BIULETYN PARAFIALNY

1830 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 24/30
Wtorek 25.03.2014
700 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 25/30
830 – O odnowienie Ducha Bożego w narodzie polskim
1830 – Za śp. Anielę, Henryka, Jana Sikorskich oraz Sabinę Leśniewską
Środa 26.03.2014
700 – Za zmarłą mamę Anielę Bieniek w 20 rocznicę śmierci
830 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 26/30
1830 – Za śp. Jana Loewenau z racji urodzin
1830 – Za śp. Annę Karpiuk w rocznicę śmierci
Czwartek 27.03.2014
700 – Za śp. Halinę Reszczyńską w drugą rocznicę śmierci
830 – Za śp. Otylię i Stanisława Gurbisz i zmarłych z rodziny
1830 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 27/30
Piątek 28.03.2014
700 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 28/30
830 – Za śp. Aleksego Sas w 20 rocznicę śmierci i za rodziców z obojga stron
1830 – O Boże błogosławieństwo, potrzebne łaski dla Krystyny z okazji urodzin
oraz za śp. Leona Rzędkowskiego
Sobota 29.03.2014
700 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 29/30
830 – Za śp. Władysława Bielickiego w pierwszą rocznicę śmierci i za jego
rodziców i teściów
1830 – Za śp. Henryka Grosik z racji urodzin oraz rodziców i rodzeństwo z obojga
stron
Niedziela 30.03.2014 – IV Niedziela Wielkiego Postu
730 – Za parafian
900 – Za śp. Tadeusza Kozłowskiego i za rodziny Kozłowskich i Oleksiaków
1030 – Za śp. Tadeusza Czecholińskiego
1200 – Za śp. Barbarę Szczublewską w 8 rocznicę śmierci
1300 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 30/30
1830 – Za zmarłego męża Władysława, syna Józefa Bratko i za rodziców z
obojga stron
REMONT DACHU
Nr konta bankowego
91 1240 3998 1111 0010 5093 0549
Bóg zapłać za wszelkie ofiary
BIULETYN
PARAFIALNY
Parafia Niepokalanego Serca NMP
Księża Marianie, ul. Mickiewicza 43, 86-300 Grudziądz, tel. 462 54 56
www.grudziadz.marianie.pl
23 marca 2014 r. – III Niedziela Wielkiego Postu
Wj 17,3-7; Ps 95,1-2.6-9; Rz 5,1-2.5-8; J 4,5-42
ŁASKA CHRYSTUSA ŹRÓDŁEM WODY ŻYWEJ
”Daj Mi pić”
Samaria w czasach Chrystusa była niewielką prowincją - między Galileą i
Judeą - zamieszkałą przez ludność etnicznie obcą Żydom. Samarytanie byli
potomkami ludów azjatyckich (ibabydów, Marsimaniów, Elamitów i Kutejczyków),
które Asyryjczycy przesiedlili w VIII wieku na te tereny w czasie hegemonii Asyrii na
Wschodzie. Ludy te, zmieszane częściowo z ludnością izraelską, stworzyły z czasem
oddzielną nację - właśnie Samarytan. Gdy po edykcie Cyrusa Perskiego (538 r.)
Izraelici - przesiedleni wcześniej przez Babilończyków nad Tygrys i Eufrat - wrócili z
niewoli do ojczyzny, rozpoczęła się odbudowa (choć w kromniejszych rozmiarach niż
Salomonowej) Świątyni, zniszczonej przez Nabuchodonozora Babilońskiego (586 r.).
Do pracy tej zgłosili akces i Samarytanie, jednak ich oferta została wzgardliwie
odrzucona przez Zorobabela (przywódcę z tego okresu) i starszyznę żydowską. To
zwiększyło jeszcze - trwającą i tak od blisko dwóch wieków - niechęć Samarytan do
Żydów. Niechęć ta przerodziła się w nienawiść, gdy przywódca Samarytan,
Manasses, wybudował na górze Garizim w Samarii (druga święta góra Samarytan to
Ebal) osobną świątynię (424 r., do czasów Chrystusa nie przetrwała). Było to
formalne zerwanie więzi z kultem jerozolimskim (i tak do tego czasu luźnej ze
względu na politeistyczne odchylenia Samarytan) i równało się schizmie religijnej.
