Ćwiczenie nr4 - ZST - Politechnika Wrocławska
Transkrypt
Ćwiczenie nr4 - ZST - Politechnika Wrocławska
Wydział Elektroniki Katedra Telekomunikacji i Teleinformatyki, W4/K3 LABORATORIUM ANTEN Instrukcja do ćwiczenia nr 4 Temat: Metodyka konfigurowania poligonu do pomiaru parametrów polowych anten w polu dalekim. Źródła błędów pomiaru. 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z zasadami pomiaru charakterystyk promieniowania anten w dziedzinie częstotliwości w polu dalekim. Kluczowym elementem ćwiczenia jest badanie wpływu podstawowych źródeł błędów pomiaru na kształt charakterystyki promieniowania anteny. 2. Przebieg ćwiczenia Ćwiczenie składa się z dwóch części, tj. części obliczeniowej i pomiarowej. 2.1 Obliczenia – zadanie domowe Pierwsza część ćwiczenia polega na oszacowaniu charakterystyk promienio-1– © dr hab. inż. Piotr SŁOBODZIAN, prof. PWr. Ostatnia aktualizacja: 28 marca 2014 wania anteny tubowej pracującej w paśmie częstotliwości X (geometria anteny jest opisana na rys.1 – patrz strona 3). Ta część ćwiczenia jest realizowana w formie przygotowania do ćwiczeń (zadanie domowe przed ćwiczeniami) i musi być przedstawiona prowadzącemu na początku zajęć. Obliczenia przeprowadzić dla składowej zamierzonej pola EM w dwóch głównych płaszczyznach apertury anteny. Do obliczeń zastosować uproszczoną teorię [5-6] (patrz również Dodatek1 do ćw.4 pt. „Charakterystyka promieniowania piramidalnej anteny tubowej” – zakładka „Pomoce” na stronie internetowej). Przed przystąpieniem do pomiarów grupa ćwiczeniowa jest zobowiązana do przedstawienia prowadzącemu wykresów z obliczonymi charakterystykami promieniowania. 2.2 Pomiary Druga część ćwiczenia polega na pomiarze jednej i tej samej charakterystyki promieniowania anteny tubowej przy różnych konfiguracjach stanowiska pomiarowego, a mianowicie: 1) dla konfiguracji stanowiska typu „free-space range” konfiguracja bez odbić – absorbery ułożone na powierzchni poligonu pomiarowego, tj. pomiędzy anteną nadawcza i odbiorczą (na wysokości ok. 60-70cm) pomiary wykonujemy dla trzech różnych odległości między antenami: 0.5 x odległość z warunku na pole dalekie (użyć tłumika za gen.) 1 x odległość z warunku na pole dalekie 2 x odległość z warunku na pole dalekie 2) dla konfiguracji stanowiska typu podniesionego „elevated range” (pomiar w odległości 2 x pole dalekie) zastąpienie absorberów (z pkt. 1) arkuszem blachy w celu wywołania zamierzonych odbić fali EM pomiary wykonać dla dwóch różnych wysokości zawieszenia anteny nad blachą, tj. dla wysokości powodującej odbicia oraz dla wysokości minimalizującej wielkość odbić w celu minimalizacji odbić zastosować technikę wycelowania zera charakterystyki promieniowania anteny nadawczej w centralna część powierzchni poligonu (tu będą potrzebne charakterystyki promieniowania anteny nadawczej – charakterystyka elewacyjna) 3) w ostatniej (trzeciej) części ćwiczenia przeprowadzić obserwacje zmiany poziomu odbieranego sygnału w zależności od odległości pomiędzy antenami na poligonie podniesionym z odbiciem konfiguracja stanowiska jak w pkt. 2 pomiar wykonać przy zwiększaniu odległości pomiędzy antenami zaczynając od odległości 2 x pole dalekie rejestrować poziomu sygnału odbieranego w listku