Nie bój się! Nie jesteś sam! W tym roku Poradnia Psychologiczno

Transkrypt

Nie bój się! Nie jesteś sam! W tym roku Poradnia Psychologiczno
Nie bój się! Nie jesteś sam!
W tym roku Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna w Poddębicach obchodzi 40
rocznicę istnienia. To wydarzenie stało się dla mnie okazją do krótkiej refleksji.
Kilkuletnia praktyka pedagogiczna wśród małych dzieci (głównie niepełnosprawnych)
dała mi możliwość szerszego spojrzenia na ich problemy. Uświadomiła mi, jakie znaczenie
ma wczesne zastosowanie odpowiedniej terapii.
Jedną z form terapii prowadzonych w Poradni jest Wczesne Wspomaganie Rozwoju
Dzieci. W myśl rozporządzenia MEN z dnia 11 października 2013r. wczesne wspomaganie
rozwoju ma na celu pobudzanie psychoruchowego i społecznego rozwoju dziecka od chwili
wykrycia niepełnosprawności do podjęcia nauki w szkole, w wymiarze od 4 do 8 godzin
w miesiącu, w zależności od możliwości psychofizycznych i potrzeb dziecka.
Dziecko im jest młodsze, tym większe są szanse na poprawę jego stanu. Należy jednak mieć
na uwadze fakt, że postępy rozwojowe dziecka, ich zakres i tempo zawsze rozpatrujemy
indywidualnie.
Trudno jest przewidzieć, jak dokładnie będzie przebiegał rozwój dziecka. Tego nie można
prognozować także w stosunku do dzieci zdrowych. Sukcesy są uzależnione od rodzaju
niepełnosprawności czy głębokości zaburzeń. U niektórych dzieci pozytywne zmiany są
zauważalne dość szybko, po kilku tygodniach czy miesiącach, u innych następują znacznie
wolniej tj. po roku lub nawet później. U wybranych dzieci następuje wyrównanie odchyleń
rozwojowych do pełnej normy, u innych nie da się jej nigdy osiągnąć.
Dzieci same wskazują nam, jak dotrzeć do ich rzeczywistości, trzeba tylko uważnie patrzeć.
W swoich zachowaniach przekazują komunikaty mówiące o własnych potrzebach, o tym, co
lubią, a czego nie. Jak każdy człowiek posiadają pewne zdolności autoterapeutyczne.
Podążanie tą drogą otwiera drzwi tajemniczego świata. Bliskość drugiego człowieka jest
niezbędna do powodzenia terapii.
Wczesna pomoc musi mieć charakter kompleksowy, tzn. być udzielana zarówno
niepełnosprawnemu dziecku, jak i członkom jego rodziny. Problemy rodziców i innych
domowników należy traktować jako tak samo ważne, jak zaburzenia w rozwoju dziecka.
Wczesna pomoc dąży do optymalizacji funkcjonowania całego układu rodzinnego.
Dlatego też wczesne wspomaganie jest oparte na partnerskiej współpracy specjalistów
z rodzicami dziecka. Ze względu na szczególną i silną więź emocjonalną, to właśnie rodzice
są najlepszymi terapeutami dziecka. Należy pamiętać, że poświęcają oni dziecku najwięcej
czasu i najlepiej je znają. Intuicyjnie odczytują sygnały wysyłane przez dziecko. Podczas
codziennych czynności stymulują dziecko. Dlatego ważne jest prezentowanie rodzicom
ćwiczeń i zabaw, informowanie o przebiegu rozwoju ich dziecka.
Większość dzieci uczestniczy w zajęciach terapeutycznych przez kilka lat, aż do momentu
podjęcia nauki w szkole. Z tymi, które wymagają kontynuowania terapii już po podjęciu
nauki szkolnej prowadzona może być (na wniosek rodzica) np. terapia pedagogiczna czy
zajęcia stymulująco-terapeutyczne. Rodzice i dzieci nie zostają ze swoimi problemami
sami…
Jeżeli rodzic jest zaniepokojony rozwojem swego dziecka, obserwuje niepokojące sygnały
w zachowaniu malucha, powinien zgłosić się do poradni psychologiczno – pedagogicznej
w swoim mieście lub gminie. Zatrudnieni tam specjaliści-zespół (pedagog, psycholog
i logopeda) dokonają obserwacji i zdiagnozują dziecko pod kątem jego rozwoju
psychomotorycznego oraz dokonają szczegółowej diagnozy funkcjonalnej.
Wszystkich zainteresowanych uzyskaniem pomocy i wsparcia zapraszamy do Poradni. Mamy
już kilkuletnie doświadczenie w prowadzeniu tego typu zajęć …
Pedagog Dominika Kuźniak

Podobne dokumenty