chlorek_etylu_karta_58587
Transkrypt
chlorek_etylu_karta_58587
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. Przedsiębiorstwo EKOS CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 1/8 1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA Nazwa produktu: Wzór chemiczny: Inne nazwy: Producent: Dystrybutor: Chlorek etylu C2H5Cl chloroetan 2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH Składnik stwarzający zagroŜenie: Nazwa chemiczna % wag. Nr CAS Nr WE 100 75-00-3 200-830-5 chlorek etylu Symbol ostrzegawczy F+ , Xn Rak. Kat. 3; Zwroty zagroŜenia (R)* 12-40-52/53 Objaśnienie: T+= bardzo toksyczny, T = toksyczny, C = Ŝrący, Xn = szkodliwy, Xi = draŜniący, E = wybuchowy, O = utleniający, F+= skrajnie łatwo palny, F = wysoce łatwo palny, N = niebezpieczny dla środowiska 3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ Produkt został zaklasyfikowany obowiązującym prawem. ZagroŜenie poŜarowe: ZagroŜenie toksykologiczne: ZagroŜenie ekotoksykologiczne: jako niebezpieczny zgodnie z F+ Xn Substancja ciekła, skrajnie łatwo palna. W ogniu wydzielają się toksyczne gazy, pary i dymy. Ograniczone dowody działania rakotwórczego. Ze względu na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą. Działa szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym. 4. PIERWSZA POMOC Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego chlorkiem etylu środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem. Ratujący muszą zadbać równieŜ o własne bezpieczeństwo. Następstwa wdychania: Wyprowadzić poszkodowana osobę na świeŜe powietrze. NaleŜy podać tlen z 5% dodatkiem ditlenku węgla i zastosować sztuczne oddychanie. Poszkodowanej osobie podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Stosowanie adrenaliny nie jest wskazane. Utrzymywać droŜność dróg oddechowych. Okryć kocem. Zapewnić spokój i ciepło. Zapewnić pomoc lekarską. Następstwa połknięcia: Nie wywoływać wymiotów. Przy drgawkach podawać poszkodowanej osobie bromek potasu. Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leŜenie i ciepło. Kontakt z oczami Przemywać skaŜone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach. W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty. Kontakt za skórą: KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Przedsiębiorstwo EKOS Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 2/8 Zdjąć skaŜone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŜoną skórę, przemyć duŜą ilością wody a następnie wodą z łagodnym mydłem. W przypadku gdy wystąpi podraŜnienie skóry, które nie przemija, skonsultować się z lekarzem dermatologiem. 5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU Szczególne zagroŜenia: Substancja skrajnie łatwo palna. Pary, cięŜsze od powietrza, z powietrzem tworzą mieszany wybuchowe. Zbiorniki naraŜone na działanie ognia lub wysokiej temperatury mogą eksplodować. W ogniu wydzielają się Ŝrące i toksyczne gazy i dymy. Środki gaśnicze: • gaśnice CO2, • gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC, • gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC, • gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem środka, Zalecenia szczegółowe: Mały poŜar gasić gaśnicą śniegową (CO2) lub proszkową (ABC lub BC), duŜy poŜar gasić pianą lub w ostateczności rozproszonymi prądami wody. Uwaga: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się cieczy. Powoduje to rozrzucanie palącej się chlorku etylu, a tym samym rozprzestrzenianie ognisk poŜaru. Zbiorniki i inne opakowania naraŜone na działanie wysokiej temperatury chłodzić wodą, a w miarę moŜliwości usunąć z zagroŜonego obszaru. 6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA W przypadku wydostania się większej ilości chlorku etylu do środowiska, skaŜony teren naleŜy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło skaŜania środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze. Unikać kontaktu z uwolnionym chlorkiem etylu. Stosować ubrania ochronne Środki z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice ochrony osobistej: ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. NaleŜy pamiętać o ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P 2). Zalecenia szczegółowe: Starać się odciąć źródło skaŜenia środowiska (uszczelnić uszkodzone opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym) odciąć dopływ z instalacji. Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia organicznego i nieorganicznego. Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŜenia wód powiadomić Zabezpieczenie odpowiednie władze. SkaŜony grunt podlega wymianie. środowiska: Unieszkodliwianie na drodze termicznej - zgodnie z wymogami prawa Metody utylizacji: krajowego. Zalecenia ogólne: 7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE Zapobieganie zatruciom: Podczas stosowania chlorku etylu nie jeść, nie pić, nie zaŜywać lekarstw, unikać kontaktów z chlorkiem etylu, unikać wdychania par i aerozoli, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać butlach KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. Przedsiębiorstwo EKOS CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 3/8 jak dla gazów, w zamknięciu. W pomieszczeniach pracy oraz magazynowych nie powinny przebywać osoby postronne, w szczególności dzieci, kobiety cięŜarne, osoby chore i w podeszłym wieku. Dzieci naleŜy chronić przed dostępem do substancji. Wyeliminować wszelkie źródła zapłonu – nie wykonywać prac z otwartym Zapobieganie poŜarom / wybuchom: ogniem, nie palić, nie uŜywać narzędzi iskrzących i odzieŜy z tkanin podatnych na elektryzację, chronić opakowania z chlorkiem etylu przed nagrzaniem, instalować urządzenia elektryczne w wykonaniu przeciwwybuchowym W oryginalnych, właściwie oznakowanych, dobrze zamkniętych butlach, w Magazynowanie: magazynie gazów skrajnie łatwo palnych, wyposaŜonym w instalację wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym, w miejscu chłodnym i suchym, na twardym podłoŜu. Opakowania chronić przed elektrycznością statyczną, nagrzaniem i światłem. Na terenie magazynu przestrzegać zakazu palenia, spoŜywania posiłków, uŜywania otwartego ognia i narzędzi iskrzących. Zaleca się podejmowanie środków ostroŜności podczas przemieszczania i magazynowania chlorku etylu. Zainstalować urządzenia gaśnicze. Pomieszczenie powinno posiadać lekką konstrukcję dachu i być dobrze wentylowane. Butli nie wolno rzucać, przewracać, toczyć, uderzać weń, uŜywać do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem. Temperatura przechowywania poniŜej +15ºC. Metody postępowania Za odpad moŜna uznać chlorek etylu, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do zagospodarowania. Odpadowy chlorek etylu odstawiany jest do miejsca z odpadami: wskazanego przez słuŜbę ochrony środowiska celem utylizacji. 8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ Rozwiązania techniczne: Stosowanie ścisłych rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja wyciągowa, brak moŜliwości skaŜenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym pojemniku. Osobiste wyposaŜenie ochronne: Drogi oddechowe: Ręce: Oczy: Skóra i ciało: Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P 2). Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie chlorowcoorganicznych substancji. Okulary ochronne w szczelnej obudowie z bocznymi osłonami. Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne. Ogólne środki ochrony: Higiena pracy: Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z chlorkiem etylu. Nie wdychać par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie pić podczas pracy. Natychmiast usuwać wszelkie rozlewy. Przed ich zebraniem przysypywać materiałem chłonnym. Obowiązujące w Polsce najwyŜsze dopuszczalne stęŜenie (mg/m3) w środowisku pracy: Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005 r. (Dz.U. 212 poz.1769) KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. Przedsiębiorstwo EKOS CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Składnik chlorek etylu NDS (mg/m3) 200 Strona/stron 4/8 NDSCh (mg/m3) 1600 9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE Masa cząsteczkowa: 64,52 g/mol. Postać