chlorek_etylu_karta_58587

Transkrypt

chlorek_etylu_karta_58587
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
Przedsiębiorstwo EKOS
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Strona/stron 1/8
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI, PRODUCENTA I DYSTRYBUTORA
Nazwa produktu:
Wzór chemiczny:
Inne nazwy:
Producent:
Dystrybutor:
Chlorek etylu
C2H5Cl
chloroetan
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Składnik stwarzający zagroŜenie:
Nazwa chemiczna
% wag.
Nr CAS
Nr WE
100
75-00-3
200-830-5
chlorek etylu
Symbol
ostrzegawczy
F+ , Xn
Rak. Kat. 3;
Zwroty zagroŜenia
(R)*
12-40-52/53
Objaśnienie: T+= bardzo toksyczny, T = toksyczny, C = Ŝrący, Xn = szkodliwy, Xi = draŜniący, E = wybuchowy, O = utleniający, F+=
skrajnie łatwo palny, F = wysoce łatwo palny, N = niebezpieczny dla środowiska
3. IDENTYFIKACJA ZAGROśEŃ
Produkt został zaklasyfikowany
obowiązującym prawem.
ZagroŜenie poŜarowe:
ZagroŜenie
toksykologiczne:
ZagroŜenie
ekotoksykologiczne:
jako
niebezpieczny
zgodnie
z
F+
Xn
Substancja ciekła, skrajnie łatwo palna. W ogniu wydzielają się toksyczne
gazy, pary i dymy.
Ograniczone dowody działania rakotwórczego.
Ze względu na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą.
Działa szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo
utrzymujące się zmiany w środowisku wodnym.
4. PIERWSZA POMOC
Uwaga: W pierwszej kolejności naleŜy wyprowadzić poszkodowaną osobę ze skaŜonego chlorkiem
etylu środowiska. UłoŜyć na lewym boku z głową skierowaną w dół. Skontaktować się z lekarzem.
Ratujący muszą zadbać równieŜ o własne bezpieczeństwo.
Następstwa wdychania:
Wyprowadzić poszkodowana osobę na świeŜe powietrze.
NaleŜy podać tlen z 5% dodatkiem ditlenku węgla i zastosować sztuczne oddychanie. Poszkodowanej
osobie podawać środki pobudzające ośrodek oddechowy. Stosowanie adrenaliny nie jest wskazane.
Utrzymywać droŜność dróg oddechowych. Okryć kocem. Zapewnić spokój i ciepło. Zapewnić pomoc
lekarską.
Następstwa połknięcia:
Nie wywoływać wymiotów. Przy drgawkach podawać poszkodowanej osobie bromek potasu.
Do chwili odtransportowania do szpitala choremu zapewnić spokój, leŜenie i ciepło.
Kontakt z oczami
Przemywać skaŜone oczy większą ilością letniej wody przez 15 minut lub 0,9% roztworem soli
kuchennej (najlepiej wyjałowionej), przy wywiniętych powiekach.
W razie potrzeby zapewnić pomoc okulisty.
Kontakt za skórą:
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Przedsiębiorstwo EKOS
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Strona/stron 2/8
Zdjąć skaŜone ubranie. Oczyścić mechanicznie skaŜoną skórę, przemyć duŜą ilością wody a następnie
wodą z łagodnym mydłem.
W przypadku gdy wystąpi podraŜnienie skóry, które nie przemija, skonsultować się z lekarzem
dermatologiem.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POśARU
Szczególne zagroŜenia: Substancja skrajnie łatwo palna. Pary, cięŜsze od powietrza, z powietrzem
tworzą mieszany wybuchowe. Zbiorniki naraŜone na działanie ognia lub
wysokiej temperatury mogą eksplodować.
W ogniu wydzielają się Ŝrące i toksyczne gazy i dymy.
Środki gaśnicze:
• gaśnice CO2,
• gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym ABC,
• gaśnice proszkowe z proszkiem gaszącym BC,
• gaśnice pianowe, gaśnice płynowe z dodatkowym wodnym roztworem
środka,
Zalecenia szczegółowe: Mały poŜar gasić gaśnicą śniegową (CO2) lub proszkową (ABC lub BC),
duŜy poŜar gasić pianą lub w ostateczności rozproszonymi prądami wody.
