Formaty MPEG-1, MPEG-2 i MPEG-4 (MPEG, MPE, MPG, M2V, MPA, MP2, M2A, MPV, M2P, M2T, MTS, AC3, MP4, M4V, M4A, VOB,
3GP, AVC, h.264)
Uwaga: Kilkanaście formatów, których używa się w konkretnych modelach nowoczesnych aparatów, korzysta z kodowania MPEG-4. Na
przykład format XDCAM EX używa plików MP4, a format AVCHD używa plików MTS.
Media eXchange Format (MXF)
MXF OP1a
Uwaga: MXF jest formatem kontenera. Program Adobe Media Encoder może importować tylko niektóre rodzaje danych zawartych w plikach
MXF. Adobe Media Encoder może importować formaty Op-Atom, stosowane w kamerach firmy Panasonic, które korzystają z kodeków DV,
DVCPRO, DVCPRO50, DVCPRO HD i AVC-Intra do zapisywania na nośnikach Panasonic P2. Adobe Media Encoder może również
importować pliki XDCAM HD w formacie MXF.
P2 Movie (MXF)
Netshow (ASF, tylko Windows)
RED Raw (R3D)
Video for Windows (AVI, WAV; w systemie Mac OS wymaga programu QuickTime Player)
Windows Media (WMV, WMA, ASF; tylko Windows)
Formaty audio
Adobe Sound Document (ASND; pliki wielościeżkowe importowane jako scalona, pojedyncza ścieżka)
Advanced Audio Coding (AAC, M4A)
Audio Interchange File Format (AIF, AIFF)
QuickTime (MOV; w systemie Windows wymaga odtwarzacza QuickTime)
MP3 (MP3, MPEG, MPG, MPA, MPE)
Video for Windows (AVI, WAV; w systemie Mac OS wymaga programu QuickTime Player)
Windows Media Audio (WMA; tylko Windows)
Waveform (WAV)
Formaty nieruchomych obrazów
43
Adobe Illustrator (AI, EPS)
Photoshop (PSD)
Bitmap (DIB, RLE) (tylko Windows)
Bitmap (BMP)
Cineon/DPX (CIN, DPX)
GIF
Plik ikony (ICO; tylko Windows)
JPEG (JPE, JPG, JPEG, JFIF)
PICT (PIC, PCT)
Portable Network Graphics (PNG)
Targa (TGA, ICB, VDA, VST)
TIFF (TIF)
Uwaga: Możesz importować w formie sekwencji pliki w dowolnym formacie nieruchomego obrazu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz
Importowanie elementów do kolejki kodowania.
Formaty plików projektów
Adobe Premiere Pro (PRPROJ)
After Effects (AEP, AEPX)
44
Własne ustawienia domyślne
Tworzenie i zapisywanie własnego ustawienia domyślnego
Importowanie ustawienia domyślnego
Eksportowanie ustawienia domyślnego
Usuwanie własnego ustawienia domyślnego
Do góry
Wybranie formatu powoduje automatyczne udostępnienie listy powiązanych ustawień domyślnych, stworzonych z myślą o konkretnych
scenariuszach dostarczenia. Program Adobe Media Encoder korzysta z charakterystyki danego elementu źródłowego, aby dokonać wyboru
najlepszego ustawienia domyślnego. Można tworzyć i zapisywać własne ustawienia oraz eksportować je lub importować dodatkowe.
Uwaga: Pomoc techniczna firmy Adobe obsługuje tylko ustawienia domyślne programu Adobe Media Encoder, będące częściami aplikacji firmy
Adobe.
1. W menu Format wybierz format.
2. W menu Ustawienia domyślne wybierz ustawienie domyślne pasujące najbardziej do ustawień, które chcesz uzyskać, lub wybierz pozycję
Własne.
3. Dostosuj ustawienia w oknie dialogowym Ustawienia eksportu.
4. Kliknij przycisk Zapisz ustawienie domyślne
.
5. Wpisz nazwę ustawienia domyślnego. Wybierz po wyświetleniu monitu, czy zapisywać określone kategorie parametrów i kliknij OK.
Uwaga: Ustawienia domyślne kodowania znajdują się w tym samym miejscu, co pliki Adobe Media Encoder.
Do góry
1. Kliknij przycisk Importuj ustawienie domyślne
.
2. Przejdź do miejsca, w którym znajduje się dane ustawienie domyślne, zaznacz je, a następnie kliknij Otwórz.
3. Wpisz nazwę importowanego ustawienia domyślnego, określ inne opcje, a następnie kliknij OK.
Możesz importować jedynie ustawienia domyślne dla danego formatu, gdy format ten został wybrany w menu Format. Na przykład, jeśli
spróbujesz dodać ustawienie domyślne MPEG-2, wystąpi błąd, jeśli format ustawiony jest na FLV. Aby utworzyć nowe ustawienie domyślne,
zmień najpierw format na MPEG-2.
Do góry
1. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz ustawienie domyślne, które chcesz wyeksportować.
2. Kliknij z naciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option (Mac OS) przycisk Zapisz ustawienie domyślne
.
3. Wybierz miejsce zapisania danego ustawienia domyślnego, nadaj mu nazwę, a następnie kliknij przycisk Zapisz.
Ustawienie domyślne zapisywane jest jako plik z rozszerzeniem .epr.
Do góry
1. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz własne ustawienie domyślne, które chcesz usunąć.
2. Wykonaj jedną z następujących czynności:
Aby usunąć pojedyncze ustawienie domyślne, kliknij przycisk Usuń ustawienie domyślne
45
.
Aby usunąć wszystkie własne ustawienia domyślne, kliknij przyciskUsuń własne ustawienia domyślne trzymając klawisze Ctrl+Alt
(Windows) lub Command+Option (Mac OS).
46
Praca z plikami dziennika
Plik dziennika kodowania
Plik dziennika błędów
Do góry
Kodowanie pliku dziennika
Plik dziennika kodowania to czysty plik tekstowy zawierający zapis wszystkich plików, których kodowanie zostało lub nie zostało zakończone. Stan
kodowania każdego kodowanego przez ciebie pliku dołączony jest na końcu tego pliku (najnowszy zapis znajduje się na końcu pliku). Plik
dziennika dodaje wpisy tak długo, dopóki ich ręcznie nie wyczyścisz. Aby wyczyścić wpisy pliku dziennika, należy otworzyć go w edytorze tekstu,
zaznaczyć wszystkie wpisy, usunąć je i zapisać pusty plik dziennika używając jego domyślnej nazwy AMEEncodingLog.txt).
Plik dziennika zapisywany jest w następującym miejscu:
Windows XP: C:\Documents and Settings\[użytkownik]\Application Data\Adobe\Adobe Media Encoder\5.0\AMEEncodingLog.txt
Windows Vista: C:\Users\[użytkownik]\AppData\Roaming\Adobe\Adobe Media Encoder\5.0\AMEEncodingLog.txt
Mac OS: Macintosh HD/Users/[użytkownik]/Library/Application Support/Adobe/Adobe Media Encoder/5.0/AMEEncodingLog.txt
Aby zobaczyć plik dziennika, wybierz polecenie Plik > Pokaż dziennik.
Istnieją dwa pliki dziennika:
AMEEncodingLog.txt: przeznaczony dla pomyślnie wykonanych zadań kodowania.
AMEEncodingErrorLog.txt: przeznaczony dla zadań, których nie udało się wykonać lub zostały przerwane przez użytkownika.
Do góry
Plik dziennika błędu
Pliki dziennika i pliki dziennika błędów znajdują się w tym samym miejscu, co pliki Adobe Media Encoder.
Aby zobaczyć plik dziennika błędu, wybierz polecenie Plik > Pokaż błędy.
47
Formaty plików obsługiwanych do eksportowania
Podczas eksportowania przy użyciu programu Adobe Media Encoder w oknie dialogowym Ustawienia eksportu należy wybrać format dla materiału
wyjściowego. Format, który wybierzesz, określa dostępność Ustawień domyślnych. Wybierz format, który najlepiej odpowiada temu, co chcesz
osiągnąć.
Więcej informacji na temat formatów wideo można znaleźć w samouczku wideo Phila Hawkinsa. Więcej informacji na temat najlepszych formatów
eksportu lub kodeków można znaleźć w samouczku wideo Todda Koprivy.
Program Adobe Media Encoder używany jest zarówno jako aplikacja samodzielna, jak i składnik programów Adobe Premiere Pro, After Effects,
Flash Professional, Soundbooth i Encore. Typ formatów obsługiwanych przez program Adobe Media Encoder zależy od zainstalowanych aplikacji.
Wersja programu Adobe Media Encoder, która jest zainstalowana z programem Flash Professional, może eksportować do formatów Flash Video.
Aby eksportować do innych formatów wideo, musisz posiadać wersję, która wchodzi w skład edycji Production Premium lub Master Collection, lub
program After Effects albo Premiere Pro.
Niektóre nazwy rozszerzeń plików – takie jak MOV, AVI, MXF, FLV i F4V – oznaczają bardziej formaty plików kontenera niż określony format
danych dźwięku, wideo lub obrazu. Pliki kontenerów mogą zawierać dane zakodowane przy użyciu różnych schematów kompresowania i
kodowania. Program Adobe Media Encoder może kodować dane wideo i dźwięku dla tych plików kontenerów w zależności od zainstalowanych
kodeków (a dokładnie, koderów). Wiele kodeków trzeba instalować w systemie operacyjnym. Działają one jako składniki formatów QuickTime lub
Video for Windows.
W zależności od zainstalowanego oprogramowania dostępne mogą być następujące opcje:
Wideo i animacja
Animowany GIF (tylko Windows)
FLV, F4V
Uwaga: Formaty FLV i F4V są formatami kontenera, z których każdy powiązany jest z zestawem formatów wideo i audio. Pliki F4V zawierają
zwykle dane wideo zakodowane przy użyciu kodeka wideo H.264 i kodeka audio AAC. Pliki FLV zwykle zawierają dane wideo
zakodowanego przy użyciu kodeka On2 VP6 lub Sorenson Spark oraz dane audio zakodowane przy użyciu kodeka audio MP3. Program
Adobe Media Encoder może jednak kodować pliki FLV korzystając z kodeka wideo On2 VP6, a nie Sorenson Spark.
H.264 (AAC, 3GP, MP4, M4V, MPA (audio), AMR (audio), WAV (PCM audio))
H.264 Blu-ray (M4V, WAV (PCM audio))
MPEG-2 (MPA, M2V, MPG, M2T, WAV (PCM audio))
MPEG-2 DVD (M2V, MPG, MPA (audio), WAV (PCM audio))
MPEG-2 Blu-ray (M2V, M2T, WAV)
MPEG-4 (3GP, MP4, M4V, AAC (audio), AMR (audio))
P2 (MXF)
Uwaga: MXF jest formatem kontenera. Program Adobe Media Encoder może kodować i eksportować filmy w różnych kontenerach MXF,
stosując kodeki DVCPRO25, DVCPRO50 i DVCPRO100 oraz AVC-Intra. Program Premiere Pro może eksportować pliki MXF zawierające
elementy kodowane MPEG-2 zgodne z formatem XDCAM HD, używanym przez takie systemy jak Avid Unity. Możliwość eksportu plików
tego formatu oferuje także wersja samodzielna programu Adobe Media Encoder. Więcej informacji można znaleźć pod tym adresem.
MXF OP1a
Film QuickTime (MOV; w systemie Windows wymaga programu QuickTime)
Windows Media (WMV; tylko Windows)
Video for Windows (AVI, AVI (nieskompresowane); tylko Windows)
Obraz nieruchomy i sekwencja obrazów nieruchomych
Uwaga: Aby wyeksportować film jako pliki sekwencji nieruchomych obrazów, po wybraniu w zakładce Wideo formatu obrazu nieruchomego
wybierz opcję Eksportuj jako sekwencję.
Bitmap (BMP; tylko Windows)
DPX
GIF (tylko Windows)
JPEG
48
PNG
Targa (TGA)
TIFF (TIF)
Audio
Audio Interchange File Format (AIFF)
MP3
Waveform Audio (WAV)
Advanced Audio Coding (AAC Audio)
Kodeki instalowane dla różnych instalacji programu Adobe Media Encoder
Adobe Master Collection, Adobe Production Premium lub Adobe Premiere Pro: wszystkie kodeki
Adobe After Effects: wszystkie kodeki za wyjątkiem dźwięku Dolby
Wszystkie inne produkty: FLV, F4V, h.264, MP3
Zasoby internetowe poświęcone kodowaniu materiałów wideo w programie Adobe Media Encoder
W tym samouczku wideo Phila Hawkinsa przedstawiono różne formaty wideo, do których można eksportować materiały.
Todd Kopriva pokazuje, jak wybrać odpowiedni format wyjściowy dla materiału wideo w filmie z serwisu Video2Brain.