głównym charakterystyki promieniowania anteny (na kierunki max. promieniowania) -2– © dr hab. inż. Piotr SŁOBODZIAN, prof. PWr. Ostatnia aktualizacja: 28 marca 2014 w sprawozdaniu wyznaczyć dodatkowo promień 1, 2 i 10-tej strefy Fresnela oraz naszkicować strefy na schemacie stanowiska pomiarowego – wyciągnąć odpowiednie wnioski 3. Zawartość sprawozdania Sprawozdanie należy przygotować zgodnie z zaleceniami przekazanymi przez prowadzącego na zajęciach wprowadzających (patrz strona internetowa). Sprawozdanie powinno zawierać (oprócz elementów formalnych): - dołączony do sprawozdania autoryzowany przez prowadzącego protokół relacjonujący przebieg ćwiczenia z wynikami pomiarów, - dokładny opis zastosowanych konfiguracji poligonu pomiarowego (rysunki z wymiarami w [mm] oraz odpowiadające im długości elektryczne – te ostatnie tylko dla istotnych elementów układu pomiarowego), - wyznaczenie częstotliwości odcięcia (częstotliwości granicznej) zakresu pracy anteny na podstawie wymiarów falowodu zasilającego antenę, - wyniki pomiaru charakterystyk promieniowania w formie wykresów, - odpowiednie porównania (zestawienia) charakterystyk promieniowania, - wykresy dla pozostałych wyników pomiarów, - patrz polecenie z pkt.2.2-3). 10.0 22.6 75.0 13.3 25.8 APERTURA 145.0 52.0 15.0 Rys. 1 Wymiary anteny tubowej wykorzystywanej w ćwiczeniu. 4. Wymagane przygotowanie Każdy student w grupie ćwiczeniowej musi być przygotowany do zajęć i mieć opanowany zakres wiedzy teoretycznej związanej z realizowanym ćwiczeniem. -3– © dr hab. inż. Piotr SŁOBODZIAN, prof. PWr. Ostatnia aktualizacja: 28 marca 2014 W ćwiczeniu wymagana jest znajomość następujących zagadnień (patrz literatura w pkt.5): - rodzaje poligonów pomiarowych, - zasady konfigurowania stanowiska do pomiaru parametrów polowych anten w strefie pola dalekiego [1-4,6] (warunki na odległość pomiędzy antenami oraz wysokość ich zawieszenia nad poligonem), - warunek pola dalekiego (opis zjawisk i ich uproszczeń zastosowanych przy wyprowadzaniu warunku) [2-4], - zjawisko odbicia fal EM o różnej polaryzacji od granicy ośrodków [5,6] (dodatkowo wykład z teorii pola EM), - źródła błędów pomiarowych oraz ich wpływ na charakterystyki promieniowania [1-4], - zasada działania anteny tubowej (częstotliwość odcięcia). 5. Literatura [1] R. Borowiec, P. Słobodzian, Pomiary anten w strefie pola dalekiego. Stanowisko poligonowe do pomiaru anten w dziedzinie częstotliwości., Krajowe Sympozjum Telekomunikacji, KST-1996, Bydgoszcz, 12-14.09.1996, s.155-164 (artykuł). [2] J. Modelski, Pomiary parametrów anten, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2004. [3] IEEE standard test propcedures for antennas, sopnsored by Antena Standard Committee, IEEE Std 149-1979, IEEE Press, Inc., New York, 1977. [4] G.E. Evans, Antenna measurement techniques, Artech House, Inc., Boston, 1990. [5] D.J. Bem, Anteny i rozchodzenie się fal radiowych, WNT, Warszawa 1973. [6] C. Balanis, Antenna theory: analysis and design, 2nd ed., John Wiley & Sons, Inc., New York, 1997. (można również skorzystać z książki zamieszczonej na stronie internetowej: http://www.ece.rutgers.edu/~orfanidi/ewa/) -4– © dr hab. inż. Piotr SŁOBODZIAN, prof. PWr. Ostatnia aktualizacja: 28 marca 2014