Uwaga: Nie stosować zwartych strumieni wody na powierzchnię palącej się
cieczy. Powoduje to rozrzucanie palącej się chlorku etylu, a tym samym
rozprzestrzenianie ognisk poŜaru. Zbiorniki i inne opakowania naraŜone na
działanie wysokiej temperatury chłodzić wodą, a w miarę moŜliwości usunąć
z zagroŜonego obszaru.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO UWOLNIENIA
DO ŚRODOWISKA
W przypadku wydostania się większej ilości chlorku etylu do środowiska,
skaŜony teren naleŜy wyizolować z otoczenia, a poza jego obręb
wyprowadzić osoby postronne. W pierwszej kolejności odciąć źródło
skaŜania środowiska. W razie potrzeby wezwać ekipy ratownicze.
Unikać kontaktu z uwolnionym chlorkiem etylu. Stosować ubrania ochronne
Środki
z tkanin odpornych na działanie rozpuszczalników organicznych, rękawice
ochrony osobistej:
ochronne, okulary ochronne w szczelnej obudowie, ochrony dróg
oddechowych przed rozpuszczalnikami organicznymi. NaleŜy pamiętać o
ograniczonym czasie działania ochronnego filtrów gazowych i
cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A oraz
filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P 2).
Zalecenia szczegółowe: Starać się odciąć źródło skaŜenia środowiska (uszczelnić uszkodzone
opakowanie i umieścić w opakowaniu awaryjnym) odciąć dopływ z instalacji.
Stosować środki mechaniczne, szczelne pojemniki, sorbenty pochodzenia
organicznego i nieorganicznego.
Zabezpieczyć studzienki ściekowe. W przypadku skaŜenia wód powiadomić
Zabezpieczenie
odpowiednie władze. SkaŜony grunt podlega wymianie.
środowiska:
Unieszkodliwianie na drodze termicznej - zgodnie z wymogami prawa
Metody utylizacji:
krajowego.
Zalecenia ogólne:
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Zapobieganie
zatruciom:
Podczas stosowania chlorku etylu nie jeść, nie pić, nie zaŜywać lekarstw,
unikać kontaktów z chlorkiem etylu, unikać wdychania par i aerozoli,
przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzieŜ i sprzęt ochrony
osobistej, pracować w wentylowanym pomieszczeniu. Przechowywać butlach
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
Przedsiębiorstwo EKOS
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Strona/stron 3/8
jak dla gazów, w zamknięciu. W pomieszczeniach pracy oraz magazynowych
nie powinny przebywać osoby postronne, w szczególności dzieci, kobiety
cięŜarne, osoby chore i w podeszłym wieku. Dzieci naleŜy chronić przed
dostępem do substancji.
Wyeliminować wszelkie źródła zapłonu – nie wykonywać prac z otwartym
Zapobieganie
poŜarom / wybuchom: ogniem, nie palić, nie uŜywać narzędzi iskrzących i odzieŜy z tkanin
podatnych na elektryzację, chronić opakowania z chlorkiem etylu przed
nagrzaniem,
instalować
urządzenia
elektryczne
w
wykonaniu
przeciwwybuchowym
W oryginalnych, właściwie oznakowanych, dobrze zamkniętych butlach, w
Magazynowanie:
magazynie gazów skrajnie łatwo palnych, wyposaŜonym w instalację
wentylacyjną i elektryczną w wykonaniu przeciwwybuchowym, w miejscu
chłodnym i suchym, na twardym podłoŜu. Opakowania chronić przed
elektrycznością statyczną, nagrzaniem i światłem. Na terenie magazynu
przestrzegać zakazu palenia, spoŜywania posiłków, uŜywania otwartego
ognia i narzędzi iskrzących. Zaleca się podejmowanie środków ostroŜności
podczas przemieszczania i magazynowania chlorku etylu. Zainstalować
urządzenia gaśnicze. Pomieszczenie powinno posiadać lekką konstrukcję
dachu i być dobrze wentylowane. Butli nie wolno rzucać, przewracać, toczyć,
uderzać weń, uŜywać do celów niezgodnych z ich przeznaczeniem.