49
Domyślne skróty klawiaturowe
Menu Plik
Menu Edycja
Menu Okno
Menu Interfejs użytkownika
Panel Kolejka
Dostosuj skróty klawiaturowe
Do góry
Menu Plik
Wynik
Windows
Mac OS
Dodaj folder obserwowany
Ctrl+Alt+I
Cmd+Opt+I
Zatrzymaj bieżący element
Ctrl+- (znak minus)
Cmd+- (znak minus)
Pokaż dziennik
Ctrl+L
Ctrl+L
Pokaż błędy
Ctrl+Alt+L
Cmd+Opt+L
Do góry
Menu Edycja
Wynik
Windows
Mac OS
Ponów
Ctrl+Shift+Z
Cmd+Shift+Z
Resetuj stan
Ctrl+. (kropka)
Cmd+.(kropka)
Pomiń zaznaczenie
Ctrl+Shift+. (kropka)
Cmd+Shift+.(kropka)
Pokaż błędy
Ctrl+Alt+L
Cmd+Opt+L
Otwórz okno dialogowe Skróty
klawiaturowe
Ctrl+Alt+Shift+K
Cmd+Opt+Shift+K
Do góry
Wynik
Windows
Mac OS
Otwórz okno dialogowe Konfiguracja
ustawień domyślnych
Ctrl+Alt+E
Cmd+Opt+E
Dodaj do kolejki
Ctrl+U
Cmd+U
Dodaj do folderów obserwowanych
Ctrl+Alt+U
Cmd+Opt+U
Utwórz ustawienie domyślne
Ctrl+N
Cmd+N
Utwórz grupę ustawień domyślnych
Ctrl+G
Cmd+G
Utwórz alias do ustawień domyślnych
Ctrl+B
Cmd+B
Zmień nazwę ustawienia domyślnego
użytkownika lub grupy ustawień
domyślnych
Ctrl+R
Cmd+R
Do góry
Menu Okno
50
Wynik
Windows
Mac OS
Panel Kolejka
Ctrl+1
Cmd+1
Panel kodowania
Ctrl+2
Cmd+2
Panel folderów obserwowanych
Ctrl+3
Cmd+3
Ctrl+4
Cmd+4
Do góry
Główny interfejs użytkownika
Wynik
Windows
Mac OS
Zamknij bieżący panel
Ctrl+W
Cmd+W
kursorem wskaźnika
kursorem wskaźnika (klawiatury inne niż w
układzie angielskim)
<
<
(klawiatury inne niż w układzie angielskim)
Shift+ <
Shift+ <
listy
do bieżącego zaznaczenia
listy. Jeśli zaznaczony jest folder, strzałka
W prawo otwiera folder, a strzałka W lewo
zamyka go.
do bieżącego zaznaczenia. Jeśli
zaznaczony jest folder, strzałka w prawo
otwiera folder, a strzałka w lewo zamyka
go.
Shift + Strzałki w prawo i w lewo
Shift + Strzałki w prawo i w lewo
Do góry
Panel Kolejka
Wynik
Windows
Mac OS
Dodaj pozycję do kolejki
Ctrl+I
Cmd+I
Rozpocznij/przerwij kolejkę
Enter
Return
Zatrzymaj kolejkę
Esc
Otwórz okno dialogowe Preferencje
Ctrl+,(przecinek)
Cmd+,(przecinek)
Zapisz kolejkę
Ctrl+S
Cmd+S
Zakończ
Ctrl+Q
Cmd+Q
Powiel wybrane pozycje
Ctrl+D
Cmd+D
Zaznacz wszystkie pozycje w bieżącej
liście
Ctrl+A
Cmd+A
Otwórz okno dialogowe Ustawienia
eksportu
Ctrl+E
Cmd+E
Cofnij
Ctrl+Z
Cmd+Z
Ponów
Ctrl+Y
Cmd+Y
Pomoc do programu Adobe Media
Encoder
F1
F1
51
Do góry
Wynik
Windows
Mac OS
Przesuwa głowicę odtwarzania jedną
klatkę w tył/do przodu
Przesuń głowicę odtwarzania do klatki
początkowej/końcowej
Home/End
Home/End
Ustaw zakres źródła w punkcie wejścia do
I
Ustaw zakres źródła w punkcie wyjścia do
O
O
wejścia
Q
Q
wyjścia
W
W
Powiększa podgląd klatki
Ctrl++(plus)
Cmd++(plus)
Pomniejsza podgląd klatki
Cmd+-(minus)
Eksportuje ustawienia domyślne jako plik
EPR
Wynik
Windows
Mac OS
0,1
0,01
Ctrl + Strzałki w górę/w dół
0,001
Ctrl+Alt + Strzałki w górę/w dół
Cmd + Strzałki w górę/w dół
Cmd+Opt + Strzałki w górę/w dół
Wynik
Windows
Mac OS
10
0,1
0,01
Ctrl+Alt + Strzałki w górę/w dół
Strzałki W górę/W dół
Cmd+Opt + Strzałki w górę/w dół
Pole liczbowe z liczbami całkowitymi (np. ustawienie szerokości klatki):
Wynik
Windows
Mac OS
10
52
10
100
Ctrl+Shift + Strzałki w górę/w dół
Cmd+Shift + Strzałki w górę/w dół
Do góry
Dostosowywanie skrótów klawiaturowych
Aby dostosować skróty klawiszowe w programie Adobe Media Encoder CS6, wybierz opcję Edycja > Skróty klawiszowe (Windows) lub Aplikacja
> Skróty klawiszowe (Mac OS).
Na przykład, aby zmienić skrót klawiszowy dla czynności wycinania z Ctrl+x na Ctrl+t, wykonaj następujące czynności:
1. Wybierz opcję Edycja > Skróty klawiszowe.
2. W panelu Skróty klawiaturowe rozwiń kliknięciem menu Edycja.
3. Wybierz polecenie Wytnij.
4. Kliknij
obok Ctrl+x, aby usunąć istniejące polecenie.
5. Kliknij Dodaj.
6. Naciśnij Ctrl+t.
7. Kliknij OK.
Okno dialogowe Skróty klawiaturowe
Wynik
Windows
Mac OS
Rozwiń/zwiń wszystkie kategorie w oknie
dialogowym
Kliknij nagłówek kategorii przy naciśniętym
klawiszu Alt
Kliknij nagłówek kategorii przy naciśniętym
klawiszu Opt
53
Informacje o kodowaniu i kompresji wideo i audio
Kompresja czasowa i kompresja przestrzenna
Prędkość transmisji danych
Klatki kluczowe
Proporcje obrazu i rozmiar ramki
Proporcje pikseli
Wideo z przeplotem a wideo bez przeplotu
Formaty wideo FLV i F4V dla programu Flash Player
Wideo wysokiej rozdzielczości (HD)
Nagrywanie wideo i dźwięku w formacie cyfrowym wymaga zrównoważenia jakości pod kątem rozmiaru pliku i prędkości transmisji danych.
Większość formatów korzysta z kompresji w celu zmniejszenia rozmiaru pliku i prędkości transmisji danych poprzez selektywne zmniejszenie
jakości. Kompresja ma zasadnicze znacznie przy zmniejszaniu rozmiarów filmów, tak aby można je było w wydajny sposób zapisywać, przesyłać i
odtwarzać.
Podczas eksportowania pliku filmowego przeznaczonego do odtwarzania na określonego typu urządzeniu przy określonym paśmie przenoszenia
należy określić koder (kodek). Różne kodery używają do kompresowania informacji różnych schematów kompresji. Każdy koder ma
odpowiadający mu dekoder, który dekompresuje i interpretuje dane do odtwarzania.
Dostępnych jest wiele kodeków; żaden kodek nie jest najlepszy do wszystkich zastosowań. Na przykład, najlepszy kodek do kompresowania
filmów animowanych generalnie nie nadaje się do kompresowania tradycyjnego filmu.
Kompresja może być bezstratna (obraz nie traci żadnych danych) lub stratna (tracone są określone dane).
Wiele spośród czynników mających wpływ na kompresję oraz inne aspekty kodowania można kontrolować w oknie dialogowym Ustawienia
eksportu. Zobacz Kodowanie i eksportowanie.
John Dickinson przedstawia samouczek wideo, który znajduje się na stronie firmy Adobe i dotyczy korzystania z programu Adobe Media Encoder
w połączeniu z programami After Effects oraz Premiere Pro.
Więcej informacji na temat kodowania oraz opcji kompresji można znaleźć w następującym wpisie FAQ (Często zadawane pytania): „FAQ: What is
the best format for rendering and exporting from After Effects?” (j. ang.).
Do góry
Kompresja czasowa i kompresja przestrzenna
Dwie ogólne kategorie kompresji danych wideo i audio to kompresja przestrzenna i czasowa. Kompresję przestrzenną stosuje się do pojedynczej
klatki danych, niezależnie od klatek z nią sąsiadujących. Kompresja przestrzenna często określana jest mianem kompresji wewnątrzklatkowej.
Kompresja czasowa identyfikuje różnice pomiędzy klatkami i zapisuje tylko te różnice. Dana klatka opisana jest więc w oparciu o to, czym różni się
od klatki ją poprzedzającej. Obszary niezmienione w stosunku do poprzedniej klatki są powtarzane. Kompresja czasowa często określana jest
mianem kompresji międzyramkowej.
Do góry
Prędkość transmisji danych
Prędkość transmisji danych (szybkość danych) wpływa na jakość klipu wideo i publiczność, która może go pobrać uwzględniając ograniczenia jej
szerokości pasma przenoszenia.
Jeśli dostarczasz klipy wideo przez Internet, twórz pliki o niskiej prędkości transmisji danych. Użytkownicy z szybkim łączem internetowym mogą
oglądać pliki z niewielkim lub żadnym opóźnieniem, ale ci z modemem telefonicznym musza czekać na pobranie plików. Jeśli przewidujesz, że
publiczność będzie składała się z użytkowników modemów telefonicznych, twórz krótkie klipy wideo, aby utrzymać czasy pobierania w rozsądnych
granicach.
Do góry
Wideo to sekwencja obrazów, które szybko pojawiają się na ekranie jeden po drugim, tworząc iluzję ruchu. Liczba klatek pojawiających się w
każdej sekundzie znana jest jako szybkość odtwarzania i mierzona jest w klatkach na sekundę (fps). Im wyższa szybkość odtwarzania, tym w
czasie sekundy wyświetlanych jest więcej klatek obrazu, dających płynniejszy ruch. Minusem wysokiej jakości jest to, że wyższa szybkość
odtwarzania wymaga dużej liczby danych zajmujących szersze pasmo przenoszenia.
Pracując z cyfrowo skompresowanym wideo zakłada się, że im wyższa jest szybkość odtwarzania, tym większy rozmiar pliku. Aby zmniejszyć
wielkość pliku, należy zmniejszyć szybkość odtwarzania lub prędkość transmisji danych. Jeśli prędkość transmisji danych zostanie zmniejszona, a
54
szybkość odtwarzania pozostanie bez zmian, jakość obrazu obniży się.
Ponieważ wideo wygląda znacznie lepiej przy natywnej szybkości odtwarzania (szybkości odtwarzania, z którą wideo zostało oryginalnie nagrane),
Adobe zaleca pozostawienie szybkości odtwarzania na wysokim poziomie, o ile kanał dystrybucji użytkownika i jego platforma odtwarzania na to
pozwalają. Obraz wideo normalnej prędkości systemu NTSC wykorzystuje szybkość 29,97 kl./s; system PAL korzysta z szybkości 25 kl./s. Jeśli
szybkość odtwarzania zostanie obniżona, to program Adobe Media Encoder będzie pomijał cześć ramek z liniową zależnością. Jeśli jednak
użytkownik będzie musiał zredukować szybkość odtwarzania, najlepsze wyniki otrzyma stosując podział równomierny. Na przykład, jeśli szybkość
odtwarzania źródła wynosi 24 kl./s, to wówczas należy ją zredukować do 12 kl./s, 8 kl./s, 6 kl./s, 4 kl./s, 3 kl./s lub 2 kl./s.
W przypadku urządzeń przenośnych należy użyć wstępnych ustawień kodowania właściwych dla danego urządzenia. Do określenia odpowiednich
ustawień dla wielu urządzeń przenośnych można także użyć programu Adobe Device Central. Informacje o Device Central dostępne są w pomocy
programu Device Central.
Uwaga: Jeśli tworzysz plik SWF z osadzonym wideo, szybkość odtwarzania klipu wideo i pliku SWF musi być ta sama. W przypadku
zastosowania różnych częstości klatek dla pliku SWF i osadzonego klipu wideo odtwarzanie będzie niespójne.
Do góry
Klatki kluczowe
Klatki kluczowe to kompletne klatki (lub obrazy) wideo, które osadzane są w klipie wideo w stałych odstępach czasu. Klatki znajdujące się
pomiędzy klatkami kluczowymi zawierają informacje o zmianach, które mają miejsce pomiędzy klatkami kluczowymi.
Uwaga: Klatki kluczowe nie są tym samym, co elementy keyframes, będące znacznikami określającymi właściwości animacji w określonych
momentach.
Domyślnie program Adobe Media Encoder automatycznie określa na bazie szybkości odtwarzania klipu wideo, jaki ma być interwał (odległość
klatki kluczowej) użytej klatki kluczowej. Wartość odległości klatki kluczowej mówi koderowi, jak często ma obliczać wartość obrazu wideo i
nagrywać pełną lub kluczową klatkę do pliku.