fizyczna, barwa, zapach, inne: Chlorek etylu jest chlorowcopochodną alifatyczną. Do temperatury wrzenia jest bezbarwną, ruchliwą ciecz o eterycznym, odrzucającym zapachu. Ze względu na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą. Temperatura topnienia: -136,4ºC Temperatura wrzenia: 12,5ºC Temperatura krytyczna: 143,5ºC PręŜność par: w 20ºC 1,334 bar, w 30ºC 1,886 bar, a w 50ºC 3,42 bar. Gęstość: 0,9171 g/cm3 (6ºC) Gęstość par względem powietrza: 2,27 Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Chlorek etylu słabo rozpuszcza się w wodzie (5,7 g/l w 20ºC), natomiast dobrze w alkoholach, eterze i innych rozpuszczalnikach organicznych. Temperatura zapłonu: -50ºC. Pali się biało-zielonym płomieniem. Temperatura samozapłonu: 517ºC Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 3,6 - 14,8 (95 - 400 g/m3). Inne: Chlorek etylu otrzymywany jest w wyniku reakcji etanolu i stęŜonego kwasu solnego lub gazowego chlorowodoru lub z etylenu i chlorowodoru. W przemyśle chemicznym stosowany jako środek alkilujący w licznych syntezach organicznych oraz jako rozpuszczalnik tłuszczów, olejów, parafiny, w przemyśle lakierniczym, w przemyśle perfumeryjnym jako rozpuszczalnik i środek zapachowy. Chlorek etylu bywa jeszcze stosowany w chłodnictwie jako czynnik chłodzący w lodówkach (z tych zastosowań jest powszechnie wycofywany, poniewaŜ w normalnej temperaturze jest gazem, przez co występuje duŜe niebezpieczeństwo eksplozji mieszanin wybuchowych z powietrzem. 10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ Stabilność i reaktywność: Niebezpieczne produkty rozkładu: Właściwości korozyjne: Chlorek etylu w warunkach normalnych jest chemicznie stabilny. Unikać kontaktów z otwartym płomieniem, źródłami ciepła oraz elektrycznością statyczną, działania temperatur >15ºC. chlorowodór brak 11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE Drogi naraŜenia człowieka: Wdychanie, spoŜycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami. Informacje ogólne: Chlorek etylu jest silną trucizną układu nerwowego, wskutek wytwarzania się w ustroju produktów przemiany: metanolu i chlorowodoru. Zatrucie chlorkiem etylu przypomina zatrucie etanolem. Jako substancja silnie lipilofilna, której metabolizm zachodzi takŜe w komórkach oun doprowadza do znacznego stopnia uszkodzenia substancji mózgowej. Chloroetan jest wchłaniany do organizmu drogami oddechowymi. W duŜych stęŜeniach działa narkotyczne. Dwa wdechy powietrza zawierającego 4% chloroetanu wywołują podraŜnienia oczu, zawroty głowy, bóle Ŝołądka. Substancja rakotwórcza kategorii 3 Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe): Wdychanie: Przy ostrym zatruciu chlorkiem etylu przede wszystkim działa na centralny układ nerwowy. ZaleŜnie od stęŜenia par i czasu ich wchłaniania rozwijają się objawy narkozy. Najpierw występuje pobudzenie psychiczne i ruchowe, po którym następuje zupełna utrata świadomości, wygaśnięcie KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Przedsiębiorstwo EKOS Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 5/8 odruchów i zwiotczenie mięśni. Akcja serca jest zwolniona, ciśnienie krwi obniŜone. Spada ciepłota ciała. Przy mniejszych stęŜeniach aniŜeli narkotyczne, zjawisko to jest odwracalne i niezbyt szkodliwe dla organizmu. Przy stęŜeniu większym niŜ narkotyczne moŜe nastąpić zejście śmiertelne. Kontakt ze skórą: MoŜe wystąpić podraŜnienie i zaczerwienienie. Chlorek etylu bez trudu jest wchłaniany przez zdrową skórę i powoduje objawy takie jak wskutek wdychania. Na skórze chlorek etylu moŜe wywołać wypryski i egzemy. Kontakt z oczami: Kontakt chlorku etylu z oczami doprowadza do ich uszkodzenia. Powstaje zaczerwienienie i silne podraŜnienie błony śluzowej rogówki. Połknięcie: Mogą pojawić się nudności, wymioty, ból brzucha i głowy. MoŜe rozwinąć się senność i utrata przytomności. Występują równieŜ drgawki. Po 2-3 dniach od naraŜenia moŜe pojawić się niedomoga wątroby i nerek. Objawami zatrucia ostrego są: zmęczenie, senność, odurzenie, bóle głowy, brak łaknienia, nudności, wymioty, ból