Temperatura przechowywania poniŜej +15ºC.
Metody postępowania Za odpad moŜna uznać chlorek etylu, który w Ŝadnej postaci nie nadaje się do
zagospodarowania. Odpadowy chlorek etylu odstawiany jest do miejsca
z odpadami:
wskazanego przez słuŜbę ochrony środowiska celem utylizacji.
8. KONTROLA NARAśENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Rozwiązania techniczne: Stosowanie ścisłych rygorów bezpiecznej pracy (ochrony osobiste, wentylacja
wyciągowa, brak moŜliwości skaŜenia kanalizacji i otaczającego środowiska). Wszelkie manipulacje
wykonywać pod czynnym dygestorium. Odpadki umieszczać w oddzielnym, oznakowanym, szczelnym
pojemniku.
Osobiste wyposaŜenie ochronne:
Drogi oddechowe:
Ręce:
Oczy:
Skóra i ciało:
Maski ochronne z filtrami par rozpuszczalników organicznych i
cząsteczkowych (filtr gazowy oznaczony kolorem brązowym i literą A
oraz filtr cząsteczkowy oznaczony kolorem białym i symbolem P 2).
Rękawice ochronne z tworzywa odpornego na działanie
chlorowcoorganicznych substancji.
Okulary ochronne w szczelnej obudowie z bocznymi osłonami.
Ubrania ochronne ze zwartej tkaniny. Fartuchy ochronne.
Ogólne środki ochrony:
Higiena pracy:
Obowiązują przepisy ogólne przemysłowej higieny pracy. Unikać
bezpośredniego kontaktu powierzchni ciała i dróg oddechowych z
chlorkiem etylu. Nie wdychać par i aerozoli. Zanieczyszczone ubranie
wymienić. Po pracy dokładnie wymyć powierzchnię ciała. Nie jeść, nie
pić podczas pracy. Natychmiast usuwać wszelkie rozlewy. Przed ich
zebraniem przysypywać materiałem chłonnym.
Obowiązujące w Polsce najwyŜsze dopuszczalne stęŜenie (mg/m3) w środowisku pracy:
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie
najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze zmianą z
dnia 1.10.2005 r. (Dz.U. 212 poz.1769)
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
Przedsiębiorstwo EKOS
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Składnik
chlorek etylu
NDS (mg/m3)
200
Strona/stron 4/8
NDSCh (mg/m3)
1600
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Masa cząsteczkowa: 64,52 g/mol.
Postać fizyczna, barwa, zapach, inne: Chlorek etylu jest chlorowcopochodną alifatyczną. Do
temperatury wrzenia jest bezbarwną, ruchliwą ciecz o eterycznym, odrzucającym zapachu. Ze względu
na swe narkotyczne działanie jest substancją usypiającą.
Temperatura topnienia: -136,4ºC
Temperatura wrzenia: 12,5ºC
Temperatura krytyczna: 143,5ºC
PręŜność par: w 20ºC 1,334 bar, w 30ºC 1,886 bar, a w 50ºC 3,42 bar.
Gęstość: 0,9171 g/cm3 (6ºC)
Gęstość par względem powietrza: 2,27
Rozpuszczalność w wodzie i innych rozpuszczalnikach: Chlorek etylu słabo rozpuszcza się w wodzie
(5,7 g/l w 20ºC), natomiast dobrze w alkoholach, eterze i innych rozpuszczalnikach organicznych.
Temperatura zapłonu: -50ºC. Pali się biało-zielonym płomieniem.
Temperatura samozapłonu: 517ºC
Zakres tworzenia mieszanin wybuchowych z powietrzem: 3,6 - 14,8 (95 - 400 g/m3).