Jeśli w scenach Twojego nagrania zachodzi wiele zmian lub występuje w nim ruch o dużej szybkości, to wówczas ogólna jakość obrazu może być
lepsza przy ustawieniu niższych odległości klatek kluczowych. Mniejsza odległość klatki kluczowej przekłada się na większy plik wyjściowy.
Odległość klatki kluczowej wpływa na zdolność programu Flash Player do przewijania (do przodu lub do tyłu) materiału znajdującego się w pliku
FLV lub F4V. Program Flash Player może przewijać do przodu tylko od jednej klatki kluczowej do drugiej, jeśli więc chcesz przejść do innego
miejsca i zatrzymać klatki, użyj niższej wartości odległości klatki kluczowej.
Gdy redukujesz wartość odległości klatki kluczowej, zwiększ prędkość transmisji danych pliku wideo w celu zachowania porównywalnej jakości
obrazu.
Do góry
Proporcje obrazu i rozmiar ramki
Równie istotny w tworzeniu wysokiej jakości wideo co szybkość odtwarzania, jest także rozmiar ramki pliku. Przy określonej prędkości transmisji
danych zwiększanie rozmiaru klatki skutkuje obniżeniem jakości wideo.
Proporcje obrazu to współczynnik szerokości obrazu do jego wysokości. Najczęściej spotykana proporcja obrazu to 4:3 (standardowa telewizja) i
16:9 (telewizja szerokoekranowa i wysokiej rozdzielczości).
Do góry
Proporcje pikseli
Większość grafik komputerowych korzysta z kwadratowych pikseli, w których proporcje szerokości do wysokości pikseli wynoszą 1:1.
W niektórych formatach cyfrowego wideo piksele nie są kwadratowe. Na przykład, standardowy rozmiar klatki cyfrowego wideo (DV) NTSC wynosi
720 x 480 pikseli, a wyświetla się ją w proporcjach 4:3. Oznacza to, że każdy piksel nie jest kwadratowy i ma proporcje (PAR) 0,91 (wysoki, wąski
piksel).
Do góry
Wideo z przeplotem a wideo bez przeplotu
Wideo z przeplotem składa się z dwóch pól tworzących każdą klatkę wideo. Każde pole zawiera połowę linii poziomych danej klatki; górne pole
(lub Pole 1) zawiera wszystkie linie nieparzyste, a dolne pole (lub Pole 2) zawiera wszystkie linie parzyste. Monitory wideo z przeplotem (takie, jak
telewizja) wyświetlają każdą klatkę najpierw rysując wszystkie linie jednego pola, a następnie wszystkie linie drugiego pola. Kolejność pól
wskazuje, które rysowane jest jako pierwsze. W wideo NTSC nowe pola rysowane są na ekranie 59,94 razy na sekundę, co odpowiada szybkości
odtwarzania wynoszącej 29,97 klatek na sekundę.
Klatki wideo bez przeplotu nie są rozdzielane na pola. Monitor z wybieraniem kolejnoliniowym (na przykład monitor komputerowy) wyświetla wideo
bez przeplotu w taki sposób, że rysuje wszystkie linie poziome z góry na dół w jednym przebiegu.
Program Adobe Media Encoder usuwa przeplot z wideo przed kodowaniem zawsze, gdy źródło z przeplotem kodowane jest do wideo bez
przeplotu.
Formaty wideo FLV i F4V dla programu Flash Player
55
Do góry
Formaty FLV i F4V są formatami kontenera, z których każdy powiązany jest z zestawem formatów wideo i audio.
Pliki F4V zwykle zawierają dane wideo zakodowanego przy użyciu kodeka wideo H.264 i kodeka audio AAC. Pliki te można odtwarzać w
programie Flash Player 9.0.r115 lub nowszym. Kodek video H.264 często określa się także mianem MPEG-4 AVC (Advanced Video Coding).
Kodek video H.264 zapewnia lepszą jakość wideo przy niższych prędkościach transmisji danych niż ma to miejsce w przypadku kodeku wideo
On2 VP6.
Poza formatem kontenera F4V program Flash Player 9.0.115.0 i jego nowsze wersje obsługują formaty plików wywodzące się ze standardowego
formatu kontenera MPEG-4. Te formaty plików obejmują MP4, M4A, MOV, MP4V, 3GP i 3G2, o ile zawierają kodek wideo H.264 lub dźwięku HEAAC v2 (lub obydwa).
Pliki FLV zawierają zwykle dane wideo zakodowane przy użyciu kodeka On2 VP6 lub Sorenson Spark oraz dane audio zakodowane przy użyciu
kodeka audio MP3. Pliki te można odtwarzać w programie Flash Player 8 lub nowszym. Program Adobe Media Encoder CS5 może importować i
kodować pliki FLV, korzystające z kodeka wideo On2 VP6, a nie Sorenson Spark.
Uwaga: Wideo zakodowane przy użyciu kodeka On2 VP6 w kontenerze FLV może zawierać 8-bitowy kanał alfa (opisujący przezroczystość),
zapewniając możliwość łączenia wideo. Wideo zakodowane przy użyciu kodeka H.264 w kontenerze F4V nie zawiera kanału alfa.
Zarówno H.264, jak i On2 VP6 używają kompresji czasowej i przestrzennej.
Aby uzyskać więcej informacji na temat formatów FLV i F4V oraz koderów H.264 i On2 VP6, zobacz „Formaty wideo i Flash” w Korzystanie z
programu Flash Professional CS5.
Fabio Sonnati oferuje zalecenia dla ustawień do filmów H.264 (F4V) przeznaczonych dla urządzeń przenośnych na stronie internetowej firmy
Adobe.
Do góry
Wideo wysokiej rozdzielczości (HD)
Wideo wysokiej rozdzielczości (HD) odnosi się do każdego formatu wideo o wielkości w pikselach większej niż w formatach wideo standardowej
rozdzielczości (SD). Zwykle standardowa rozdzielczość odnosi się do formatów cyfrowych o wielkości w pikselach zbliżonej do standardów
telewizji analogowej, takiej jak NTSC i PAL (odpowiednio około 480 i 676 linii). Najczęściej spotykane formaty HD mają wielkość w pikselach
wynoszącą 1280x720 lub 1920x1080 oraz proporcje obrazu 6:9.
Formaty wideo HD obejmują warianty z przeplotem i bez przeplotu. Zwykle w formatach o najwyższej rozdzielczości przeplot występuje przy
wyższych szybkościach odtwarzania, ponieważ w wideo bez przeplotu o tej samej wielkości piksela wymagałoby szybkości odtwarzania trudnej do
uzyskania.
Formaty wideo HD wyznacza się według ich pionowej wielkości w pikselach, trybu skanowania i liczby ramek lub pól na sekundę (w zależności od
trybu skanowania). Na przykład, 1080i60 oznacza skanowanie z przeplotem 60 pól 1920x1080 z przeplotem na sekundę, natomiast 720p30
oznacza progresywne skanowanie 30 klatek 1280x720 bez przeplotu na sekundę. W obydwu przypadkach szybkość odtwarzania wynosi około 30
klatek na sekundę.
W artykułach na stronie internetowej ProVideo Coalition Trish i Chris Meyer przedstawiają porady na temat planowania i dostarczania projektów w
wysokiej rozdzielczości i szerokoekranowych:
The High-Def Checklist
Open Wide: Creating That Widescreen Look
Więcej tematów Pomocy
Informacje o programie Adobe Device Central
Formaty wideo i Flash
Renderowanie i eksportowanie składu jako pliku FLV lub F4V
56
Wskazówki dotyczące kompresji
Wskazówki dotyczące kompresji wideo
Pracuj nad wideo w natywnym formacie projektu, aż do zakończenia. Należy korzystać z danych surowych lub skompresowanych w jak
najmniejszym stopniu. Za każdym razem, gdy kompresujesz wideo przy użyciu kodera stratnego, zmniejszasz jakość wideo. Choć generowanie z
utratą jakości jest często akceptowalne, ponowne kodowanie i kompresowanie już skompresowanego wideo może obniżyć jakość poza
akceptowalne granice. Ponadto wideo, które zostało już zakodowane i skompresowane, może zawierać szumy i artefakty sprawiające, że ponowne
kodowanie i kompresowanie zabierze więcej czasu lub spowoduje utworzenie większego pliku.
Plik wideo powinien być jak najkrótszy W razie potrzeby można przyciąć plik na początku lub na końcu, a także usunąć z niego niepotrzebne
elementy. Zobacz Kadrowanie i przycinanie źródła przed kodowaniem.
Należy dopasować ustawienia kompresji Jeśli plik został skompresowany i wygląda dobrze, można spróbować zmienić ustawienia i zmniejszyć
w ten sposób rozmiar pliku. Zaleca się przetestowanie różnych ustawień kompresji i wybór najlepszych z uwzględnieniem aktualnego projektu.
Pliki wideo mają różne atrybuty odpowiedzialne za stopień kompresji i rozmiar pliku; każdy plik wideo należy skonfigurować indywidualnie. Zobacz
Kodowanie i eksportowanie.
Ograniczenie szybkiego ruchu Aby uzyskać mniejszy plik wideo, należy zmniejszyć intensywność ruchu. Każdy ruch zwiększa rozmiar pliku.
Pod tym względem szczególnie niekorzystny jest brak stabilności kamery, kołysanie i przybliżenia. Aby usunąć niepożądany ruch, można użyć
funkcji stabilizacji ruchu w programie After Effects.
Należy wybrać odpowiednie wymiary okna wideo Zobacz Proporcje obrazu i rozmiar ramki.
Wybór odpowiedniej szybkości odtwarzania Zobacz Szybkość odtwarzania.
Wybór właściwej liczby klatek kluczowych Zobacz Klatki kluczowe.
Redukcja szumu i ziarnistości Szum i ziarnistość w obrazach źródłowych zwiększają rozmiar zakodowanych plików. Idealnym rozwiązaniem jest
użycie narzędzi programów Adobe Premiere Pro lub After Effects w celu redukcji szumu i ziarnistości. Można również użyć filtru Rozmycie
gaussowskie w programie Adobe Media Encoder, aby zmniejszyć szum kosztem jakości obrazu. Zobacz Ustawienia eksportu filtrów.
Wskazówki dotyczące kompresji dźwięku
Te same względy trzeba brać pod uwagę przy produkcji dźwięku, co w przypadku produkcji wideo. Aby uzyskać dobrą kompresję dźwięku, musisz
rozpocząć od pliku dźwiękowego, który jest wolny od zakłóceń i słyszalnych artefaktów wprowadzonych przez źródło nagrywania.
Jeśli kodujesz materiał z CD, staraj się raczej nagrywać plik stosując bezpośredni transfer cyfrowy, a nie przepuszczać go przez wejście
analogowe karty dźwiękowej. Karta dźwiękowa wprowadza niepotrzebną konwersję z postaci cyfrowej na analogową i z analogowej na cyfrową, co
może tworzyć szum w przenoszonym dźwięku. Narzędzia do bezpośredniego transferu cyfrowego są dostępne zarówno dla platformy Windows,
jak i Mac OS. Jeśli musisz nagrywać ze źródła analogowego, użyj karty dźwiękowej o najwyższej dostępnej jakości.
Uwaga: Jeśli źródłowy plik audio jest plikiem mono, dla programu Flash zalecane jest kodowanie w mono. W przypadku kodowania za pomocą
programu Adobe Media Encoder oraz za pomocą predefiniowanych funkcji kodowania sprawdzić, czy funkcje kodują w mono czy w stereo i w
razie potrzeby wybrać mono.
57
Preferencje
Ogólne
Multimedia
Metadane
Pamięć
Aby otworzyć okno dialogowe Preferencje, wybierz polecenie Edycja > Preferencje (Windows) lub Adobe Media Encoder > Preferencje
(Mac OS).
Aby przywrócić domyślne ustawienia preferencji, podczas uruchamiania aplikacji przytrzymaj wciśnięte klawisze Ctrl+Alt+Shift (Windows) lub
Command+Option+Shift (Mac OS).
Do góry
Ogólne
Dodaj numer do nazwy pliku wyjściowego, jeśli plik o takiej nazwie już istnieje Domyślnie, jeśli w programie Adobe Media Encoder wydasz
polecenie utworzenia pliku wyjściowego o tej samej nazwie, co plik istniejący już w danym miejscu, to program Adobe Media Encoder doda numer
do nazwy nowego pliku. Na przykład, jeśli zakodujesz klip wideo i utworzysz plik wyjścia wideo.flv, a następnie powtórnie zakodujesz ten sam plik
bez uprzedniego usunięcia pliku wideo .flv, to program Adobe Media Encoder nazwie kolejny plik wideo_1.flv.
Ważne: Aby zapobiec nadpisywaniu plików, nadawaj im takie nazwy, aby uniknąć ich przypadkowego zastąpienia.
Usuń przy wyjściu ukończone pliki z kolejki Przy wychodzeniu z aplikacji usuwa z kolejki kodowania wszelkie zakodowane elementy.
Ostrzegaj przy zatrzymaniu kolejki lub usunięciu pliku Domyślnie program Adobe Media Encoder ostrzega o próbie zatrzymania kodowania,
usunięcia pliku lub przeniesienia folderów obserwowanych w czasie procesu kodowania.
