Otwórz PDF w nowym oknie

KONSPEKT
HISTORIA
II klasa ponadgimnazjalna
Temat: Rozwój ruchu reformacyjnego w Europie.
1.Cele edukacyjne
• Cel strategiczny: Jakie nowe ruchy religijne powstały w XVI wieku?
• Cele operacyjne:
¾ Uczeń powinien poznać przyczyny rozłamu w kościele katolickim.
¾ Uczeń powinien poznać nowe ruchy religijne.
¾ Uczeń powinien poznać sytuacje polityczno-społeczną państw, w których
doszło do rozwoju ruchów reformacyjnych.
¾ Uczeń powinien zrozumieć poglądy religijne i społeczne reformatorów XVIwiecznych.
¾ Uczeń powinien zapamiętać podstawowe wydarzenia, daty związane z tymi
wydarzeniami oraz pojęcia.
2.Metody: rozmowa nauczająca, praca z podręcznikiem, praca w grupach, praca z mapą
3.Wprowadzenie do tematu zajęć.
Permanentny i nasilający się wpływ kościoła katolickiego coraz częściej skutkował
oburzeniem wśród społeczeństw państw feudalnych. Obciążenia nakładane na najuboższych,
ingerencja w decyzje polityczne monarchów- to wszystko doprowadziło do licznych wystąpień
antyklerykalnych.
4.Rozwinięcie:
Nakreślenie ogólnej sytuacji polityczno- społecznej państw Europy.
Przybliżenie sylwetek wielkich reformatorów XVI wieku.
Przedstawienie ogólnych zasad nowych odłamów religijnych.
Przedstawienie konsekwencji wprowadzenia nowych ruchów religijnych do państw Europy.
5.Podsumowanie:
Nowe ruchy reformacyjne odcisnęły trwałe piętno na historii państw Europy. Od XVI wieku
już nic w systemie polityczno – społecznym tych państw nie będzie takie same.
6.Rekapitulacja pierwotna:
¾ Powtórzenie podstawowych pojęć, postaci, wydarzeń.
Materiały do pracy w grupach:
Podstawowe założenia nauki Lutra:
W 1517 wezwał teologów do debaty w sprawie odpustów i innych nadużyć w Kościele. Za
czyn ten został ekskomunikowany przez. Obłożony klątwą sformułował trzy podstawowe
zasady:
1) jest najwyższym autorytetem w sprawach wiary i życia chrześcijańskiego i nie może ona
podlegać dogmatycznym interpretacjom ani papieża, ani instytucji Kościoła.
2) człowiek jest usprawiedliwiony przed Bogiem jedynie dzięki łasce przez wiarę.
3) każdy wierzący ma bezpośredni dostęp do Boga, z czego wynikają dwa wnioski natury
praktycznej:
1
A) spowiedź jest wymysłem i służy nie wierze, lecz interesom Kościoła, zaprzecza bowiem
bezpośredniej możności obcowania z Bogiem.
B) każdy wierzący jest kapłanem (powszechne kapłaństwo wierzących).
Najważniejsze poglądy Jana Kalwina:
1. Istnieje tylko jedna prawda Boża, która jest w Chrystusie, a którą objawia Pismo św. Dzięki
niej wiadomo, że człowiek jest całkowicie skażony, a zbawiony może być tylko z łaski Bożej,
za pośrednictwem jedynej ofiary Jego Syna i wiary w Niego. Uczynki są następstwem tej łaski,
nie zaś jej warunkiem.
2. Nauka Jezusa jest doskonała i pełna. Nie godzi się ani niczego z niej ujmować, ani
cokolwiek dodawać. W konsekwencji Kościół nie jest władny określać wedle swej wygody ani
tego, co jest Słowem Boga, ani tego, co nim nie jest, lecz sam jest przez to Słowo określany.
3. Tylko Boga trzeba wielbić i tylko Jemu służyć. Wynika z tego, że nie godzi się modlić do
świętych.
4. Nie ma innego przebłagania [za grzechy] niż to, które oferuje Jezus.
5. Nie Kościół jest pośrednikiem między Bogiem a ludźmi, lecz sam Chrystus.
Anglikanizm
Kościoły anglikańskie, podobnie jak inne kościoły protestanckie, przyjmują zasadę, że
wszystkie prawdy objawione znajdują się w Biblii, uznają przy tym jednak kościelną tradycję –
wchodzi ona w te strefy, które nie są opisane w Piśmie Świętym, czyli w ceremonie
liturgiczne. Anglikanizm uznaje dwa sakramenty w sensie ścisłym: chrzest i eucharystie, oraz
trzy w sensie dalszym: kapłaństwo, małżeństwo i namaszczenie chorych.
Kościół anglikański zachował ustrój episkopalny Na jego czele stoi monarcha, który mianuje
arcybiskupów oraz biskupów(w 1992 r. Na Synodzie Generalnym Kościoła Anglikańskiego
podjęto decyzje dopuszczającą udzielanie kobietom święceń kapłańskich). Kościół anglikański
dzieli się na dwie prowincje: Canterbury i York, na których czele stoją arcybiskupi.
Arcybiskup Canterbury jest „prymasem całej Anglii”.
Współcześnie Kościół, w Wielkiej Brytanii oraz kościoły w Kanadzie, Australii, Afryce i inne
skupiają około 60 milionów wyznawców.
2