Ocena występowania zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego

Ocena występowania zmian zwyrodnieniowych stawu kolanowego po rekonstrukcji więzadła
krzyżowego przedniego.
Badanie z zastosowaniem emisyjnej TK pojedynczego fotonu w okresie 10 lat.
A. J. Hart, J. Buscombe, A. Malone, G. S. E. Dowd
From the Departments of Orthopaedics and Nuclear Medicine, Royal Free Hospital, London,
England
Używaliśmy badania emisyjnej TK pojedynczego fotonu do oceny odległego ryzyka zmian
zwyrodnieniowych stawu kolanowego po rekonstrukcji ACL. Badanie prospektywne
wykonano na populacji 31 chorych w średnim wieku w momencie urazu 27,8 lat (18-47),
średni okres obserwacji po zabiegu rekonstrukcji ACL z zastosowaniem autogennego
przeszczepu BPTB wynosił 10 lat (9-13). Drugie nieoperowane kolano stanowiło grupę
kontrolną. Wszystkie kolana były klinicznie stabilne z wysokimi wynikami w skalach
klinicznych (średni wynik w skali Lyshoolma 93, w skali aktywności Tangera 6). 15 chorych
przebyło częściową meniscektomię przyśrodkową przed lub w czasie rekonstrukcji ACL.
W grupie z nieszkodzoną łąkotką kliniczne objawy zmian zwyrodnieniowych stwierdzono u 2
chorych (13%), a w badaniu z izotopem odpowiadającym w zmianach zwyrodnieniowych 5
chorych (31%). Tylko 1 chory (7%) w tym badaniu miał objawy zaawansowanych zmian
zwyrodnieniowych w badaniu radiologicznym.
Ryzyko wystąpienia zmian zwyrodnieniowych po rekonstrukcji ACL jest bardzo niskie i
mniejsze niż u chorych z nieleczoną niestabilnością. Występuje znaczący wzrost (p<0,05)
występowania zmian zwyrodnieniowych u chorych, którzy przebyli rekonstrukcję ACL i
częściową meniscektomię w porównaniu z chorymi u których wykonano jedynie samą
rekonstrukcję.
J Bone Joint Surg [Br] 2005;87-B:1483-7