Inne: Chlorek etylu otrzymywany jest w wyniku reakcji etanolu i stęŜonego kwasu solnego lub
gazowego chlorowodoru lub z etylenu i chlorowodoru. W przemyśle chemicznym stosowany jako
środek alkilujący w licznych syntezach organicznych oraz jako rozpuszczalnik tłuszczów, olejów,
parafiny, w przemyśle lakierniczym, w przemyśle perfumeryjnym jako rozpuszczalnik i środek
zapachowy. Chlorek etylu bywa jeszcze stosowany w chłodnictwie jako czynnik chłodzący w
lodówkach (z tych zastosowań jest powszechnie wycofywany, poniewaŜ w normalnej temperaturze jest
gazem, przez co występuje duŜe niebezpieczeństwo eksplozji mieszanin wybuchowych z powietrzem.
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność i reaktywność:
Niebezpieczne produkty
rozkładu:
Właściwości korozyjne:
Chlorek etylu w warunkach normalnych jest chemicznie stabilny. Unikać
kontaktów z otwartym płomieniem, źródłami ciepła oraz elektrycznością
statyczną, działania temperatur >15ºC.
chlorowodór
brak
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Drogi naraŜenia człowieka: Wdychanie, spoŜycie, kontakt ze skórą, kontakt z oczami.
Informacje ogólne: Chlorek etylu jest silną trucizną układu nerwowego, wskutek wytwarzania się w
ustroju produktów przemiany: metanolu i chlorowodoru. Zatrucie chlorkiem etylu przypomina zatrucie
etanolem. Jako substancja silnie lipilofilna, której metabolizm zachodzi takŜe w komórkach oun
doprowadza do znacznego stopnia uszkodzenia substancji mózgowej. Chloroetan jest wchłaniany do
organizmu drogami oddechowymi. W duŜych stęŜeniach działa narkotyczne. Dwa wdechy powietrza
zawierającego 4% chloroetanu wywołują podraŜnienia oczu, zawroty głowy, bóle Ŝołądka.
Substancja rakotwórcza kategorii 3
Działanie miejscowe (skóra, oczy, błony śluzowe):
Wdychanie: Przy ostrym zatruciu chlorkiem etylu przede wszystkim działa na centralny układ nerwowy.
ZaleŜnie od stęŜenia par i czasu ich wchłaniania rozwijają się objawy narkozy. Najpierw występuje
pobudzenie psychiczne i ruchowe, po którym następuje zupełna utrata świadomości, wygaśnięcie
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Przedsiębiorstwo EKOS
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Strona/stron 5/8
odruchów i zwiotczenie mięśni. Akcja serca jest zwolniona, ciśnienie krwi obniŜone. Spada ciepłota ciała.
Przy mniejszych stęŜeniach aniŜeli narkotyczne, zjawisko to jest odwracalne i niezbyt szkodliwe dla
organizmu. Przy stęŜeniu większym niŜ narkotyczne moŜe nastąpić zejście śmiertelne.
Kontakt ze skórą: MoŜe wystąpić podraŜnienie i zaczerwienienie. Chlorek etylu bez trudu jest
wchłaniany przez zdrową skórę i powoduje objawy takie jak wskutek wdychania. Na skórze chlorek etylu
moŜe wywołać wypryski i egzemy.
Kontakt z oczami: Kontakt chlorku etylu z oczami doprowadza do ich uszkodzenia. Powstaje
zaczerwienienie i silne podraŜnienie błony śluzowej rogówki.
Połknięcie: Mogą pojawić się nudności, wymioty, ból brzucha i głowy. MoŜe rozwinąć się senność i
utrata przytomności. Występują równieŜ drgawki. Po 2-3 dniach od naraŜenia moŜe pojawić się
niedomoga wątroby i nerek.
Objawami zatrucia ostrego są: zmęczenie, senność, odurzenie, bóle głowy, brak łaknienia, nudności,
wymioty, ból brzucha, zaburzenie równowagi i utrata świadomości. Spada ciśnienie krwi, tętno ulega
przyspieszeniu, podwyŜszeniu ulega temperatura, występuje sinica. W większym lub mniejszym stopniu
pojawia się delirium, utrata pamięci, zawroty głowy, brak koordynacji ruchów. Odruchy mogą być
wzmoŜone, po czym następuje bezsenność, drŜenie. W zatruciach ostrych często występuje zaburzenia
widzenia oraz okoruchowe jak opadanie powiek i oczopląs. Wśród drgawek i zapaści moŜe nastąpić
śmierć wskutek poraŜenia ośrodka oddechowego.