Po zakończeniu kodowania odtwórz dzwonek Po zakończeniu kodowania w programie Adobe Media Encoder CS5.5 oraz jego nowszych
wersjach odtwarzany jest dzwonek.
Uruchom kolejkę automatycznie po upływie okresu bezczynności Proces kodowania rozpoczyna się automatycznie w podanym czasie po
dodaniu elementu do kolejki. W przypadku pracy z aplikacją licznik czasu jest resetowany. Aby wyłączyć to automatyczne odliczanie, wyłącz tę
opcję. Domyślnie preferencja ta jest wyłączona w programie Adobe Media Encoder CS5.5 i jego nowszych wersjach.
Pokaż upływający czas kodowania kolejki Pokazuje czas, jaki upłynął od rozpoczęcia kodowania w programie Adobe Media Encoder CS5.5 i
jego nowszych wersjach.
Podgląd w czasie kodowania Filmy są pokazywane w czasie ich kodowania w części Bieżące kodowanie. W celu zapewnienia najwyższej
wydajności usuń zaznaczenie tej preferencji.
Umieść pliki wyjściowe w Domyślnie program Adobe Media Encoder umieszcza eksportowane pliki w tym samym folderze, w którym znajduje
się źródłowy klip wideo. Aby wybrać inny folder docelowy, w którym umieszczane będą klipy multimedialne, wybierz opcję Umieść pliki wyjściowe
w i kliknij przycisk Przeglądaj.
Język Język, jaki ma być używany przez program Adobe Media Encoder. W przypadku programu Adobe Media Encoder CS5.5 i jego nowszych
wersji preferencja ta znajduje się w kategorii Wygląd.
Format wyświetlania Format i podstawa czasu używane w wyświetlaczach czasu. W przypadku programu Adobe Media Encoder CS5.5 i jego
nowszych wersji preferencja ta znajduje się w kategorii Wygląd.
Jasność interfejsu użytkownika Jasność interfejsu programu Adobe Media Encoder. W przypadku programu Adobe Media Encoder CS5.5 i jego
nowszych wersji preferencja ta znajduje się w kategorii Wygląd.
Do góry
Multimedia
Zobacz Zarządzanie bazą danych pamięci podręcznej multimediów.
Do góry
Metadane
Zapisuj ID XMP do plików podczas importu Zapisuje w importowanych plikach unikalny identyfikator, jeśli go nie posiadają.
Informacje na temat pozostałych elementów z kategorii Metadane można znaleźć w sekcji Eksport oraz metadane XMP.
Do góry
Pamięć
Pamięć RAM zarezerwowana dla innych aplikacji Program Adobe Media Encoder dzieli pulę pamięci z programami Adobe Premiere Pro, After
Effects i Encore. Wartość „Pamięć RAM zarezerwowana dla” wskazuje ilość pamięci, która znajduje się w tej puli pamięci. Wartość tę można
regulować, przydzielając więcej lub mniej pamięci RAM innym aplikacjom (i systemowi operacyjnemu). Aby przydzielić więcej pamięci RAM
aplikacjom, które korzystają z tej puli pamięci, zmniejsz wartość Pamięć RAM zarezerwowana dla innych aplikacji.
58
Ważne: Wartości Pamięć RAM zarezerwowana dla innych aplikacji nie należy ustawiać na zbyt niski poziom. Pozbawienie systemu operacyjnego
oraz innych aplikacji pamięci może prowadzić do obniżenia wydajności.
59
Kodowanie i eksportowanie
Niektóre treści, do których są łącza na tej stronie mogą być dostępne tylko w języku angielskim.
60
Ustawienia eksportu – referencje
Ustawienia efektów
Dopasowywanie z ustawieniami domyślnymi źródła
Podpisy zamknięte
Do góry
Aby otworzyć okno dialogowe ustawień eksportu, wybierz ustawienia eksportu z menu kontekstowego zasobu, lub wybierz kolejno Edycja >
Ustawienia eksportu.
Okno dialogowe Ustawienia eksportu obejmuje duży obszar podglądu znajdujący się po lewej stronie, który zawiera panele Źródło i Wyjście.
Inne zakładki w oknie dialogowym Ustawienia eksportu zawierają, w zależności od wybranego formatu, dostępne ustawienia kodowania.
Aby uzyskać informacje na temat różnych opcji kodowania w oknie dialogowym Ustawienia eksportu, zobacz Kodowanie i eksportowanie.
Aby uzyskać informacje na temat korzystania z kontrolek w obszarze osi czasu i obszarze podglądu obrazu do kadrowania i przycinania elementu
źródłowego, zobacz Kadrowanie i przycinanie źródła przed kodowaniem.
Prezentację poświęconą oknu dialogowemu Ustawienia eksportu oraz ustawieniom zalecanym dla filmów przeznaczonych do zamieszczenia w
Internecie można znaleźć w tym samouczku wideo Richarda Harringtona.
61
Obszar podglądu obrazu
Aby przełączyć wyświetlanie podglądu obrazu z lub bez korekcji proporcji pikseli, z menu panelu znajdującego się w prawym górnym rogu
panelu Źródło lub panelu Wyjście wybierz polecenie Korekcja proporcji.
Aby powiększyć lub zmniejszyć obraz podglądu, w menu Wybierz poziom powiększenia umieszczonego nad osią czasu określ poziom
przybliżenia.
Możesz również zmniejszyć obraz poprzez naciśnięcie klawiszy Ctrl+- (myślnik) (Windows) lub Command+- (myślnik) (Mac OS). Obraz można
powiększyć, naciskając klawisze Ctrl+= (znak równości) (Windows) lub Command+= (znak równości) (Mac OS). Te skróty klawiaturowe działają
na klawiaturze głównej, lecz nie na podobnych klawiszach na klawiaturze numerycznej.
Oś czasu i wyświetlacz czasu
Wyświetlacz czasu i oś czasu znajdują się pod obszarem podglądu obrazu zarówno w panelu Źródło, jak i w panelu Wyjście. Oś czasu zawiera
wskaźnik czasu bieżącego, pasek obszaru podglądu oraz przyciski służące do ustawiania punktów Wejścia i Wyjścia.
Aby przesunąć wskaźnik czasu bieżącego, kliknij lub przeciągnij wyświetlacz czasu bieżącego lub przeciągnij wskaźnik czasu bieżącego. Możesz
też wpisać kod czasu bezpośrednio w oknie czasu bieżącego, przenosząc w ten sposób wskaźnik czasu bieżącego do określonej klatki.
Do góry
Film można przyciąć w taki sposób, że koduje i eksportuje się tylko część wideo lub dźwięku źródłowego.
1. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu kliknij zakładkę Źródło, albo zakładkę Wyjście.
2. Aby przyciąć film, oznacz punkt Wejścia (pierwsza klatka) i punkt Wyjścia (ostatnia klatka). Punkty Wejście lub Wyjście można ustawić w
bieżącym czasie, klikając przyciski Ustaw punkt wejścia lub Ustaw punkt wyjścia, które znajdują się nad osią czasu, lub przeciągając ikonę
punktu Wejście lub punktu Wyjście na osi czasu. Możesz też skorzystać z klawisza T, aby określić punkt wejścia i klawisza O, aby określić
punkt wyjścia.
Menu Zakres źródła może zawierać następujące opcje.
Obszar roboczy – dokonuje przycięcia do obszaru roboczego określonego w projektach Premiere Pro i After Effects.
Wejście/Wyjście – przycina do oznaczeń Wejście i Wyjście określonych na klipach lub sekwencjach z programów Premiere Pro i After
Effects.
Cały klip/sekwencja – korzysta z całej długości klipu lub sekwencji.
Własny – przycina do oznaczeń Wejście i Wyjście w programie AME.
Uwaga: Program Adobe Media Encoder przyjmuje informacje kodów czasowych z pliku źródłowego. Jeśli źródło zaczyna się od
00:00:05:00, to oś czasu dla tego elementu w programie Adobe Media Encoder również zaczyna się od 00:00:05:00, a nie od zera. Ta
informacja o kodach czasowych zawarta jest w zakodowanym pliku wyjściowym.
3. Aby kadrować obraz, w lewym górnym rogu panelu Źródło, kliknij przycisk Kadruj wideo wyjściowe
4. Aby zachować proporcje kadrowanego obrazu, wybierz opcję z menu Proporcje kadrowania.
5. Wykonaj dowolną z następujących czynności:
Przeciągnij boki lub uchwyty narożne ramki kadrującej.
62
.
Podaj w pikselach wartości Lewo, Góra, Prawo, Dół.
6. Kliknij zakładkę Wyjście, aby uzyskać podgląd wykadrowanego obrazu.
7. W menu Skalowanie źródła w panelu Wyjście wybierz żądaną opcję skalowania. Aby uzyskać więcej informacji na temat różnych opcji
skalowania, zobacz Skalowanie klatek źródłowych.
Uwaga: Aby cofnąć się do obrazu bez kadrowania, ponownie kliknij przycisk Kadruj wideo wyjściowe
.
Skalowanie klatek źródłowych
Po skadrowaniu wideo jego nowe wymiary zostaną dostosowane do szerokości i wysokości klatki określonych w zakładce Wideo. Jeśli proporcje
określone przez te wartości nie pasują do wykadrowanego wideo, to na zakodowanym materiale filmowym widoczne będą czarne paski.
Rozciągnij, aby wypełnić Zmienia rozmiar klatki źródłowej w taki sposób, aby całkowicie wypełniła klatkę wyjściową. Proporcje pikseli źródła nie
zostają zachowane, zatem mogą wystąpić zakłócenia, jeśli klatka docelowa nie ma tych samych proporcji, co źródłowa.
zachowane. Na wideo widoczna będzie czarna ramka, nawet jeśli wymiary wideo docelowego są mniejsze niż wideo źródłowego.
Zmień rozmiar wyjścia na zgodny ze źródłem Automatycznie ustawia wysokość i szerokość wideo do wymiarów skadrowanej klatki, nadpisując
ustawienia rozmiaru klatki.
Wybierz to ustawienie, jeśli chcesz wyeksportować zawartość do użycia w programie Flash Player lub w innych aplikacjach sieciowych, bez
czarnych ramek, jakie używane są przy paskach górnym i dolnym oraz bocznych.
Do góry
Ustawienia efektów
63
W najnowszej wersji programu AME wprowadzono nowy panel Efekty w oknie dialogowym Ustawień eksportu. W panelu Efekty dostępne są
cztery nowe efekty.
Możesz zapisywać, importować i eksportować ustawienia efektów w ten sam sposób, co inne ustawienia domyślne. Więcej informacji: Własne
ustawienia domyślne.
Efekt Lumetri
Skorzystaj z efektu Lumetri, aby zastosować różne odcienie koloru do sekwencji wideo. Są dostępne cztery główne kategorie efektów Lumetri:
Kinowy
Zmniejszenie nasycenia
Styl
Temperatura
Możesz też zastosować tablice kolorów Look i LUT użytkownika, utworzone w Adobe SpeedGrade lub innej aplikacji do stopniowania kolorów. W
menu rozwijanym Zastosowane wybierz opcję Wybierz..., aby zastosować własny plik Look lub LUT.
Nakładka obrazu
64
Użyj Nakładki obrazu, aby nałożyć obraz na sekwencję. Dostępne są następujące opcje.
Zastosowane – umożliwia przeglądanie i wybranie obrazu do nałożenia.
Pozycja – określa względne położenie nakładki względem klatki docelowej. Na przykład: na środku, lewy górny róg, prawy dolny róg.
Przesunięcie – określa poziome i pionowe przesunięcie obrazu (w pikselach).
Rozmiar – dostosowuje rozmiar obrazu. Według ustawień domyślnych rozmiar nakładanego obrazu automatycznie dostosuje się do
aktualnego rozmiaru klatki docelowej. Oznacza to, że obraz będzie nałożony zgodnie ze względnymi wielkościami, niezależnie od
rozdzielczości docelowej. Włączenie Rozmiaru bezwzględnego powoduje powiązanie rozmiaru nakładanego obrazu z natywnym rozmiarem
obrazu źródłowego. Przy zaznaczonej opcji Rozmiar bezwzględny nakładany obraz będzie wydawał się mniejszy przy wyższych
rozdzielczościach docelowych i większy przy niższych rozdzielczościach docelowych.
Krycie – określa krycie obrazu
Nakłada tekst na sekwencję wideo. Z tym efektem dostępne są następujące opcje.
Przedrostek – umożliwia wprowadzenie tekstu, który ma pojawiać się na początku nazwy pliku.
Przyrostek – określa tekst przyrostka
Format – określa opcje wyświetlania nazwy. Dostępne są następujące opcje:
Tylko przedrostek i przyrostek
Nazwa pliku źródłowego
Nazwa pliku źródłowego (bez rozszerzenia)
Nazwa pliku wyjściowego
Nazwa pliku docelowego (bez rozszerzenia)
Pozycja – określa względne położenie tekstu względem klatki docelowej. Na przykład: na środku, lewy górny róg, na środku u góry.