Nienawiść pogłębiała się, zwłaszcza poprzez utrudnienia, jakie Samarytanie
stwarzali pielgrzymom podążającym z północy, z z Galilei, do Judei, do Jerozolimy,
do Świątyni. Droga wiodła przez Samarię, którą wędrowcy przebywali w pośpiechu
(35-40 km) jednego dnia. Zdarzyło się nawet, jak pisze Józef Flawiusz, że gdy Żydzi
byli w drodze do Świątyni, „niektórzy mieszkańcy wsi Ginae, leżącej na pograniczu
Samarii napadli na nich i wielu zabili”. W czasach Chrystusa nazwanie Żyda
Samarytaninem uchodziło za najwyższą obelgę. Żydzi unikali Samarytan, tak samo
jak pogan. Znane było przezwisko: „pies samarytański”. W takim to kontekście
historycznym rozmowa Chrystusa z Samarytanką była czymś rzeczywiście
zdumiewającym dla uczniów Jezusa. To jedna z pierwszych prób Chrystusowych
zerwania z ciasnym nacjonalizmem religijno-narodowym - jutrzenka uniwersalizmu
zbawczego obejmującego wszystkie narody. Sychar - zidentyfikowane przez
archeologię - to dzisiejsza wioska El-Askar. Godzina szósta - w tamtejszej rachubie
czasu - to nasza dwunasta w południe. Studnia Jakubowa - zwana tak od imienia
Jakuba (XVIII w.), protoplasty narodu izraelskiego - istnieje do dziś (32 m
głębokości).
Oto ja – uczennica Pańska
Maryja jako Służebnica Pańska, decydując się twierdząco odpowiedzieć na Bożą
propozycję, przyjmuje również związany z nią obowiązek uczenia się Bożej wizji świata i
wizji jej osobistej przyszłości. Spokojnie, w tytule nie ma błędu drukarskiego ani
przejęzyczenia autora, ani tym bardziej herezji. Jest to całkiem zamierzona i zupełnie
celowa zamiana pierwotnych słów wypowiedzianych wobec Anioła przy Zwiastowaniu. I
chociaż na początku wydaje się, że to dziwna zamiana, jednak po chwili refleksji okazuje
się, iż użycie słowa „uczennica” zamiast „służebnica” nie jest wcale bezzasadne. Maryja
jako Służebnica Pańska, decydując się twierdząco odpowiedzieć na Bożą propozycję,
przyjmuje również związany z nią obowiązek uczenia się Bożej wizji świata i wizji Jej
osobistej przyszłości. Przecież zaskoczona chce wiedzieć: „Jakże się to stanie...”.
Powszechnie wiadomo, że uczenie polega na stawianiu mądrych pytań i szukaniu na nie
mądrych - co wcale nie znaczy wygodnych - odpowiedzi. Maryja jest więc Tą, która
zadaje pytanie i otrzymuje odpowiedź. Realizacją tej odpowiedzi będzie całe życie Bożej
Rodzicielki. Jednocześnie taka postawa Dziewicy z Nazaretu pokazuje człowiekowi, że
prawdziwa służba nierozerwalnie związana jest z koniecznością ciągłego uczenia się. Nie
można uczyć się nie służąc i nie można służyć nie ucząc się. Jeżeli jedno jest
pozbawione drugiego dochodzi do rutyniarstwa lub zaskorupienia. Powszechnie
uważamy, że czynność „uczenia się” zarezerwowana jest dla ludzi w młodym wieku,
podlegającym tzw. „obowiązkowi szkolnemu”. I chociaż zdawałoby się, że na tym etapie
można zakończyć edukację, to jednak każdy otwarty umysł nie ograniczy się tylko do
wiedzy zdobytej w szkole i to jeszcze na szczeblu podstawowym czy nawet
gimnazjalnym. Mądrzy ludzie mówią, że „człowiek uczy się przez całe życie, a i tak głupim
umiera”, co wcale nie powoduje rezygnacji ze zdobywania coraz to nowej wiedzy i
umiejętności. Uczymy się korzystając z mądrości i doświadczeń, które są bogactwem
całej ludzkości i zostały wypracowane przez naszych przodków, ale też bazując na
własnych odkryciach i spostrzeżeniach przyswajamy sobie nową wiedzę, bądź
gruntujemy tę zdobytą wcześniej. Każdy człowiek staje przed nieustanną koniecznością
uczenia się. Nie jest to jednak perspektywa, która miałaby przerażać. Raczej pozwala ona
dostrzec ciągłą możliwość rozwoju i przekraczania siebie. Nie wolno jednak zapomnieć,
że chociaż powszechne jest twierdzenie, iż uczymy się dla siebie, to jednak nasza wiedza
i umiejętności mają służyć pożytkowi wspólnemu. Skrajnym przejawem egoizmu byłoby
gromadzenie wiedzy i zatrzymywanie jej dla siebie. Nawet będąc uczniem, czyli zbierając
dopiero swoją mądrość, nie powinno się rezygnować z konfrontowania jej z innymi. Taka
konfrontacja pozwala nie tylko uniknąć błędów ale umożliwia poszerzanie horyzontów i
pełniejszy rozwój osobowy. Kiedy zastanawiamy się co znaczy być Chrystusowym
uczniem, trzeba nam szukać w historii takich osobowych wzorców, które spotykając
Chrystusa na swojej drodze nie tylko przyjmowały Jego naukę jako oczywistość ale
chciały się uczyć, jak ją mają realizować. Cały Stary Testament jest przepełniony
postaciami „uczącymi się” Pana Boga , ale też jest w nim wiele takich osób, które nie
mają najmniejszej ochoty uczyć się czegokolwiek. Szukając w Nowym Testamencie
znajdziemy również osoby, których postawa jest nieustannym uczeniem się Chrystusa.