Dla zatruć przewlekłych charakterystyczna jest senność. Z objawów podmiotowych występują zwykle:
zawroty głowy, zmęczenie, apatia, utrata łaknienia, osłabienie kończyn, zaburzenia świadomości,
zaburzenia wzrokowe (skargi na błyski w oczach, aŜ do podwójnego widzenia). Objawy przedmiotowe
to: niepewny chód, opadnięcie powiek, rozszerzenie źrenic leniwe ich reagowanie na światło, niekiedy
lekki zez i oczopląs, przyspieszenie tętna i oddechu, podwyŜszenie temperatury, przy cięŜszym zatruciu
niedokrwistość. W przedłuŜających się przypadkach występuje zapalenie wątroby i zapalenie nerek z
niemoŜnością utrzymania moczu.
12. INFORMACJE EKOLOGICZNE
Stopień zagroŜenia wód: duŜy
Chlorek etylu ziała szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się zmiany w
środowisku wodnym.
Odparowuje do atmosfery w temperaturze powyŜej 12ºC.
Z trudnością ulega procesom biodegradacji.
13. POSTĘPOWANIE Z ODPADAMI
Metody unieszkodliwiania:
Zgodnie z ustawą z dnia 27.04.2001 r. o odpadach (Dz.U.62 poz. 628) oraz rozporządzeniem Ministra
Środowiska z dnia 27.09. 2001 r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz. 1206).
Zawartość opakowania wg:
w rodzaju 07 01 03 – Rozpuszczalniki chlorowcoorganiczne, roztwory z przemywania i ciecze
macierzyste.
Sposoby likwidacji :
Technologia
Działanie
Redukcja chemiczna w fazie
Wodór reaguje z chlorowcowęglowodorami. Niezbędne zapewnienie
gazowej*
działania wysokich temperatur powyŜej 1100ºC. MoŜliwe do
osiągnięcia w odpowiednio przekonstruowanych obrotowych piecach do
otrzymywania cementu.
Wysoka efektywność niszczenia.
Emitowane substancje są wychwytywane.
Utlenianie elektrochemiczne
W niskiej temperaturze i przy ciśnieniu atmosferycznym,
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
Przedsiębiorstwo EKOS
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Proces solwatowanych
elektronów
Utlenianie w wodzie
nadkrytycznej
Uwodarnianie katalityczne
Data aktualizacji:
Strona/stron 6/8
elektrochemicznie wytwarzane utleniacze reagują z organicznymi
związkami chloru, tworząc ditlenek węgla, wodę i nieorganiczne jony.
Wysoka efektywność niszczenia.
Swobodne elektrony w roztworze elektronowym zamieniają
zanieczyszczenia w stosunkowo mało szkodliwe substancje i sole.
Efektywność niszczenia od 86 do 100%.
Efektywność niszczenia i usuwania bardzo wysoka.
Wszystkie emitowane substancje i pozostałości procesu mogą być
wychwytywane.
Organiczne związki chloru reagują z wodorem w obecności metali
szlachetnych tworząc chlorowodór i węglowodory lekkie.
Wysoka efektywność niszczenia.
*Efektywność niszczenia w nowoczesnych spalarniach waha się od 66 do 99,99%. Przy jej obliczaniu
bierze się pod uwagę tylko emisje gazów wylotowych i pomija się inne emisje, pozostałości poprocesowe
i odpady.
NaleŜy pamiętać, Ŝe:
• atomy chloru efektywnie spowalniają proces spalania; mają tendencję do łączenia się z wolnymi
rodnikami wodoru, które podtrzymują proces spalania – stąd trudno jest osiągnąć całkowite
spalanie.
• wysokie koszty operacyjne funkcjonowania spalarni wynikają z wysokiej temperatury pracy tych
instalacji.