Przesunięcie – określa poziome i pionowe przesunięcie nazwy (w pikselach).
Rozmiar – dostosowuje rozmiar nazwy.
Krycie – określa krycie czarnego tła za tekstem.
65
Nakłada kod czasu na wideo wyjściowe. Następujące dodatkowe opcje dostępne są w ramach efektu nakładania kodów czasu.
Pozycja – określa względne położenie kodu czasu względem klatki docelowej. Na przykład: na środku, lewy górny róg, na środku u góry.
Przesunięcie – umożliwia określanie poziomego i pionowego przesunięcia kodu czasu w ramach klatki (w pikselach).
Rozmiar – dostosowuje rozmiar kodu czasu.
Źródło czasu – określa sposób tworzenia kodu czasu.
Plik mediów – odczytuje kod czasu ze źródła. Jeśli kod czasu nie zostanie wykryty, nakładanie rozpoczyna się w momencie zero i
odpowiada liczbie klatek źródła.
Przesunięcie w klatkach – określa liczbę klatek, o które ma być przesunięty kod czasu. Możesz podać dodatnie lub ujemne wartości
przesunięcia.
Tworzenie kodu czasu – umożliwia określenie własnego kodu czasu przeznaczonego do nałożenia na wideo. Po wybraniu tej opcji
wybierz liczbę klatek na sekundę i metodę liczenia w menu rozwijanym Format. Możesz także określić własny początkowy kod czasu.
Do góry
Program Adobe Media Encoder używany jest zarówno jako aplikacja samodzielna, jak i składnik programów Adobe Premiere Pro, After Effects i
Flash Professional. W niektórych przypadkach – na przykład przy renderowaniu i eksportowaniu z programu Premiere Pro – opcje kodowania
określa się w oknie dialogowym Ustawienia eksportu programu Adobe Media Encoder. W innych sytuacjach – na przykład przy renderowaniu i
eksportowaniu z programu After Effects – opcje kodowania określa się w oknie dialogowym Opcje dostosowanym do określonego formatu i
ukazującym jedynie część opcji kodowania.
Program Adobe Media Encoder dostarczany jest razem z wieloma ustawieniami domyślnymi, z których każde określa różne opcje, spełniające
wymagania powszechnie używanych docelowych materiałów wyjściowych. W Ustawieniach eksportu lub oknie dialogowym Opcje dostosowanym
do określonego formatu opcje dostępne w zakładce Wideo zależą od formatu określonego przez użytkownika.
Opcje, które nie są tu omówione, przeznaczone są tylko dla wybranego formatu lub ich omówienie nie jest konieczne. Szczegółowe informacje na
ten temat zawiera specyfikacja wybranego formatu. Na przykład formaty MPEG zawierają wiele niewymienionych tu opcji zaawansowanych.
Szczegółowe informacje na temat niewymienionych tu opcji można uzyskać w specyfikacji formatu MPEG-2 (ISO/IEC 13818) oraz w witrynie
serwisu Wikipedia.
Uwaga: Niektóre karty przechwytujące i wtyczki zapewniają własne okna dialogowe i określone opcje. Jeśli opcje, które widzisz różnią się od
przedstawionych tutaj, sprawdź dokumentację swojej karty przechwytującej lub wtyczki.
Informacje ogólne na temat ustawień kompresji można znaleźć w artykule Wskazówki dotyczące kompresji.
66
Standard telewizyjny Dostosowuje materiał wyjściowy do standardu NTSC lub PAL. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło) program
Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do źródła. Na przykład, jeśli prędkość odtwarzania pliku
źródłowego wynosi 25 kl./s., to program Adobe Media Encoder ustawia standard telewizji na PAL.
Wymiary klatki Wymiary, w pikselach, ramki na wyjściu. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło) program Adobe Media Encoder
automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do wymiarów źródła. (Zobacz artykuł Proporcje obrazu i rozmiar ramki).
Szybkość odtwarzania Szybkość odtwarzania pliku wyjściowego w klatkach na sekundę. Niektóre kodeki obsługują określony zestaw szybkości
odtwarzania. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło) program Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować
szybkość odtwarzania do źródła. (Zobacz artykuł Szybkość odtwarzania).
Kolejność pól lub Typ pól Określa, czy plik wyjściowy ma ramki progresywne czy ramki złożone z pól z przeplotem oraz – w tym drugim
przypadku – które z nich będę tworzone jako pierwsze. Progresywne to prawidłowe ustawienie dla ekranów komputerowych i filmów. Podczas
eksportowania wideo na nośnik z przeplotem, taki jak NTSC lub PAL, wybierz Pierwsze górne lub Pierwsze dolne. W trybie Automatycznym (W
oparciu o źródło) program Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do kolejności pól źródła. (Zobacz
artykuł Wideo z przeplotem a wideo bez przeplotu).
Proporcje lub Proporcje pikseli Wybierz proporcje pikseli odpowiednie dla typu materiału wyjściowego. Gdy proporcje pikseli (wyświetlone w
nawiasie) wynoszą 1.0, to materiał wyjściowy będzie miał piksele kwadratowe; wszystkie inne będą miały piksele nie-kwadratowe. Ponieważ
komputer wyświetla zwykle piksele jako kwadratowe, zawartość korzystająca z pikseli o proporcjach nie-kwadratowych wydaje się rozciągnięta,
gdy oglądana jest na komputerze, natomiast na ekranie wideo ma właściwe proporcje. W trybie Automatycznym (W oparciu o źródło), w formacie
H.264 Blu-ray, MPEG-2 Blu-ray lub MPEG-2-DVD, program Adobe Media Encoder automatycznie ustawia tę wartość, tak aby dostosować ją do
proporcji pikseli źródła. (Zobacz artykuł Proporcje pikseli).
Profil Określa, czy program Adobe Media Encoder będzie korzystać z profilu Linia bazowa, Główny lub Wysoki.
Uwaga: Ustawienia Profil i Poziom dotyczą formatów, które używają wariantów kodowania MPEG, na przykład H.264. Zalecane ustawienia są
często kombinacją ustawień Profil i Poziom. Na przykład częstym zaleceniem dla kodowania w wysokiej jakości dla dystrybucji w Internecie jest
ustawienie Profil wysoki, Poziom 5.1. Aby uzyskać więcej informacji na ten temat, zobacz witrynę serwisu Wikipedia.
Poziom Poziom używany przez program Adobe Media Encoder o zakresach, które różnią się w zależności od formatu na wyjściu. Ustawienie to
określa częściowo maksymalną prędkość transmisji danych.
Jakość Przyjmuje się, że wyższe ustawienia wydłużają czas renderingu i zwiększają jakość obrazu.
Dobra Zapewnia równowagę pomiędzy jakością obrazu, a czasem potrzebnym do zakodowania wideo. Jest to wartość domyślna.
Najwyższa Tworzy najlepszą możliwą jakość obrazu, ale kodowanie wideo trwa znacznie dłużej.
Szybkość Określa, że wideo ma zostać zakodowane tak szybko, jak to tylko możliwe. Obraz będzie miał jednak niższą jakość. Zalecane
jest w materiale wideo używanym do testów.
Eksportuj jako sekwencję W przypadku eksportu obrazów nieruchomych zaznacz tę opcję, aby wyeksportować je jako serię ponumerowanych
rosnąco plików obrazów nieruchomych.
Typ nagłówka Określa SMPTE/DPX lub nagłówek Cineon.
Zmień rozmiar wideo Wybranie tej opcji pozwala zmienić szerokość i wysokość klatki w porównaniu do rozmiaru pliku lub sekwencji wejściowej.
Możesz również kliknąć przycisk, aby podczas zmiany rozmiaru zachować proporcje.
Głębia Głębia koloru w bitach na piksele.
Przebiegi kodowania Ilość analiz klipu przeprowadzanych przez koder przed rozpoczęciem kodowania. Wiele przejść zwiększa czas potrzebny
do zakodowania filmu, ale zwykle poprawia wydajność kompresji i zwiększa jakość obrazu.
67
Klatki typu M Liczba klatek B (klatek dwu-kierunkowych) pomiędzy kolejnymi klatkami I (międzyramkami) i P (klatkami prognozowanymi).
Klatki typu N Liczba klatek pomiędzy klatkami I (międzyramkami). Wartość ta musi stanowić wielokrotność wartości klatek M.
Profil prosty Dostępny jest tylko przy eksportowaniu w formacie wideo FLV, korzystającym z kodeka On2 VP6. Wybór Profilu prostego
optymalizuje zawartość wideo wysokiej rozdzielczości, które ma być odtwarzane na starszych komputerach lub innych urządzeniach o
ograniczonej pamięci i zasobach przetwarzania.
Niedopróbkowanie [% wartości docelowej] Dostępny jest tylko przy eksportowaniu w formacie wideo FLV, korzystającym z kodeka On2 VP6.
Opcja ta pozwala określić procentową wartość docelowej szybkości danych, którą użytkownik chce uzyskać, tak że w buforze dostępne są
dodatkowe dane, służące do poprawy trudnych sekcji.
Odstęp zamkniętych GOP Liniatura każdej zamkniętej grupy obrazów (zamknięte GOP), które nie mogą odnosić się do klatek poza tym
zamkniętym GOP. GOP składa się z sekwencji klatek I, B i P. (Opcja ta jest dostępna, jeśli jako format wybierzesz MPEG-2.)
Prędkość transmisji danych Liczba megabitów na sekundę. Różne formaty zapewniają różne opcje prędkości transmisji danych. Minimalna
prędkość transmisji danych różni się w zależności od formatu. Na przykład, w przypadku płyt MPEG-2 DVD minimalna prędkość transmisji wynosi
1,5 Mb/s.
Zobacz artykuł Prędkość transmisji danych.
Tryb prędkości transmisji danych lub Kodowanie prędkości transmisji danych Określa, czy w eksportowanym pliku kodek pracuje ze stałą
prędkością transmisji danych (CBR) czy zmienną prędkość transmisji danych (VBR):
Stała Zapewnia stałą szybkość danych przy możliwych wahaniach jakości pomiędzy klatkami w zależności od wymaganego stopnia
kompresji.
Zmienna ograniczona Zapewnia bardziej stałą jakość z współczynnikiem kompresji, a co za tym idzie szybkość danych może podlegać
wahaniom.
Zmienna nieograniczona Pozwala, aby szybkość danych eksportowanego pliku wahała się bez ograniczeń z opcją osiągnięcia średniej
prędkości transmisji danych.
VBR, 1-przebiegowe Zmienna szybkość transmisji danych z koderem wykonującym pojedyncze przejście przez dany plik od początku do
końca. Kodowanie z jednym przejściem zabiera mniej czasu niż kodowanie z podwójnym przejściem, ale nie osiąga takiej samej jakości na
wyjściu.
VBR, 2-przebiegowe Zmienna szybkość transmisji danych z koderem wykonującym dwa przejścia przez dany plik od początku do końca
i od końca do początku. Drugie przejście wydłuża ten proces, ale zapewnia większą wydajność kodowania, a często wyższą jakość
materiału wyjściowego.
Uwaga: Porównując pliki CBR i VBR o tej samej zawartości i rozmiarze można poczynić następujące uogólnienie: plik CBR może odtwarzać się
bardziej stabilnie na większej liczbie systemów, ponieważ stała prędkość danych w mniejszym stopniu obciąża dany odtwarzacz multimediów i
procesor komputera. Plik VBR natomiast ma zwykle wyższą jakość obrazu, ponieważ VBR dostosowuje kompresję do zawartości obrazu.
Poziom szybkości transmisji danych (tylko formaty FLV, F4V, H.264 Blu-ray i MPEG-2 Blu-ray) Gdy poziom szybkości transmisji danych
ustawiony jest na Własny, wyjściowej szybkości transmisji można nadać każdą wartość. Gdy poziom szybkości transmisji danych ustawiony jest
na Wysoki, Średni lub Niski, szybkość transmisji ustawiana jest automatycznie na bazie rozmiaru klatki jako wartość tylko do odczytu i nie może jej
zmienić. Program Adobe Media Encoder ma domyślne ustawienia domyślne dla formatów, których poziom szybkości transmisji danych ustawiany
jest na automatyczny.
Interwał klatki kluczowej [Sekundy] lub Ustaw odległość klatki kluczowej (Klatki) Liczba klatek, po których kodek będzie tworzył klatkę
kluczową w czasie eksportowania wideo. (Zobacz Ramki kluczowe.)
Optymalizuj obrazy nieruchome lub Rozszerz obrazy nieruchome Zaznacz tę opcję, aby w wydajny sposób użyć nieruchomych obrazów w
plikach eksportowanego wideo. Na przykład, jeśli czas trwania nieruchomego obrazu wynosi 2 sekundy w projekcie ustawionym na 30 kl./s., to
program Adobe Premiere Pro tworzy jedną 2-sekundową klatkę zamiast 60 klatek co 1/30 sekundy każda. Zaznaczenie tej opcji pozwala
68
oszczędzić miejsce na dysku na sekwencje i klipy, które zawierają nieruchome obrazy. Wyłącz tę opcję tylko wtedy, gdy plik eksportowanego
wideo objawia problemy z odtwarzaniem przy wyświetlaniu nieruchomych obrazów.