brzucha, zaburzenie równowagi i utrata świadomości. Spada ciśnienie krwi, tętno ulega przyspieszeniu, podwyŜszeniu ulega temperatura, występuje sinica. W większym lub mniejszym stopniu pojawia się delirium, utrata pamięci, zawroty głowy, brak koordynacji ruchów. Odruchy mogą być wzmoŜone, po czym następuje bezsenność, drŜenie. W zatruciach ostrych często występuje zaburzenia widzenia oraz okoruchowe jak opadanie powiek i oczopląs. Wśród drgawek i zapaści moŜe nastąpić śmierć wskutek poraŜenia ośrodka oddechowego. Dla zatruć przewlekłych charakterystyczna jest senność. Z objawów podmiotowych występują zwykle: zawroty głowy, zmęczenie, apatia, utrata łaknienia, osłabienie kończyn, zaburzenia świadomości, zaburzenia wzrokowe (skargi na błyski w oczach, aŜ do podwójnego widzenia). Objawy przedmiotowe to: niepewny chód, opadnięcie powiek, rozszerzenie źrenic leniwe ich reagowanie na światło, niekiedy lekki zez i oczopląs, przyspieszenie tętna i oddechu, podwyŜszenie temperatury, przy cięŜszym zatruciu niedokrwistość. W przedłuŜających się przypadkach występuje zapalenie wątroby i zapalenie nerek z niemoŜnością utrzymania moczu. 12. INFORMACJE EKOLOGICZNE Stopień zagroŜenia wód: duŜy Chlorek etylu ziała szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym. Odparowuje do atmosfery w temperaturze powyŜej 12ºC. Z trudnością ulega procesom biodegradacji. 13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI Metody unieszkodliwiania: Zgodnie z ustawą z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27.09. 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206). Zawartość opakowania wg: w rodzaju 07 01 03 – Rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne, roztwory z przemywania i ciecze macierzyste. Sposoby likwidacji : Technologia Działanie Redukcja chemiczna w fazie Wodór reaguje z chlorowcowęglowodorami. Niezbędne zapewnienie gazowej* działania wysokich temperatur powyŜej 1100ºC. MoŜliwe do osiągnięcia w odpowiednio przekonstruowanych obrotowych piecach do otrzymywania cementu. Wysoka efektywność niszczenia. Emitowane substancje są wychwytywane. Utlenianie elektrochemiczne W niskiej temperaturze i przy ciśnieniu atmosferycznym, KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. Przedsiębiorstwo EKOS CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Proces solwatowanych elektronów Utlenianie w wodzie nadkrytycznej Uwodarnianie katalityczne Data aktualizacji: Strona/stron 6/8 elektrochemicznie wytwarzane utleniacze reagują z organicznymi związkami chloru, tworząc ditlenek węgla, wodę i nieorganiczne jony. Wysoka efektywność niszczenia. Swobodne elektrony w roztworze elektronowym zamieniają zanieczyszczenia w stosunkowo mało szkodliwe substancje i sole. Efektywność niszczenia od 86 do 100%. Efektywność niszczenia i usuwania bardzo wysoka. Wszystkie emitowane substancje i pozostałości procesu mogą być wychwytywane. Organiczne związki chloru reagują z wodorem w obecności metali szlachetnych tworząc chlorowodór i węglowodory lekkie. Wysoka efektywność niszczenia. *Efektywność niszczenia w nowoczesnych spalarniach waha się od 66 do 99,99%. Przy jej obliczaniu bierze się pod uwagę tylko emisje gazów wylotowych i pomija się inne emisje, pozostałości poprocesowe i odpady. NaleŜy pamiętać, Ŝe: • atomy chloru efektywnie spowalniają proces spalania; mają tendencję do łączenia się z wolnymi rodnikami wodoru, które podtrzymują proces spalania – stąd trudno jest osiągnąć całkowite spalanie. • wysokie koszty operacyjne funkcjonowania spalarni wynikają z wysokiej temperatury pracy tych instalacji. • gazy wylotowe powodują powaŜne problemy z powodu korozji. • nowoczesne spalarnie osiągają efektywność niszczenia niŜszą od zakładanych. Opakowania wg:. rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali. 14. INFORMACJE O TRANSPORCIE Numer UN (ONZ) : 1037 CHLOREK ETYLU, CHLOROETAN 2 2F LQ0 23 Klasa RID/ADR/IMO: Kod klasyfikacyjny: Ilości ograniczone: Numer rozpoznawczy zagroŜenia: Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 2.1: 