Wstęp - np 2011

Należę do całkowicie nowej generacji ludzi, plemienia
wędrowców. Mieszkańcy bez miejsca zamieszkania,
przejeżdżamy przez kraje, jakbyśmy przechodzili przez
drzwi obrotowe. Nic nie jest dziwne i żadne miejsce
nie jest zagranicą. Jestem wielonarodową duszą na
wielonarodowym globie.
Picko Iyer, „Harpers Magazine” 1993
Szanowni Państwo,
Czytelnicy „Nauczania Początkowego”
Z satysfakcją przekazujemy Państwu numer naszego pisma, który powinien ułatwić właściwą realizację problematyki określanej w programach pojęciami międzykulturowość lub
wielokulturowość. Dzisiaj te terminy są dość dobrze znane, chociaż pojawiły się
stosunkowo niedawno, wówczas gdy uświadomiliśmy sobie, że współcześnie
dzieci od najmłodszych lat uczestniczą we wszystkich sytuacjach związanych
z funkcjonowaniem nowoczesnego społeczeństwa XXI wieku. Dotyczy to oczywiście całej sfery medialnej i informatycznych technologii, co prezentowaliśmy
w pierwszym numerze „Nauczania Początkowego”, ale także „nowych” sytuacji,
wynikających z łatwości zmiany miejsca pobytu, miejsca pracy i miejsca zamieszkania, otwartości granic między państwami. Globalna rzeczywistość wniknęła
w naszą codzienność, a dzieci są jej pierwszymi i chyba najbardziej zachłannymi
konsumentami. Jest wiele problemów, które w procesie edukacyjnycm należy podejmować już dziś, gdyż dzieci są przecież tymi, które jako dorośli przez cały XXI wiek będą urządzać świat po swojemu.
Powinniśmy zdawać sobie sprawę, że nauczyciele klas początkowych ponoszą
pełną odpowiedzialność za właściwe wprowadzenie swoich uczniów w wielokulturowy świat współczesny i program edukacyjny w pełni to potwierdza. Tego zadania nie można odłożyć i podjąć dopiero w klasach wyższych, bowiem kultury różnych narodów i kontynentów docierają nawet do małych dzieci przez telewizję,
Internet, kolorowe plakaty na ulicach, filmy, gry komputerowe, książki i czasopisma. Nie można tego „puścić na żywioł”, gdyż nie zawsze rodzice i dom są w stanie sprostać tym nowym „wyzwaniom” wychowawczym, a ich obojętność lub
brak kompetencji musi być wsparty lub zastąpiony przez nauczyciela.
Prezentowane artykuły i materiały metodyczne ukazują problemy, dostarczają
odpowiedniego materiału do refleksji i inspirują do tworzenia własnych projektów
realizacji pojedynczych jednostek lub cykli zajęć poświęconych między- i wielokulturowości.
Zapraszamy na stronê www.wydped.com.pl
5
Z artykułu p. Agnieszki Szplit, pedagoga i anglistki wynika, że czyni to szkoła
przez naukę języka angielskiego obowiązującego już w klasach początkowych. Język to konieczny klucz do kultury innych narodów, klucz do rozmowy między
dziećmi ponad granicami, jak to opisują w tym zeszycie p. Jadwiga Sztaba czy p.
Barbara Biskup.
Doświadczony pedagog szkolny, twórcza nauczycielka Lidia Salata-Zasacka
pisze o różnych trudnych problemach etycznych koniecznych do podjęcia na poziomie edukacji zintegrowanej, a artykuły Anety Smolińskiej i Ewy Kuli dowodzą,
jak konieczna i wartościowa to problematyka dla wielostronnego kształcenia
uczniów. Barbara Biskup w tekście przystępnym, napisanym ze swobodą, atrakcyjnym pod względem językowym pokazuje „międzykulturowość oswojoną”,
zbliżoną do dziecięcej wyobraźni i zainteresowań oraz dostarczającą okazji do ciekawych przeżyć poznawczych i emocjonalnych. Z artykułu Elżbiety Szefler wynika, że w kanonie lektury szkolnej jest sporo książek, które można w pełni wykorzystać w organizowaniu zajęć związanych z problematyką wielokulturową. Autorka wymienia i interpretuje wiele utworów, które powinny koniecznie być wykorzystane, zwłaszcza, że skłaniają również do dyskusji o sprawach trudnych i kontrowersyjnych, których na tym obszarze jest niemało. Dowodzi tego szereg opracowań, których rejestr przedstawiła Anna Łojek w postaci bibliografii tematycznej.
Pragnę zwrócić Państwa uwagę na interesujący tekst autorstwa Anny Dyjak o kulturze szczególnej – osób niesłyszących i wynikające z niego wnioski dla pracy
wychowawczej z dziećmi, które z tymi problemami stykają się często nie tylko
w klasach integracyjnych ale także w kontaktach pozaszkolnych.
O merytoryczną, teoretyczną i praktyczną wartość tego zeszytu zadbała, jako
redaktor prowadzący, Pani doktor Ewa Kula z Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, której składam wyrazy wdzięczności i szacunku.
Zapraszam wszystkich twórczych nauczycieli do publikowania w naszym piśmie. Niech w ten sposób, jak to ma miejsce od dziesiątków lat, każdy nauczyciel
ma możliwość wzbogacać edukację początkową o własny metodyczny dorobek.
Z wyrazami szacunku w imieniu redakcji „Nauczania Początkowego”
6
Zapraszamy na stronê www.wydped.com.pl