Do góry
Ustawienia domyślne multipleksera (zwane czasami Formatem) kontrolują, w jaki sposób dane wideo i audio MPEG łączone są w pojedynczy
strumień. Dostępność poszczególnych opcji uzależniona jest od wybranego formatu MPEG.
Jeśli wybierzesz format MPEG-2, wszystkimi opcjami multipleksera zapewnianymi przez standard MPEG będzie można manipulować ręcznie. W
większości przypadków lepiej jest wybrać ustawienie domyślne MPEG przeznaczone specjalnie dla danego nośnika wyjściowego (np. MPEG-2
DVD).
Aby uzyskać więcej informacji o opcjach MPEG, zapoznaj się ze specyfikacją MPEG-4 (ISO/IEC 14496) i MPEG-2 (ISO/IEC 13818) oraz witryną
serwisu Wikipedia.
Do góry
W oknie dialogowym Ustawienia eksportu opcje dostępne w zakładce Audio zależą od formatu określonego przez użytkownika. Opcje, które nie są
tu omówione, przeznaczone są tylko dla wybranego formatu lub ich omówienie nie jest konieczne z uwagi na ich zrozumiałe nazwy. Szczegółowe
informacje na ten temat zawiera specyfikacja wybranego formatu.
Niektóre formaty dźwięku obsługują tylko dźwięk nieskompresowany, mający najwyższą jakość, ale zajmujący najwięcej miejsca na dysku.
Niektóre formaty zapewniają tylko jeden kodek. Inne pozwalają korzystać z listy obsługiwanych kodeków.
Częstotliwość próbkowania lub częstotliwość Wybierz częstotliwość próbkowania, aby zwiększyć częstotliwość, przy której dźwięk
konwertowany jest w odrębne wartości dźwiękowe lub próbkowany. Wyższe częstotliwości próbkowania zwiększają jakość dźwięku i rozmiar pliku;
niższe częstotliwości próbkowania zmniejszają jakość i rozmiar pliku.
Ustawienie w oknie dialogowym Ustawienia eksportu częstotliwości próbkowania większej niż częstotliwość próbkowania źródła dźwięku nie
poprawia jego jakości. Ustawienie częstotliwości próbkowania innej niż częstotliwość próbkowania pliku źródłowego wymaga ponownego
próbkowania i dodatkowego czasu na obróbkę. Ponownego próbkowania można uniknąć poprzez zarejestrowanie dźwięku z taką samą
częstotliwością, z jaką ma być wyeksportowany. (Zobacz Wskazówki dotyczące kompresji).
Kanały i kanały wyjściowe Określ liczbę kanałów dźwiękowych w eksportowanym pliku. Jeśli wybierzesz mniejszą liczbę kanałów niż jest ich na
ścieżce wzorcowej sekwencji lub projektu, to program Adobe Media Encoder zremiksuje dźwięk w dół.
Typ próbki Wybierz wyższą głębię bitową, aby zwiększyć dokładność próbek dźwiękowych. Wyższa głębia bitowa może poprawić zakres
dynamiczny i obniżyć zniekształcenia, zwłaszcza gdy dodasz dodatkowe przetwarzanie, takie jak filtrowanie lub ponowne próbkowanie. Wyższa
głębia bitowa wydłuża także czas przetwarzania i zwiększa rozmiar pliku; mniejsza głębia bitowa skraca czas przetwarzania i zmniejsza rozmiar
pliku.
Ustawienie w oknie dialogowym Ustawienia eksportu głębi bitowej większej niż częstotliwość próbkowania źródła dźwięku nie poprawia jego
jakości.
Przeplot audio Określa, jak często informacje o dźwięku umieszczane są pomiędzy klatkami wideo w eksportowanym pliku. Zalecane ustawienia
opisane są w dokumentacji karty przechwytującej. Wartość jednej klatki oznacza, że gdy klatka jest odtwarzana, dźwięk na czas trwania tej klatki
wczytywany jest do pamięci RAM, tak aby mógł być odtwarzany do czasu pojawienia się kolejnej klatki. Jeśli w czasie odtwarzania dźwięk
przerywa, dostosuj wartość przeplotu. Zwiększenie przeplotu pozwala komputerowi zapisywać dłuższe segmenty dźwięku i przetwarzać je rzadziej.
Większe wartości przeplotu wymagają jednak większości ilości pamięci RAM. Obniżenie tej wartości może sprawić, że odtwarzanie będzie bardziej
płynne. Większość dysków twardych działa najlepiej przy wartościach przeplotu wynoszących od 1/2 sekundy do 1 sekundy.
Ustawienie tej wartości na 0 wyłącza Przeplot audio i przyspiesza czas renderingu. Pomyśl o wyłączeniu Przeplotu audio dla projektów
zawierających zasoby o dużych pikselach.
Szybkość transmisji [Kb/s] Wyjściowa szybkość transmisji dźwięku. Ogólnie rzecz biorąc, większa szybkość transmisji zwiększa zarówno
jakość, jak i rozmiar pliku.
Do góry
69
Zakładka FTP w oknie dialogowym Ustawienia eksportu pozwala wczytywać eksportowane pliki na serwer File Transfer Protocol (FTP) z pamięcią
masową przeznaczoną do udostępniania plików. FTP to powszechnie używana metoda transferu plików przez sieć. Jest szczególnie przydatna
przy udostępnianiu dużych plików za pomocą połączenia internetowego. Informacje na temat uzyskania połączenia z serwerem może zapewnić
jego administrator.
Zakładka FTP zawiera następujące opcje:
Nazwa serwera Podaj adres DNS lub IP serwera, na którym mieści się serwis FTP.
Port Określ liczbę przydzieloną portowi sterującemu serwera FTP. Domyślnie jest to 21.
Katalog zdalny Podaj położenie serwera FTP wyrażone jako ścieżka pliku.
Nazwa użytkownika Podaj tożsamość użytkownika przydzieloną przez administratora serwera.
Hasło Podaj hasło do serwera chronionego hasłem.
Liczba prób Określ liczbę prób nawiązania kontaktu z serwerem, jeśli połączenie nie jest nawiązane.
Wyślij plik lokalny do Kosza (Windows) lub Wyślij plik lokalny do Kosza (Mac OS) Usuwa kopię lokalną eksportowanego pliku po jego
wczytaniu na serwer FTP.
Test Weryfikuje połączenie z serwerem FTP.
Do góry
Możesz wybrać, jakie metadane XMP (jeśli jakiekolwiek) mają znaleźć się w pliku wyjściowym.
Aby otworzyć okno dialogowe Eksport metadanych, kliknij przycisk Metadane w prawym dolnym rogu okna dialogowego Ustawienia eksportu lub
wybierz polecenie Edycja > Edytuj metadane.
Uwaga: Wiele tych samych czynności możesz wykonać w oknie dialogowym Preferencje w kategorii Metadane. (Zobacz Preferencje). Zmiany
dokonane w oknie dialogowym Preferencje nie mają wpływu na kolejkę kodowania, ale szablony i reguły są dostępne do późniejszego użycia za
pośrednictwem okna dialogowego Eksport metadanych.
Określanie, czy i w jaki sposób w materiale wyjściowym umieścić metadane XMP
Użyj menu Opcje eksportu, aby określić, czy metadane XMP powinny zostać osadzone w pliku wyjściowym, zapisane jako plik pomocniczy (.xmp),
przetworzone na obydwa te sposoby, albo żaden z nich.
Jeśli wybierzesz Brak, to żadne metadane XMP ze źródła nie zostaną osadzone w pliku i nie będzie dostępne żadne inne sterowanie eksportem
metadanych XMP. Podstawowe metadane XMP o eksportowanym pliku – takie jak ustawienia eksportu i kod czasowy początku – są zawsze
eksportowane, nawet jeśli wybrana jest opcja Brak.
Uwaga: Opcje Osadź w pliku wyjściowym są wyłączone w przypadku plików, dla których metadane XMP nie mogą być osadzone.
Zabezpieczenie metadanych XMP ze źródła
Wiele zasobów źródłowych zawiera metadane XMP. Możesz wybrać, które metadane XMP z zasobów źródłowych powinny być zachowane w
zakodowanych plikach źródłowych, poprzez użycie reguły zabezpieczenia.
W przypadku klipów z pojedynczego źródła zabezpieczenie metadanych XMP sprawia, że metadane produkcji z oryginalnego źródła przechodzą
70
przez ponownie zakodowany plik wyjściowy. W przypadku sekwencji i składów dołączenie metadanych źródłowych zachowuje metadane z
każdego elementu użytego do utworzenia tej sekwencji lub składu. Wykluczanie istniejących metadanych źródłowych często określane jest jako
„thinning”. O usunięciu metadanych źródłowych mogą decydować względy bezpieczeństwa lub zachowania prywatności albo chęć maksymalnego
zmniejszenia rozmiaru pliku wyjściowego.
Reguła zabezpieczenia działa jak filtr określający, które metadane XMP z elementu źródłowego są przepuszczane do zakodowanego pliku
wyjściowego. Predefiniowane reguły zabezpieczenia to Zabezpiecz wszystko i Wyklucz wszystko. Zabezpiecz wszystko jest regułą domyślną.
Aby utworzyć własną regułę zabezpieczenia, kliknij Nowa obok menu Reguły zabezpieczenia. Możesz włączyć pojedyncze pola lub kategorie
poprzez zaznaczenie ich w oknie dialogowym Edytor reguł zabezpieczenia. Aby znaleźć określone pola, użyj pola wyszukiwania, które znajduje się
w pobliżu wierzchołka okna dialogowego Edytor reguł zabezpieczenia. Upewnij się, że Twoja reguła zabezpieczenia ma opisową nazwę.
Aby edytować istniejącą własną regułę zabezpieczenia, wybierz ją z menu Reguły zabezpieczenia i kliknij Edytuj.
Uwaga: Dwa rodzaje źródłowych metadanych XMP obsługiwanych jest osobno od źródłowych metadanych XMP kontrolowanych przez reguły
zabezpieczenia: znaczniki sekwencji i metadane XMP utworzone przez funkcję analizy mowy w programach Adobe Premiere Pro i Soundbooth.
Aby dołączyć metadane XMP mowy i znaczniki sekwencji, zaznacz opcję Eksportuj główną ścieżkę mowy i znaczniki sekwencji.
Dodawanie metadanych XMP
Szablon eksportu określa, jakie metadane XMP zostaną zapisane w pliku wyjściowym. Na przykład możesz utworzyć szablon eksportu, który
zawiera różne metadane XMP z plików źródłowych, jak również dodaje do każdego pliku wyjściowego Twoje informacje kontaktowe i informacje o
zarządzaniu prawami.
Szablon eksportu działa jak filtr; wszystkie pola, które nie zostaną włączone przez bieżący szablon, będą filtrowane. Jedyne wyjątki to wewnętrzne
właściwości, które są automatycznie uzupełniane o dane przez kreatora aplikacji. Dostępne są zawsze i nie można ich edytować.
Aby utworzyć własny szablon eksportu, kliknij Nowy obok menu Szablon eksportu. Możesz włączyć pojedyncze pola lub kategorie, zaznaczając je
w oknie dialogowym Szablon eksportu. Aby znaleźć określone pola, użyj pola wyszukiwania, które znajduje się w pobliżu wierzchołka okna
dialogowego Edytor szablonu eksportu. Upewnij się, że Twój szablon eksportu ma opisową nazwę.
Aby edytować istniejący własny szablon eksportu, wybierz go z menu Szablon eksportu i kliknij Edytuj.
Po zastosowaniu szablonu eksportu możesz ręcznie wpisywać wartości, aby dodać określone metadane XMP do elementów bieżącej kolejki
kodowania.
Niektórych pól nie można edytować bądź wykluczać ich z materiału wyjściowego. Przykładem są pola automatycznie zapisywane przez kreatora
aplikacji. Na przykład pole Format w schemacie Dublin Core i pole Szybkość odtwarzania wideo w schemacie Dynamic Media są ustawiane przez
program Adobe Media Encoder, aby dokładnie opisać plik wyjściowy. Użytkownik nie może ich edytować. Ponadto wartości określone przez
aktualny szablon eksportu widoczne są jako nieedytowalne. Aby zmienić te wartości, zmień szablon lub zastosuj inny.
Każde pole, które nie zawiera danych – pochodzące z szablonu lub wpisane ręcznie – zostanie wykluczone z eksportowanych metadanych XMP.
Puste pola nie są zapisywane w pliku wyjściowym.
Do góry
źródła dzięki ustawieniom domyślnym Dopasuj do źródła.
Szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Dopasowywanie do ustawień domyślnych źródła.
Do góry
Podpisy zamknięte
Podpisy zamknięte są zwykle wykorzystywane do wyświetlania dźwięku z materiału wideo jako tekstu na ekranach telewizorów i innych urządzeń
obsługujących wyświetlanie podpisów zamkniętych.
Szczegółowe informacje można znaleźć w sekcji Eksport danych podpisów zamkniętych.
