Aleksander Dumas „Trzej muszkieterowie”

Aleksander Dumas „Trzej muszkieterowie”

Aleksander Dumas „Trzej muszkieterowie” charakterystyka Aramisa
Aramis jest jednym z czwórki głównych bohaterów powieści Aleksandra
Dumasa „Trzej Muszkieterowie”, pierwszej części trylogii,
opowiadającej historię przyjaźni łączącej królewskich muszkieterów.
Rzecz dzieje się w XVII w. w Anglii i Francji. Pierwowzorem dla postaci
Aramisa był muszkieter Henri d’Aramitz.
Nie znamy prawdziwego imienia muszkietera, tylko jego pseudonim.
Aramis od dziecka przygotowywany był do zostania duchownym.
Wychowany został w klasztorze. Jego ojciec, Arras, był zasłużonym dla
kraju żołnierzem. Aramis jako dziewiętnastoletni chłopak, zakochał się
w pięknej dziewczynie. Po tym, jak pewien oficer zabronił się mu z nią
spotykać, wystąpił z klasztoru. Przez rok uczył się sztuki fechtunku.
Kiedy opanował sztukę szermierki, wyzwał na pojedynek owego oficera.
Zabił mężczyznę i odzyskał swoją godność. Nie mając możliwości
powrotu do klasztoru, Aramis został muszkieterem. Miał wówczas
dopiero dwadzieścia dwa lub trzy lata, twarz dziecka, czarne oczy,
różowe policzki i aksamitną, brzoskwiniową cerę. Bardzo dbał o swój
wygląd, zależało mu na podziwie kobiet. Pisał wiersze i prowadził
teologiczne dysputy. Mimo swojego delikatnego wyglądu i niewinnej
postury, Aramis był człowiekiem odważnym, walecznym i dzielnym.
Jego marzeniem był powrót do klasztoru i zostanie duchownym.
Najważniejsze wartości wyznawane przez Aramisa to religia i miłość.
Muszkieter był bez pamięci zakochany w swojej damie. Jej częste
milczenie, wywoływało w bohaterze niepewność, co do swojej
przyszłości. W jednej chwili miał chęć wstąpić do klasztoru, w następnej
powrócić do wojska. W ostateczności, z braku jakichkolwiek
wiadomości od swojej ukochanej, wstąpił do zakonu jezuitów. Służba
Bogu jawiła się dla niego jako idealny sposób na życie.