15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem. Na etykietach naleŜy umieścić następujące informacje: Symbole ostrzegawcze na opakowaniach jednostkowych Napis ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych F+ Xn Produkt skrajnie łatwo palny. Szkodliwy. KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Przedsiębiorstwo EKOS Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 Data aktualizacji: Strona/stron 7/8 R 12 R 40 R 52/53 Zwroty wskazujące rodzaj zagroŜenia Produkt skrajnie łatwo palny. Ograniczone dowody działania rakotwórczego. Działa szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym. S 1/2 S9 S 16 S 33 S 36/37 S 61 Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania Przechowywać pod zamknięciem i chronić przed dziećmi. Przechowywać pojemnik w miejscu dobrze wentylowanym. Nie przechowywać w pobliŜu źródeł zapłonu – nie palić tytoniu. Zastosować środki ostroŜności zapobiegające wyładowaniom elektrostatycznym. Nosić odpowiednią odzieŜ ochronną i odpowiednie rękawice ochronne. W razie połknięcia nie wywoływać wymiotów: niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza i pokazać opakowanie lub etykietę. Kartę wykonano zgodnie z: • • • • • • • • • • • • • • • • 16. Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001 r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi zmianami) Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia 14.12.2004 r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2) Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami). Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami). Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z dnia 1.10.2005 r. (Dz.U. 212 poz.1769) Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach, (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206), Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638). Klasyfikacja towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR). Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. 2002 nr 199 poz. 1671) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami. Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86). Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173). INNE INFORMACJE Chemiczne określenie produktu: Chlorek etylu KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r. Przedsiębiorstwo EKOS CHLOREK ETYLU Data wydania: 21.08.2006 F+ Xn R 12 R 40 R 52/53 Data aktualizacji: Strona/stron 8/8 Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych Produkt skrajnie łatwo palny. Produkt szkodliwy. Produkt skrajnie łatwo palny. Ograniczone dowody działania rakotwórczego. Działa szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym. Normy na sprzęt ochronny: PN-EN 141:2002 PN-EN 344:1996 PN-EN 166:2002 (U) PN-EN 374-3:2004 (U) PN-EN 466:1998 Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania, badanie, znakowanie. Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do uŜytku w pracy. Zmiana A1. Ochrona indywidualna oczu. Wymagania. Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie odporności na przenikanie chemikaliów. OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące odzieŜy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy (typ 3). Powietrze na stanowiskach pracy PN-EN 1540:2004 PN-EN 689:2002 Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŜenia inhalacyjnego na czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia pomiarowa. Uwaga: UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa uŜytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy uŜytkownika. Karta charakterystyki nie moŜe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu. Produkt nie moŜe być uŜywany zgody bez pisemnej w Ŝadnym innym celu aniŜeli podanym w p.1 karty charakterystyki. Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych. Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-3746, www.ekos.gda.pl e-mail: [email protected] na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej. Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy przydatności do określonych zastosowań. *****