71
Kodowanie i eksportowanie wideo i dźwięku
Kodowanie z wykorzystaniem ustawień domyślnych
Monitorowanie postępu kodowania
Kodowanie równoległe
Korzystanie z plików podglądu z programu Adobe Premiere Pro
Po dodaniu elementów wideo i audio do kolejki kodowania można je zakodować i wyeksportować przy użyciu ustawień domyślnych oraz
niestandardowych.
Kodowanie z wykorzystaniem ustawień domyślnych
Do góry
1. W programie Adobe Media Encoder dodaj elementy do kolejki kodowania. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Dodawanie elementów do
kolejki kodowania i zarządzanie nimi.
2. Z wyskakującego menu Format wybierz format wideo, który najlepiej pasuje do materiału wyjściowego.
3. Z wyskakującego menu Ustawienia domyślne wybierz ustawienie domyślne wideo, które najlepiej pasuje do materiału wyjściowego.
4. Wybierz miejsce zapisania eksportu, klikając tekst Pliku wyjściowego, a następnie znajdź katalog lub folder dla swojego eksportu w oknie
dialogowym Zapisz jako. Kliknij przycisk Zapisz.
5. Pozwól, aby kodowanie rozpoczęło się automatycznie lub kliknij przycisk Uruchom kolejkę. Możesz również kliknąć trójkątny przycisk w
prawym górnym rogu okna.
Rozpocznie się kodowanie plików do wskazanego formatu przy pomocy wybranego ustawienia domyślnego, we wskazanej przez użytkownika
lokalizacji.
Do góry
1. W programie Adobe Media Encoder dodaj elementy do kolejki kodowania. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Dodawanie elementów do
kolejki kodowania i zarządzanie nimi.
2. Zaznacz jeden lub więcej elementów w kolejce i otwórz okno dialogowe Ustawienia eksportu, klikając kolejno Edycja > Ustawienia eksportu.
Możesz również kliknąć prawym przyciskiem myszy plik i wybrać polecenie Ustawienia eksportu.
3. Ustaw opcje eksportu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Ustawienia eksportu – referencje.
4. Po ustawieniu opcji kliknij przycisk OK. Po zamknięciu okna dialogowego Ustawienia eksportu kliknij Uruchom kolejkę, aby rozpocząć
kodowanie plików. Możesz również kliknąć trójkątny przycisk w prawym górnym rogu okna.
W celu uzyskania optymalnej wydajności podczas kodowania możesz zamknąć panel kodowania. Aby zobaczyć postęp procesu kodowania,
zobacz pasek postępu w panelu Kolejka.
W oknie dialogowym Ustawienia eksportu można wykonać dowolną z poniższych operacji:
W menu Format wybierz format wideo, audio lub obrazu. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Formaty plików obsługiwanych do
eksportowania.
(Opcjonalnie) Z menu Ustawienia wstępne wybierz ustawienie wstępne kodowania.
Wybierz opcję Eksportuj wideo, Eksportuj audio lub obie opcje.
(Opcjonalnie: dostępne w przypadku niektórych formatów) Otwórz dany element w aplikacji Adobe Device Central, wybierając polecenie
Otwórz w Device Central.
(Opcjonalnie) Określ wymagane ustawienia kodowania w różnych zakładkach okna dialogowego Ustawienia eksportu. Aby uzyskać więcej
informacji, zobacz Ustawienia eksportu – referencje.
(Opcjonalnie) Określ opcje wstępne kodowania dotyczące np. kadrowania, przycinania oraz dodawania punktów sygnalizacji. (Zobacz
Kadrowanie i przycinanie źródła przed kodowaniem oraz Obsługa punktów sygnalizacji dla plików wideo formatu FLV oraz F4V).
(Opcjonalnie) Ustaw opcje do eksportowania metadanych XMP. (Zobacz Eksport i „cienkie” metadane XMP).
(Opcjonalnie) Wybierz opcję Zastosuj maksymalną jakość renderowania lub Renderuj z maksymalną głębią bitową.
72
Uwaga: Rendering przy większej głębi bitowej wymaga więcej pamięci RAM i znacząco spowalnia ten proces.
(Opcjonalnie) Wybierz opcję Użyj łączenia klatek.
Podaj nazwę i wskaż lokalizację dla kodowanego pliku, klikając podkreślony tekst znajdujący się obok pozycji Nazwa wyjściowa w prawym
górnym rogu okna dialogowego Ustawienia eksportu. Jeśli nie podasz nazwy kodowanego pliku, program Adobe Media Encoder użyje nazwy
pliku źródłowego klipu wideo.
Uwaga: W przypadku wybrania formatu P2 Movie nazwa przypisana przez użytkownika nie zostaje zastosowana. Zamiast tego, program
Adobe Media Encoder nadaje kodowanym treściom 6-znakową nazwę alfanumeryczną. Nazwa pliku wyjściowego zapisywana jest w
metadanych klipu i pokazywana jako jego nazwa w programie Adobe Premiere Pro.
Możesz wskazać folder docelowy, w którym zakodowany plik zostanie zapisany względem folderu zawierającego źródłowy klip wideo. Gdy
określasz folder docelowy, pamiętaj że:
Wskazany folder docelowy musi istnieć. Jeśli wskażesz nieistniejący folder, komunikat błędu poinformuje cię, że pliku nie można
kodować, ponieważ nie można odnaleźć tego folderu.
Wskazując dany folder oddziel nazwę folderu od nazwy pliku używając ukośnika pochylonego w prawo (/) lub w lewo (\). W systemie
Mac OS używaj tylko ukośnika pochylonego w prawo (/).
W preferencjach możesz wybrać folder, by określić miejsce docelowe dla kodowanych plików. (Zobacz Preferencje).
Do góry
Monitorowanie postępu kodowania
W czasie kodowania danego elementu kolumna Stanu kolejki kodowania wyświetla informacje na temat stanu każdego elementu.
Kodowanie Aktualnie kodowany element. W danym momencie program Adobe Media Encoder koduje tylko jeden element. Podczas procesu
kodowania możesz kontynuować pracę z programem Adobe Media Encoder. Możesz dodawać, usuwać lub zmieniać kolejność elementów w
kolejce lub folderze obserwowanym.
Oczekiwanie Dany element znajduje się w kolejce kodowania, ale nie został jeszcze zakodowany. Możesz zmienić nazwę pliku, który nie został
jeszcze zakodowany i nie jest kodowany w danej chwili.
Ikona Kodowanie zakończone pomyślnie
Z powodzeniem zakodowano element, pod nazwą „Gotowe”.
Ikona Kodowanie zatrzymane przez użytkownika
„Zatrzymano”.
Ikona błędu
Użytkownik anulował proces kodowania w czasie kodowania pliku, pod nazwą
Podczas próby zakodowania określonego pliku program Adobe Media Encoder napotkał błąd, pod nazwą „Niepowodzenie”.
Pomiń zaznaczone Użytkownik może pominąć jeden lub więcej zaznaczonych plików. Po zaznaczeniu plików wybierz polecenie Edycja > Pomiń
zaznaczenie.
Słyszalne alarmy po zakończeniu pracy (zakończonej powodzeniem lub nie) Program Adobe Media Encoder stosuje alarmy dźwiękowe.
Odtwarza alarm dźwiękowy po zakończeniu zadań w Kolejce. Inny alarm dźwiękowy jest odtwarzany w przypadku wykrycia błędu. Jeśli nie chcesz
słyszeć alarmów, można je wyłączyć w preferencjach.
Aby zatrzymać trwający proces kodowania, kliknij ponownie przycisk Uruchom kolejkę.
Kliknij ikonę stanu, aby otworzyć dziennik dla każdego elementu, którego kodowanie zostało zakończone, zatrzymane lub nie powiodło się.
Do góry
Kodowanie równoległe
Adobe Media Encoder koduje wszystkie pliki źródłowe sekwencyjnie, ale wszystkie pliki wyjściowe dla danego źródła równolegle.
Kodowanie równoległe jest domyślnie włączone. Aby wyłączyć kodowanie równoległe, wybierz opcję Edycja > Preferencje i usuń zaznaczenie
opcji Włącz kodowanie równoległe.
W przypadku jednoczesnego kodowania wielu wyjść panel Kodowanie wyświetla podgląd miniatury, pasek postępu oraz szacunkowy czas
zakończenia każdego wyjścia kodowania.
W niektórych przypadkach ustawienia eksportu wymagają wyjścia do kodowania w trybie szeregowym, a nie w trybie równoległym. W takich
przypadkach kolejka wraca do kodowania równoległego po ukończeniu tymczasowego kodowania szeregowego.
Obejrzyj wideo video2Brain, aby dowiedzieć się więcej o kodowaniu równoległym w Adobe Media Encoder.
Ważne uwagi
73
A. Dodaj źródło B. Dodaj wyjście C. Usuń źródło/wyjście D. Powiel
Z danym źródłem można powiązać wiele wyjść. Każdemu z nich można przydzielić inny format, ustawienie domyślne oraz lokalizację pliku
wyjściowego.
Kolejność wyjść można zmieniać na liście wyjść. Nie można ich jednak przenosić do innych źródeł.
Kliknięcie ścieżki pliku wyjściowego otwiera folder zawierający zakodowany plik. Przed kodowaniem pojawia się jednak okno dialogowe
Zapisz jako.
Aby zmienić ścieżkę wyjścia i nazwę pliku, kliknij łącze Plik wyjścia dla tego wyjścia.
Aby uzyskać dostęp do zakodowanego pliku, kliknij łącze Plik wyjścia dla tego wyjścia.
Użyj przycisku Dodaj wyjście, aby szybko dodać wyjście do źródła.
Źródła i wyjścia można powielać. Powielone źródło używa wszystkich wyjść z oryginalnego źródła.
Korzystanie z plików podglądu z programu Adobe Premiere Pro
Do góry
Podczas kodowania sekwencji programu Adobe Premiere Pro wybierz opcję Użyj podglądu, aby użyć istniejących plików podglądu (które zostały
już wyrenderowane i zakodowane) dla części sekwencji, dla której są dostępne.
Uwaga: Aby użyć pliki podglądu, uruchom program Adobe Media Encoder z programu Adobe Premiere Pro. Aby uruchomić program Adobe
Media Encoder, wybierz polecenie Eksportuj > Multimedia w programie Premiere Pro. Upewnij się, że zaznaczona jest opcja „Dopasuj ustawienia
sekwencji”.
Użycie istniejących plików podglądu może znacznie przyspieszyć kodowanie. Wadą jest jednak to, że pliki podglądu mogły zostać zakodowane
przy użyciu innych ustawień niż te, których użyto do reszty danej sekwencji — na przykład pliki podglądu mogły zostać zakodowane przy użyciu
kompresji stratnej.
Preferencje
74
Własne ustawienia domyślne
Do góry
Wybranie formatu powoduje automatyczne udostępnienie listy powiązanych ustawień domyślnych, stworzonych z myślą o konkretnych
scenariuszach dostarczenia. Program Adobe Media Encoder korzysta z charakterystyki danego elementu źródłowego, aby dokonać wyboru
najlepszego ustawienia domyślnego. Można tworzyć i zapisywać własne ustawienia oraz eksportować je lub importować dodatkowe.
Uwaga: Pomoc techniczna firmy Adobe obsługuje tylko ustawienia domyślne programu Adobe Media Encoder, będące częściami aplikacji firmy
Adobe.
1. W menu Format wybierz format.
2. W menu Ustawienia domyślne wybierz ustawienie domyślne pasujące najbardziej do ustawień, które chcesz uzyskać, lub wybierz pozycję
Własne.
3. Dostosuj ustawienia w oknie dialogowym Ustawienia eksportu.
4. Kliknij przycisk Zapisz ustawienie domyślne
.
5. Wpisz nazwę ustawienia domyślnego. Wybierz po wyświetleniu monitu, czy zapisywać określone kategorie parametrów i kliknij OK.
Uwaga: Ustawienia domyślne kodowania znajdują się w tym samym miejscu, co pliki Adobe Media Encoder.
Do góry
1. Kliknij przycisk Importuj ustawienie domyślne
.
2. Przejdź do miejsca, w którym znajduje się dane ustawienie domyślne, zaznacz je, a następnie kliknij Otwórz.
3. Wpisz nazwę importowanego ustawienia domyślnego, określ inne opcje, a następnie kliknij OK.
Możesz importować jedynie ustawienia domyślne dla danego formatu, gdy format ten został wybrany w menu Format. Na przykład, jeśli
spróbujesz dodać ustawienie domyślne MPEG-2, wystąpi błąd, jeśli format ustawiony jest na FLV. Aby utworzyć nowe ustawienie domyślne,
zmień najpierw format na MPEG-2.
Do góry
1. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz ustawienie domyślne, które chcesz wyeksportować.
2. Kliknij z naciśniętym klawiszem Alt (Windows) lub Option (Mac OS) przycisk Zapisz ustawienie domyślne
.
3. Wybierz miejsce zapisania danego ustawienia domyślnego, nadaj mu nazwę, a następnie kliknij przycisk Zapisz.
Ustawienie domyślne zapisywane jest jako plik z rozszerzeniem .epr.
Do góry
1. W oknie dialogowym Ustawienia eksportu wybierz własne ustawienie domyślne, które chcesz usunąć.
2. Wykonaj jedną z następujących czynności:
Aby usunąć pojedyncze ustawienie domyślne, kliknij przycisk Usuń ustawienie domyślne
75
.