• gazy wylotowe powodują powaŜne problemy z powodu korozji.
• nowoczesne spalarnie osiągają efektywność niszczenia niŜszą od zakładanych.
Opakowania wg:.
rodzaju 15 01 04 - opakowania z metali.
14. INFORMACJE O TRANSPORCIE
Numer UN (ONZ) :
1037
CHLOREK ETYLU, CHLOROETAN
2
2F
LQ0
23
Klasa RID/ADR/IMO:
Kod klasyfikacyjny:
Ilości ograniczone:
Numer rozpoznawczy zagroŜenia:
Nalepka ostrzegawcza wg ADR/RID Nr 2.1:
15. INFORMACJE DOTYCZĄCE PRZEPISÓW PRAWNYCH
Substancja została zaklasyfikowana jako niebezpieczna zgodnie z obowiązującym prawem.
Na etykietach naleŜy umieścić następujące informacje:
Symbole ostrzegawcze na opakowaniach
jednostkowych
Napis ostrzegawczy na opakowaniach
jednostkowych
F+
Xn
Produkt skrajnie łatwo palny. Szkodliwy.
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Przedsiębiorstwo EKOS
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
Data aktualizacji:
Strona/stron 7/8
R 12
R 40
R 52/53
Zwroty wskazujące rodzaj zagroŜenia
Produkt skrajnie łatwo palny.
Ograniczone dowody działania rakotwórczego.
Działa szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się zmiany w
środowisku wodnym.
S 1/2
S9
S 16
S 33
S 36/37
S 61
Zwroty określające warunki bezpiecznego stosowania
Przechowywać pod zamknięciem i chronić przed dziećmi.
Przechowywać pojemnik w miejscu dobrze wentylowanym.
Nie przechowywać w pobliŜu źródeł zapłonu – nie palić tytoniu.
Zastosować środki ostroŜności zapobiegające wyładowaniom elektrostatycznym.
Nosić odpowiednią odzieŜ ochronną i odpowiednie rękawice ochronne.
W razie połknięcia nie wywoływać wymiotów: niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza i
pokazać opakowanie lub etykietę.
Kartę wykonano zgodnie z:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
16.
Ustawą o substancjach i preparatach chemicznych z dnia 11.01.2001 r. (Dz.U.11 poz.84; z późniejszymi
zmianami)
Rozporządzeniem w sprawie karty charakterystyki substancji niebezpiecznej i preparatu niebezpiecznego.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz. U. Nr 140, poz. 1171) ze zmianą z dnia
14.12.2004 r. (Dz.U. 2 z 2005r. poz.2)
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 28.09.2005r w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z
ich klasyfikacją i oznakowaniem - ZAŁĄCZNIK (Dz.U.201 poz.1674), (29ATP).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003 r. w sprawie oznakowania opakowań substancji
niebezpiecznych i preparatów niebezpiecznych (Dz. U. Nr 173, poz. 1679 z późniejszymi zmianami).
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 2.09.2003 r. w sprawie kryteriów i sposobu klasyfikacji substancji i
preparatów chemicznych (Dz. U. Nr 171, poz. 1666 z późniejszymi zmianami).
Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002r. (Dz.U. Nr 217, poz. 1833) w sprawie
najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy ze
zmianą z dnia 1.10.2005 r. (Dz.U. 212 poz.1769)
Ustawą z dnia 27.04.2001r. o odpadach, (Dz.U.62 poz.628) oraz rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia
27.09.2001r. w sprawie katalogu odpadów (Dz.U.112 poz.1206),
Ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U. 2001 nr 63 poz. 638).
Klasyfikacja towarów niebezpiecznych zgodnie z Umową Europejską dotyczącą międzynarodowego przewozu
drogowego towarów niebezpiecznych (ADR).
Ustawa z dnia 28 października 2002 r. o przewozie drogowym towarów niebezpiecznych (Dz. U. 2002 nr 199
poz. 1671) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy. (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków
ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 26.09.1997r. w sprawie ogólnych przepisów
bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. 2003 nr 169 poz. 1650) z późniejszymi zmianami.
Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 30.12.2004 roku w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy
związanej z występowaniem w miejscu pracy czynników chemicznych. (Dz. U. z 2005r. Nr 11, poz. 86).
Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 21.12.2005 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla środków
ochrony indywidualnej (Dz. U. Nr 259, poz. 2173).
INNE INFORMACJE
Chemiczne określenie produktu:
Chlorek etylu
KARTA CHARAKTERYSTYKI NIEBEZPIECZNEJ SUBSTANCJI
Zgodnie z rozporządzeniem MZ z dnia 14 grudnia 2004 r.
Przedsiębiorstwo EKOS
CHLOREK ETYLU
Data wydania: 21.08.2006
F+
Xn
R 12
R 40
R 52/53
Data aktualizacji:
Strona/stron 8/8
Symbol ostrzegawczy na opakowaniach jednostkowych
Produkt skrajnie łatwo palny.
Produkt szkodliwy.
Produkt skrajnie łatwo palny.
Ograniczone dowody działania rakotwórczego.
Działa szkodliwie na organizmy wodne; moŜe wywołać długo utrzymujące się
zmiany w środowisku wodnym.
Normy na sprzęt ochronny:
PN-EN 141:2002
PN-EN 344:1996
PN-EN 166:2002 (U)
PN-EN 374-3:2004 (U)
PN-EN 466:1998
Sprzęt ochrony układu oddechowego. Pochłaniacze i filtropochłaniacze, wymagania,
badanie, znakowanie.
Wymagania i metody badania obuwia bezpiecznego, ochronnego i zawodowego do
uŜytku w pracy. Zmiana A1.
Ochrona indywidualna oczu. Wymagania.
Rękawice chroniące przed chemikaliami i mikroorganizmami. Wyznaczanie
odporności na przenikanie chemikaliów.
OdzieŜ ochronna. Ochrona przed ciekłymi chemikaliami. Wymagania dotyczące
odzieŜy chroniącej przed chemikaliami z połączeniami nieprzepuszczającymi cieczy
(typ 3).
Powietrze na stanowiskach pracy
PN-EN 1540:2004
PN-EN 689:2002
Powietrze na stanowiskach pracy. Terminologia
Powietrze na stanowiskach pracy. Wytyczne oceny naraŜenia inhalacyjnego na
czynniki chemiczne przez porównanie z wartościami dopuszczalnymi i strategia
pomiarowa.
Uwaga:
UŜytkownik ponosi odpowiedzialność za podjęcie wszelkich kroków mających na celu spełnienie wymogów
prawa krajowego. Informacja zawarta w powyŜszej karcie stanowi opis wymogów bezpieczeństwa
uŜytkowania preparatu. UŜytkownik ponosi całkowitą odpowiedzialność za określenie przydatności produktu
do określonych celów. Zawarte w niniejszej karcie dane nie stanowią oceny bezpieczeństwa miejsca pracy
uŜytkownika. Karta charakterystyki nie moŜe być traktowana jako gwarancja właściwości preparatu.
Produkt nie moŜe być uŜywany zgody bez pisemnej w Ŝadnym innym celu aniŜeli podanym w p.1 karty
charakterystyki.
Karta charakterystyki jest bezpośrednio przekazywana dystrybutorowi produktu, bez zapewnień lub gwarancji
co do kompletności bądź szczegółowości odnośnie do wszystkich informacji lub zaleceń w niej zawartych.
Kartę wykonano w Przedsiębiorstwie EKOS S.C. 80-266 Gdańsk, al. Grunwaldzka 209, tel/fax: (0-58)305-3746, www.ekos.gda.pl e-mail: [email protected] na podstawie informacji i konsultacji uzyskanych od
Zamawiającego oraz materiałów z własnej bazy danych.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki są zgodne z aktualnym stanem naszej wiedzy i
spełniają warunki prawa krajowego oraz Unii Europejskiej.
Informacje zawarte w niniejszej karcie charakterystyki nie są gwarancją parametrów technicznych czy
przydatności do określonych zastosowań.
*****

Podobne dokumenty