Pierwszą z nich jest właśnie Ta, która odpowiedziała Aniołowi: „oto ja służebnica...”.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
1. Dzisiaj w niedzielę 23 marca zapraszamy na Mszę św. o godz. 10.30
członków i sympatyków Stowarzyszenia Pomocników Mariańskich. Po Mszy św.
spotkanie w sali na plebanii.
2. We wtorek 25 marca Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Tradycyjnie w
Kościele jest to dzień świętości życia. Na mszy świętej o godzinie 18.30
pragniemy po raz kolejny podjąć dzieło duchowej adopcji dziecka poczętego.
Serdecznie zapraszamy osoby, które przez 9 kolejnych miesięcy chciałyby
modlić się o ocalenie dla anonimowego dziecka poczętego.
3. W piątek 28 marca o godz. 17.00 modlitewne spotkanie Żywego Różańca.
4. W przyszłą niedzielę 30 marca na Mszy św. o godz. 18.30, jak w każdą
ostatnią niedzielę miesiąca, w łączności z grupą Odrodzenie, naszą modlitwą
pragniemy objąć wszystkich ludzi uzależnionych.
5. Także od przyszłej niedzieli młodzież ze Szkolnego Koła Caritas będzie
rozprowadzać świece wielkanocne jako pomoc dla potrzebujących. Koszt – 7 zł.
6. Trwa okres Wielkiego Postu – czas nawrócenia i pokuty. W każdy piątek
zapraszamy na Drogę Krzyżową. O godz. 16.30 Droga Krzyżowa dla dzieci, a o
8.00 i 18.00 dla dorosłych. W niedziele Wielkiego Postu zapraszamy na Gorzkie
Żale po Mszy świętej o godz. 10.30.
7. Przedstawiciele Rady Parafialnej prowadzą zbiórkę ofiar na remont dachu
naszej świątyni. Dziś zbiórka po każdej Mszy św. przy wyjściu z kościoła pod
chórem. Ofiary można również składać w kancelarii parafialnej lub bezpośrednio
na konto. Za złożone ofiary składamy serdeczne Bóg zapłać.
8. Kartki do spowiedzi wielkanocnej można odbierać w kancelarii parafialnej.
9. Osoby, które nie przyjęły do tej pory sakramentu Bierzmowania, a chciałyby
to uczynić, prosimy o zgłaszanie się w kancelarii parafialnej.
10. Od niedzieli Miłosierdzia Bożego (27 kwietnia 2014 r.) zgodnie z dekretem
powizytacyjnym Księdza Biskupa zostanie przesunięta godzina Mszy św. o godz.
13.00. Będzie ona sprawowana o godz. 13.15.
11. Bardzo serdecznie dziękujemy p. Małgorzacie, która bezinteresownie
wykonała nową stronę internetową naszej parafii. Jednocześnie zapraszamy do
odwiedzania naszej strony.
12. W minionym tygodniu odszedł do Pana śp. Czesław Koźmiński z Wielkich
Lnisk. Wieczny odpoczynek...
INTENCJE MSZALNE
Niedziela 23.03.2014 – III Niedziela Wielkiego Postu
730 – Za śp. Feliksa, Tadeusza i Helenę
900 – Za śp. Irenę Mańczak, Kazimierza Gorczycę, Roberta i Weronikę
Kensbock, rodziców z obojga stron
1030 – Za śp. Marię Dobrzyńską i zmarłych z rodziny
1200 – Za dusze w czyśćcu cierpiące
1300 – Za śp. Jolantę Wiśniewską gr. 23/30
1830 – Za parafian
Poniedziałek 24.03.2014
700 – Za śp. Wacławę Gajdę
830 – Za śp. Irenę, Marię, Władysława i Mieczysława oraz pozostałych zmarłych
z rodziny Lula