Aby usunąć wszystkie własne ustawienia domyślne, kliknij przyciskUsuń własne ustawienia domyślne trzymając klawisze Ctrl+Alt
(Windows) lub Command+Option (Mac OS).
76
Zarządzanie bazą danych pamięci podręcznej multimediów
Podczas importowania wideo i dźwięku zapisanych w niektórych formatach program Adobe Media Encoder przetwarza i buforuje wersje tych
elementów, do których ma łatwy dostęp. Zaimportowane pliki dźwiękowe są dostosowywane do nowego pliku .cfa, a pliki MPEG są indeksowane
do nowego pliku .mpgindex.
Uwaga: Przy pierwszym importowaniu pliku można zauważyć opóźnienie towarzyszące przetwarzaniu i buforowaniu danego elementu
multimedialnego.
Baza danych zachowuje łącza do każdego buforowanego pliku multimedialnego. Podręczna baza danych multimediów jest współdzielona z
programami Adobe Media Encoder, Adobe Premiere Pro, Encore, After Effects i Soundbooth. Każda z tych aplikacji może odczytywać z i
zapisywać w tym samym zestawie buforowanych plików multimedialnych. Jeśli zmienisz położenie bazy danych z poziomu którejkolwiek z tych
aplikacji, lokalizacja bazy danych zostanie zaktualizowana również w pozostałych aplikacjach. Każda aplikacja może korzystać z własnego folderu
bufora, ale to sama baza danych śledzi położenie ich wszystkich.
Położenie podręcznej bazy danych multimediów i buforowanych plików można zmienić przy pomocy ustawień w preferencjach kategorii
Multimedia. (Zobacz Preferencje.)
Aby zmienić położenie podręcznej bazy danych multimediów lub samego bufora multimediów, kliknij jeden z przycisków Przeglądaj w
preferencjach Multimedia.
Aby usunąć dostosowane i zindeksowane pliki z bufora oraz usunąć ich wpisy z bazy danych, kliknij Wyczyść. Polecenie to usuwa tylko pliki
powiązane z elementami, dla których plik źródłowy nie jest już dostępny.
Ważne: Przed kliknięciem przycisku Wyczyść upewnij się, że urządzenie pamięci masowej, które zawiera aktualnie używane multimedia
źródłowe, jest podłączone do komputera. Jeśli stwierdzony zostanie brak materiału filmowego z powodu odłączenia urządzenia pamięci masowej,
na której jest on zapisany, powiązane pliki buforu multimediów zostaną usunięte. Usunięcie powoduje, że ponowne dostosowanie lub
zindeksowanie materiału filmowego przy próbie jego późniejszego użycia nie jest konieczne.
Wyczyszczenie bazy danych i bufora przyciskiem Wyczyść nie usuwa plików, które są powiązane z elementami materiału filmowego, dla
którego nadal dostępne są pliki źródłowe. Aby usunąć dostosowane pliki i pliki zindeksowane ręcznie, przejdź do folderu bufora multimediów i
usuń te pliki. Położenie folderu bufora multimediów pokazane jest w preferencjach Multimediów. Jeśli ścieżka jest skrócona, kliknij przycisk
Przeglądaj, aby ją zobaczyć.
77
Obsługa punktów sygnalizacji dla plików wideo formatu FLV oraz F4V
Tworzenie punktu kontrolnego
Usuwanie punktu kontrolnego
Wczytywanie uprzednio zapisanych danych punktu kontrolnego
Program Adobe Soundbooth i plik XML punktu kontrolnego
Punkt kontrolny pliku XML
Dzięki programowi Adobe Media Encoder w plikach wideo można osadzić punkty kontrolne przeznaczone do użycia w programach Flash
Professional i Flash Player z komponentem ActionScript™ lub Flash FLVPlayback. Każdy punkt kontrolny zawiera nazwę, czas pojawienia się w
wideo, typ i parametry opcjonalne. Czas punktu kontrolnego określa się używając formatu godzina:minuta:sekunda:milisekunda.
Punktów kontrolnych dotyczących zdarzenia używa się do wyzwalania metod ActionScript, gdy zostaje osiągnięty punkt kontrolny. Pozwalają one
synchronizować odtwarzanie wideo z innymi zdarzeniami w prezentacji Flash.
Nawigacyjne punkty kontrolne są stosowane do nawigacji, wyszukiwania i wyzwalania metod ActionScript, po dojściu do tych punktów. Osadzenie
nawigacyjnego punktu kontrolnego wstawia klatkę kluczową w tym punkcie wideo.
Zauważ, że metadane punktu kontrolnego zapisywane są w plikach typu F4V i FLV w odmienny sposób. Zobacz Programowanie w języku
ActionScript 3.0, aby uzyskać informacje o różnicach pomiędzy punktami kontrolnymi w plikach F4V i FLV oraz sposobach ich użycia w programie
Flash Professional.
Poza osadzeniem punktów kontrolnych w kodowanym pliku wideo FLV możesz również tworzyć punkty kontrolne używając składników
FLVPlayback. Używając tego składnika możesz utworzyć punkt kontrolny, który nie jest osadzony w samym pliku wideo. Daje to większą
elastyczność przy uruchamianiu zdarzeń. Więcej informacji dostępnych jest w temacie Składnik FLVPlayback, znajdującym się w ActionScript
Components Language Reference.
Pliki F4V mogą zawierać punkty kontrolne, które są osadzone w ścieżce danych samego pliku F4V, jak również w postaci metadanych XMP.
Aby zsynchronizować operację dla punktu kontrolnego w pliku wideo F4V, możesz odzyskać dane punktu kontrolnego z funkcji zwrotnych
onXMPData() i wyzwolić punkt kontrolny przy użyciu klasy Timer w ActionScript 3.0. Funkcja zwrotna onXMPData otrzymuje informacje
odpowiednie dla metadanych XMP, które są osadzone w pliku wideo Adobe F4V. Metadane XMP zawierają punkty kontrolne, jak również inne
metadane wideo. Metadane XMP wprowadzone są w programie Flash Player 10 i obsługują kolejną wersję programu Flash Player i Adobe AIR. W
celu uzyskania dalszych informacji o onXMPData i punktach kontrolnych F4V, zobacz Programowanie w języku ActionScript 3.0.
Punkty kontrolne można dodawać jako znaczniki w programach Adobe Premiere Pro i After Effects.
Do góry
Tworzenie punktu kontrolnego
1. W kolejce kodowania wybierz element, w którym chcesz osadzić punkty kontrolne.
2. Jeśli do tej pory nie określiłeś ustawień kodowania dla tego elementu, zrób to teraz. Sprawdź, czy format ustawiony jest na FLV lub F4V.
Punkty kontrolne można osadzać jedynie w plikach FLV lub F4V. Aby dowiedzieć się więcej, zajrzyj do sekcji Kodowanie i eksportowanie
obrazu i dźwięku.
3. Wybierz polecenie Edycja > Ustawienia eksportu.
Kontrolki punktów kontrolnych znajdują się pod panelami Źródło i Wyjście po lewej stronie okna dialogowego Ustawienia eksportu.
4. Przesuń wskaźnik bieżącego czasu do momentu, w którym chcesz osadzić punkt kontrolny.
5. Kliknij przycisk (+) na szczycie kontrolek punktu kontrolnego.
Program Adobe Media Encoder osadza punkt kontrolny i na liście danego punktu kontrolnego umieszcza element zastępczy dla nazwy
nowego punktu kontrolnego w czasie, w którym punkt kontrolny jest zlokalizowany.
6. W kolumnie Typ wybierz typ punktu kontrolnego.
7. Wpisz parametry dla wybranych punktów kontrolnych.
Parametry są zestawami par klawisz-wartość, które możesz dodać do punktów kontrolnych. Parametry są przekazywane do modułu obsługi
punktu kontrolnego jako elementy obiektu pojedynczego parametru.
8. (Opcjonalne) Aby zapisać utworzone przez siebie punkty kontrolne w taki sposób, aby móc zastosować je w innych klipach wideo, kliknij
przycisk Zapisz punkty kontrolne.
Do góry
Usuwanie punktu kontrolnego
78
1. Zaznacz punkt kontrolny na liście punktów kontrolnych.
2. Kliknij przycisk Usuń punkt kontrolny (-) lub naciśnij klawisz Delete.
Wczytywanie uprzednio zapisanych danych punktu kontrolnego
1. Kliknij przycisk Wczytaj punkty kontrolne
Do góry
.
2. Zaznacz plik punktu kontrolnego wybrany do importu i kliknij OK.
Uwaga: Przy wczytywaniu punktów kontrolnych z pliku, każdy punkt kontrolny utworzony na liście punktów kontrolnych zostanie zastąpiony
przez te znajdujące się w pliku.
Program Adobe Soundbooth i plik XML punktu kontrolnego
Do góry
Adobe Soundbooth™, aplikacja do edytowania dźwięku, może importować i eksportować pliki XML punktu kontrolnego. Zaletą tworzenia pliku XML
punktu kontrolnego w programie Soundbooth jest to, że jego panel Wideo pozwala odtwarzać materiał wideo w czasie edytowania dźwięku.
Umożliwia to wprowadzanie znaczników punktów kontrolnych przy korzystaniu zarówno z komponentu graficznego, jak i dźwiękowego tego pliku.
Gdy będziesz gotowy do kodowania wideo przy użyciu programu Adobe Media Encoder, możesz zaimportować plik punktu kontrolnego z
programu Soundbooth i użyć punkt kontrolny do kodowania pliku FLV. Aby dowiedzieć się więcej o używaniu programu Soundbooth do tworzenia
punktów kontrolnych i importowaniu pliku XML punktów kontrolnych do programu Adobe Media Encoder, skorzystaj z informacji o pracy z
programem Flash i wideo w pomocy programu Soundbooth.
Uwaga: W programie Adobe Premiere Pro punkty kontrolne można również dodawać, by zapewnić sobie możliwość pełnego odtwarzania A/V i
sterowania transportem. Punkty kontrolne importowane lub eksportowane z pliku XML nie są jednak obsługiwane.
Do góry
Punkt kontrolny pliku XML
Punkty kontrolne można eksportować w pliku XML, tak aby można go było stosować w innych plikach wideo oraz udostępniać różnym platformom.
Przykład takiego pliku znajduje się poniżej:
<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>
<FLVCoreCuePoints>
<CuePoint>
<Time>2000</Time>
<Type>navigation</Type>
<Name>CuePoint1</Name>
<Parameters>
<Parameter>
<Name>CuePoint1</Name>
<Value>Introduction</Value>
</Parameter>
<Parameter>
<Name>Cast</Name>
<Value>ActorNames</Value>
</Parameter>
</Parameters>
</CuePoint>
Ważne: Jeśli zmodyfikujesz plik XML punktu kontrolnego lub wprowadzisz nieprawidłowe wartości lub w inny sposób źle sformatujesz składnię
XML, to program Adobe Media Encoder nie będzie mógł wczytać takiego pliku.
Definicja DTD (Document Type Definition) dla pliku XML punktu kontrolnego podana jest niżej. DTD definiuje poprawną strukturę dokumentu pliku
XML oraz podaje listę obsługiwanych elementów i ich znaczenie w samym pliku XML.
<!DOCTYPE FLVCoreCuePoints [
<!ELEMENT FLVCoreCuePoints(CuePoint+)>

<!ELEMENT CuePoint(Time, Type, Name, Parameters?)>

<!ELEMENT Time(#CDATA)>

<!ELEMENT Type(#CDATA)>

<!ELEMENT Name(#CDATA)>

<!ELEMENT Parameters(Parameter+)>

<!ELEMENT Parameter(Name, Value)>

<!ELEMENT Value(#CDATA)>

]>
Poza ograniczeniami narzuconymi przez DTD XML punktu kontrolnego, format XML cechują następujące właściwości:
Wszystkie komentarze dotyczące danych wewnątrz etykiety w DTD będą narzucone przy czytaniu, XML pozbawiony zgodności spowoduje
błąd.
W pliku XML punkty kontrolne muszą pojawiać się w miarę upływu czasu, a w danym momencie może znajdować się tylko jeden punkt
kontrolny.
Format XML zapisany jest jako UTF 8. Inne typy kodowania obsługiwane są, o ile zostaną poprawnie zadeklarowane poprzez deklarację XML
przy kodowaniu (na przykład, <?xml version="1.0" encoding="UTF-16"?> lub przez znacznik BOM w pliku.
Jedyne dozwolone typy to event i navigation.
Czas należy określić w milisekundach jako liczbę całkowitą. Określając czas nie można używać przecinków dziesiętnych (na przykład, 12,123
spowoduje wystąpienie błędu w pliku XML).
Więcej tematów Pomocy
Używanie punktów kontrolnych i metadanych
Używanie onXMPData()
Dostosuj komponent FLVPlayback
Łącza internetowe, łącza rozdziałów, punkty kontrolne i znaczniki
Znaczniki
Praca z punktami kontrolnymi Flash
80

ADOBE® MEDIA ENCODER

Transkrypt

Podobne dokumenty